Pnömoni

"Sağ akciğer alt lobda pnömoni ile uyumlu infiltratif dansite artışları ve fokal konsolidasyon alanları izlenmiştir" ifadesi, akciğer dokusunun belirli bölgelerinde enfeksiyon, iltihap veya diğer patolojik süreçler sonucu oluşan anormal yoğunlaşmayı ifade eder. İnfiltratif dansite artışları, akciğer alveollerinin sıvı, iltihap hücreleri veya diğer patolojik materyallerle dolması sonucu hava içeriğinin azalması anlamına gelir. Fokal konsolidasyon, akciğerin bir lobunun tamamını tutan veya bronşların komşuluğundaki alveolleri yamalı olarak etkileyen konsolidasyondur. Kesin tanı ve uygun tedavi için bir sağlık profesyoneline danışılması önemlidir.

Pnömonide görülebilecek bazı radyolojik bulgular: Konsolidasyon. Buzlu cam opasiteleri. Nodüller. Kavitasyon. İnterstisyel değişiklikler. Radyolojik bulgular, pnömoninin türüne ve etkenine göre değişiklik gösterebilir. Pnömoni teşhisi ve tedavisi için bir sağlık uzmanına danışılması önerilir.

Pnömoni için kullanılan bazı ICD-10 kodları: J18.1: Belirtilmemiş organizma lobar pnömonisi. J18.9: Belirtilmemiş organizma pnömonisi. J15.1: Streptococcus pneumoniae kaynaklı pnömoni. J18.0: Belirtilmemiş organizma bronkopnömoni. J16.8: Belirtilen diğer bulaşıcı organizmalara bağlı pnömoni. Bu kodlar, pnömoninin türüne ve etken organizmasına göre değişiklik gösterebilir. Daha fazla bilgi için Federal Sağlık Bakanlığı'nın "Was hab' ich?" servisine veya ICD-10 tanı kodları listesine başvurulabilir.

Pnömoniden sonra akciğerlerin ne zaman düzeleceği, hastalığın şiddetine, kişinin genel sağlık durumuna ve tedaviye verilen yanıta bağlı olarak değişir. Tedavi, antibiyotikler, ağrı kesiciler, ateş düşürücüler ve yatak istirahati gibi yöntemleri içerir. Pnömoni şüphesi veya tanısı durumunda, doğru tedavi için bir sağlık uzmanına başvurulması önerilir.

Pnömonide (zatürre) tek akciğer veya her iki akciğer de etkilenebilir. Bazı pnömoni türlerinde bir akciğerin daha çok etkilendiği durumlar: Bronkopnömoni. Aspirasyon pnömonisi. Pnömoninin hangi akciğeri daha çok etkileyeceği, hastalığın türüne, etkenine ve kişinin genel sağlık durumuna bağlı olarak değişebilir. Kesin teşhis ve tedavi için bir sağlık uzmanına başvurulması önerilir.

Alveolar septum kalınlaşması, alveoller arasındaki duvarları oluşturan septumun kalınlaşması anlamına gelir. Bu durum, çeşitli nedenlerle ortaya çıkabilir, örneğin: Pulmoner hipertansiyon: Damar duvarındaki kasların aşırı büyümesi şeklinde olabilir. Konjenital adenomatoid malformasyon: Asemptomatik bir gelişimsel bozukluk olarak görülebilir. Alveolar septumun kalınlaşması, gaz değişimini zorlaştırabilir ve solunum sorunlarına yol açabilir. Doğru tanı ve tedavi için bir sağlık uzmanına başvurulması önerilir.

Vokal (dokunsal) fremitus, aşağıdaki durumlarda artar: Akciğer dokusunun yoğunluğunun artması. Kısmi veya toplam akciğer çökmesi (atelektazi). Akciğerlerde katı bir kütlenin bulunması (örneğin, tümör). Vokal fremitus, ayrıca hastanın pozisyonuna, göğüs duvarının kalınlığına, akciğerlerdeki hava miktarına ve ses dalgalarının frekansına ve genliğine bağlı olarak değişebilir. Dokunsal fremitus, genellikle rutin akciğer muayenesinin bir parçası olarak değerlendirilir. Vokal ve dokunsal fremitus, aşağıdaki durumlarda azalır: Akciğerlerde aşırı hava bulunması (hiperinflasyon). Plevral efüzyon (plevral boşlukta sıvı birikmesi) veya pnömotoraks (plevral boşlukta hava birikmesi). Obezite veya artmış kas kütlesi. Fremitus artışının veya azalmasının, kesin tanı için diğer klinik bulgularla birlikte değerlendirilmesi gerekir.

CURB-65 kriterleri, toplum kökenli pnömoni hastalarında 30 günlük mortalite riskini öngörmek ve tedavi yerini belirlemek için kullanılan bir skorlama sistemidir. CURB-65 kriterleri: Confusion (Konfüzyon). Üre (BUN). Solunum Sayısı (Respiratory Rate). Kan Basıncı (Blood Pressure). Yaş (Age). Bu kriterler, her biri 1 puan değerindedir ve toplam puan, hastanın mortalite riskini ve önerilen tedavi yerini belirler.

Evet, göğüs hastalıkları zatürreye bakar. Göğüs hastalıkları, akciğerler ve solunum yollarını etkileyen çeşitli rahatsızlıkları kapsayan bir uzmanlık alanıdır ve zatürre (pnömoni) bu hastalıklar arasında yer alır. Göğüs hastalıkları bölümünün ilgilendiği diğer bazı hastalıklar şunlardır: astım; kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH); akciğer kanseri; tüberküloz.

Klebsiella pneumoniae bakterisi, aşağıdaki hastalıklara neden olabilir: Solunum yolu enfeksiyonları. Üriner sistem enfeksiyonları. Yara enfeksiyonları. Kan enfeksiyonları. Menenjit. Ayrıca, Klebsiella pneumoniae, hastane ortamlarında sıkça görülen ve özellikle bağışıklık sistemi zayıf bireylerde ciddi tehdit oluşturan bir bakteridir. Teşhis ve tedavi için bir doktora başvurulması önerilir.

Dünya Pnömoni Günü, ilk kez 12 Kasım 2009 tarihinde ilan edilmiştir. Bu özel gün, zatürreye ilişkin farkındalığı artırmak, hastalığın önlenmesi ve tedavisini teşvik etmek amacıyla her yıl 12 Kasım'da kutlanmaktadır.

Pnömoni, halk arasında zatürre olarak bilinen, akciğerleri etkileyen bir enfeksiyon hastalığıdır. Pnömoniye neden olan etkenler: bakteriler; virüsler; mantarlar. Pnömoninin yaygın belirtileri: öksürük ve balgam; ateş; göğüs ağrısı; nefes darlığı; yorgunluk; baş ağrısı; iştahsızlık. Pnömoni, farklı türlerde görülebilir: toplum kaynaklı pnömoni; hastane kaynaklı pnömoni; bağışıklık sistemi baskılanmış kişilerde görülen pnömoni. Pnömoni, özellikle çocuklar, 65 yaş üstü bireyler, kronik hastalığı olanlar ve bağışıklık sistemi zayıf kişilerde daha ağır seyredebilir.

Zatürrenin (pnömoni) yaygın belirtileri şunlardır: Öksürük ve balgam. Ateş. Göğüs ağrısı. Nefes darlığı. Halsizlik ve yorgunluk. Baş ağrısı. Eklem ve kas ağrısı. İştahsızlık. Hızlı nefes alıp verme. Hırıltı. Ağır zatürre durumlarında deri ve dudakların, ağız içinin koyu mavi renk alması, şiddetli nefes darlığı, tansiyon düşüklüğü ve bilinç bulanıklığı gibi belirtiler de görülebilir. Zatürre belirtileri kişiden kişiye ve hastalığın seyrine göre değişiklik gösterebilir. Zatürre belirtileri görüldüğünde bir sağlık uzmanına başvurulması önerilir.

İnfluenza harici viral pnömonilere neden olan bazı virüsler şunlardır: Rhinovirüs; Koronavirüs (SARS-CoV, MERS-CoV, COVID-19); Parainfluenza virüsü; Adenovirüs; Respiratuar sinsityal virüs (RSV). Ayrıca, bağışıklık sistemi baskılanmış hastalarda herpes virüsleri, sitomegalovirüs ve Epstein-Barr virüsü de pnömoniye neden olabilir. Viral pnömoni tanısı, etken virüsün mikrobiyolojik olarak gösterilmesi ile konur.

Pnömonide (zatürre) zarar gören organlar şunlardır: Akciğerler: Pnömonide genellikle akciğerlerin hava kesecikleri (alveoller) ve hava geçitleri (terminal bronşioller) etkilenir. Damarlar: Etkenlerin kan akımına girmesiyle damar invazyonu ve sistemik yayılma (septik embolizm) görülebilir. Damak: Özellikle Mucor türleri pnömonide damakta perforasyona neden olabilir. Beyin: Üst solunum yollarını etkileyen mantar türleri, venöz dolaşım yoluyla beyne ulaşabilir. Pnömoni, tedavi edilmezse veya komplikasyonlar gelişirse diğer organlara da zarar verebilir.

Ventilatör ilişkili pnömoni (VİP) ve hastane kökenli pnömoni (HKP) arasındaki temel fark, VİP'in mekanik ventilasyon uygulanan hastalarda gelişmesidir. VİP, entübasyon sırasında pnömonisi olmayan, invazif mekanik ventilasyon desteği alan hastalarda, endotrakeal entübasyondan 48 saat sonra gelişen hastane kökenli pnömonidir. HKP ise, hastaneye girişten en az 48 saat sonra ortaya çıkan veya başvuru sırasında inkübasyon döneminde olmayan ya da hastaneden taburcu olduktan 48 saat sonra gelişen pnömonidir. VİP, HKP'nin bir alt türü olarak kabul edilir.

Atypical pneumonia (atipik pnömoni) için bazı radyolojik bulgular: Pulmoner inflamasyon: Bronkopnömoni, peribronşiyal opaklık, yamalı retikülonodular veya hazy opasiteler. Subsegmental ve segmental atelektazi: Küçük hava yolu tıkanıklığından kaynaklanabilir. Fokal yer zemin cam opasitesi: Lobüler dağılımda. Plevral efüzyon: Nadiren görülebilir. Bronş duvarı kalınlaşması: Yaygın bir bulgudur. Radyolojik bulgular, klinik özelliklerle uyumsuz olabilir ve genellikle beklenenden daha kapsamlı görünür.

Pnömoni (zatürre), akciğerleri etkiler. Özellikle akciğerlerdeki hava keseleri (alveoller) iltihaplanır ve sıvı veya irinle dolabilir.

Pnömoni (zatürre) tanısı şu yöntemlerle konur: Tıbbi öykü ve fizik muayene: Doktor, hastanın semptomlarını dinler ve fiziksel muayene yapar. Akciğer röntgeni: En sık kullanılan tanı yöntemidir. Laboratuvar testleri: Kan testleri, prokalsitonin (PCT) ve C-reaktif protein (CRP) gibi değerlerin ölçülmesiyle bakteriyel enfeksiyonun varlığını gösterebilir. Balgam kültürü: Pnömoniye neden olan mikrobun belirlenmesi için yapılır. İleri görüntüleme yöntemleri: Bazı durumlarda manyetik rezonans görüntüleme (MR) gibi yöntemler de gerekebilir. Tanı için bir sağlık uzmanına başvurulması önerilir.

Atipik pnömonide genellikle tek taraflı, diffüz interstisyel veya bronkopnömonik infiltrasyon görülür. Ayrıca, atipik pnömonide: hiler lenfadenopati (LAP); nadiren plevral efüzyon; alveoler eksüda eksikliği; lober konsolidasyonunun olmaması gibi özellikler de gözlemlenebilir. Atipik pnömoniye neden olan organizmalar arasında Mycoplasma pneumoniae, Chlamydia pneumoniae, Legionella türleri ve virüsler bulunur.