Osmanlı Türkçesi, 13. yüzyıldan itibaren Anadolu’da gelişmeye başlayan Eski Anadolu Türkçesi’nin bir devamı olarak ortaya çıkmıştır. Bu nedenle Osmanlı Türkçesi’nin başlangıç metinleri arasında Eski Anadolu Türkçesi eserleri yer alır. Osmanlı Türkçesi’nin ilk dönem metinlerine örnek olarak, Mevlana Celaleddin Rumi'nin eserleri verilebilir. Osmanlı Türkçesi, 15. yüzyıl ortalarına dek kullanılan yazı Türkçesi, günümüz konuşma dilinden yapıca çok uzak değildir ve dönemin şiir ve düzyazı örnekleri konuşma Türkçesine yakın yapıdadır. Osmanlı Türkçesi, Tanzimat dönemine kadar kullanılmış, 20. yüzyıl başlarında yerini yeni Türk alfabesi ve yeni Türkçeye bırakmıştır.