Saltanat

Ekber ve Erşed Sistemi, Türkiye Cumhuriyeti'nin kurulması ve saltanatın kaldırılması ile beraber 1922 yılında kaldırılmıştır. Bu sistemin kaldırılmasının bazı nedenleri: Rekabetin azalması: Sistem, şehzadeler arasındaki rekabeti ortadan kaldırdığı için hiçbir şehzade kendini geliştirme gayretinde bulunmamış, bu da devlet yönetiminde deneyimsiz padişahların başa geçmesine yol açmıştır. Yönetimde zayıflık: Bu durum, Osmanlı Devleti'nin yönetim gücünü zayıflatmış ve gerilemesine neden olmuştur. Yeniçeri ve vezirlerin etkisi: Valide sultan, sadrazam, şeyhülislam gibi güç odaklarının cülus ve iktidar mekanizmalarında daha belirleyici rol oynaması.

Saltanat kelimesi, TDK'ya göre üç farklı anlama gelir: 1. Bir ülkede hükümdar, padişah veya sultanın egemen olması. 2. Bolluk, zenginlik ve bereket içinde gösterişli bir yaşayış sürmek. 3. Bir kişinin, bir işte veya bir yerde bulunan kimseler üzerinde kendi egemenliğini kurması.

VI. Mehmed (Vahdeddin), 1 Kasım 1922'de saltanatın kaldırılmasının ardından tahttan indirilmiştir. Saltanatın kaldırılmasına yol açan bazı olaylar şunlardır: Milli Mücadele: Kurtuluş Savaşı'nın zaferle sonuçlanması. Damad Ferid Paşa hükumeti: Bu hükumetin uygulamaları, eski İttihat ve Terakki üyelerinin savaş suçlusu ilan edilerek idamlarına yol açmış, bu da halk arasında tepkiye neden olmuştur. Ali Kemal'in öldürülmesi: Kuvayı Milliye'yi eleştiren gazeteci Ali Kemal'in öldürülmesi, padişahın da benzer bir akıbete uğrayacağı endişesine yol açmıştır. VI. Mehmed, 17 Kasım 1922'de ülkeden ayrılarak Malta'ya gitmiştir.

En son padişah olan II. Abdülhamid, 31 Mart Vakası olarak bilinen ayaklanmanın ardından, Hareket Ordusu'nun gelmesi ve tahttan feragat etmesi sonucu 1909 yılında tahttan indirilmiştir. Daha önceki padişahlardan bazıları ise şu nedenlerle tahttan indirilmiştir: Sultan Abdülaziz: 30 Mayıs 1876 darbesi ile tahttan indirilmiştir. Sultan Genç Osman (II. Osman): 8 Kasım 1687'de, ordunun ve devlet erkanının oy birliği ile tahttan indirilmiştir. Sultan İbrahim: Sadrazamı Ahmed Paşa'nın Yeniçeri ağalarıyla olan husumeti ve padişahın annesi Kösem Sultan ile ters düşmesi sonucu tahttan indirilmiştir.

Genç Osman, 29 Nisan veya 3 Kasım 1604 tarihinde doğmuş ve 1622 yılında hayatını kaybetmiş Osmanlı padişahı II. Osman'dır. Tahta Çıkışı: I. Ahmed'in ölümünden sonra, amcası I. Mustafa'nın tahta çıkarılması ve kısa bir süre sonra indirilmesiyle, 13 yaşında tahta çıkmıştır. Yenilikçi Çalışmaları: Lehistan üzerine başarılı bir sefer düzenlemiş, yeniçeri ocağını ıslah etmek istemiş ve dönme ile devşirmeleri devlet kurumlarından çıkarmayı planlamıştır. Hacca Gitme İsteği: Hacca gitmek istemesi, yeniçeriler ve ulema sınıfının başını çektiği bir isyana yol açmıştır. Ölümü: 19 Mayıs 1622'de Yedikule Zindanları'nda yeniçeriler tarafından öldürülmüştür. Anısı: Ölümü, halk arasında "Abaza İsyanları" gibi olaylara yol açmış ve Kayıkçı Kul Mustafa tarafından yazılan "Genç Osman Destanı" ile anılmıştır.

Osmanlı'da saltanat, padişahın mutlak egemenliğine dayanıyordu. Saltanatın bazı alametleri: Hutbe: 1516'dan itibaren padişahın adından önce başka isimler anılmadı. Sikke: Osmanlı sikkelerinde padişahın adından başka isim yer almazdı. Bayrak ve sancak: Bayrak, devleti ve hanedanı temsil ederdi. Tuğ: Padişah, 9 tuğ ile temsil edilirdi. Saltanatın sınırlanması, 1876'da II. Abdülhamid tarafından ilan edilen Birinci Meşrutiyet ile başladı. Saltanatın kaldırılması, Türkiye Büyük Millet Meclisi'nin 1922'de kabul ettiği kararla gerçekleşti.

Cumhuriyetin ilanı ile Osmanlı saltanatı ve monarşi yönetimi sona ermiştir.

Saltanat, Osmanlı İmparatorluğu'nda padişahın mutlak egemenliğine dayanan yönetim biçimi olarak getirilmiştir. Saltanatın getirilmesinin bazı nedenleri: Ulusal hakimiyet anlayışı. Kurtuluş Savaşı. Laik sisteme geçiş. İtilaf Devletleri'nin tutumu. Saltanat, 1 Kasım 1922 tarihinde Türkiye Büyük Millet Meclisi tarafından kaldırılmıştır.

Saltanatın kaldırılmasının bazı nedenleri: Milli egemenlik: Saltanat, ulusal hakimiyet anlayışına ters düşüyordu. İki başlı yönetim: Lozan Barış Konferansı'na hem Ankara hem de İstanbul hükûmetlerinin davet edilmesi, iki başlılığı sona erdirmek için saltanatın kaldırılmasını gerektiriyordu. Padişah ve İstanbul hükûmetinin tutumu: Padişah ve İstanbul hükûmeti, milli mücadele yanlısı değildi ve vatan haini olarak suçlanıyordu. TBMM'nin zaferi: TBMM Hükümeti, İtilaf devletlerine karşı kesin bir zafer elde etmişti. Saltanat, 1 Kasım 1922'de Türkiye Büyük Millet Meclisi tarafından alınan kararla kaldırılmış ve Osmanlı Devleti hukuki olarak sona ermiştir.

Metin2 oyununda "saltanat" ile ilgili en iyi balık tutma yeri hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, genel olarak balık tutmak için bazı öneriler şunlardır: 30. seviyeye ulaşmak. Olta ve yem edinmek. Balıkçılık küresi kullanmak. Ayrıca, balık tutma noktalarının her iki ırk için de belirlenmiş alanlar olduğu ve bu alanlara gidilerek balık tutulabileceği belirtilmiştir.

Cumhuriyetçilik ve saltanatın kaldırılması arasındaki ilişki şu şekilde açıklanabilir: Saltanatın kaldırılması, Türkiye Cumhuriyeti'nin ilanının önünü açan önemli bir adımdır. Saltanatın kaldırılmasında etkili olan ilkeler arasında inkılapçılık, cumhuriyetçilik ve laiklik bulunmaktadır. Saltanatın kaldırılmasından 11 ay sonra, 29 Ekim 1923'te Türkiye Cumhuriyeti ilan edilmiştir.

Saltanatta en iyi balık, Iridium Olta kullanılarak yakalanabilen Kızılbalık olarak kabul edilir. Ayrıca, Sardalya, Palamut, Lüfer ve Çipura gibi balıklar da saltanatta sıkça tercih edilen lezzetler arasındadır. Balık tutma konusunda daha fazla bilgi için "forum.turkmmo.com" sitesindeki "Metin2 Balıkçılık Kılavuzu" ve "tutus taktikleri" başlıklı konuyu inceleyebilirsiniz.

Osmanlı Hanedan Defteri, Osmanlı İmparatorluğu döneminde hanedan üyelerinin doğum, evlilik ve ölüm gibi önemli bilgilerini kaydetmek amacıyla tutulmuş resmi bir defterdir. Bazı kaynaklar: Osman Selaheddin Osmanoğlu'nun "Osmanlı Hanedanı'nın Kayıt Defteri" adlı kitabı, Osmanlı Hanedanı'nın 19. ve 20. yüzyıllardaki üye ve mensupları hakkında bilgiler içermektedir. Ayşe Melek Özyetgin'in "Osmanlı Hanedan Defterleri 1909-1922" adlı çalışması, Osmanlı'nın son dönemindeki hanedan üyelerinin durumlarını, evliliklerini ve siyasi gelişmelerle ilişkilerini ele almaktadır. Bu kaynaklar, Osmanlı Hanedan Defteri'ne ait bilgilerin bulunduğu yerler arasında sayılabilir. Ancak, defterlerin fiziksel olarak nerede saklandığına dair spesifik bir bilgi mevcut değildir.

Ekber ve Erşed Sistemi, Türkiye Cumhuriyeti'nin kurulması ve saltanatın kaldırılması ile beraber 1922 yılında kaldırılmıştır. Bu sistemin kaldırılmasının bazı nedenleri: Rekabetin azalması: Sistem, şehzadeler arasındaki rekabeti ortadan kaldırdığı için hiçbir şehzade kendini geliştirme gayretinde bulunmamış, bu da devlet yönetiminde deneyimsiz padişahların başa geçmesine yol açmıştır. Yönetimde zayıflık: Bu durum, Osmanlı Devleti'nin yönetim gücünü zayıflatmış ve gerilemesine neden olmuştur. Yeniçeri ve vezirlerin etkisi: Valide sultan, sadrazam, şeyhülislam gibi güç odaklarının cülus ve iktidar mekanizmalarında daha belirleyici rol oynaması.

Kânûn-ı Esâsî'nin (Kanuni Esasi) temel ilkeleri şunlardır: Meşrutiyetin ilanı. Temel hak ve özgürlükler. Güçler ayrılığı ilkesi. Seçme ve seçilme hakkı. Meclis yapısı. Yürütme yetkisi. Padişahın veto yetkisi. Şeriat uyumu.

Saltanatın kaldırılması, 1 Kasım 1922 tarihinde Türkiye Büyük Millet Meclisi'nin kabul ettiği 308 numaralı "Türkiye Büyük Millet Meclisi'nin, hukuku hâkimiyet ve hükümraninin mümessili hakikisi olduğuna dair" adlı kararnamesi ile gerçekleşmiştir.

Cumhuriyet'in ilanından önce yapılan tek inkılap, saltanatın kaldırılmasıdır. Bu karar, 1 Kasım 1922 tarihinde TBMM'nin kabul ettiği bir kararname ile alınmıştır.

Emeviler, halifeliğin seçim usulünü kaldırarak ve oğlu Yezid'i veliaht tayin ederek saltanat sistemine geçtiler. Bu dönüşümün temel nedenleri arasında, devletin menfaatlerini şahsi ve ailevi çıkarların üzerinde tutma düşüncesinin terk edilmesi ve dini ikinci plana atan bir yönetim anlayışının benimsenmesi yer alır.

Osmanlı'nın resmi armasının kaldırılmasının sebebi, Türkiye Cumhuriyeti'nin ilanıyla birlikte saltanat simgelerinin kamu binalarından kaldırılmasıdır. Türkiye Büyük Millet Meclisi (TBMM) tarafından 1 Kasım 1922’de kabul edilen 308 sayılı kararla halifelik ve saltanat birbirinden ayrılmış ve saltanat kaldırılmıştır. Dâhiliye Vekâleti’nin 22 Ekim 1925 tarihli ve 3516 numaralı tezkeresi ile resmî daireler ile okullarda bulunan arma, tuğra ve saltanat resimlerinin kaldırılması istenilmiştir. 1927'de çıkarılan 1057 sayılı kanunla ise birçok tuğra, kitabe ve arma, çekiç ve keskilerle yerlerinden kazınarak sökülmüş, bazı tuğraların üzeri mermerlerle örtülmüştür.

Saltanat ve monarşi arasındaki farklardan bazıları şunlardır: Yönetim şekli. Egemenlik kaynağı. Meşruiyet kaynağı. Yönetimde devamlılık. Kişisel hak ve özgürlükler. Kurumlar ve kurumsallaşma.