Osmanlıİmparatorluğu

İstanbul kuşatması 53 gün sürdü çünkü Fatih Sultan Mehmet, şehrin fethi için kapsamlı ve detaylı bir hazırlık süreci yürüttü. Bu süreçte: Büyük toplar ve 400 parçalık donanma gibi kuşatma araçları hazırlandı. Bizans'ın yardım almasını engellemek için yardım yolları kontrol altına alındı ve Galata'nın tarafsız kalması sağlandı. Rumeli Hisarı inşa edilerek Karadeniz'den Marmara'ya geçiş Osmanlı kontrolüne alındı. Yeraltı tünelleri kazılarak surların zayıf noktaları tespit edildi ve Bizans'ın tünellerine karşı lağım savaşları yapıldı. Tüm bu hazırlıklar ve stratejik hamleler, kuşatmanın uzun sürmesine ancak sonunda başarılı olmasına yol açtı.

Hotin Antlaşması, 9 Ekim 1621 tarihinde Osmanlı İmparatorluğu ile Lehistan-Litvanya Birliği arasında, 1620-1621 Osmanlı-Lehistan Savaşı'nı sonlandırmak amacıyla imzalanmıştır. Antlaşmanın imzalanma nedenleri arasında, Lehistan'ın Eflak ve Boğdan'ın işlerine karışması ve bu durumun Osmanlı İmparatorluğu tarafından bir tehdit olarak görülmesi yer almaktadır.

Kuvayı Milliye, Mondros Ateşkes Antlaşması sonrası Osmanlı ordusunun terhis edilmesi ve işgalci devletlerin Anadolu'yu işgal etmeye başlaması olaylarıyla başlamıştır. Hareketin ilk kıvılcımı ise 19 Aralık 1918 tarihinde Hatay'ın Dörtyol ilçesinde Fransızlara karşı atılmıştır.

En iyi ve en kötü Osmanlı padişahları konusunda kesin bir değerlendirme yapmak zordur, çünkü bu, kişisel görüşlere ve tarihsel yorumlara göre değişebilir. En iyi padişahlar arasında genellikle Fatih Sultan Mehmet, Yavuz Sultan Selim ve Kanuni Sultan Süleyman kabul edilir. En kötü padişahlar arasında ise III. Mehmed, IV. Murad ve İbrahim gösterilir.

I. Abdülhamid, 7 Nisan 1789 tarihinde beyin kanaması geçirerek ölmüştür.

Osmanlı devlet arması, İmparatorluğun gücünü kaybedip batılılaşmaya başladığı bir dönemde batıya benzeme çabası olarak değişti. Armanın değişim süreci şu şekilde gerçekleşti: 1. İlk deneme: 1727 yılında İbrahim Müteferrika, açtığı matbaanın haritasında bugünkü Osmanlı armasına benzeyen bir arma çizdi. 2. III. Selim dönemi: III. Selim'in şehzadeliği döneminde, Fransa Kralı XVI. Louis ile mektuplaşmasından etkilenerek ay yıldız sembollerini kullanmaya başladı. 3. II. Mahmud dönemi: II. Mahmud, Yeniçeri ocağını kaldırıp batılı tarzda bir ordu kurduğunda, hilal ve yıldız motiflerinin olduğu yeni bir arma tasarlattı. 4. Tanzimat Fermanı: 1850 yılında Tanzimat Fermanı'nın hatırası olarak yaptırılan Tanzimat madalyasında, bereket boynuzu, Hermes ve terazi gibi batılı semboller yer aldı. 5. İngiltere Kraliçesi Victoria: 1856'da İngiltere Kraliçesi Victoria, Sultan Abdülmecid'e dizbağı nişanını verdiğinde, Osmanlı'nın bir devlet arması yoktu. 6. II. Abdülhamid dönemi: Arma, Sultan II. Abdülhamid döneminde bazı değişikliklerle 1882 yılında son şeklini aldı.

Aşar vergisi, Osmanlı döneminde köylülerden, ürettikleri tarım ürünleri için %10 oranında alınan vergidir.

Lehistan, Osmanlı İmparatorluğu döneminde Polonya'ya verilen addır.

Belgrad Antlaşması (1739) ile Osmanlı Devleti, aşağıdaki toprakları kaybetti: Avusturya'ya: Belgrad ve Sırbistan'ın kuzeyi. Venedik'e: Dalmaçya ve Arnavutluk kıyıları.

Osmanlı'da ilk isyan eden yeniçeri, Buçuktepe İsyanı'nı çıkaran Yeniçerilerdir.

Kocaeli ismi, bu bölgeyi Osmanlı İmparatorluğu'na katan Osman Bey ve oğlu Orhan Bey'in sınır beylerinden Akçakoca'dan gelmektedir. 1331 yılında uçbeyi Akçakoca tarafından Osmanlı topraklarına katılan bölge, daha sonra Akçakoca'nın yurdu anlamına gelen "Kocaeli" olarak anılmaya başlandı.

Fatih Sultan Mehmed'in üç oğlu şunlardır: II. Bayezid, Şehzade Mustafa ve Cem Sultan.

Irak, Osmanlı İmparatorluğu'na bağlıydı.

Tahrirde yer alan bilgiler şunlardır: 1. Yerleşim Yerleri: Şehir, kasaba, köy, mezra, yaylak-kışlak yerleri ve bunların isimleri. 2. Nüfus ve Statü: Burada yaşayanların isimleri, hukukî ve iktisadî statüleri. 3. Vergi Bilgileri: Alınan vergilerin cins ve miktarları, vergi yükümlülükleri. 4. Toprak Tasarrufu: Toprağın tasarruf şekilleri, vakıf ve mülkler. 5. Konargöçer Topluluklar: Konargöçer toplulukların durumu. Bu bilgiler, tahrir defterlerine "siyakat" hattı ile yazılırdı ve Osmanlı İmparatorluğu'nun sosyal, demografik ve ekonomik tarihine dair ayrıntılı veriler sunar.

Osmanlı ordusunun atlı ve yaya olarak ayrılmasının birkaç nedeni vardı: 1. Savaş Stratejisi ve Taktikleri: Atlı ordular, kuşatma ve siper savaşlarında daha az etkili olabiliyordu. 2. Coğrafi Şartlar: Osmanlı İmparatorluğu'nun toprakları, atlı ordular için zorluklar teşkil eden dağlık bölgeler ve sık ormanlar gibi doğal engellerle doluydu. 3. Sosyal ve Ekonomik Faktörler: Atlı savaşçıların eğitimi ve bakımı maliyetli olabilirdi. 4. Teknolojik Gelişmeler: Orhan Gazi döneminde top ve ateşli silahların kullanımı yaygınlaşmaya başlamıştı.

İltizamın amacı, Osmanlı İmparatorluğu'nda vergi toplama işini daha verimli ve etkin bir şekilde gerçekleştirmektir. Bu sistemde devlet, belirli bir bölgedeki vergi toplama hakkını mültezim adı verilen özel şahıslara devrederdi.

Yavuz Sultan Selim'in en büyük başarılarından biri, Osmanlı İmparatorluğu'nun topraklarını muazzam bir hızla genişletmesi ve özellikle Doğu Akdeniz ile Mısır dahil önemli Orta Doğu bölgelerini ele geçirmesi olarak kabul edilir. Diğer önemli başarıları arasında: - Safevi Devleti'ne son vererek Şii tehdidini ortadan kaldırması; - Memluk Devleti'ni yıkarak Suriye, Filistin, Lübnan, Hicaz gibi stratejik bölgeleri Osmanlı topraklarına katması; - Halifelik unvanını Memluklardan alarak Osmanlı padişahlarını İslam dünyasının dini liderleri haline getirmesi.

Ulufe, Osmanlı İmparatorluğu'nda padişah tarafından dağıtılırdı.

Ulufe, Osmanlı İmparatorluğu'nda padişah tarafından dağıtılırdı.

Am Defteri, Osmanlı İmparatorluğu'nda Fatih Sultan Mehmet döneminde tutulmaya başlanmıştır.