Röntgen

Lateral akciğer grafisi, akciğerin ve göğüs boşluğunun yan profilini görüntülemek için kullanılan bir çekim tekniğidir. Özellikleri: Ayakta çekilen bu yöntemde, hastanın kolları yukarı kaldırılır ve görüntülenmek istenen bölge röntgen tablasına yerleştirilir. X-ışınları, çekilecek bölgeye göre sağdan ya da soldan ve 100 cm mesafeden verilir. Lateral grafinin, PA (posteroanterior) ya da AP (anterior-posterior) grafisiyle beraber çekilmesi genellikle daha kapsamlı bir sonuç verir. Kullanım amacı: Akciğer zarları arasında biriken az miktardaki sıvının (plevral efüzyon) saptanması. PA grafide görülen bir anormalliğin göğüs kafesinin neresinde olduğunun belirlenmesi.

Röntgen filmlerinin saklama süresi, filmin son kullanma tarihine bağlıdır. Film kutusunun üzerinde yazan son kullanma tarihinden itibaren, röntgen filmlerinin saklanması önerilen süreler şu şekildedir: 100°C’de tutulabiliyorsa. 10°C’de tutulabiliyorsa. Röntgen filmlerinin saklandığı ortamın ısı ve nem koşulları da saklama süresini etkiler. Röntgen filmlerinin saklanmasıyla ilgili en doğru bilgiyi, filmi çeken sağlık kuruluşu veya ilgili uzman verebilir.

X ışınları, 8 Kasım 1895 tarihinde Alman fizik profesörü Wilhelm Conrad Röntgen tarafından keşfedilmiştir. Röntgen, Crookes tüpü ile yaptığı deney sırasında, tüpten yüksek gerilimli elektrik akımı geçirdiğinde, tüpten oldukça uzakta durmakta olan cam bir kavanoz içindeki baryumlu platinsiyanür kristallerinde bir takım pırıltıların oluştuğunu gözlemlemiştir. Röntgen, keşfettiği bu ışınların çeşitli özelliklerini ve farklı maddelerin bu ışınları nasıl engellediğini araştırmış ve 28 Aralık 1895 tarihinde bulgularını resmi olarak duyurmuştur. Röntgen, bu keşfi sayesinde 1901 yılı Nobel Fizik Ödülü'ne layık görülmüştür.

Çapraz bağ rüptüründe kullanılan görüntüleme yöntemleri şunlardır: Manyetik Rezonans Görüntüleme (MRG). Röntgen Çekimi. Ultrasonografi. Diz Eklemi Artroskopisi. Doğru teşhis ve uygun tedavi planı için bir ortopedi uzmanına başvurulması önerilir.

Ortodonti sefalometrik normlardan bazıları şunlardır: Y aksı. Saddle açısı. Artiküler açı. Gonial açı. Jarabak oranı. Sefalometrik normlar, ortodontik tedavi seçeneğinin belirlenmesinde ve yapılacak tedavinin sonuçlarının öngörülmesinde ortodontiste diagnostik açıdan yardımcı olur. Sefalometrik analizlerin uygun bir şekilde değerlendirilmesi için cinsiyet, yaş ve etnik köken olarak benzer özellikler taşıyan popülasyon normlarının kullanılması gerekir. Sefalometrik normlar hakkında daha fazla bilgi için bir ortodontiste danışılması önerilir.

Temiz bir akciğer röntgeni, herhangi bir patolojik durumun gözlemlenmediği, akciğer dokusunun normal sınırlar içinde bulunduğu anlamına gelir. Temiz bir röntgenin anlaşılabilmesi için şu özelliklere dikkat edilir: Akciğer alanları: Her iki akciğer lobunda da simetrik bir yapı gözlemlenmelidir. Kalp ve mediastinal yapılar: Kalp gölgesi ve mediastinal yapılar normal boyutlarda olmalı, herhangi bir genişleme veya anormallik patolojik durumların belirtisi olabilir. Diyafram ve plöre: Diyaframın pozisyonu düz veya hafif eğimli olmalıdır. Kemik yapılar: Göğüs kafesi ve omurga üzerindeki kemik yapılar sağlam ve hizalanmış görünmelidir, kırık veya anormal yapı gözlemlenmemelidir. Röntgen sonuçlarının yorumlanması, deneyimli bir radyolog veya hekim tarafından gerçekleştirilmelidir.

Diagnostic Imaging - Kas İskelet: Travma, kas-iskelet radyolojisinde kapsamlı bilgi sunan bir kaynak kitaptır. Kitapta, özellikle travmatik olayların radyolojik değerlendirilmesi, kemik, kas ve diğer yumuşak dokularda meydana gelen değişiklikler, raporlaması zor travmatik patolojiler ve olası varyasyonlar ele alınmaktadır. Kas-iskelet sistemi görüntülemesinde kullanılan bazı yöntemler: Konvansiyonel radyografi; Bilgisayarlı tomografi (BT); Manyetik rezonans görüntüleme (MRG); Ultrasonografi (USG); Kemik sintigrafisi; Dual X-ray absorpsiyometri.

Röntgende siyah beyaz görüntünün nedeni, X ışınlarının vücuttan geçerken farklı dokulara farklı şekillerde tepki vermesidir. Kemik gibi yoğun maddeler, X ışınlarını emerek beyaz bir görüntü oluşturur. Daha az yoğun veya boş yapılar, X ışınlarını daha fazla geçirdiği için siyah görünür. Röntgen görüntüsünde siyah beyaz kontrast, doktorların kemiklerdeki kırıkları, hasarlı bölgeleri ve diğer anormallikleri tespit etmesine yardımcı olur.

Periapikal röntgen cihazı, diş hekimliğinde dişlerin kök yapıları ve çevre dokuları hakkında ayrıntılı bilgi edinmek amacıyla kullanılır. Başlıca kullanım amaçları: Diş ve çevre dokularındaki sorunların tespiti. Doğru teşhis ve tedavi planlaması. Kanal tedavisi ve cerrahi işlemler öncesi değerlendirme. Periapikal röntgen, genellikle 3×4 cm boyutundaki film, fosfor plak veya dijital sensör ile çekilir.

Hamilelikte tehlikeli olabilecek röntgenler, karın bölgesine yakın kısımlarla ilgili olanlardır. Tehlikeli kabul edilen röntgen türleri: Pelvik bölgeden uzak olmayan röntgenler. Yüksek doz içeren röntgenler. Güvenli kabul edilen röntgenler: Baş, kol ve bacak röntgenleri. Tanı amaçlı tek seferlik röntgenler. Hamilelikte röntgen çekimi gerekiyorsa, kurşun önlük kullanılması ve karın bölgesinin korunması önerilir. Her durumda, röntgen çekimi öncesinde mutlaka bir uzmana danışılmalıdır.

Ranfansatör, radyolojinin temel yapı taşlarından biri olan sintilatör bir malzemedir. Üzerine enerji uygulandığında bu enerjiyi görünür ışığa çevirir. Ranfansatörlerin iki çeşidi vardır: 1. Mavi ranfansatör. 2. Yeşil ranfansatör. Ranfansatörlerin işlevi, kaset içine konularak hastaya daha az ışın verilmesini sağlayarak daha iyi görüntüler elde etmektir.

C kollu röntgen (skopi) cihazı, gerçek zamanlı (anında) görüntü elde edilmesini sağlayan bir röntgen cihazıdır. Başlıca kullanım alanları: Cerrahi işlemler sırasında: Ortopedik ameliyatlar (örneğin, kırıkların tespiti ve vida/çivi uygulamaları), beyin cerrahisi ve spinal cerrahiler, kardiyovasküler işlemler (anjiyografi gibi). Girişimsel radyoloji: Kateter yerleştirme, biyopsiler, drenaj işlemleri. Acil travma değerlendirmesi: Hızlı teşhis ve karar verme sürecinde anında görüntü sağlar. Floroskopi işlemleri: Sindirim sistemi gibi organların dinamik olarak incelenmesi gereken durumlarda kullanılır. C kollu röntgen cihazı, taşınabilir yapısı sayesinde ameliyathanelerde ve acil servislerde kullanılır.

Sol ayak bileği röntgeni çekilirken hazırlık için şu adımlar izlenir: 1. Metal Eşyaların Çıkarılması: Röntgen öncesinde hastanın üzerindeki ayakkabı, çorap, saat, takı ve saç tokası gibi metal eşyalar çıkarılır. 2. Giysilerin Düzenlenmesi: Röntgenin çekileceği bölgenin uygun şekilde hazırlanması istenir. 3. Hasta Pozisyonu: Hasta bir masaya oturtulur. 4. Hareketsiz Kalma: Röntgen esnasında hastanın hareketsiz kalması görüntünün net olması için önemlidir. Hamilelik döneminde röntgen çektirilmemesi önerilir, çünkü radyasyon bebeğin sağlığı açısından risk oluşturabilir.

Transvers kalp büyümesi ifadesi, tıbbi literatürde yaygın olarak kullanılan bir terim değildir. Ancak, genel olarak kalp büyümesi (kardiyomegali) kalp kasının anormal bir şekilde kalınlaşması veya kalbin boşluklarının genişlemesi durumunu ifade eder. Kalp büyümesinin bazı nedenleri: hipertansiyon; koroner arter hastalığı; genetik faktörler; sigara ve alkol kullanımı; anemi; gebelik. Kalp büyümesi belirtileri: nefes darlığı; kalp hızında artış; baş dönmesi; vücutta ödem. Kalp büyümesi teşhisi için EKG ve çeşitli kalp görüntüleme testleri kullanılır. Eğer kalp büyümesi şüphesi varsa, bir sağlık profesyoneline başvurulması önerilir.

Ayak lateral grafisinin çekim süresi hazırlıklar da dahil olmak üzere yaklaşık 10 ila 15 dakika sürer.

El bilek röntgeni ile kemik yaşı hesaplama, genellikle şu adımlarla yapılır: 1. Röntgen Çekimi: Çocuğun sol el ve bilek röntgeni çekilir. 2. Karşılaştırma: Röntgen görüntüsü, aynı cinsiyet ve yaştaki birçok çocuktan elde edilen verilerle oluşturulmuş standart bir kemik yaşı atlasındaki el grafileri ile karşılaştırılır. 3. Değerlendirme: Çocuğun röntgenindeki görüntüye en çok benzeyen kemik yaşı atlasındaki görüntü, çocuğun kemik yaşı olarak tanımlanır. Bu işlem, Greulich Pyle ve Tanner Whitehouse gibi yöntemlerle yapılabilir. Kemik yaşı hesaplama, genellikle çocuklar ve gelişim dönemindeki ergen bireyler için büyüme süreçlerini değerlendirmek amacıyla yapılır.

Evet, perikardiyal efüzyon röntgende görülebilir. Perikardiyal efüzyon tanısı için kullanılan görüntüleme yöntemlerinden bazıları şunlardır: Göğüs röntgeni. Bilgisayarlı tomografi (BT). Perikardiyal efüzyon tanısının kesinleşmesi için bir sağlık uzmanına danışılması önerilir.

Omuzda kireçlenme, röntgen (X-ışınları) ile kolayca anlaşılabilir. Röntgende, kıkırdaklar doğrudan gözlemlenemese de, kemik ve eklem aralarındaki boşlukların miktarına bakılarak kıkırdağın aşınma düzeyi hakkında fikir yürütülebilir. Omuz kireçlenmesinin teşhisinde ayrıca bilgisayarlı tomografi (BT) ve manyetik rezonans görüntüleme (MR) gibi yöntemler de kullanılabilir. Omuzda kireçlenme şüphesi durumunda, doğru teşhis ve tedavi için bir ortopedi uzmanına başvurulması önerilir.

Evet, kemik yaşını öğrenmek için röntgen çekilmesi gereklidir. Kemik yaşı, genellikle sol el ve el bileği kemiklerinin bulunduğu bölgelerdeki kemiklerin şekil, boyut ve büyüme plaklarının durumuna göre belirlenir. Kemik yaşı ölçümü için röntgen çekimi, pediatrik endokrinoloji, ortopedi ve adli tıp gibi alanlarda uzman hekimler tarafından yapılır.

Evet, fibula çatlağı röntgende görünür. Röntgen, kemiklerin yapısını ve bütünlüğünü görüntülemek için kullanılan bir yöntemdir ve çatlaklar, röntgen görüntülerinde daha koyu veya daha az yoğun alanlar olarak ortaya çıkar.