Şamanizm

Şamanizmde "kam" bulmacada şaman olarak yanıtlanabilir. Kam, Türk, Altay ve Moğol halk kültüründe şamanın Türkçe adıdır.

Baykal Gölü'nün kutsal kabul edilmesinin birkaç nedeni vardır: Şamanizm: Göl, çevresindeki şaman kabileler için kutsaldır. Budizm: Bölgedeki Budistler için de Baykal Gölü ve çevresi kutsal kabul edilir. Doğal zenginlik: Göl, zengin bir hayvan ve bitki çeşitliliğine sahiptir ve bu da onu doğal bir yaşam alanı haline getirir. Tarihî ve kültürel önem: Eski Türklerin yaşam alanlarından biri olan Baykal Gölü, tarih boyunca birçok farklı topluluk için önemli bir bölge olmuştur.

Kopuzun kutsal sayılmasının bazı nedenleri: Şamanizm: Şamanlar, kopuzu ruhları çağırmak ve şaman ayinlerinde kullanmak için kullanırlardı. Efsane ve inanışlar: Türk topluluklarında kopuzun Dede Korkut tarafından icat edildiğine ve kopuzun kutsal bir çalgı olduğuna dair efsaneler ve inanışlar vardır. Kültürel önem: Kopuz, Türk kültüründe önemli bir yere sahiptir ve hastalıkların tedavisinde bile kullanılmıştır. Sembolizm: Kam ve baksılara göre kopuzun burgularından biri güneşi, diğeri ayı temsil eder; köprünün alt kısmı yeri, üst kısmı ise göğü simgeler.

Şaman, Şamanizm inancına sahip topluluklarda ruhlarla insanlar arasında iletişim kurduğuna inanılan dini liderdir. Şamanların bazı görevleri: Ritüeller gerçekleştirmek. Hastaları iyileştirmek. Ayin ve törenleri yönetmek. Kahinlik ve sihirbazlık. Toplumsal düzen.

Şamanizmin üç temel ilkesi şunlardır: 1. İnsanın ve dünyanın ikili yorumu: İnsan bir bedenden ve bir ruhtan oluşur; ruh, bedenden ayrılabilen ve ölümden sonra da yaşamayı sürdüren görünmez bir özdür. 2. Şamanın öteki dünyayla ilişkisi: Şaman, öteki dünyayla ilişki kurabilen ve sıradan insanlardan farklı olarak öteki dünyayı görme ve tanıma gücüne sahip olan kişidir. 3. Şamanın toplumsal işlevi: Şaman, insanların başına gelen talihsizliklerin nedenlerini açıklamakla, dengesizlikleri önlemekle, sorunları çözmekle ve acıları yatıştırmakla yükümlüdür.

Siyâm danslarının çıkış zamanı hakkında kesin bir bilgi bulunmamaktadır. Ancak, bu dansların kökeninin Şamanizm dönemine kadar uzandığı ve yaklaşık 24 asırlık bir gelişim çizgisine sahip olduğu belirtilmektedir. Ayrıca, dansın tarihçesi binlerce yıl öncesine dayanmaktadır ve kültürler arası etkileşimler sonucunda farklı tarzlar ve teknikler geliştirmiştir. Daha spesifik bir bilgi için daha fazla araştırma yapılması gerekmektedir.

Kam davulu, Türk inanç sisteminde din büyüğü olan kamlar tarafından ritüeller esnasında kullanılır. Bu davulun bazı işlevleri: Ruhlar âlemine yolculuk: Kam, davulunu kullanarak ruhlar âlemine girer ve Ülgen, Erlik veya ataların ruhlarıyla iletişim kurar. İyileştirme ve koruma: Hastaları iyileştirme ve felaketleri önleme gibi amaçlar taşır. Kozmik semboller: Davulun yüzeyi, kozmik alemi yansıtan sembollerle doludur; bu semboller Türk inanç sistemi, mitoloji ve kültürüne dair unsurlar içerir. Perküsyon aleti: Günümüzde ayrıca bir müzik enstrümanı olarak da kullanılabilir.

John Perkins, Bir Ekonomik Tetikçinin İtirafları adlı kitabında, az gelişmiş ülkelerin ekonomik olarak nasıl kontrol altına alınıp bağımlı hale getirildiklerini anlatmaktadır. Perkins, Boston'daki mühendislik danışmanlığı firması Chas. T. Main'de çalışırken, çok uluslu şirketler ve ABD istihbaratı için ekonomik tetikçi olarak görev yaptığını itiraf etmektedir. Perkins'in kitabında anlattığı bazı yöntemler şunlardır: hileli mali raporlar; hileli seçimler; rüşvet; gasp; seks; cinayet. Kitap, ABD dış politikasını ve "tüm ekonomik büyümenin insanlığa fayda sağladığı" düşüncesini eleştirmektedir.

Türklerin en eski gelenekleri arasında şunlar sayılabilir: Kurban sunma: Eski Türklerde kurban sunma geleneği, kanlı ve kansız olmak üzere iki şekilde uygulanırdı. Ölü aşı: Ölen kişilerin ardından dağıtılan helva ya da yemek, eski Türklerdeki "yoğ" törenlerinin bir devamıdır. İsim verme: Çocuklara uzun ömürlü olmaları için "Durmuş", "Yaşar", "Satılmış", "Satı" gibi isimlerin konulması eski Türklerden günümüze kadar uzanan bir adettir. Nevruz, Hıdrellez ve yılbaşı kutlamaları: Bu kutlamalar, tarih öncesinden günümüze ulaşan gelenekler arasındadır. Ateşin kutsallığı: Ateş, kötü ruhları kovmak için yakılır ve ocaktaki ateş kutsal kabul edilirdi. Ayrıca, eski Türklerde "kahramanlık kültü" vardı ve kahramanların ölümü bütün milleti derin bir yasa boğardı.

Ağız kopuzunu çalan kişilere örnek olarak şunlar verilebilir: Şamanlar. Baksılar. Günümüzde ise ağız kopuzu, özellikle etnik müzik toplulukları tarafından çalınmaktadır.

"46 Yok Olan" dizisi, tedavisi mümkün olmayan bir hastalık sonucu beş yıldır komada bulunan kız kardeşi Ezo'yu hayatta tutmaya çalışan genetik profesörü Murat Günay'ın hikayesini anlatıyor. Murat Günay, kardeşinin iyileşmesi için kendini bu hastalığın tedavisine adar ve sonunda yüzlerce hastaya umut olabilecek bir ilaç keşfeder.

Nişan Şaman Hikayesi, bir Mançu kadın şamanı olan Nişan Şaman'ın, zengin bir adamın genç yaşta ölen oğlunun ruhunu geri getirmek için yeraltına inmesini ve orada yaşadığı maceraları anlatır. Hikayenin bazı özellikleri: Versiyonlar: Hikaye, Evenks, Daurs ve Nanai gibi farklı topluluklar arasında da bulunmaktadır. Aktarım: Hikaye, sözlü gelenek yoluyla aktarılmış, el yazmaları ise nadirdir. Çeviriler: Hikaye, Rusça, İngilizce, Korece ve Macarcaya çevrilmiştir.

Şaman davulu ve Altay davulu aynı anlama gelir, çünkü Altay şamanları da dahil olmak üzere Türk şamanlarının kullandığı davullar için "şaman davulu" veya "Altay davulu" ifadeleri kullanılabilir. Şaman davulu, şamanın ruhlarla iletişim kurduğu ve dünyalar arası yolculuk yaparken kullandığı bir enstrümandır.

Mardin'deki Çemka Höyük'te bulunan ve kadın şamana ait olduğu düşünülen mezar, 12.000 yıllıktır. Çanak Çömleksiz Neolitik A (PPNA) dönemine tarihlendirilen mezar, insanların avcı-toplayıcı yaşam tarzından yerleşik hayata ve tarıma geçiş yaptığı kritik bir zaman dilimine denk gelmektedir.

Altay Türkleri, çeşitli nedenlerle davul çalar: Ruhlarla iletişim: Davul, ruhlarla ilişkiye girmek, onları yakalamak veya içinde ruhları toplamak için kullanılır. Ayinler ve ritüeller: Şamanlar, yer altına inmek veya gökyüzüne yükselmek gibi ritüellerde davul kullanır. Bağımsızlık sembolü: Bir topluluğa davul vermek, ona Tanrı'dan gelen "kut"u, yani bağımsızlığı vermek anlamına gelir. Korunma: Davulun sesi, kötü ruhları korkutmak için kullanılır. Evrensel sembolizm: Davulun yüzeyindeki resimler, kozmik alemi ve dört ana yönü simgeler.

Gölge hayvan, spiritüel ve şamanik inançlarda, kişinin kendi gölgesiyle yüzleşmesi ve atalardan gelen, topraklanamayan enerjiyi dönüştürmesi için bir rehber olarak kabul edilir. Bu kavram, aynı zamanda kaçınılan veya korkulan şeyleri temsil edebilir. Gölge hayvanın anlamı, kişisel inançlara ve kültürel yorumlara göre değişebilir.

"Kayıp Ruhlar Bataklığı" adlı öykünün konusu, anlatıcının Güney Sibirya'da tanıştığı bilge bir Şaman'ın, onun da bir Şaman olduğunu söylemesi ve Yukarı Dünya'nın çağrısını alması etrafında şekillenir. Öykünün bir diğer önemli noktası, anlatıcının yirmi yıl önceki haliyle karşılaşması ve bu durumun onu duygusal olarak etkilemesidir. Bu özet, oykuseckisi.com'daki metne dayanmaktadır.

Kızıldereli şaman müziği, şamanların ayinlerinde ruhlarla iletişim kurmak ve transa geçmek için kullandıkları müzik türüdür. Bazı özellikleri: Fonksiyonellik: Müzik, günlük yaşamın vazgeçilmez bir parçasıdır ve genellikle dini amaçlı kullanılır. Estetikten ziyade sihir gücü: Müziğin estetik yapısından ziyade sihir gücü önemlidir. Vokal ağırlıklılık: Şarkılar genellikle vokaldir ve uzun notalarda Asya'ya özgü duraksamalar bulunur. Kişisel ve kabileye ait şarkılar: Şarkılar kişisel veya kabileye ait olabilir, ancak başkalarına aktarıldığında inanca bağlı olarak satılmalı veya alınmalıdır. Bu tür müzikler, rahatlatıcı müzik terapi olarak da kullanılabilir.

Ukulan-tojon (veya Ulu Toyon), Türk ve Altay mitolojisinde şu görevleri üstlenir: Kainatı yaratmak ve dünyayı idare etmek. İnsanlara yaratıcı gücü ve çocukları vermek. Yerin ve toprağın verimli olmasını sağlamak. Hayvanların çoğalmasını ve bolluğu temin etmek. Büyük efsane kahramanlarını ölümden kurtarmak. Şamanların koruyucusu olmak. Ayrıca, su tanrısı olarak suyun temizliğini ve balıkların korunmasını sağlar; suyu kirletenlere ve gölleri kurutanlara karşı öfke duyar ve onları cezalandırır.

Koruyucu ruh hayvanı olarak kabul edilebilecek bazı hayvanlar şunlardır: Kedi. Geyik. Kunduz. Yunus. Ayı. Kaplan. Koruyucu ruh hayvanı seçimi kişisel bir tercihtir ve kişinin ruhsal özelliklerini yansıtan özelliklere sahip olmasıyla dikkat çeker.