Pedagoji

Taba Modeli ve Tyler Modeli arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Yaklaşım: Tyler modeli tümdengelim (deductive) bir yaklaşıma sahipken, Taba modeli tümevarım (inductive) bir yaklaşım benimser. 2. Odak Noktası: Tyler modeli, öğrencilerin özgürlük içinde öğrenmelerine odaklanır ve müfredatın idareci tarafından planlanmasını vurgular. 3. Bileşenler: Tyler modeli dört ana bileşenden oluşur: hedefler, öğrenme deneyimlerinin seçimi, organizasyon ve değerlendirme. 4. Sınıf İçi Etkileşim: Tyler modeli, aktif katılımı ve etkileşimi teşvik ederken, Taba modeli sınıf içinde daha fazla etkileşimli etkinlik önerir.

Bloom Taksonomisi ve yenilenmiş Bloom Taksonomisi arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Basamakların Adı: Yenilenmiş taksonomide basamakların adları fiil haline getirilmiştir. - Eski: Bilgi, kavrama, uygulama, analiz, sentez, değerlendirme. - Yeni: Hatırlama, anlama, uygulama, analiz etme, değerlendirme, yaratma. 2. Sentez Basamağının Yeri: Orijinal taksonomide sentez basamağı en üst seviyede yer alırken, yenilenmiş taksonomide yaratma olarak adlandırılmış ve en üste yerleştirilmiştir. 3. Hiyerarşi Esnekliği: Yenilenmiş taksonomi, orijinal taksonomideki katı hiyerarşik yapıyı daha esnek hale getirmiştir.

Eğitimin üç temel aşaması şunlardır: 1. Giriş: Öğrencinin öğrenmeye hazır hale gelme sürecidir. 2. Geliştirme: Öğrenmenin gerçekleştiği ve bireyin davranışlarının değiştiği süreçtir. 3. Sonuç: Öğrenmelerin kontrol edildiği ve değerlendirildiği aşamadır.

Eğitim felsefesinin temel soruları şunlardır: 1. Amaç Sorusu: Eğitim, neden var? Eğitimin temel amacı nedir? 2. Yöntem Sorusu: Eğitim nasıl olmalıdır? Hangi yöntemler ve stratejiler kullanılmalıdır? 3. İçerik Sorusu: Eğitimde öğretilmesi gereken şey nedir? Hangi bilgiler ve beceriler vurgulanmalıdır? 4. Değer Sorusu: Eğitimde hangi değerler önemlidir? Eğitim, bireylerin karakterini nasıl etkiler? 5. Toplum ve Eğitim İlişkisi: Eğitim, toplumsal bir bağlam içinde nasıl konumlandırılmalıdır? 6. Öğrenme ve Gelişim: Öğrenme süreçleri nasıl işler? Bireyin gelişimi, eğitimle nasıl ilişkilidir? 7. Öğretmen ve Öğrenci Rolleri: Öğretmen ve öğrencilerin rolleri nelerdir? Öğretmen, öğrencilere nasıl rehberlik etmelidir? 8. Özgürlük ve Disiplin: Eğitimde özgürlük ve disiplin nasıl dengelenmelidir?

Çocuk gelişiminde bazı derslerin zor olarak değerlendirilebileceği konular şunlardır: 1. Çocuk Ruh Sağlığı: Bu ders, çocukların duygusal ve davranışsal bozukluklarını ve problem çözme aşamalarını öğrenmeyi içerir, bu da teorik ve kavramsal olarak zorlayıcı olabilir. 2. Erken Çocukluk Eğitimi: Erken çocukluk döneminin karmaşık gelişim süreçleri ve farklı öğretim yaklaşımları bu dersin zorluğunu artırabilir. 3. Araştırma Yöntemleri: Çocuk gelişimi alanında araştırma tasarımı, veri toplama ve istatistiksel analiz gibi konular, bilimsel yöntemler konusunda bilgi ve deneyim gerektiren zorlu derslerdir. 4. Özel Eğitim: Özel gereksinimli bireylerin özellikleri ve eğitimleri ile ilgili konular, derinlemesine bilgi ve anlayış gerektiren karmaşık bir alandır.

Eş zamanlı ipucu, bireyin doğru tepkide bulunmasını sağlayan ipucu sunulduktan sonra, belirlenen ölçüt karşılandığında kaldırılır. Bu ölçüt, öğrencinin ana yönergeye bağımsız olarak doğru şekilde tepki vermesi olarak tanımlanır.

Başlıca öğrenme teorileri şunlardır: 1. Davranışçılık: Öğrenmenin çevre tarafından şekillendirildiğini ve olumlu sonuçlarla pekiştirilen davranışların öğrenildiğini savunur. 2. Bilişselcilik: Öğrenmede zihinsel süreçlerin rolünü vurgular, yeni bilgilerin mevcut bilgilerle bütünleştirilmesini gerektirir. 3. Yapılandırmacılık: Öğrenmenin kişinin deneyimlerinden bir anlam inşa etme süreci olduğunu ve öğrenenlerin bu sürecin aktif katılımcıları olduğunu öne sürer. 4. Sosyal Öğrenme Teorisi: İnsanların birbirlerinden ve sosyal etkileşimlerden nasıl öğrendiklerini açıklar, gözlem ve taklit yoluyla öğrenmeyi içerir. 5. Hümanizm: Bireye ve onun eşsiz deneyimlerine odaklanır, öğrenmenin öz-yönelimli olduğunu ve her bireyin öğrenmek için motive edilmesi gerektiğini savunur. 6. Deneyimsel Öğrenme: Uygulamalı öğrenme deneyimlerinin önemini vurgular, öğrenenlerin bir şeyleri doğrudan deneyimlemeleri ve deneyimleri üzerinde düşünmeleri gerektiği fikrine dayanır. 7. Konumlandırılmış Öğrenme Teorisi: Bilginin gerçek dünya ortamında uygulandığı belirli bir bağlamda öğrenmenin önemini vurgular.

Öğretim hedeflerinin özellikleri şunlardır: 1. Açıklık ve Anlaşılırlık: Hedefler, açık ve net yargılar şeklinde olmalıdır. 2. Somutluk: Birden fazla duyu organına hitap etmelidir. 3. Hedefe Uygunluk: Hedef davranışlar, eğitim programının hedeflerine uygun olmalıdır. 4. Bireysel Farklılıklar: Öğrencinin fizyolojik, psikolojik özellikleri ve bireysel farklılıkları dikkate alınmalıdır. 5. Aktüalite: Öğrencilerin yaşadıkları hayatın gerçekleriyle ilişkilendirilmelidir. 6. Bilişsel, Duyuşsal ve Psikomotor Alanlar: Hedefler, bilişsel, duyuşsal ve psikomotor davranışları içermelidir. 7. Ölçülebilirlik: Hedeflerin başarısı, ölçme ve değerlendirme yöntemleriyle izlenebilir olmalıdır.

Bloom Taksonomisinde altı anahtar kavram vardır: bilgi, kavrama, uygulama, analiz, sentez ve değerlendirme.

Sunuş ve buluş yoluyla öğretim arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Bilgi Aktarımı: Sunuş yoluyla öğretimde, öğretmen bilgileri organize bir şekilde sunar ve öğrencilerin bu bilgileri anlamlı bir şekilde öğrenmesini sağlar. 2. Yaklaşım: Sunuş yoluyla öğretim, tümdengelim (genelden özele) yaklaşımını kullanır. 3. Öğrenci Aktivitesi: Sunuş yoluyla öğretimde öğrenciler pasif durumdadır.

Pedagojik formasyon kazananlar, Eğitim Fakültesi veya Eğitim Bilimleri Fakültesi gibi ilgili fakültelerde eğitim alırlar.

Öğretme anlayışı, öğretmenin eğitim sürecini nasıl organize ettiği ve öğrencilere bilgiyi nasıl aktardığı ile ilgili temel düşüncelerdir. Etkili öğretme anlayışında genellikle şu ilkeler yer alır: 1. Öğretim Niteliği ve Kalitesi: Öğrencilerin aktif ve anlamlı bir şekilde öğrenmelerini sağlamak. 2. Uygun Öğretim Seviyeleri: Öğrencilerin farklı potansiyellere sahip olduğunu kabul ederek, bireysel farklılıkları gözetmek. 3. Yönlendirme ve Teşvik: Öğrencileri motive etmek ve doğru yönde yönlendirmek. 4. Zaman Yönetimi: Öğrenme sürecinde zamanı verimli kullanmak. 5. Öğrenci Merkezli Eğitim: Ders programının öğrencinin fizyolojik, psikolojik özellikleri ve bireysel farklılıklarına göre hazırlanması. Ayrıca, yapılandırmacı öğretme anlayışı gibi daha modern yaklaşımlar da öğrencilerin bilgiyi pasif alıcılar olarak değil, aktif olarak yapılandırmaları gerektiğini vurgular.

El Tiller Okulu, Waldorf-Steiner pedagojisi yaklaşımını benimsemektedir.

Eğitimde çok boyutluluk, sınıfta aynı anda birçok etkinliğin ve farklı insani durumun gerçekleşmesi anlamına gelir. Çok boyutluluğun diğer özellikleri şunlardır: - Eş zamanlılık: Sınıfta olaylar anında oluşur ve ertelenemez. - Öngörememe: Sınıfta olabilecek her şeyi önceden tahmin etmek mümkün değildir. - Açıklık: Sınıfta olup bitenlerde gizlilik yoktur, her şey herkesin gözü önünde yaşanır. - Ortak tarih: Sınıf, öğrencilerin birlikte yaşadığı olumlu ve olumsuz olaylarla ortak bir tarih oluşturur.

Pedagojik formasyon kayıtları için aşağıdaki adımlar izlenmelidir: 1. Başvuru: İlgili lisans programlarından mezun olanlar, eğitim/eğitim bilimleri fakültesi olan ve program açma izni verilen üniversitelere başvuru yapabilirler. 2. Gerekli Belgeler: Başvuru dilekçesi, onaylı lisans mezuniyet belgesi, transkript, nüfus cüzdanı fotokopisi, iki adet vesikalık fotoğraf ve öğrenim ücretinin ilk taksitinin yatırıldığına dair banka dekontu gibi belgeler sunulmalıdır. 3. Kontenjanlar ve Yerleştirme: Başvurular, üniversitenin fiziki imkanları, insan kaynağı ve ildeki okulların kapasitesi göz önünde bulundurularak, üniversite senatosunca belirlenen kontenjanlar ve kriterlere göre değerlendirilir ve yerleştirilir. 4. Ders Seçimi: Formasyon eğitimi dersleri, üniversitenin belirlediği ders programına göre seçilir ve kayıt işlemleri tamamlanır.

Eğitim Bilimine Giriş Ders Notları aşağıdaki konuları içermektedir: 1. Eğitim Biliminin Tanımı ve Kapsamı: Eğitim biliminin amacı ve incelediği fenomenler. 2. Eğitim Sistemleri ve Modelleri: Eğitim sistemlerinin temel öğeleri ve modelleri. 3. Eğitimde Temel Kavramlar: Öğrenme, öğretme, öğrenci, öğretmen gibi kavramların açıklamaları. 4. Eğitim Tarihi: Eğitim tarihinin ana hatları ve temel dönemler. 5. Eğitim Felsefesi: Eğitim felsefesinin temel kavramları ve eğitime etkisi. 6. Eğitim Psikolojisi: Öğrenme teorileri ve modelleri, öğrenci motivasyonu. 7. Eğitimde Çeşitlilik ve Farklılaştırma: Öğrenci çeşitliliği ve farklılaştırma stratejileri. 8. Eğitimde Teknoloji Kullanımı: Teknolojinin eğitimdeki rolü ve dijital öğrenme ortamları. 9. Eğitimde Değerlendirme: Öğrenci değerlendirmesi ve sınav sistemleri. 10. Eğitim Politikaları ve Reformlar: Eğitim politikalarının oluşturulması ve etkileri. 11. Öğretmenlik Mesleği: Öğretmenlik mesleğinin özellikleri ve sorumlulukları.

Eğitim, bilim olarak kabul edilir çünkü: 1. Sistematik Bir Süreçtir: Eğitim, bireylerin bilgi, beceri ve değerlerini geliştirmek amacıyla yürütülen planlı bir süreçtir. 2. Bilimsel Araştırma ve Geliştirme: Eğitim bilimleri, eğitim süreçlerini iyileştirmek için bilimsel araştırmalar yapar ve bu bulgular ışığında teknikler geliştirir. 3. Çok Disiplinli Bir Alandır: Eğitim, psikoloji, sosyoloji, ekonomi gibi birçok bilim dalıyla etkileşim içindedir ve bu disiplinlerin bulgularını eğitime uygular. 4. Teori-Uygulama Bütünlüğü: Eğitim bilimleri, teoriyi uygulama ile birleştirerek eğitimin etkinliğini artırmayı hedefler.

Özel eğitim kurumlarında değerler eğitimi, aşağıdaki yöntemlerle yapılabilir: 1. Örnek Olma: Öğrencilere öğretmek istenen değerleri bizzat yaşayarak göstermek. 2. Aile ve Okul Tutarlılığı: Aile bireylerinin ve okul çalışanlarının değerlerin gelişmesi ve kalıcı olması için benzer tutum ve davranışları sergilemesi. 3. Hikayeler ve Masallar: Ahlaki dersler içeren hikayelerle çocukların empati ve paylaşım gibi kavramları öğrenmesi. 4. Oyunlar ve Etkinlikler: Paylaşım oyunları ve işbirliği gerektiren etkinlikler, çocukların toplumsal değerleri öğrenmesine yardımcı olur. 5. Drama ve Rol Oyunları: Çocukların farklı durumlar üzerinden empati geliştirmesi sağlanabilir. 6. Grup Çalışmaları: İş birliğini ve dayanışmayı teşvik eden aktiviteler organize edilebilir. 7. Yazılı Materyaller: Öğrencilerin değerlerle ilgili kompozisyon, şiir, öykü yazmaları, resim yapmaları ve bulmaca hazırlamaları istenebilir. 8. Veli Katılımı: Velileri davet edip onların okuldaki gelişmeleri inceleyip katkıda bulunmalarına fırsat tanımak.

Eğitim anlayışı şu şekilde olmalıdır: 1. Bütüncül Eğitim: Öğrencilerin zihinsel, fiziksel, duygusal, sosyal ve kültürel gelişimlerini destekleyen bir yaklaşım benimsenmelidir. 2. Öğrenci Merkezli: Eğitim, öğrencinin bireysel farklılıklarını dikkate alarak, onların aktif katılımını teşvik etmelidir. 3. Eleştirel ve Yaratıcı Düşünme: Öğrencilere problem çözme ve disiplinler arası akıl yürütme becerileri kazandırılmalıdır. 4. Yaşam Boyu Öğrenme: Eğitim, sadece okul yıllarıyla sınırlı kalmayıp, yaşam boyu devam eden bir süreç olarak görülmelidir. 5. Evrensel Değerler: Akademik gelişimin yanı sıra, etik kurallar ve kişilik gelişimini destekleyen evrensel değerler aşılanmalıdır. Ayrıca, eğitim sisteminin bilimsel yöntemlere dayanması ve teknolojik yeniliklere uyum sağlaması da önemlidir.

Eğitim amaçlarının temel özellikleri şunlardır: 1. Öğrenci Merkezli Yaklaşım: Amaçların, öğrencilerin bireysel ihtiyaçlarına ve öğrenme stillerine uygun olması. 2. Toplumsal İhtiyaçlar: Toplumun ihtiyaçlarına ve değişen koşullara uygun eğitim hedefleri belirlenmesi. 3. Sürdürülebilirlik: Amaçların uzun vadeli etkilerini ve sürdürülebilirliğini göz önünde bulundurma. 4. Kasıtlılık ve İstendiklik: Eğitim sürecinin belirli bir hedef veya amaca yönelik olarak planlı bir şekilde yürütülmesi ve bireyde arzu edilen davranışların kazandırılması. 5. Deneyim: Öğrenenin bizzat sürece katılımı ve deneyimleyerek öğrenmesi.