ÇocukHakları

Sokak çocuklarının sokağa düşmesinin başlıca nedenleri şunlardır: 1. Yoksulluk ve ekonomik sıkıntılar: Ailelerin maddi yetersizliği, çocukların sokaklara çıkmasına neden olabilir. 2. Aile sorunları: İşlevsiz aileler, ihmal, istismar ve şiddet gibi durumlar çocukları evden kaçmaya zorlayabilir. 3. Madde bağımlılığı: Ebeveynlerin madde kullanımı, çocukların ihmal edilmesine ve sonunda sokağa terk edilmesine yol açabilir. 4. Göç ve şehirleşme: Kırsal alanlardan şehirlere göç, kentsel kaynakları zorlayarak çocukların savunmasız kalmasına neden olabilir. 5. Eğitimsizlik: Eğitime erişimi olmayan çocuklar, yoksulluk ve işsizliğe daha duyarlı hale gelir. 6. Kültürel faktörler: Çocuk yaşta evlilik, kadın sünneti veya çocuk işçiliği gibi uygulamalar da çocukların evden kaçmasına neden olabilir. Bu faktörler, sokak çocuklarının homojen bir grup olmadığını ve her çocuğun farklı nedenlerle sokakta olabileceğini gösterir.

Yetişkinler, 18 yaşına kadar çocuk olarak kabul edilir.

Sokak çocuklarının en büyük sorunları arasında şunlar yer almaktadır: 1. Korunma ve Barınma: Sokak çocukları, barınacak bir yere sahip olmamaları nedeniyle çeşitli sağlık problemleriyle karşılaşmaktadır. 2. Yetersiz Beslenme: Dengesiz ve düzensiz beslenme, çocukların gelişimini olumsuz etkilemektedir. 3. Şiddet ve İstismar: Fiziksel, duygusal ve cinsel şiddet ile istismara maruz kalmaları, çocukların güvenliğini tehdit etmektedir. 4. Eğitimden Mahrum Kalma: Yoksulluk ve aile ihmali nedeniyle çocuklar, okul hayatlarını sürdürememekte ve eğitim haklarından mahrum kalmaktadır. 5. Madde Kullanımı: Denetimden uzak kaldıkları için madde bağımlılığına daha açık hale gelmektedirler.

TikTok'ta "Karagül" takma adlı M.C. isimli kullanıcı, çocuklarına şiddet uyguladığı ve bu anları canlı yayında paylaştığı için tutuklandı. Kadının yayınlarında, çocuğu kanlar içinde kalmasına rağmen yayına devam etmesi ve ona hakaretler savurması tepkilere yol açtı.

Depremde kimsesiz kalan çocuklar, Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı'na bağlı kuruluşlara yerleştirilmektedir. Bu süreçte izlenen adımlar şunlardır: 1. Çocuklar ilk olarak bulundukları yerlerde kayıt altına alınır. 2. Çocukların bilgileri ve kardeşlerin bir arada tutulması sağlanır. 3. Daha sonra çocuklar, meslek elemanlarının değerlendirmesiyle mevcut koruyucu ailelerin yanına yerleştirilir. Yeni başvuruda bulunacak koruyucu aile adayları, e-Devlet üzerinden veya deprem bölgesinin dışında ikamet ettikleri ilin Aile ve Sosyal Hizmetler İl Müdürlüklerine şahsen başvurabilirler.

Küçük insan ifadesi, genellikle 18 yaşından küçük bireyleri tanımlamak için kullanılır.

Deprem bölgesinde koruyucu ailenin yanında kalan çocukların kalma süresi, koruma altına alınma nedenine bağlı olarak değişiklik gösterir. Çocuklar, uzun yıllar koruyucu ailenin yanında kalabileceği gibi belirli bir süreden sonra biyolojik ailelerine döndürülme ihtimali de bulunmaktadır.

5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu, korunma ihtiyacı olan çocuklar ve suça sürüklenen çocuklar hakkında uygulanır. Korunma ihtiyacı olan çocuklar, bedensel, zihinsel, ahlaki, sosyal ve duygusal gelişimi ile kişisel güvenliği tehlikede olan, ihmal veya istismar edilen ya da suç mağduru olan çocukları ifade eder. Suça sürüklenen çocuklar ise, kanunlarda suç olarak tanımlanan bir fiili işlediği iddiası ile hakkında soruşturma veya kovuşturma yapılan ya da işlediği fiilden dolayı hakkında güvenlik tedbirine karar verilen çocukları kapsar.

UNICEF'e para yardımı yapılmasının birkaç nedeni vardır: 1. Çocuk Haklarına Destek: UNICEF, dünya genelinde çocukların yaşam, korunma ve gelişim haklarına kalıcı etik ilkeler olarak yerleşiklik kazandırmak için çalışır. 2. İnsani Yardım: Aşı, hastalık önleme, HIV tedavisi, beslenme iyileştirme, sağlık koşullarının iyileştirilmesi ve felaketlere müdahale gibi insani yardımlar sağlar. 3. Eğitim ve Kalkınma: Eğitim fırsatlarını teşvik eder ve çocukların tam potansiyellerine ulaşmalarını sağlar. 4. Gönüllü Katkılar: Tamamen hükûmetlerin ve özel bağışçıların gönüllü katkılarına dayanır.

UNICEF Türkiye'de şu işleri yapar: 1. Çocuk Hakları Savunuculuğu: Birleşmiş Milletler tarafından onaylanan Çocuk Haklarına Dair Sözleşme doğrultusunda çocuk haklarının korunması için çalışır. 2. Temel İhtiyaçların Karşılanması: Özellikle acil durumlarda çocukların temel ihtiyaçlarının karşılanmasına odaklanır. 3. Politika ve Mekanizma Tasarımı: Çocuklarla ilgili politikaların oluşturulmasına ve bu politikaların uygulamaya konmasına yönelik mekanizmaların tasarlanmasına ve hayata geçirilmesine katkıda bulunur. 4. İşbirliği Programları: Sağlık Bakanlığı, Milli Eğitim Bakanlığı, Adalet Bakanlığı gibi çeşitli devlet kurumları ve sivil toplum kuruluşlarıyla işbirliği içinde çalışır. 5. Eğitim Projeleri: Okullaşma oranlarının artırılması, eğitime erişimin kolaylaştırılması ve çocuk işçiliğinin önlenmesi gibi eğitim projeleri yürütür.

Devlet tarafından korunan çocuklar, çeşitli koruyucu ve destekleyici tedbirlerle korunurlar. Bu tedbirler şunlardır: 1. Danışmanlık Tedbiri: Çocukların ve ailelerinin çocuk yetiştirme konusunda rehberlik alması. 2. Eğitim Tedbiri: Çocukların eğitim kurumlarına devam etmesi veya evde eğitim alması. 3. Sağlık Tedbiri: Çocukların fiziksel ve ruhsal sağlıklarının korunması ve tedavi edilmesi. 4. Barınma Tedbiri: Yaşam alanı olmayan çocuklara uygun barınma yeri sağlanması. 5. Sosyal ve Ekonomik Destek: Çocukların ve ailelerinin ekonomik olarak desteklenmesi. Bu çocuklar, Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı'na bağlı Çocuk Destekleme Merkezi, Çocuk Evleri Sitesi veya Çocuk Yuvaları gibi kurumlarda kalabilirler.

18 yaş altı bireylerin sahip olduğu bazı haklar şunlardır: Çalışma Hakları: Temel eğitimini tamamlamış ve okula gitmeyen çocuklar, günde en fazla 7 saat ve haftada 35 saat çalışabilir. Okula devam eden çocuklar, eğitim saatleri dışında günde en fazla 2 saat ve haftada 10 saat çalıştırılabilir. Sanat, kültür ve reklam faaliyetlerinde çalışan çocuklar günde en fazla 5 saat ve haftada 30 saat çalışabilir. Eğitim Hakları: Çocuklar, boşanma ve velayet davalarının doğrudan tarafı olamazlar ancak bu davalardan doğrudan etkilenirler. Mahkeme, çocuğun üstün yararını gözeterek karar verir. Hukuki Haklar: 12 yaşından küçük çocuklar, işledikleri fiillerden dolayı cezai sorumluluk taşımazlar. 15-18 yaş grubundaki çocukların cezai ehliyeti tam olmakla birlikte belirlenen ceza üzerinden yaş küçüklüğü nedeniyle belli miktarda ceza indirimi yapılır. Bu haklar, çocukların korunması ve gelişimlerinin desteklenmesi amacıyla özel düzenlemelere tabidir.

20 Kasım'da kutlanan özel günler arasında Dünya Çocuk Hakları Günü bulunmaktadır. Bu tarih ayrıca şu özel günlere de denk gelmektedir: Dünya Diyabet Günü; Dünya Sinema Günü.

Lahey Çocuk Kaçırmanın Hukuki Yönlerine Dair Sözleşme, 21 Ocak 1998 tarihinde Lahey'de kabul edilmiş uluslararası bir anlaşmadır. Sözleşmenin amacı, çocuğun velayet hakkı ihlal edilerek bir ülkeden başka bir ülkeye kaçırılması veya alıkonulması durumunda, çocuğun derhal mutad meskeninin bulunduğu ülkeye geri dönmesini sağlamaktır. Sözleşmenin temel ilkeleri: - Merkezî makamlar: Taraf devletler, sözleşmenin uygulanmasını sağlamak için merkezî makamlar tayin ederler. - İşbirliği: Merkezî makamlar, çocukların acilen geri dönmesini sağlamak için aralarında ve kendi devletlerinin yetkili makamlarıyla işbirliği yaparlar. - Koruyucu tedbirler: Sözleşme, kaçırılan çocuğun fiziksel ve psikolojik sağlığını korumak için geçici önlemler alınmasını öngörür. Türkiye, bu sözleşmeyi 1 Ağustos 2000 tarihinde onaylamış ve iç hukukuna uyarlamıştır.

Velayetin babaya verilmesi şu durumlarda mümkündür: 1. Annenin velayet görevini kötüye kullanması: Annenin çocuğu baba ile görüştürmemesi veya kişisel ilişkiyi engellemesi. 2. Annenin sağlık durumunun kötü olması: Annenin akıl sağlığının yerinde olmaması veya çocuğa bakamayacak durumda olması. 3. Çocuğun üstün yararı: Çocuğun sağlık, eğitim ve ahlak açısından tehlike altında olması ve babanın velayeti üstlenmesine engel bir durum olmaması. 4. Çocuğun tercihi: 8 yaşından itibaren çocuğun idrak yeteğinin geliştiği kabul edildiğinden, çocuğun babanın velayetini istemesi. Her durum kendine özgüdür ve velayet kararı, çocuğun menfaatleri dikkate alınarak mahkeme tarafından verilir.

Çocuk Koruma Kanunu, korunma ihtiyacı olan veya suça sürüklenen çocukların korunmasına ve haklarının güvence altına alınmasına ilişkin usul ve esasları düzenleyen bir kanundur. Kanunun temel ilkeleri arasında şunlar yer alır: - Çocuğun yaşama, gelişme, korunma ve katılım haklarının güvence altına alınması; - Çocuğun yarar ve esenliğinin gözetilmesi; - Çocuk ve ailesinin ayrımcılığa tabi tutulmaması; - Çocuğun eğitimine ve öğrenimine uygun bir şekilde desteklenmesi. Kanunun kapsamında ise şu tedbirler yer alır: - Danışmanlık tedbiri: Çocuğun bakımından sorumlu olan kimselere çocuk yetiştirme konusunda yol gösterme; - Eğitim tedbiri: Çocuğun bir eğitim kurumuna devam etmesi veya meslek edinmesi için gerekli önlemlerin alınması; - Bakım tedbiri: Çocuğun resmi veya özel bakım yurtlarına yerleştirilmesi.

Çocuk Haklarına Dair Sözleşme'nin dört temel ilkesi şunlardır: 1. Ayrım gözetmeme (Madde 2). 2. Çocuğun yüksek yararı (Madde 3). 3. Yaşama ve gelişme hakkı (Madde 6). 4. Katılım hakkı (Madde 12).

Almanlar, 18 yaşına kadar bireyleri çocuk olarak kabul ederler çünkü bu yaş, reşit olma yaşı olarak belirlenmiştir. Reşit olma yaşı, kişinin yasal olarak yetişkin kabul edildiği ve kendi kararlarını alabileceği yaşı ifade eder. Bu sınıflandırmanın nedeni, 18 yaş altındaki bireylerin aile veya devlet koruması altında olması gerektiği düşüncesidir.

Çocuk Haklarına Dair Sözleşme, Türkiye tarafından 14 Eylül 1990 tarihinde onaylandı.

Çocuk Hakları Sözleşmesi'nin (ÇHS) 4 temel ilkesi şunlardır: 1. Eşitlik İlkesi: Tüm çocuklar, ırk, cinsiyet, dil, din, milliyet, sosyal köken, engellilik durumu veya herhangi bir diğer ayrım gözetilmeksizin eşit haklara sahiptir. 2. Çıkarların Korunması İlkesi: Çocukların en iyi çıkarları her zaman göz önünde bulundurulmalıdır. 3. Yaşama Hakkı İlkesi: Çocuklar, yaşama hakkına sahiptir ve bu hak her durumda korunmalıdır. 4. Gelişim Hakkı İlkesi: Çocuklar fiziksel, zihinsel, duygusal, sosyal ve kültürel açıdan sağlıklı bir şekilde gelişmelidir.