Röntgen

Röntgen çekiminin süresi, uygulanan röntgen türüne göre değişiklik göstermekle birlikte genellikle 1-2 dakika sürmektedir. Ancak, kontrast madde kullanılan röntgen çekimlerinde süre 1 saate kadar uzayabilir.

Röntgende birçok hastalık ve durum tespit edilebilir, bunlar arasında: Kemik kırıkları ve çatlakları. Akciğer hastalıkları. Diş sağlığı sorunları. Sindirim sistemi sorunları. Kanser. Röntgenin kullanımı, her zaman bir sağlık profesyoneli tarafından belirlenmeli ve gerektiğinde diğer görüntüleme yöntemleri ile desteklenmelidir.

PA (Posteroanterior) ve PA-CT (Posteroanterior Bilgisayarlı Tomografi) arasındaki fark, görüntüleme yöntemlerinin farklı olmasıdır. PA, akciğerlerin ve çevresindeki dokuların durumunu değerlendirmek için kullanılan bir röntgen görüntüleme yöntemidir. PA-CT ise, akciğerlerin daha detaylı bir şekilde görüntülenmesi için bilgisayarlı tomografi (BT) kullanılarak yapılan bir görüntüleme yöntemidir.

Panoramik film, alt ve üst çeneyle birlikte burun boşluğunun bir kısmının ve tüm dişlerin radyolojik olarak görüntülendiği röntgen filmi anlamına gelir.

Anjiyo, genellikle kasık veya el bileği bölgesinden yapılan bir işlemdir. İşlem şu adımlarla gerçekleştirilir: 1. Hazırlık: - Tıbbi geçmiş, kullanılan ilaçlar ve alerjiler hakkında bilgi alınır. - İşlem öncesi bazı kan testleri yapılabilir. - Hastanın aç olması gerekir. - Aksesuarların çıkarılması ve bir refakatçi bulunması istenir. 2. İşlem: - İşlem yapılacak bölge sterilize edilir ve uyuşturulur. - Kateter adı verilen ince bir tüp ile damara girilir ve uzmana yönlendirilir. - Kontrast madde enjekte edilir ve röntgen çekilerek damarların görüntüsü alınır. 3. Sonrası: - Kateter çıkarılır ve bölgeye baskı uygulanır. - Hasta, belirli bir süre yatar pozisyonda tutulur. - Eğer komplikasyon yoksa, hasta aynı gün veya ertesi gün taburcu edilir. Anjiyo, uzman bir kardiyoloji ekibi tarafından steril koşullarda yapılmalıdır.

Evet, topuk dikeni röntgende belli olur. Topuk dikeninin tespiti için ayak röntgeni çekilmesi gereklidir, çünkü kemik çıkıntının röntgen filminde görülmesi, topuk dikeni varlığından emin olmanın tek yoludur.

Am röntgeninde (genellikle karın röntgeni) aşağıdaki yapılar ve durumlar görülebilir: İç organlar: Karaciğer, mide, mesane gibi organlar. Sindirim sistemi: Bağırsak tıkanıklıkları, ülserler veya safra kesesi taşları gibi sorunlar. Kemik ve eklemler: Kırık ve çıkıklar, kemik kanserleri veya enfeksiyonlar. Yabancı cisimler: Vücut içindeki yutulmuş nesneler veya metal parçalar. Röntgen görüntüleri, farklı dokuların radyasyon emme özelliklerine göre siyah, beyaz ve gri tonlarında görünür. Röntgen çekimi sırasında, hastanın tamamen hareketsiz olması gerekir.

Diz röntgeninde aşağıdaki hastalıklar ve durumlar tespit edilebilir: 1. Kırıklar ve çatlaklar: Dizdeki kemiklerin bütünlüğünün ihlali. 2. Ligament hasarları: Bağların kopması veya zorlanması. 3. Menisküs yaralanmaları: Menisküslerin yer değiştirmesi veya içinde çatlaklar bulunması. 4. Artrit ve artroz: Eklem şekli ve eklem boşluğunun büyüklüğündeki değişiklikler. 5. Osteoporoz ve osteomyelit: Kemik yoğunluğunun değişmesi ve sıra dışı tabakalanmalar. 6. Sinovit: Eklem boşluğunda sıvı birikmesi ve sinovyal kapsülün kalınlaşması. 7. Tümör süreçleri: Diz ekleminde tümörlerin varlığı. Diz röntgeni, bu tür hastalıkların teşhisinde ilk adım olarak sıkça kullanılır.

Kalsifiye lezyon, dokularda kalsiyum tuzlarının birikmesi sonucu oluşan anormal yapılar anlamına gelir. Bu lezyonlar, çeşitli sağlık sorunlarının belirtisi olabilir ve şu şekillerde sınıflandırılabilir: - Fokal kalsifikasyon: Belirli bir bölgede sınırlı kalsiyum birikimi. - Difüz kalsifikasyon: Vücudun daha geniş alanlarına yayılmış kalsiyum birikimi. Nedenleri arasında iltihap, tümörler, metabolik bozukluklar ve yaş faktörü yer alabilir. Teşhis genellikle görüntüleme yöntemleriyle konulur (röntgen, ultrason, BT, MRG). Sağlık sorunları için kesin teşhis ve tedavi yöntemi belirlemek amacıyla bir doktora danışmak önemlidir.

Normal bir diz röntgeni genellikle şu adımları içerir: 1. Hazırlık: Hastanın röntgen odasına girmeden önce vücudunda metal nesneler (takılar, kemer vb.) olup olmadığını kontrol etmesi istenir. 2. Giyim: Hastanın röntgen çekimi için uygun bir kıyafet giymesi önerilir, genellikle hastane önlüğü kullanılır. 3. Pozisyonlama: Röntgen teknisyeni, hastayı iki ana pozisyondan birine yerleştirir: - Anterior-posterior (AP) pozisyonu: Hastanın bacakları düz bir şekilde uzatılarak dizin ön yüzü yukarı bakacak şekilde. - Lateral pozisyon: Hastanın yan yatarak dizin yan yüzü üzerine gelecek şekilde. 4. Çekim: Röntgen cihazı dizin üzerine yönlendirilir ve hastanın hareket etmemesini sağlamak için gerekli ayarlamalar yapılır. 5. Sonuçların Değerlendirilmesi: Röntgen görüntüleri çekildikten sonra teknisyen tarafından incelenir ve doktorun değerlendirmesine sunulur. Röntgen çekimi hızlı ve genellikle ağrısız bir süreçtir.

PA (Posterior-Anterior) ve Lateral akciğer grafiği arasındaki fark, çekim tekniklerine ve görüntülemeye çalışılan bölgeye göre değişir. PA akciğer grafiği: - Hasta göğsünü röntgen tablasına yaslar. - X ışını, 180 cm mesafeden dik açıyla arkadan öne doğru verilir. - Bu yöntemde kalp ve ana damarlar kasetten uzak olduğu için normalden daha büyük görünür. Lateral akciğer grafiği: - Hasta ayakta hafif öne eğilerek çekilir. - Kollar yukarı kaldırılır ve çekilmek istenen taraf röntgen alt tablasına yerleştirilir. - X ışını, çekilecek tarafa göre sağdan ya da soldan ve 100 cm mesafeden verilir.

Anjiyo, tıbbi adıyla koroner anjiyografi, kalbi besleyen damarların detaylı olarak görüntülenmesini sağlayan özel bir işlemdir. Bu işlem sayesinde kalp damarlarının iç yapısı değerlendirilir, varsa tıkanıklık ya da daralma oranı saptanır ve gerekirse aynı seansta tedavi de uygulanabilir. Anjiyo, sadece kalp damarlarıyla sınırlı değildir; beyin, böbrek, akciğer ve bacak damarlarının görüntülenmesi için de farklı şekillerde uygulanabilir. Anjiyo, bir tanı yöntemi olmasının yanı sıra, daralmış bir damarı genişletmek için stent yerleştirme veya damarı genişletmek amacıyla balon anjiyoplasti gibi tedavi yöntemlerini de içerir.

Atelektazi, akciğerin bir kısmının veya tamamının büzüşerek sönmesi ve hava ile dolamaması durumudur. Atelektazinin bazı nedenleri: akciğerdeki hava yollarının tıkanması; hava yoluna dışarıdan baskı yapan tümörler; plevral efüzyon (akciğer ve göğüs duvarı arasında sıvı birikmesi) veya pnömotoraks (akciğerde hava kaçağı); zatürre; uzun süreli yatak istirahati; anestezi. Atelektazinin belirtileri altta yatan sebebe bağlı olarak değişiklik gösterebilir ve nefes almada güçlük, hızlı ve yüzeysel nefes alıp verme, hırıltılı solunum, öksürük ve ateş gibi durumları içerebilir. Atelektazi tedavisi, öncelikle bu duruma sebep olan durumun ortadan kaldırılmasına yöneliktir.

Akciğer röntgeni için aç olmak gerekmez. Akciğer röntgeni çekilmeden önce hastanın aç ya da tok olması herhangi bir şeyi değiştirmez. Ancak, röntgen çekimi öncesinde radyolog hekimin söylediği talimatlara uymak gereklidir.

PA akciğer grafisi, posteroanterior akciğer grafisi anlamına gelir ve göğüs boşluğunun görüntülenmesi ve değerlendirilmesi için kullanılan bir röntgen yöntemidir. Bu yöntemde, hastanın göğsü röntgen tabelasına yaslanarak ve ayakta dururken çekilir.

Akciğer kanseri röntgende gri-beyaz bir nodül şeklinde görünür. Ancak, röntgenle kesin teşhis koymak mümkün değildir. Akciğer kanserinin teşhisinde ve evrelemesinde kullanılan diğer yöntemler şunlardır: Bilgisayarlı tomografi (BT) taraması. Pozitron emisyon tomografisi (PET) taraması. Biyopsi. Akciğer kanseri belirtileri veya risk faktörleri varsa, vakit kaybetmeden bir doktora başvurulması önerilir.

RVG (Radyovizyografi) ve panoramik röntgen, diş hekimliğinde kullanılan iki farklı görüntüleme yöntemidir: 1. Panoramik Röntgen: Alt ve üst çene kemikleri, sinüsler, çene eklemleri ve burun boşluğunu gösteren büyük ebatlı bir röntgen filmidir. 2. RVG (Dijital Periapikal Röntgen): Diş ve kemiklerin, normal veya normal dışı yapılarını gösteren, genellikle küçük ebatlı ve 2-3 adet dişin filminin çekiminde kullanılan bir röntgen yöntemidir.

Panoramik röntgen dişlere doğrudan zarar vermez, çünkü radyasyon dozu minimum seviyededir ve modern teknoloji ile azaltılmıştır. Ancak, gereksiz yere sık sık çekim yapılması durumunda radyasyon maruziyeti birikerek sağlık riskleri oluşturabilir. Hamilelik döneminde ise röntgen çekimi genellikle önerilmez, çünkü radyasyon fetüse zarar verebilir.

Diz ekleminde sıvı kaybı (sinovyal sıvı azalması) röntgende doğrudan görünmez. Ancak, röntgende diz ekleminde sıvı birikiminin (efüzyon) varlığı ve kemiklerdeki değişiklikler gibi dolaylı bulgular görülebilir.

Akciğer filmi (grafisi) çekim süresi ortalama 5 ila 10 dakika arasında sürer. Çekim sonrası sonuçların çıkma süresi ise hastanenin ve radyoloji bölümünün yoğunluğuna bağlı olarak değişir, genellikle aynı gün içinde 1-2 saat içerisinde çıkar.