Osmanlıİmparatorluğu

Kanuni Sultan Süleyman, 6 Kasım 1494'te Trabzon'da doğdu. Önemli noktaları: Eğitim: Bilim, tarih, edebiyat, din ve askeriye alanlarında eğitim almak için İstanbul'daki Enderun'a gönderildi. Tahta Çıkış: 30 Eylül 1520'de babası I. Selim'in ölümü üzerine Osmanlı tahtına geçti. Askeri Fetihler: Belgrad (1521), Rodos (1522-1523) ve Mohaç Muharebesi (1526) gibi önemli zaferler kazandı. Kültürel Katkılar: Osmanlı hukukuna önemli katkılar sağladı ve seçkin bir şair olarak "Altın Çağ"ı yönetti. Ölüm: 7 Eylül 1566'da Zigetvar Kuşatması sırasında vefat etti. Kanuni Sultan Süleyman, 46 yıl boyunca tahtta kalmış ve 13 kez sefere çıkmıştır.

Viranşehir, tarih boyunca farklı dönemlerde çeşitli idari yapılara bağlı kalmıştır. Sümerler ve Hititler döneminde: "Tela" veya "Tilla" olarak adlandırılmış ve bu dönemlerde Mezopotamya'nın önemli merkezlerinden biri olmuştur. Roma döneminde: "Antonion Polis" olarak anılmıştır. İslam uygarlıkları döneminde: "Tellmavzelat" veya "Telli Muzin" gibi isimler almıştır. Osmanlı döneminde: 1516 yılında Yavuz Sultan Selim zamanında Osmanlı egemenliğine girmiş ve 1535 yılında Diyarbekir'e bağlı bir mutasarrıflık olmuştur. Cumhuriyet döneminde: 1924 yılında Urfa'nın il olmasıyla birlikte Şanlıurfa'ya bağlı bir ilçe olmuştur.

Çorlu, tarih boyunca farklı dönemlerde çeşitli idari yapılara bağlı kalmıştır: Bizans İmparatorluğu: Orta Çağ'da Çorlu, Bizans İmparatorluğu'nun Trakya Theması'na bağlıydı ve "Tzirallum" kale kenti olarak stratejik bir öneme sahipti. Osmanlı İmparatorluğu: 1357'de I. Murat tarafından fethedilip Osmanlı topraklarına katıldıktan sonra, 1830'da Rumeli Beylerbeyliği kaldırılıp Edirne Vilayeti kurulunca, Çorlu bu vilayetin Tekirdağ Sancağı'na bağlı bir kazası haline getirildi. Türkiye Cumhuriyeti: 1922'de Türk yönetimi altına girdi ve günümüzde Tekirdağ iline bağlı bir ilçedir.

Han ve kağan unvanları arasındaki temel farklar şunlardır: Yönettikleri toprakların büyüklüğü: Kağanlar, geniş imparatorlukların hükümdarlarıyken, hanların genellikle daha sınırlı bölgelere hükmettiği kabul edilir. Yetkiler: Kağanlar genellikle askeri alanda yetkilere sahipken, hanların yetkileri daha çok idari ve hukuki konularla sınırlıydı. Kullanım: "Kağan" kelimesi, Eski Türkçe'de "hükümdar" anlamına gelirken, "han" kelimesi daha çok Türkçenin batı kollarında "hükümdar" anlamında kullanılmıştır. Bazı uzmanlar, "han"ın "kağan"dan daha düşük düzeyde bir unvan olduğunu savunurken, bunun tam tersini savunan uzmanlar da olmuştur.

Osmanlı Devleti'nde mutasarrıf, Tanzimat'tan sonra sancakların (liva) en büyük mülki amirine verilen unvandır. Mutasarrıfların bazı görevleri: Asayişi temin etmek ve vergileri toplamak. Emlâk-i hümâyunu idare etmek. Sancağı şenlendirmek ve halka iyi muamele etmek. Bölgesini düşmandan korumak. Sefer durumunda maiyetiyle birlikte savaşa katılmak. Mutasarrıflar, kaymakamdan büyük, validen küçük bir rütbeye sahipti. Bu unvan, 1922'de Cumhuriyet'in ilanıyla kaldırılmıştır.

Bekirağa Bölüğü, II. Abdülhamid döneminde ün kazanmıştır. Bu hapishane, halk arasında, oldukça acımasız ve şiddet kullanan Müdür Bekir Ağa'dan ziyade, içinde tutulan önemli kişiler ve yaşanan olaylarla anılmıştır.

Osmanlı ve Ottoman aynı değildir, ancak Ottoman, Osmanlı Devleti için kullanılan bir kelimedir. Osmanlı, hanedanın kurucusu olan Osman'ın adını almıştır. Bazı tarihçilere göre, Osmanlı Devleti'nin adı aslında "Ataman" (Ottoman) adından gelmiştir.

Gümüş yüzükte Tuğrul, Tuğrul Bey'i ifade eder. Tuğrul Bey, Oğuzların Kınık boyuna mensup, Selçuk beyin torunu olup Büyük Selçuklu Devleti'nin iki kurucusundan biridir. Ayrıca, gümüş yüzüklerde tuğra, Osmanlı İmparatorluğu döneminde padişahların imzasını temsil eden özel bir sembol anlamına gelir.

Fatih Sultan Mehmet'in en büyük başarısı, 1453 yılında İstanbul'u fethetmesidir. Bu fetih, Osmanlı İmparatorluğu'nun sınırlarını Batı'ya doğru genişletmiş ve imparatorluğu dünya sahnesinde daha etkili bir konuma getirmiştir.

Sultan Abdülmecid, 25 Haziran 1861 tarihinde 38 yaşında veremden dolayı vefat etmiştir.

Yavuz Sultan Selim, sırtında çıkan "şirpençe" (aslan pençesi) denilen bir çıban nedeniyle 22 Eylül 1520'de vefat etmiştir. Doktorların tarihi kayıtlara göre yaptıkları incelemeler sonucunda, Yavuz'un ölüm sebebinin "şarbon çıbanı" veya "diyabetin vücuttaki tahribatının neticesi olduğu" tahmin edilmektedir.

Tozkoparan İskender, 15. yüzyılın sonları ve 16. yüzyılın başlarında yaşamış bir okçudur. Tozkoparan lakabını nasıl aldığına dair iki rivayet vardır: 1. Okçuluk talimi yaparken yayın toz olarak adlandırılan kısmını koparması. 2. Sultan II. Bayezid döneminde, İran'dan gelen ünlü bir kemankeşle yarışıp onu yenmesi. Başarıları: Osmanlı İmparatorluğu'nun çeşitli illerinde 10 ayrı rekor kırmıştır ve bu rekorlar hala aşılamamıştır. 846 metrelik dünya rekoru, okçuluk alanında en uzun mesafe rekoru olarak hala kırılamamıştır. Savaşlardaki hüneri ile de tanınmıştır; örneğin, İnebahtı ve Modon Seferi'nde Davud Paşa'nın baştardasını koruyan 10 tirendazdan biri olarak görev yapmıştır. Tozkoparan İskender'in doğum ve ölüm tarihleri net olarak kayıtlı değildir.

İkinci Meşrutiyet'e giden süreç şu şekilde özetlenebilir: Jön Türkler ve İttihat ve Terakki Cemiyeti'nin faaliyetleri. 31 Mart Vakası. Siyasi değişiklikler. İkinci Meşrutiyet, 1908 yılında ilan edilerek Osmanlı Devleti'nde anayasal monarşinin yeniden devreye girmesini sağladı.

Türkiye'nin en büyük kralı olarak kabul edilebilecek bir figür bulunmamaktadır. Ancak, Türk tarihinde önemli liderler arasında Mustafa Kemal Atatürk öne çıkmaktadır. Atatürk, Türk Kurtuluş Savaşı'nın başkomutanı ve Türkiye Cumhuriyeti'nin kurucusudur. Daha geniş bir bağlamda, "en büyük kral" ifadesi farklı bağlamlarda farklı anlamlar taşıyabilir. Örneğin, "en büyük Türk imparatoru" olarak Mete Han (Büyük Hun İmparatorluğu'nun kurucusu) veya Cengiz Han (Moğol-Türk İmparatorluğu'nun kurucusu) gösterilebilir. Bu nedenle, "en büyük kral" ifadesi için kesin bir yanıt vermek zordur ve farklı görüşler olabilir.

Karacehennem İbrahim Paşa, Osmanlı İmparatorluğu'nda 18. yüzyılın sonları ile 19. yüzyılın başlarında yaşamış önemli bir devlet adamı ve askeri liderdir. Lakabını, 1826 yılında gerçekleşen ve tarihe Vaka-i Hayriye olarak geçen Yeniçeri Ocağı'nın kapatılması sırasında top atışlarıyla ortalığı cehenneme çevirdiği için almıştır. Yeniçeri Ocağı'nın lağvedilmesinde önemli katkıları olmuştur. Ölümü, 28 Şubat 1853 yılında İstanbul'da gerçekleşmiştir. Mezarı, Taksim Ayazpaşa Mezarlığı’na defnedilmiş, ancak daha sonra Osmanlı Bankası'nın müdür lojmanı yapılmak üzere taşınmış ve zamanla kaybolmuştur. Günümüzde, ondan geriye kalan tek iz, televizyonlarda evlilik terapisti olarak tanınan Selin Karacehennem'in soyadıdır.

Yahya Kemal Beyatlı'nın "Akıncılar" şiirinin teması, Osmanlı İmparatorluğu tarafından görevlendirilen akıncı atlı birliklerinin kahramanlıkları ve vatan sevgisidir. Şiirde ayrıca şu temalar da işlenmiştir: Kahramanlık ve yiğitlik. Tarih ve geçmişe özlem. Milli ruh ve birlik. Doğaüstü hız ve güç. Tarihi bilinç ve milliyetçilik. Gurur ve onur.

I. Murad, 1389 yılında Kosova Meydan Muharebesi'nde savaş alanını gezerken, Sırp asilzâdesi Milos Obraviç tarafından hançerlenerek öldürülmüştür. Bazı kaynaklara göre Milos, Müslüman olmak istediğini söyleyerek I. Murad'a yaklaşmış ve yeninde sakladığı hançerle onu kalbinden vurmuştur. I. Murad, savaş sırasında öldürülen ilk ve tek Osmanlı padişahı olarak tarihe geçmiştir.

Rûmî takvim, Hicret'i başlangıç kabul eden ve güneş yılı esasına dayalı bir takvimdir. Özellikleri: Başlangıç tarihi: Miladi 23 Eylül 622 olarak kabul edilir. Yıl uzunluğu: Bir yıl 365 gün sürer. Aylar: Mart, Nisan, Mayıs, Haziran, Temmuz, Ağustos, Eylül, Teşrin-i Evvel, Teşrin-i Sânî, Kânûn-ı Evvel, Kânûn-ı Sânî. Yılbaşı: 1 Mart. Rûmî takvim, Osmanlı Devleti'nde Tanzimat Dönemi'ne kadar Hicri takvim ile birlikte kullanılmış, 1870'ten sonra tek takvim olarak kabul edilmiştir.

VI. Mehmed (Vahdeddin), 1 Kasım 1922'de saltanatın kaldırılmasının ardından tahttan indirilmiştir. Saltanatın kaldırılmasına yol açan bazı olaylar şunlardır: Milli Mücadele: Kurtuluş Savaşı'nın zaferle sonuçlanması. Damad Ferid Paşa hükumeti: Bu hükumetin uygulamaları, eski İttihat ve Terakki üyelerinin savaş suçlusu ilan edilerek idamlarına yol açmış, bu da halk arasında tepkiye neden olmuştur. Ali Kemal'in öldürülmesi: Kuvayı Milliye'yi eleştiren gazeteci Ali Kemal'in öldürülmesi, padişahın da benzer bir akıbete uğrayacağı endişesine yol açmıştır. VI. Mehmed, 17 Kasım 1922'de ülkeden ayrılarak Malta'ya gitmiştir.

Fatih Sultan Mehmet, İstanbul'u 21 yaşında fethetmiştir. 30 Mart 1432'de doğan II. Mehmet, 1451 yılında babasının ölmesi üzerine Osmanlı tahtına oturmuş ve 29 Mayıs 1453'te İstanbul'u fethetmiştir.