Osmanlı

Esil ismi, farklı anlamlara sahiptir: şerefli, şanlı, namlı, haysiyetli, itibarlı ve otoriter kişi; doğru olan kişi; parlak ve temiz yüz; muhkem, sağlam, kavi; (c.: asal-esail-usul) ikindi sonrasından akşama kadar olan vakit; adı su. Esil isminin kökeni Osmanlıca'dır ve kız çocukları için kullanılır.

Fatih Sultan Mehmed'in zeki ve güçlü bir padişah olmasının bazı nedenleri: Eğitim: Çocukluğundan itibaren çok iyi bir eğitim almış, Akşemseddin, Molla Gürani, Molla Hüsrev gibi dönemin değerli hocalarından ders görmüştür. Askeri Deha: İstanbul'un fethi sırasında gösterdiği stratejik zeka ve yenilikçi topçu kullanımı, deniz ve kara kuvvetlerini koordine etmesi, fetihte kritik rol oynamıştır. Kültürel ve Entelektüel İlgi: Bilim, sanat ve edebiyata büyük önem vermiş, farklı milletlerden bilim insanlarını ve sanatçıları İstanbul'a çekerek şehri bir kültür ve bilim merkezi haline getirmiştir. Adalet ve Reformlar: Adil bir yönetici olarak tanınır, halkın refahını ön planda tutmuş ve çeşitli reformlar gerçekleştirmiştir. Hoşgörü Politikası: Farklı milletlerin ve dinlerin barış içinde bir arada yaşamasını sağlamıştır.

Trabzon'un eski hali, tarih boyunca farklı medeniyetlerin etkisi altında kalmıştır. Antik dönemde, Trabzon ve çevresi Kolhis Krallığı'nın merkezi olarak bilinmekteydi. Roma ve Bizans dönemlerinde, Trabzon stratejik bir liman kenti olarak önem kazanmış ve önemli yapılar inşa edilmiştir. Osmanlı döneminde, Trabzon önemli bir ticaret limanı olarak gelişmeye devam etmiş ve birçok tarihi yapı inşa edilmiştir. Trabzon'un eski halinin nasıl olduğuna dair daha fazla bilgi için aşağıdaki kaynaklar incelenebilir: trabzon.gov.tr; sumela.gov.tr; trabzon.ktb.gov.tr.

Velâdet-i Hümâyun, Osmanlı Devleti'nde padişah veya şehzade doğumlarını kutlamak amacıyla düzenlenen törenlerin adıdır. Bu törenlerde şu etkinlikler gerçekleştirilirdi: Sarayda kutlamalar: Müzik, ziyafet ve hediyelerle süslenen kutlamalar yapılırdı. Halkın katılımı: Törenler, halk arasında da şenlikler ve meydanlarda eğlencelerle kutlanırdı. Hediye dağıtımı: Yoksullara yardım edilir, zekât ve sadaka dağıtılırdı. Diplomatik ilişkiler: İktidardaki padişahın doğum günleri, diplomatik münasebetlerin iyileştirilmesi için de bir fırsat olarak değerlendirilirdi. "Velâdet" kelimesi "doğum" anlamına gelirken, "Hümâyun" Osmanlı hanedanını ifade eder.

Hamitoğulları Beyliği'nin kurucusu Feleküddin Dündar Bey'dir.

Berr-i ceste ifadesi, Farsça kökenli "berceste" kelimesinin Osmanlı Türkçesi'ndeki kullanımı olabilir. Berceste, "güzel, latif, ince anlamlı, seçme, öz, sanat değeri yüksek" anlamlarına gelir ve genellikle edebi eserler için kullanılır. Berr-i ceste ise, "yeni kara" veya "yeni toprak" anlamına gelen "berr-i cedid" teriminin yanlış yazılmış bir versiyonu olabilir. "Berr-i cedid", Amerika kıtası ve Avustralya'yı ifade etmek için kullanılan bir Osmanlı coğrafi terimidir. Bu nedenle, "berr-i ceste" ifadesinin spesifik bir anlamı veya kullanımı hakkında kesin bir bilgi bulunmamaktadır.

Düstûrnâme-i Enverî, XV. yüzyıl ortalarında yaşayan şair Enverî tarafından kaleme alınmış, İzmir'in Türk şehri hâline geliş öyküsünü mesnevî tarzında anlatan orijinal bir eserdir. Eserin başlıca konuları: Aydınoğulları Beyliği tarihi, özellikle Umur Bey'in gazâ ve fetihleri. Selçuklu, Hârizmşah ve Moğol devletleriyle ilgili bilgiler. Osmanoğulları'nın aslı ve şeceresi. Ayrıca, eserde peygamberler ve İslam tarihine dair bilgiler de yer almaktadır. Düstûrnâme-i Enverî, iki nüsha hâlinde günümüze ulaşmıştır: 1. Paris Bibliothèque Nationale'de bulunmaktadır. 2. İzmir Millî Kütüphanesi'nde yer almaktadır.

Osmanlı Devleti'nde hazırlanan layihalar, çeşitli padişah dönemlerinde kaleme alınmıştır. Öne çıkan bazı padişahlar ve dönemlerinde hazırlanan layihalar şunlardır: III. Selim: III. Selim döneminde, imparatorluğun iktisadî, siyasî, askerî, malî, dinî ve ilmî durumuyla ilgili yapılması düşünülen ıslahatları içeren layihalar hazırlanmıştır. Sultan IV. Murat ve I. İbrahim: Koçi Bey, bu padişahlara ülke yönetimindeki sorunların tespiti için raporlar sunmuştur. I. Abdülhamit ve III. Selim: Koca Yusuf Paşa, bu dönemlerde sadrazamlık yapmış ve III. Selim'in isteği üzerine nizâm-ı devlete dair layihalar hazırlamıştır. Ayrıca, Sultan III. Ahmet ve I. Mahmut dönemlerinde de layiha çalışmaları yapılmıştır.

Kalaylıkoz Ali Paşa, çeşitli eyaletlerde valilik yapmış ve vezirlik görevinde bulunmuş bir Osmanlı devlet adamıdır. Bazı özellikleri: Köken: Rum kökenli bir devşirmedir. Doğum: 1540'lı yıllarda Hırvatistan'da bir yerde doğmuş olabilir. Kariyer: Sokollu Mehmed Paşa'nın kölesi olarak saraya girmiş ve mir-i alem’liğe kadar yükselmiştir. Görevler: 1580-1583 yılları arasında Budin beylerbeyi, 1583-1587 yılları arasında Rumeli beylerbeyi olarak görev yapmıştır. Ölüm: 22 Şubat 1587'de Budin'de ölmüştür. Bazı tarihçiler tarafından ünlü Bektaşi dervişi Gül Baba olduğuna dair iddialar bulunmaktadır.

Osmanlı'da siyasi birlik, Ankara Savaşı'nın ardından 1402 yılında bozulmuştur. Ankara Savaşı'nda Osmanlı Devleti'nin Timur'a yenilmesi, Anadolu'daki birçok yerel beyliğin bağımsızlığını yeniden kazanmasına ve bölgedeki siyasi yapının parçalanmasına yol açmıştır. Siyasi birlik, Yavuz Sultan Selim döneminde 1515 yılında yapılan Turnadağ Savaşı ile Dulkadiroğulları'nın ortadan kaldırılmasının ardından kesin olarak sağlanmıştır.

Osmanlı mutfağında yapılan bazı çorba çeşitleri: Çeşm-i Nigar Çorbası. Bademli Çorba. Yoğurtlu Tutmaç Çorbası. Düğün Çorbası. Şehriye Çorbası. Harem Usulü Patlıcanlı Çorba. Kavata Çorbası. Ekşili Lohusa Çorbası. Buğdaylı Balık Çorbası. Terbiyeli Ciğer Çorbası.

Tımar sisteminin proje ödevi olarak sunulabilecek bazı faydaları: Siyasi alanda: Tımar sistemi, Osmanlı Devleti'nin siyasi otoritesini güçlendirmiştir. Askeri alanda: Osmanlı Devleti'nin güçlü bir orduya sahip olmasını sağlamıştır. Ekonomik alanda: Devlet gelirleri artmış ve ekonomi canlanmıştır. Sosyal alanda: Sosyal istikrar sağlanmış, göçebe olan halkın yerleşik hayata geçmesi teşvik edilmiştir. Üretimde süreklilik: Devlet tarafından denetim yapıldığı için üretimde süreklilik sağlanmıştır.

Uzunköprü, 1427 yılında Sultan II. Murat tarafından Ergene şehri adıyla kurulmuştur.

Muhteşem Yüzyıl 58. bölümde yaşanan bazı olaylar: Kanuni Sultan Süleyman'ın iktidar yürüyüşü: Bölümde, Kanuni Sultan Süleyman'ın iktidar yürüyüşü konu edilir. Pargalı İbrahim Paşa'nın gençliği: "Pargalının Gençliği" başlıklı bir sahne yer alır. Bölümle ilgili daha fazla bilgiye aşağıdaki platformlardan ulaşılabilir: YouTube: "Muhteşem Yüzyıl 58. Bölüm (4K)". Dailymotion: "Muhteşem Yüzyıl - 58.Bölüm (HD)". Facebook: "Muhteşem Yüzyıl 58. Bölüm". diziizle.tel: "Muhteşem YüzYıl 58. Bölüm".

Osmanlı'da farklı bölgelere ve yapı özelliklerine göre değişiklik gösteren çeşitli ev tipleri bulunmaktaydı. Bazı ev tipleri: Dış sofalı evler. İç sofalı evler. Karnıyarık tipi evler (iç sofa, dış sofaya göre avluya veya yola ulaşıyorsa). Ayrıca, Osmanlı evlerinde genellikle "haremlik" ve "selamlık" olarak adlandırılan bölümler bulunmaktaydı ve bu durum ailenin sosyoekonomik yapısına göre değişiklik göstermekteydi. Dolayısıyla, Osmanlı'da kesin bir "çeşit" sayısı vermek yerine, farklı tiplerin bulunduğunu söylemek daha doğru olacaktır.

Osmanlı İmparatorluğu'nda kullanılan bazı kılıç isimleri şunlardır: Yatağan. Türk Kılıcı (Şaşmir). Gaddare. Karabela. Dımışki. Memlük Kılıcı. Ayrıca, Osmanlı'da kullanılan diğer kılıç türleri arasında pala, ağır kilij ve kilij de bulunmaktadır.

Deli Kurt romanı, Osmanlı İmparatorluğu'nda geçen bir olayı konu alır. Roman, Fetret Devri'nde taht adaylarından İsa Beğ'in hamile eşi Bala Hatun'u adamlarından Çakır'a emanet edip kaçırmasını ve sonrasında oğlu Murad'ın hayatını anlatır. Hüseyin Nihal Atsız, bu eserde kahramanlığın, yiğitliğin ve mücadelenin hayattaki önemini vurgulamak istemiştir. Romanda, dönemin Anadolu'daki Türkmen obalarındaki yaşam ve Anadolu'nun Türkleşmesi hakkında bilgiler de yer alır.

Osmanlı İmparatorluğu, Afrika'da beş ayrı eyalet kurmuştur: Mısır, Trablusgarp, Tunus, Cezayir ve Habeş. Mısır Eyaleti, Kızıldeniz liman şehirlerinde hakimiyet kurarak Afrika'nın doğu dünyasına uzanan bir bağlantı sağlamıştır. Trablusgarp (Libya) ve Tunus, Kuzey Afrika'da Osmanlı'nın tutunma noktaları olmuş ve İspanyol işgallerine karşı kurtarılmıştır. Cezayir, Barbaros Hayreddin Paşa tarafından Osmanlı mülkü haline getirilmiştir. Habeş Eyaleti, Doğu Afrika'da Mombasa'ya kadar uzanan bir bölgeyi kapsamış, ancak Adel, Funcistan ve Yukarı Nubiya gibi bölgeler bu eyalete dahil edilmemiştir. Osmanlı, ayrıca Fizan, Darfur, Vaday, Bagirmi, Kânim-Bornu, Kano, Sokoto, Hevsa gibi sultanlıklarla yakın ilişkiler kurmuş ve bu bölgelere elçilik heyetleri göndermiştir.

Yunanistan'ın yazılı kaynakları arasında şunlar bulunur: Antik dönem yazılı kaynakları: Homeros destanları (İlyada ve Odysseia). Herodot'un Tarihi. Tukidides'in Peloponez Savaşı Tarihi. Atinalıların Yasaları. Filozofların eserleri (Platon, Aristoteles, Sokrates). Bizans dönemi yazılı kaynakları: Bizans tarihçilerinin eserleri (Prokopios, Anna Komnene). Dinsel metinler (İncil'in Yunanca çevirisi Septuaginta, teolojik eserler). Hukuk metinleri (Justinianus Kanunları). Osmanlı dönemi yazılı kaynakları: Seyahatnameler (Evliya Çelebi). Tarihi belgeler (tapu kayıtları, vergi defterleri, vakfiyeler). Modern dönem yazılı kaynakları: Bağımsızlık savaşları dönemi gazete ve dergileri. Yunan tarihçilerinin eserleri. Arkeolojik kazı raporları.

Rusların Osmanlı topraklarında elçi bulundurma ve konsolosluklar açma haklarını elde etmeye önem vermelerinin bazı nedenleri: Siyasi ve askeri üstünlük: Elçilikler aracılığıyla Osmanlı iç işlerine müdahale ve azınlıkları kendi çıkarları doğrultusunda kullanma imkanı buldular. Ticari çıkarlar: Konsolosluklar, Rus tüccarlarının Osmanlı topraklarında serbestçe ticaret yapabilmesini sağladı. Stratejik genişleme: Balkanlar'da konsolosluk açarak Panslavizm politikasına zemin hazırladılar. Karadeniz'e erişim: Küçük Kaynarca Antlaşması ile Rus ticaret gemilerinin Karadeniz'de serbest dolaşım hakkı elde etmesi, Osmanlı'nın Karadeniz'deki hakimiyetine son verdi.