GörüntülemeTeknikleri

Damar tıkanıklığına bakılan bazı tahliller şunlardır: Kan testleri. D-Dimer testi. Troponin testi. Damar tıkanıklığı şüphesi durumunda, anjiyografi, doppler ultrasonografi, elektrokardiyogram (EKG) ve efor (stres) testi gibi görüntüleme ve tanı yöntemleri de uygulanabilir. Teşhis ve tedavi için bir sağlık uzmanına başvurulması önerilir.

Emar (MR) çektirmek genellikle tehlikeli değildir, çünkü iyonlaştırıcı radyasyon kullanılmaz; bunun yerine güçlü manyetik alanlar ve radyo dalgaları kullanılır. Bazı riskler ve yan etkiler: Gürültü: Cihazın çıkardığı yüksek ses, kulaklık veya tıkaç ile engellenir. Kontrast madde yan etkileri: Bulantı, baş ağrısı, baş dönmesi ve deri döküntüsü gibi yan etkilere neden olabilir; bu yan etkiler genellikle hafif ve kısa sürelidir. Böbrek hasarı: Kontrast madde, böbrek yetmezliği olan hastalarda hasara yol açabilir. Klostrofobi: Kapalı alan korkusu olanlar için zorlayıcı olabilir; bu durumda sakinleştirici verilebilir. Metal implantlar: Kalp pili veya metal protez gibi implantları olan kişiler için emar sakıncalı olabilir. Hamilelik: Emar, gebeliğin ilk üç ayında önerilmez. Emar çektirmeden önce, mevcut sağlık durumunuzu ve varsa implantlarınızı doktorunuza bildirmeniz önemlidir.

MR çektirmek genellikle tehlikeli değildir ve uygun güvenlik yönergeleri izlendiğinde ortalama bir kişi için neredeyse hiçbir risk barındırmaz. Bazı riskler şunlardır: Kapalı alan korkusu. Yan etkiler. Metal implantlar. Böbrek yetmezliği. MR çektirmeden önce, varsa sağlık sorunlarınızı ve vücudunuzdaki metal implantları doktorunuza bildirmeniz önemlidir.

Manyetik Rezonans (MR) taraması 15 dakika ile 90 dakika arasında sürebilir. Tarama süresi, aşağıdaki faktörlere bağlı olarak değişir: İnceleme yapılan bölge. Taramanın amacı. Kontrastlı çekim olup olmaması. Daha yüksek çözünürlüklü görüntüler elde etmek için daha uzun süren taramalar gerekebilir.

Kist hidatik tanısı genellikle radyolojik görüntüleme yöntemleriyle konulur. Tanı yöntemleri: Ultrasonografi (USG) veya bilgisayarlı tomografi (BT). Serolojik testler. PA akciğer grafisi ve manyetik rezonans görüntüleme. Kist hidatik şüphesi olan durumlarda, hastanın klinik öyküsü ve semptomları da dikkate alınır.

Sintigrafi genellikle tehlikeli değildir ve düşük dozda radyoaktif madde kullanıldığı için hastalar açısından ciddi bir risk oluşturmaz. Olası yan etkiler: Enjeksiyon bölgesinde hafif kızarıklık veya hassasiyet. Radyoaktif maddelerin etkisine bağlı olmayan, efor testi veya verilen ilaçlardan kaynaklanabilecek yan etkiler (çarpıntı, nefes darlığı, göğüs ağrısı, baş ağrısı, mide bulantısı, baş dönmesi). Herhangi bir beklenmedik belirti görüldüğünde derhal doktora başvurulmalıdır.

Sintigrafik görüntülemede incelenen organlardan bazıları şunlardır: Kalp. Kemik. Karaciğer. Tiroid. Böbrek. Akciğer. Sintigrafi, çeşitli tıbbi durumların tanısında, tedavi etkinliğinin değerlendirilmesi ve takibinde kullanılan bir yöntemdir.

Nükleer tıp, hastalıkların teşhis ve tedavisinde radyoaktif maddelerin ve görüntüleme yöntemlerinin kullanıldığı bir bilim dalıdır. Nükleer tıbbın bazı işlevleri: Organ ve dokuların fonksiyonlarını değerlendirme. Erken tanı koyma. Hedefe yönelik tedavi uygulama. Tedavi süreçlerini izleme. Nükleer tıbbın kullanıldığı bazı alanlar: Nörolojik uygulamalar. Onkolojik uygulamalar. Ortopedik uygulamalar. Böbrek uygulamaları. Kalp uygulamaları. Akciğer uygulamaları. Diğer uygulamalar (guatr, mide, safra kesesi hastalıkları vb.).

Menisküs MR'ı çekilirken hastanın nasıl yatması gerektiğine dair bilgi bulunamadı. Ancak, MR çekimi sırasında genel olarak hastanın rahat ve hareketsiz bir şekilde yatması gerektiği bilinmektedir. Menisküs yırtığının teşhisi için yapılan MR dışında, fizik muayene ve röntgen gibi yöntemler de kullanılır. Menisküs yırtığı şüphesi durumunda, doğru teşhis ve tedavi için bir ortopedi uzmanına başvurulması önerilir.

Ekokardiyografi (EKO), kalbin yapısını, fonksiyonlarını ve kan akışını incelemek için kullanılan ultrason tabanlı bir görüntüleme tekniğidir. Ekokardiyografinin bazı kullanım alanları: kalp kapakçıklarının değerlendirilmesi; kalp kasının kasılma gücünün ve pompalama fonksiyonunun incelenmesi; doğumsal kalp kusurlarının tespiti; kalp içi pıhtıların veya tümörlerin belirlenmesi; kalp zarı hastalıklarının teşhisi; kalp yetmezliği tanısında ve takibinde kullanımı. Ekokardiyografi, ağrısız ve radyasyon içermeyen bir yöntemdir.

Doppler ve ultrason arasındaki temel fark, Doppler ultrasonun kan akışını değerlendirerek damarların durumunu öğrenmeyi sağlamasıdır. Ultrason, yüksek frekanslı ses dalgaları kullanılarak vücut içindeki organların ve diğer yapıların görüntülenmesini sağlayan bir tıbbi görüntüleme yöntemidir. Doppler ultrasonun bazı çeşitleri şunlardır: Renkli Doppler ultrason. Power Doppler ultrason. Spektral Doppler ultrason. Dubleks Doppler ultrason. Sürekli dalga Doppler ultrason.

PA (Posteroanterior) ve Lateral Akciğer Grafisi Arasındaki Temel Farklar: PA Akciğer Grafisi: Hasta Pozisyonu: Hasta göğsünü röntgen tablasına yaslar. X-Işını Yönü: X-ışınları arkadan öne doğru verilir (180 cm mesafeden). Kullanım Alanı: Ayakta durabilen hastalar için en sık kullanılan yöntemdir. Lateral Akciğer Grafisi: Hasta Pozisyonu: Hasta ayakta hafif öne eğilerek durur, kolları yukarı kaldırılır. X-Işını Yönü: X-ışınları 100 cm mesafeden, çekilecek bölgeye göre sağdan ya da soldan verilir. Kullanım Alanı: Ayakta duramayacak hastalar için kullanılır. PA grafisi, akciğerin genel yapısını ve kalp, ana damarlar gibi yapıları değerlendirmek için uygundur.

CT (Bilgisayarlı Tomografi) ve MR (Manyetik Rezonans Görüntüleme) arasındaki temel farklar şunlardır: Çalışma Prensibi: CT, vücudun detaylı kesitsel görüntülerini oluşturmak için X-ışınları kullanır. MR, manyetik alanlar ve radyo dalgalarının etkileşimiyle çalışır. Görüntü Kalitesi: CT, kemikler ve sert dokuları daha iyi görüntüler. MR, yumuşak dokuları ve organları çok iyi görüntüleyebilir. Radyasyon Maruziyeti: CT, radyasyon kullanır ve bu nedenle radyasyon maruziyeti riski taşır. MR, radyasyon kullanmadığı için radyasyon maruziyeti riski taşımaz. Kullanım Alanları: CT, kırıklar, kemik lezyonları ve akciğerler gibi sert dokuların incelemesi için tercih edilir. MR, beyin, omurga, kas-iskelet sistemi, iç organ hastalıkları, bağ dokuları ve yumuşak dokuların detaylı incelenmesi için kullanılır. İşlem Süresi: CT taramaları genellikle 10 dakika sürerken, MR taramaları bir saat veya daha uzun sürebilir. Hangi görüntüleme yönteminin kullanılacağı, hastalığın türü, görüntülemek istenen bölge ve diğer faktörlere bağlı olarak değişebilir.

RVG (Radyovizyografi) ve panoramik röntgen arasındaki temel farklar şunlardır: Kullanım Amacı: Panoramik Röntgen: Alt ve üst çene kemikleri, sinüsler, çene eklemleri ve burun boşluğunun büyük ebatlı çekimlerinde kullanılır. RVG (Dijital Periapikal Röntgen): Diş ve kemiklerin, normal veya normal dışı yapılarını gösterir. Görüntüleme Kapsamı: Panoramik Röntgen: Tüm ağız yapısını tek bir görüntüde toplar. RVG: Belirli bir dişin kök yapısını ve çevresindeki kemik seviyesini detaylı şekilde gösterir. Radyasyon Miktarı: RVG: Diğer röntgen yöntemlerine göre daha az radyasyon maruziyeti sağlar. Kullanım Alanı: Panoramik Röntgen: Diş teli (braket), implant ve protez gibi tedavi planlamalarında kullanılır. RVG: İmplant, kanal tedavisi gibi uygulamalarda ve kemik yoğunluğu, kanal boyu ölçümü gibi işlemlerde tercih edilir.

BT (bilgisayarlı tomografi) ile görüntülenebilen damarlar şunlardır: Kalp damarları. Beyin, akciğer, böbrek, kol ve bacak damarları. BT anjiyografi, kontrast madde kullanılarak yapıldığında daha sağlıklı sonuçlar verir.

Meme emarı (MR) şu şekilde çekilir: 1. Hazırlık: İşlem öncesi metal eşyaların (mücevher, saat, kredi kartı, işitme cihazı vb.) çıkarılması ve bol giysiler giyilmesi gerekir. 2. Pozisyon: Hasta, yüzüstü bir platforma yatar ve her iki meme özel aparatların (coil) içine yerleştirilir. 3. Görüntüleme: Hareketsiz kalınması gereken çekim sırasında, manyetik alan ve radyo dalgaları kullanılarak görüntüler elde edilir. 4. Kontrast Madde: Eğer gerekiyorsa, damar yoluyla kontrast madde enjekte edilir. 5. Süre: Çekim genellikle 30-60 dakika sürer, ancak toplam muayene 1,5 saati bulabilir. En uygun zaman, adet döngüsünün başlamasından sonraki 7-10. gündür. Dikkat Edilmesi Gerekenler: Böbrek yetmezliği veya alerji gibi sağlık sorunları varsa, işlemden önce mutlaka bildirilmelidir. Emziren annelerin, kontrast madde nedeniyle işlemden sonra 24-48 saat bebeklerini emzirmemesi gerekir.

Görüntüleme merkezleri, tıbbi tanı ve teşhis sürecinde hastalara radyolojik ve nükleer tıp incelemeleri sağlar. Başlıca hizmetleri: Manyetik Rezonans Görüntüleme (MR). Bilgisayarlı Tomografi (BT). Ultrasonografi (USG). Mamografi. Röntgen. Nükleer tıp ve PET taramaları. Bu merkezler, hastalıkların erken teşhisini sağlamak ve doğru tedavi planları oluşturmak için çeşitli görüntüleme yöntemlerini kullanır.

MR (Manyetik Rezonans Görüntüleme) Çekilme Nedenleri: Hastalık Teşhisi: MR, yumuşak dokular ve sinir sistemi ile ilgili sorunları değerlendirmek, kanseri, enfeksiyonu ve nörolojik hastalıkları teşhis etmek için kullanılır. Tedavi Takibi: Uygulanan tedavinin etkinliğini izlemek amacıyla çekilir. Detaylı İnceleme: Diğer görüntüleme yöntemleriyle yeterli bilgi elde edilemediğinde detaylı inceleme için tercih edilir. MR Çalışma Prensibi: Güçlü Mıknatıs ve Radyo Dalgaları: MR cihazı, güçlü bir manyetik alan oluşturur ve bu alan içinde radyo dalgaları kullanır. Hidrojen Atomlarının Hizalanması: Bu manyetik alan, vücuttaki su moleküllerindeki hidrojen atomlarını hizalar. Sinyal Üretimi: Atomlar, radyo dalgalarıyla hizalanma durumlarını değiştirir ve bu değişiklik, zayıf sinyaller üretir. Görüntü Oluşturma: Cihazın alıcıları bu sinyalleri yakalar ve bilgisayar, bu sinyalleri vücudun kesitsel görüntülerini oluşturmak için kullanır.

Ortopedik tanı yöntemleri arasında şunlar bulunur: Fizik muayene: Doktor, hastanın şikayetlerini dinler, hareket kabiliyetini değerlendirir ve ağrılı bölgeleri inceler. Radyografi (X-ray): Kemik kırıkları, çıkıklar ve bazı eklem hastalıkları için ilk tanı aracı olarak kullanılır. Manyetik Rezonans Görüntüleme (MRG): Yumuşak doku yaralanmaları, tendon ve bağ hasarları gibi durumları değerlendirmek için kullanılır. Bilgisayarlı Tomografi (BT): Kemik yapılarının daha detaylı incelenmesi gerektiğinde başvurulan bir tanı yöntemidir. Ultrasonografi: Yumuşak doku yaralanmalarının, sıvı birikimlerinin ve diğer durumların değerlendirilmesinde kullanılır. Elektromiyografi: Kas ve sinirlerin elektriksel aktivitesini değerlendirmek için kullanılır. Kan testleri: Çeşitli kimyasal maddelerin serum düzeylerine bakılarak vücutta iltihap veya başka sağlık sorunlarının varlığı araştırılır. Diğer yöntemler: Diskografi, doppler ultrason, kemik taraması gibi yöntemler de tanı sürecinde kullanılabilir.

Görüntüleme merkezlerinde bulunan bazı bölümler şunlardır: Radyoloji. Nükleer Tıp. Girişimsel Radyoloji. Pediatrik Radyoloji. Radyasyon Onkolojisi. Ayrıca, tıbbi görüntüleme merkezlerinde Tıbbi Görüntüleme Teknikleri Bölümü mezunları da çalışmaktadır.