Borçlu ile yardımcı kişi arasındaki iç ilişki, Türk Borçlar Kanunu (TBK) m. 116'ya göre şu şekilde özetlenebilir: Borçlunun Yetkisi: Borçlu, borç ilişkisinden doğan borcun ifasını veya bir hakkın kullanılmasını yardımcı kişilere bırakabilir. Yardımcı Kişinin Fiilleri: Yardımcı kişi, borca aykırı bir davranışta bulunarak alacaklıya zarar verirse, bu zarardan borçlu sorumlu olur. Borçlunun Sorumluluk Şartları: Borçlu ile zarar gören alacaklı arasında bir borç ilişkisi bulunmalıdır. Yardımcı kişi, borca aykırı davranışı sırasında fiili olarak ifaya katılmış olmalıdır. Borcun ifası veya hakkın kullanımı yardımcı kişiye bırakılabilir olmalıdır. Yardımcı kişinin davranışı, borçluya farazi bir kusur olarak yükletilebilmelidir. Borçlunun Sorumluluktan Kurtulması: Borçlu, yardımcı kişiyi seçerken, talimat verirken, gözetim ve denetlemede gerekli özeni gösterdiğini ispatlayarak sorumluluktan kurtulamaz. Ayrıca, borçlu, alacaklı ile önceden yaptığı bir sorumsuzluk anlaşması ile yardımcı kişilerin sebep olacağı zarardan dolayı sorumluluğunu kısmen veya tamamen ortadan kaldırabilir.