ÇocukHakları

Sokak çocuklarının sokağa düşmesinin başlıca nedenleri şunlardır: 1. Yoksulluk ve ekonomik sıkıntılar: Ailelerin maddi yetersizliği, çocukların sokaklara çıkmasına neden olabilir. 2. Aile sorunları: İşlevsiz aileler, ihmal, istismar ve şiddet gibi durumlar çocukları evden kaçmaya zorlayabilir. 3. Madde bağımlılığı: Ebeveynlerin madde kullanımı, çocukların ihmal edilmesine ve sonunda sokağa terk edilmesine yol açabilir. 4. Göç ve şehirleşme: Kırsal alanlardan şehirlere göç, kentsel kaynakları zorlayarak çocukların savunmasız kalmasına neden olabilir. 5. Eğitimsizlik: Eğitime erişimi olmayan çocuklar, yoksulluk ve işsizliğe daha duyarlı hale gelir. 6. Kültürel faktörler: Çocuk yaşta evlilik, kadın sünneti veya çocuk işçiliği gibi uygulamalar da çocukların evden kaçmasına neden olabilir. Bu faktörler, sokak çocuklarının homojen bir grup olmadığını ve her çocuğun farklı nedenlerle sokakta olabileceğini gösterir.

Yetişkinler, 18 yaşına kadar çocuk olarak kabul edilir.

Sokak çocuklarının en büyük sorunları arasında şunlar yer almaktadır: 1. Korunma ve Barınma: Sokak çocukları, barınacak bir yere sahip olmamaları nedeniyle çeşitli sağlık problemleriyle karşılaşmaktadır. 2. Yetersiz Beslenme: Dengesiz ve düzensiz beslenme, çocukların gelişimini olumsuz etkilemektedir. 3. Şiddet ve İstismar: Fiziksel, duygusal ve cinsel şiddet ile istismara maruz kalmaları, çocukların güvenliğini tehdit etmektedir. 4. Eğitimden Mahrum Kalma: Yoksulluk ve aile ihmali nedeniyle çocuklar, okul hayatlarını sürdürememekte ve eğitim haklarından mahrum kalmaktadır. 5. Madde Kullanımı: Denetimden uzak kaldıkları için madde bağımlılığına daha açık hale gelmektedirler.

TikTok'ta "Karagül" takma adlı M.C. isimli kullanıcı, çocuklarına şiddet uyguladığı ve bu anları canlı yayında paylaştığı için tutuklandı. Kadının yayınlarında, çocuğu kanlar içinde kalmasına rağmen yayına devam etmesi ve ona hakaretler savurması tepkilere yol açtı.

Depremde kimsesiz kalan çocuklar, Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı'na bağlı kuruluşlara yerleştirilmektedir. Bu süreçte izlenen adımlar şunlardır: 1. Çocuklar ilk olarak bulundukları yerlerde kayıt altına alınır. 2. Çocukların bilgileri ve kardeşlerin bir arada tutulması sağlanır. 3. Daha sonra çocuklar, meslek elemanlarının değerlendirmesiyle mevcut koruyucu ailelerin yanına yerleştirilir. Yeni başvuruda bulunacak koruyucu aile adayları, e-Devlet üzerinden veya deprem bölgesinin dışında ikamet ettikleri ilin Aile ve Sosyal Hizmetler İl Müdürlüklerine şahsen başvurabilirler.

Küçük insan ifadesi, genellikle 18 yaşından küçük bireyleri tanımlamak için kullanılır.

Deprem bölgesinde koruyucu ailenin yanında kalan çocukların kalma süresi, koruma altına alınma nedenine bağlı olarak değişiklik gösterir. Çocuklar, uzun yıllar koruyucu ailenin yanında kalabileceği gibi belirli bir süreden sonra biyolojik ailelerine döndürülme ihtimali de bulunmaktadır.

Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı'nın görevleri şunlardır: 1. Aile politikalarının oluşturulması: Aile birliğini güçlendiren ve aile değerlerini koruyan politikaların geliştirilmesi. 2. Çocuk hakları ve koruma: Çocukların güvenliği ve refahını sağlamak, ihmal ve istismara uğrayan çocukların korunması. 3. Engelli ve yaşlı hizmetleri: Engelli ve yaşlı bireylerin yaşam kalitesini artırmak, topluma entegrasyonlarını sağlamak. 4. Sosyal yardımlar ve destekler: İhtiyaç sahibi ailelere ve bireylere maddi destek sağlamak. 5. Sosyal hizmetlerin yürütülmesi: Sosyal hizmetler alanında çalışan profesyonellere eğitim ve sertifikasyon programları düzenlemek. 6. Kadın hakları ve cinsiyet eşitliği: Kadın haklarını korumak ve kadınların toplumsal yaşama etkin katılımını desteklemek. 7. Evlat edinme ve bakım hizmetleri: Evlat edinme sürecini kolaylaştırmak ve çocukların sevgi dolu ailelerle buluşmasını sağlamak.

Çocuk Hakları Sözleşmesi'ne göre, her insan 18 yaşına kadar çocuk sayılır.

5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu, aşağıdaki durumlarda uygulanır: 1. Korunma ihtiyacı olan çocuklar: Bedensel, zihinsel, ahlaki, sosyal ve duygusal gelişimi ile kişisel güvenliği tehlikede olan, ihmal veya istismar edilen ya da suç mağduru olan çocuklar. 2. Suça sürüklenen çocuklar: Kanunlarda suç olarak tanımlanan bir fiili işlediği iddiası ile hakkında soruşturma veya kovuşturma yapılan çocuklar. Bu kanun, çocukların haklarını korumak ve onlara yönelik koruyucu ve destekleyici tedbirler almak amacıyla düzenlenmiştir.

UNICEF'e para yardımı yapılmasının birkaç nedeni vardır: 1. Çocuk Haklarına Destek: UNICEF, dünya genelinde çocukların yaşam, korunma ve gelişim haklarına kalıcı etik ilkeler olarak yerleşiklik kazandırmak için çalışır. 2. İnsani Yardım: Aşı, hastalık önleme, HIV tedavisi, beslenme iyileştirme, sağlık koşullarının iyileştirilmesi ve felaketlere müdahale gibi insani yardımlar sağlar. 3. Eğitim ve Kalkınma: Eğitim fırsatlarını teşvik eder ve çocukların tam potansiyellerine ulaşmalarını sağlar. 4. Gönüllü Katkılar: Tamamen hükûmetlerin ve özel bağışçıların gönüllü katkılarına dayanır.

UNICEF Türkiye'de şu işleri yapar: 1. Çocuk Hakları Savunuculuğu: Birleşmiş Milletler tarafından onaylanan Çocuk Haklarına Dair Sözleşme doğrultusunda çocuk haklarının korunması için çalışır. 2. Temel İhtiyaçların Karşılanması: Özellikle acil durumlarda çocukların temel ihtiyaçlarının karşılanmasına odaklanır. 3. Politika ve Mekanizma Tasarımı: Çocuklarla ilgili politikaların oluşturulmasına ve bu politikaların uygulamaya konmasına yönelik mekanizmaların tasarlanmasına ve hayata geçirilmesine katkıda bulunur. 4. İşbirliği Programları: Sağlık Bakanlığı, Milli Eğitim Bakanlığı, Adalet Bakanlığı gibi çeşitli devlet kurumları ve sivil toplum kuruluşlarıyla işbirliği içinde çalışır. 5. Eğitim Projeleri: Okullaşma oranlarının artırılması, eğitime erişimin kolaylaştırılması ve çocuk işçiliğinin önlenmesi gibi eğitim projeleri yürütür.

"Kaplumbağalar da Uçar" filmi, Saddam döneminden sonra Irak-Türkiye sınırındaki Kürt mülteci kampında mayın toplayarak hayatlarını sürdürmeye çalışan çocukları anlatıyor. Filmde, bu çocukların yaşadığı zorluklar ve mücadeleleri konu alınıyor.

Devlet tarafından korunan çocuklar, çeşitli koruyucu ve destekleyici tedbirlerle korunurlar. Bu tedbirler şunlardır: 1. Danışmanlık Tedbiri: Çocukların ve ailelerinin çocuk yetiştirme konusunda rehberlik alması. 2. Eğitim Tedbiri: Çocukların eğitim kurumlarına devam etmesi veya evde eğitim alması. 3. Sağlık Tedbiri: Çocukların fiziksel ve ruhsal sağlıklarının korunması ve tedavi edilmesi. 4. Barınma Tedbiri: Yaşam alanı olmayan çocuklara uygun barınma yeri sağlanması. 5. Sosyal ve Ekonomik Destek: Çocukların ve ailelerinin ekonomik olarak desteklenmesi. Bu çocuklar, Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı'na bağlı Çocuk Destekleme Merkezi, Çocuk Evleri Sitesi veya Çocuk Yuvaları gibi kurumlarda kalabilirler.

18 yaş altı bireylerin sahip olduğu bazı haklar şunlardır: 1. Eğitim Hakkı: Herkesin eğitim alma hakkı vardır ve bu hak, ayrımcılık yapmaksızın herkesin erişebileceği şekilde sağlanmalıdır. 2. Sağlık Hakkı: Herkesin sağlık hizmetlerine erişim hakkı vardır. 3. Çocuk Koruma Hakları: Çocuklar, istismar ve ihmalden korunma, uygun bakım ve eğitim alma gibi haklara sahiptir. 4. Çalışma Hakkı: 18 yaş altı bireyler, belirli koşullarda ve sınırlı saatlerde çalışabilirler. 5. Oy Kullanma Hakkı: Yerel seçimlerde aday olma hakkı bulunmakla birlikte, genel seçimlerde oy kullanma hakkı 18 yaşından itibaren kazanılır. Bu haklar, ulusal ve uluslararası insan hakları belgeleri ve yasalar tarafından güvence altına alınmıştır.

Çocuk Hakları Sözleşmesi toplamda 54 maddeden oluşmaktadır.

20 Kasım'da iki önemli özel gün bulunmaktadır: 1. Dünya Çocuk Hakları Günü. 2. Ağız ve Diş Sağlığı Haftası (18-24 Kasım arasını kapsar).

Lahey Çocuk Kaçırmanın Hukuki Yönlerine Dair Sözleşme, 21 Ocak 1998 tarihinde Lahey'de kabul edilmiş uluslararası bir anlaşmadır. Sözleşmenin amacı, çocuğun velayet hakkı ihlal edilerek bir ülkeden başka bir ülkeye kaçırılması veya alıkonulması durumunda, çocuğun derhal mutad meskeninin bulunduğu ülkeye geri dönmesini sağlamaktır. Sözleşmenin temel ilkeleri: - Merkezî makamlar: Taraf devletler, sözleşmenin uygulanmasını sağlamak için merkezî makamlar tayin ederler. - İşbirliği: Merkezî makamlar, çocukların acilen geri dönmesini sağlamak için aralarında ve kendi devletlerinin yetkili makamlarıyla işbirliği yaparlar. - Koruyucu tedbirler: Sözleşme, kaçırılan çocuğun fiziksel ve psikolojik sağlığını korumak için geçici önlemler alınmasını öngörür. Türkiye, bu sözleşmeyi 1 Ağustos 2000 tarihinde onaylamış ve iç hukukuna uyarlamıştır.

Türkiye, Çocuk Haklarına Dair Sözleşme'yi 14 Eylül 1990 tarihinde onayladı.

Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesi'ne göre çocuk hakları şunlardır: 1. Eşitlik: Bütün çocuklar haklarda ve onurda eşittir. 2. Yaşama ve Gelişme Hakkı: Çocukların yaşama, hayatta kalma ve gelişim hakları vardır. 3. Koruyucu Haklar: Çocuklar ayrımcılık, şiddet, istismar ve sömürüye karşı korunmalıdır. 4. Katılım Hakkı: Çocukların fikirlerini ifade etme, karar süreçlerine katılma ve kendilerini ilgilendiren konularda söz sahibi olma hakları vardır. 5. Eğitim Hakkı: Çocukların ücretsiz ve zorunlu eğitim alma hakları vardır. 6. Sağlık Hizmetleri: Çocukların sağlık hizmetlerine erişim hakkı vardır. 7. Sosyal Güvenlik: Çocukların sosyal güvenlik hakkı vardır. Bu haklar, 20 Kasım 1989 tarihinde kabul edilen Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesi'nde yer almaktadır.