OsmanlıTürkçesi

Zünnar takmak, Osmanlı Türkçesinde Hristiyan rahiplerin veya puta tapanların bellerine bağladıkları örme kuşak anlamına gelir. İslam literatüründe ise, gayrimüslimlerin dini bir işaret olarak takmaları gereken kuşak olarak tanımlanır.

Türkiye Türkçesi ve Osmanlı Türkçesi aynı dilin farklı dönemleri olarak kabul edilir. Osmanlı Türkçesi, Batı Türkçesinin ikinci devresi olup 16. yüzyıldan 20. yüzyılın başına kadar devam etmiştir. Türkiye Türkçesi ise Batı Türkçesinin üçüncü ve son devresi olup, 1908 Meşrutiyeti ile başlayan ve günümüzde de varlığını sürdüren yazı dilidir.

Şaklaban kelimesinin kökeni, Osmanlı Türkçesine dayanmaktadır.

Hayati Develi'nin "Osmanlı Türkçesi Kılavuzu", Osmanlı Türkçesini öğrenmek isteyenlere yönelik bir ders kitabıdır. Kitapta anlatılan konular şunlardır: 1. Yazı ve Okuma: Osmanlı Türkçesini yazmayı ve okumayı öğrenme. 2. Kelime ve Söz Kalıpları: Türkçedeki Arapça ve Farsça kökenli kelime ve söz kalıplarının yapısı. 3. Örnek ve Alıştırmalar: Uygun örnek ve alıştırmalarla bilgilerin pekiştirilmesi. 4. Metinler: Edebî, tarihî, siyasî ve dinî-tasavvufî metinlerle okuma ve söz dağarcığının geliştirilmesi. 5. Günümüz Türkçesi: Osmanlı Türkçesinin, günümüz Türkçesini daha iyi anlamaya ve konuşmaya katkısı.

"Osmanlı Türkçesi Kılavuzu 2" kitabı 440 sayfadan oluşmaktadır.

AÖF Osmanlı Türkçesine Giriş I, Osmanlı Türkçesi dönemini kapsar. Osmanlı Türkçesi, Oğuz Türkleri'nin Anadolu'da geliştirdikleri yazı dilinin üç döneminden ikincisidir. Bu dönemin öncesinde, "Eski Osmanlıca", "Eski Türkiye Türkçesi" veya "Eski Anadolu Türkçesi" olarak adlandırılan bir gelişim dönemi bulunur.

"E-şahs" ifadesi, iki farklı bağlamda kullanılabilir: 1. Osmanlı Türkçesi Terimi: "Eşahs" kelimesi, Osmanlı Türkçesinde "adamlar, kişiler, kimseler" anlamına gelir. 2. "Sah!" Markası: "Sah!" adında bir marka veya şirket, end-to-end yasal çözüm sunan bir işletme olarak tanımlanmaktadır.

Bad-i saba, Osmanlı Türkçesinde "doğudan esen hafif, hoş rüzgâr" anlamına gelir. Edebiyatta ise bad-i saba, sevgilinin saçlarını dağıtan ve aşığın gönlünü okşayan bir metafor olarak kullanılır.

Aliyy kelimesi, "pek yüce, pek yüksek" anlamına gelir. Allah'ın isimlerinden biri olan El-Aliyy ise şu anlamlara gelir: hükümdarlık bakımından en yüce olan; kendisinden daha üstün bir varlık olması düşünülemeyen; şanına yakışmayan tüm şeylerden uzak; benzeri, ortağı ya da yardımcısı olmayan. Ayrıca, Aliyy kelimesi Kur'an'da daha ziyade "Kebîr", "el-Azîm", ve "Hakîm" isimleriyle birlikte kullanılmıştır.

Hadid kelimesi, farklı bağlamlarda çeşitli amaçlarla kullanılır: 1. Kur'an-ı Kerim'de: Hadid Suresi, Kur'an'ın 57. suresidir ve Medine'de inmiştir. 2. İnşaat ve Mühendislik: Hadid, Arapça kökenli bir kelime olup, genellikle demir anlamında kullanılır ve inşaat ile mühendislik uygulamalarında önemli bir malzemedir. 3. Osmanlı Türkçesi: Osmanlı döneminde "hadid" kelimesi, "öfkeli, hiddetli, şiddetli" anlamlarında da kullanılmıştır.

"Got perest" ifadesi, Osmanlı Türkçesinde "tapan, tapınan, taparcasına seven" anlamına gelen "perest" kelimesinden türetilmiş olabilir.

"Serfiraz" kelimesi, Farsça kökenli bir Osmanlı Türkçesi kelimesidir ve "başı yüce", "benzerlerinden üstün olan" anlamlarına gelir.

"Eksa" kelimesi iki farklı bağlamda kullanılabilir: 1. Osmanlı Türkçesi Terimi: "Eksâ" kelimesi, Osmanlı Devleti döneminde "üstüste pek çok giyinen adam" anlamına gelen bir Türkçe kelimedir. 2. Teknoloji Şirketi: "EKSA", son dönemde özellikle gaming ekipmanları üreten bir teknoloji şirketinin adıdır. Ayrıca, "Eksa Grup" ve "Eksa Transport" gibi farklı alanlarda faaliyet gösteren şirketler de bulunmaktadır.

Garra kelimesi, farklı bağlamlarda farklı anlamlara gelebilir: 1. Hukuk terimi olarak "garra", "parlak, beyaz, güzel, şaşaalı" anlamına gelir. 2. Osmanlı Türkçesi bir kelime olarak "garra", "alnında beyaz akıtması olan at" anlamında kullanılır. 3. Ayrıca, "Kur'an'ın kudsi nurlarının parladığı Medine-i Münevvere'nin bir ismi" olarak da geçer.

"Badız" kelimesi iki farklı anlamda kullanılabilir: 1. Osmanlı Türkçesi terimi: "Bad-bîz" veya "bâd-bîzen" olarak da bilinir ve "yelpaze" anlamına gelir. 2. Halk ağzında kullanılan kelime: "Badarız" olarak geçer ve "ağacın gövdesinden ilk ayrılan dal, sürgün" veya "çalı çırpılı, odunlu yer, fundalık" anlamlarına gelir.

Osmanlı Türkçesi, Kur'an alfabesi ile aynı değildir, ancak bu alfabe ile yazılmıştır. Osmanlı Türkçesi, Arapça harflere dayanan bir yazı dilidir ve bu alfabeyle Türkçe, Farsça ve Arapça unsurlar içeren metinler oluşturulmuştur.

Hattı Enverî, Hurûf-ı munfasıla veya Enver yazısı olarak da bilinen, Enver Paşa'nın Osmanlı Türkçesinin yazımını kolaylaştırmak amacıyla Arap alfabesini gözden geçirerek oluşturduğu yazı sistemidir. Bu sistemde harfler son biçimleriyle birbirine bağlanmadan kullanılır ve sesli harfler de gösterilirdi.

"Beyim" kelimesi, Osmanlı Türkçesinde "bey" unvanından türetilmiştir.

9. sınıfta Osmanlı Türkçesi dersinde işlenen konular şunlardır: 1. Osmanlı Türkçesinin Tarihi Seyri: Osmanlı Türkçesinin gelişimi ve tarihî süreci. 2. Osmanlı Türkçesi Alfabesi: Matbu harflerin tanıtımı ve Kur’an alfabesiyle karşılaştırılması. 3. Türkçe Kelimelerin Okunuşu: Okutucu harfler, elif okutucusu ve Türkçe kelimelerin okunuşu. 4. Rakamlar ve Noktalama İşaretleri: Rakamların ve noktalama işaretlerinin tanınması. 5. El Yazısı (Rika): Rika hattıyla harf, kelime ve cümle yazma. 6. Osmanlı Türkçesiyle Yazılmış Eserler: Osmanlı Türkçesiyle yazılmış metinlerin okunması ve anlaşılması. 7. Hat Çeşitleri ve Hat Sanatı: Hat çeşitlerini tanıma ve hat sanatını keşfetme. Bu konular, Osmanlı Türkçesinin dil bilgisi, okuma ve yazma becerilerini kazandırmayı amaçlamaktadır.

Hidem kelimesi, Osmanlı Türkçesi döneminde "hizmetliler" veya "işler, vazifeler" anlamına gelen bir kelimedir.