OsmanlıTürkçesi

Osmanlı Türkçesinde dört tane okutucu harf vardır. Bu harfler şunlardır: ا (elif); ی (ye); و (vav); ه (he).

Osmanlı Türkçesi transkripsiyon işaretlerinden bazıları şunlardır: Peltek se. Â, ā, ī, ū. Vâv-ı ma‘dule. Elif-i maksure (ے). Medli elif (آ). Elif-ye (اي). Elif-vav (او). Osmanlı Türkçesi transkripsiyon işaretleri hakkında daha fazla bilgi için aşağıdaki kaynaklar kullanılabilir: acikders.ankara.edu.tr; tr.wikibooks.org; isa-sari.com.

Osmanlı Türkçesi Metinleri I dersinde işlenen bazı konular: Arapça ve Farsça unsurlar. Metin okuma ve anlama. Paleografi. Transkripsiyon. Ebced hesabı.

ILAS kelimesi farklı anlamlara gelebilir: Dini terim: Bazı Osmanlıca sözlüklerde "kinayeli ve iğneleyici sözler söyleme" anlamına gelir. Akreditasyon: "ILAS akreditasyonu" genellikle sahte veya geçersiz bir akreditasyon olarak anılır, çünkü ILAS bir akreditasyon kuruluşu değildir. Ayrıca, İhlâs Sûresi de "ilâs" kelimesiyle anılır, ancak bu surede "ilâs" kelimesi geçmez; ismi, surenin içeriğine dolaylı yoldan "ihlâs"a ulaşmayı ifade etmesi nedeniyle verilmiştir.

Üns kelimesi, Arapça kökenli olup "alışkanlık", "yakınlık", "samimi olma" gibi anlamlara gelir. Tasavvuf literatüründe ise üns, kulun Allah ile ülfet etmesi, O'na güvenmesi ve sükûnete ermesi halini ifade eder. Üns kelimesi ayrıca şu anlamlara da gelir: İç ve dış etkilerle davranışların tekrarlanması sonucu oluşan şartlanmış davranış. Kişinin bağımlılığının olmadığı, ancak yazı yazarken veya imza atarken kişiye has karakteristik özelliklerin tekrarlanması. Bir ilacın tekrarlanarak kullanılması sonucunda oluşan psişik bağımlılık durumu. Bir edim veya etki karşısında canlı bir varlığın kazandığı değişmez tutum.

Osmanlı Türkçesi 1 dersi, zorluk düzeyi kişiden kişiye değişebilmekle birlikte, genel olarak biraz zorlayıcı olarak değerlendirilebilir. Zorluk yaratan bazı unsurlar: Farklı alfabe: Osmanlıca, Arap alfabesine dayalıdır ve bu alfabenin harflerini ve okunuşlarını öğrenmek gereklidir. El yazısı: Osmanlıca genellikle el yazısıyla yazılır, bu da okuma ve yazma sürecini zorlaştırabilir. Kelime ve dil farklılıkları: Arapça ve Farsça kökenli kelimeler ile eski ifadeler, anlamayı zorlaştırabilir. Ancak, düzenli çalışma ve pratikle bu dilin öğrenilebileceği belirtilmektedir.

Ayine kelimesi Farsça kökenli olup "ayna" anlamına gelir. TDK'ya göre ayine kelimesinin diğer anlamları: Kendisine tecelli ve aksedeni gösteren veya bildiren şey; Vasıta ve mazhar mânasına da gelebilir. Ayrıca, tasavvuf edebiyatında "ayine", kişinin kendisini ve iç dünyasını yansıttığı, ruhunun derinliklerine bakma aracı olarak kabul edilir. Bazı tamlamalarda kullanımı: Ayine-i İskender: İslam mitolojisinde önemli bir yer tutar ve İskender'in aynası anlamına gelir. Ayine-i Alem-Nüma: Tüm alemi olduğu gibi gösteren sırlı ayna demektir. Ayine-i Ehadiyet: Cenab-ı Hakk'ın ekser isimlerinin tecellisine mazhar olan şey. Ayine-i ervah: Ruhlar aynası.

Çela kelimesi farklı anlamlara gelebilir: Coğrafya: Kahramanmaraş'ın Ekinözü ilçesinin eski adıdır. Edebiyat: Ferid Tansık'ın 1998 yılında yayımlanan "Yazamadıkça Okuyor, Okudukça Yazmak İstiyorum" adlı ödüllü öykü kitabında geçen bir terimdir. Osmanlıca terim: "Parlak, ruşen; zâhir, açık" anlamlarına gelir. Kürtçe: "Gibi" anlamına gelir.

"Kuble" kelimesi Arapça kökenlidir. Ayrıca, "kuble" kelimesinin Türkçe'de "öpme, öpüş, öpücük" anlamlarına geldiği bilinmektedir.

Kurb kelimesi farklı bağlamlarda çeşitli anlamlar taşır: Tasavvuf terimi: "Hakk’a yakın olma" anlamına gelir. Karayolu ve demiryolu terimi: Viraj anlamına gelir. Tıp terimi: "Böğür" anlamına gelir. Genel kullanım: "Yakınlık, yakında oluş, yakın olmak, yakınlık kazanmak" anlamlarına gelir. Ayrıca, "kurb" kelimesi Osmanlıca'da "yardım" ve "dükkân" anlamlarında da kullanılır.

Evet, hatve ve adım aynı anlama gelir. "Hatve" kelimesi, Osmanlıca kökenli olup "adım" anlamına gelir.

Mahbub kelimesi, Arapça kökenli olup "sevilen, sevgili" anlamına gelir. Türk Dil Kurumu'na göre, mahbub kelimesi yalnızca erkekler için kullanılır; kadın sevgililer için kullanılmaz. Ayrıca, mahbub kelimesi "güzel, hoş, tatlı, şirin, sevimli" anlamlarını da beraberinde getirir. Mahbub kelimesi, divan edebiyatında hem beşeri hem de ilahi aşkı ifade etmek için de kullanılır; buradaki sevgili Allah'tır ve cinsiyetsizdir. Bunun yanı sıra, bir kişinin topluluk içinde çok sevilmesi durumunda veya bir yemek, renk ya da fikir beğenildiğinde de mahbub kelimesi kullanılabilir.

"Ahre" kelimesi farklı bağlamlarda farklı anlamlara gelebilir: Hukuk terimi olarak "ahre" kelimesi, Almanca'da "veresiye" anlamına gelir. İspanyolca'da "ahre" kelimesi, genellikle Güney Amerika'da ve İspanya'da, biri diğerine şaka (genellikle aşağılayıcı bir şaka) yaptığında ve bunun sadece bir şaka olduğunu belirtmek istediğinde kullanılır. Osmanlıca'da "ahre" kelimesi "veresiye" anlamına gelir. Awa (Papua Yeni Gine) dilinde "ahre" kelimesi "kulak" anlamına gelir.

Ciran kelimesi farklı anlamlara gelebilir: Komşu. Devenin boynunun önünde, boğazlanacak yerden boğazı çukuruna kadar olan yer. Toprak testiler. Bir kadın adı.

Farika kelimesi Arapça kökenli olup, "ayırmaç", "grup", "birlik", "ayırt edici özellik" gibi anlamlara gelir. Ayrıca, Osmanlı döneminde "Farika" ismi, 16. yüzyılda yaşamış şair Fatma Hatun'un lakabı olarak da kullanılmıştır. Farika kelimesi, TDK'ya göre eskimiş bir isimdir.

Gülcemal kelimesi, Arapça ve Farsça kökenli olup "gül yüzlü, yüzü gül gibi güzel olan" anlamına gelir. TDK'ya göre ise iki farklı anlamda kullanılır: 1. Gül yüzlü sevgili. 2. Sevgilinin çehresindeki saflık, duruluk ve letafet.

Gençliğe Hitabe'de Arapça kelimelerin kullanılmasının nedeni, metnin yazıldığı dönemin dil özellikleri ve Osmanlı Türkçesi'nin etkileridir. Bu hitabe, Atatürk'ün Nutuk adlı eserinin bir parçası olup, Arapça ve Farsça kökenli kelimeler o dönemin Türkçesinin bir parçası olarak kullanılmıştır.

Bekri kelimesi iki farklı anlamda kullanılabilir: 1. Sıfat olarak kullanıldığında, "çok içki içen, içkici, içkiye düşkün, ayyaş" anlamına gelir. 2. İsim olarak kullanıldığında, "el değmemiş, bakir, tertemiz, bozulmamış" anlamlarına gelir.

Berhudar olmak, Farsça "berhurden" kelimesinden türemiştir ve "faydalanmak", "nasiplenmek" anlamlarına gelir. Berhudar kelimesinin kökeni ve kullanımıyla ilgili bazı bilgiler: Anlam: "Mutluluk içinde bulunan", "yaptığı işin hayrını gören" anlamlarına gelir. Kullanım: Genellikle büyüklerin, kendilerinden yaşça küçük kişilere söylediği iyi dilek cümlesidir. Örnekler: "Bu, hayatımın en berhudar dönemlerinden biri." veya "Berhudar olmak için elinden geleni yaparsan hayat mutlaka sana sürprizler yapacaktır". Dini ve kültürel yön: İslam kültüründe, Allah'a şükran ve imanın ifadesi olarak da kullanılır.

"Türk oıarn" ifadesinin hangi dilde olduğu hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, Türkçe, Türk dilleri ailesine ait bir dildir. Türk dilleri, Doğu Avrupa'dan Sibirya ve Çin'in batısına kadar uzanan bir alanda konuşulan ve 35 yaşayan dil içeren bir dil ailesidir.