Ruh

Hayır, "ruh-u can" ile "can-ı ruh" aynı değildir. "Ruh-u can" ifadesi, "can ruhu" anlamına gelir ve bu iki kelime genellikle birbirinin yerine kullanılan "can" ve "ruh" kavramlarını ifade eder. Can, Kutsal Kitap'ta hem insanların maddi olmayan yönlerini hem de yaşam kavramını ifade eder. Bu nedenle, "ruh-u can" ve "can-ı ruh" ifadeleri farklı anlamlar taşır ve aynı kavramı ifade etmez.

İslam inancına göre, ölen kişi sevdiklerini özleyebilir. Bazı rivayetlerde, ölen kişinin sevdiklerini görebileceği veya onların halini hissedebileceği ifade edilmiştir. Öte yandan, eğer kişi iman ile gitmemişse, büyük bir kabir acısı çekebilir ve kendi derdine düşeceği için sevdiklerini özleyecek vakti olmayabilir.

Platon'a göre erdem, ruhun düzeni ve doğasına uygun durumda olmasıdır. Platon, erdemleri sosyal sınıflara göre dört ana gruba ayırır: 1. Adalet: Tüm sınıfların sahip olması gereken erdemdir. 2. Cesaret: Koruyucu sınıfın erdemidir. 3. Ölçülülük: Özellikle çalışanların ve üreticilerin sahip olması gereken erdemdir. 4. Bilgelik: Yönetici sınıfın erdemidir. Platon'a göre erdem, aynı zamanda insanı mutlu kılan ve doğasını tamamlayan bir unsurdur.

Descartes'ın "Ruhun İhtirasları" adlı eseri, ihtirasların nasıl yönetilebileceğini ve ustalıkla nasıl kullanılabileceğini anlatır. Eserde ele alınan bazı konular şunlardır: Ruh ve beden ilişkisi. İhtirasların tanımı. İhtirasların kaynağı. İhtirasların etkisi. Akıl ve iradenin rolü. Erdemin önemi.

Reel çift alev ifadesi, spiritüel bir kavram olan "çift alev" ile ilgili olabilir. Çift alev, bir ruhun iki ayrı bedende var olduğu ve bu iki ruhun birbirlerini tamamladıkları anlamına gelir. Çift alev ilişkisinin bazı özellikleri: Güçlü çekim ve bağ: Çift alevler arasında çok güçlü bir çekim ve derin bir bağ vardır. Dönüşüm: Bu ilişki, kişiyi ruhsal anlamda büyük bir değişim sürecine sokar. Zorluklar: Genellikle ayrılık ve yeniden birleşme döngüleri içerir. Bu kavramlar bilimsel bir temele dayanmamaktadır.

"Ruhların Dönüşü" ifadesi farklı bağlamlarda farklı anlamlar taşıyabilir. "Ruhların Dönüşü" (Spirited Away). Nietzsche'nin "Ruhun Dönüşümü". Reenkarnasyon inancı. İslam inancına göre ise ruh, ölümle birlikte yok olup başka bir aleme yükselir ve dünyaya geri dönüş mümkün değildir.

Misal âleminde çekilen görüntüler, "âlem-i misal" olarak adlandırılan ve "bulut/depolama" sistemlerine benzetilen bir âlemde saklanır. Misal âlemindeki görüntüler, ahiret hayatında dünyevi hadiselerin yeniden seyredilmesi için muhafaza edilir.

Şair ruhlu insan, olur olmaz şeyler hakkında şiir yazma yetisine sahip olan kişi olarak tanımlanır. Ayrıca, şair ruhlu insan şu şekillerde de tanımlanabilir: Duyarlı ve duygulu kimse. Doğuştan şair. Şair ruhlu insanların her dönemde olacağı, ancak değerbilmezlikle toplumun onları yergiye maruz bıraktığı da belirtilir.

İslam inancına göre, genç yaşta ölenlerin ruhu hakkında bazı görüşler bulunmaktadır: Cennet veya A'raf: Buluğ çağına ermeden ölen kâfirlerin çocuklarının hepsinin cennette veya A'raf'ta olacağı belirtilmektedir. Erken mükafat: Genç yaşta vefat eden bir kişinin, günahlarından arınarak ahiretteki mükafatını daha erken almaya başlayabileceği düşünülmektedir. İlahi takdir: Genç yaşta ölüm, Allah'ın takdiridir ve her olayda bir hikmet bulunduğu kabul edilir. Ruhun durumu hakkında kesin bilgi vermek mümkün değildir; çünkü bu, kişisel inanç ve dini yorumlara bağlıdır.

Ruh hayvanının olmamasının birkaç nedeni olabilir: İçsel tıkanıklık. Birden fazla ruh hayvanı. Yetersiz araştırma. Eşzamanlılık eksikliği. Ruh hayvanını bulmak için meditasyon, rüya günlükleri tutmak veya doğa ile daha fazla zaman geçirmek gibi yöntemler denenebilir.

Nefs ve ruh aynı şeyler değildir, ancak aralarında yakın bir ilişki vardır. Ruh, insanın mahiyetinin aslı ve esası olarak kabul edilir. İslam âlimlerinin çoğu, nefs ve ruhun aynı cevher olduğunu, ancak farklı sıfat ve özelliklere sahip olduklarını savunur.

Ruhların ölünce ne hissettiğine dair farklı inançlar ve görüşler bulunmaktadır. İslam inancına göre, mümin ruhlar nimet içinde oldukları için ve ruhları serbest oldukları için serbest dolaşabilirler. Eski Yunan inancına göre, insan öldüğünde ruh, bedenden ayrılıp, bedenin gölgesi biçiminde yeraltı âlemine (Hades'e) gider. Ruhların ölünce ne hissettiğine dair bilimsel bir kanıt bulunmamaktadır.

Ruhun dünyaya gelmeden önce nerede olduğu konusunda farklı inanışlar ve teoriler bulunmaktadır: Semavi dinlere göre. Platon'un ruh göçü kavramına göre. Bazı teorilere göre. Bu inanışlar bilimsel kanıtlarla desteklenmemektedir.

Atman, Hinduizm ve Budizm gibi doğu dini ve felsefelerinde ruhun ve benliğin özü olarak kabul edilir. Atman'ın bazı işlevleri: Reenkarnasyon: Atman, ölümsüz olduğu için bir bedenden diğerine geçerek reenkarnasyon sürecini yaşar. Ruhsal gelişim: Atman'ı keşfetmek, kişinin ruhsal evrimine ve aydınlanmasına katkı sağlar. Kişisel farkındalık: Meditasyon ve yoga gibi uygulamalarla Atman'a ulaşmak, bireyin kendini ve çevresini daha iyi anlamasına yardımcı olur. Atman kavramı, farklı dinlerde farklı şekillerde ele alınır; örneğin, İslam ve Hristiyanlıkta ruh kavramı daha vurgulanır.

İslam inancına göre, ölülerin ruhu eve gelmez. Ancak, bazı inanışlara göre, ölüler rüya aracılığıyla haber gönderebilir veya evlerine ziyaret gerçekleştirebilir. Bu tür inanışlar bilimsel olarak kanıtlanmamıştır.

Ruhların dünyada ne yaptığına dair bazı inançlar şunlardır: Tasavvuf inancına göre ruh, bedeni idare eder ve onunla etkileşim halindedir. İslam inancına göre iman ederek ölen ruhlar, dünyada dolaşabilir ve sevdikleriyle buluşabilir. Berzah âleminde ruhlar, dünyadaki amelleriyle karşılaşır, namaz ve Kur'ân gibi ibadetleri yanlarında bulur ve Cennet'i seyreder. Bu inançlar bilimsel temellere dayanmamaktadır.

Ruhların dünyaya gelmesinin bazı nedenleri: Öğrenmek ve hatırlamak. Şifalanmak. Tekamül etmek. İslam inancına göre ise ruhlar, ölümden sonra ebedî bir hayata doğmak, dünyada yaşadıkları hayatın hesabını vermek ve buna göre sonsuz bir saâdete veya azâba ulaşmak için dünyaya gelir. Ruhların dünyaya gelmesi ile ilgili bilgiler, bilimsel bir temele dayanmamakta olup, farklı inanç ve felsefi görüşlere dayanmaktadır.

Enfüs ve afak, felsefe alanında şu anlamlara gelir: Enfüs, insanın kendi varlığı, nefsi, iç dünyası anlamına gelir. Afak, insanın dışındaki âlem, evren demektir. Bu kavramlar, Kur'an'da geçen "Ayetlerimizi onlara âfakta ve enfüste göstereceğiz" (Fussıllet, 41/53) ayetinden alınmıştır.

İslam inancına göre, ölü kadının ruhu ölümden sonra şu süreçleri yaşar: Ruhun Bedenden Ayrılması. Meleklerle Karşılaşma. Rabbin Huzuruna Çıkış. Berzah Hayatı. Ruhun durumu ve deneyimleri, kişisel inanç ve dini yorumlara göre değişiklik gösterebilir.

Ruhun varlığını kanıtlayan filozoflardan bazıları şunlardır: Platon. Sokrates. Ayrıca, Galen de ruhun varlığını savunan filozoflar arasında yer alır.