Öğreti

"Unutursan Hatırla" kitabı, A. Cansu Kamar tarafından yazılmış ve Doğan Novus yayınevi tarafından yayımlanmıştır. Kitap, kişisel gelişim türünde olup, şu konuları işlemektedir: Yanlışların doğruları götürmediği, özgüvenin gökten düşmediği ve ağaçta yetişmediği, ancak denedikçe, yaptıkça, düştüğünde kalktıkça geliştiği. Yaşamanın, öğrenmenin, dinlenmenin, sevmenin ve sevilmenin bir hak olduğu ve bunları "hak etmek" için hiçbir şey yapmanın gerekmediği. İnsanın, kendi dilini bilmeden dünyaya açılabileceği. Kitap, okuyucuyu unuttuklarını hatırlamaya ve kendini karşısına değil, yanına almaya davet etmektedir.

"Un elekten, hamur bilekten çıkar" atasözü, her işin bir yolu ve yöntemi olduğunu, en uygun yol ve yöntemin seçilmesi gerektiğini ifade eder.

"Rüzgar eken fırtına biçer" atasözü, yapılan bir eylemin veya söylenen bir sözün nasıl bir sonuç doğuracağını önceden hesap etmemenin neden olduğu durumu ifade eder. Bu nedenle, etrafında bulunanlara kötülük yapan veya zarar veren kimseler, sonunda daha büyük bir kötülükle ve sert tepkilerle karşılaşır.

"Bir Şeftali Bin Şeftali" kitabı, bir şeftali ağacının gözünden dostluğu, aşkı ve yoksulluğu anlatır. Kitapta işlenen bazı temalar: Haksızlık ve direniş. Paylaşım ve adalet. Yaşam döngüsü. Kitap, çocuklara empati, dayanışma ve adalet gibi değerleri öğretmeyi hedefler.

Toltek bilgeliği, Meksika'nın güneyindeki Toltek uygarlığından gelen bir öğretidir. Toltek bilgeliğinin dört anlaşması olarak bilinen temel prensipleri şunlardır: 1. Sözünü tut: Her zaman sözlerini özenle seç ve yarattıkları güce dikkat et. 2. Hiçbir şeyi kişisel algılama: Başkalarının davranışlarından kendini sorumlu tutma, sadece kendi eylemlerinden sen sorumlusun. 3. Varsayımda bulunma: Açık olmak ve herhangi bir durumla ilgili varsayımlar yapmaktan kaçınmak önemlidir. 4. Elinden gelenin en iyisini yap: Koşullara göre yapabileceğinin en iyisini yapmaya çalış, mükemmelliği hedefleme.

Bütün atasözleri arasında en sık kullanılanlardan bazıları şunlardır: 1. Acı patlıcanı kırağı çalmaz: Zorluklarla karşılaşmaya alışkın olan kimse, benzeri kötü olaylar karşısında da kolay kolay etkilenmez. 2. Ateş düştüğü yeri yakar: Üzücü bir durum yaşandığı zaman, acıyı en çok o durumdan etkilenen kişi yaşar. 3. Bir elin nesi var, iki elin sesi var: Bir işi tamamlamak ve başarılı sonuçlar elde etmek için birlik olmak gerekir. 4. Besle kargayı, oysun gözünü: Yapılan iyiliğin kıymetini bilmeyen kişiler nankör olarak tanımlanır. 5. Can boğazdan gelir: Sağlıklı beslenmek, insan hayatı için çok önemlidir. 6. Lafla peynir gemisi yürümez: Kişi, bir işi yerine getirmeden önce o iş hakkında sözler verebilir, ancak bu sözler işi gerçekten tamamlayabileceği anlamına gelmez. 7. Minareyi çalan, kılıfını hazırlar: Kolay bir şekilde saklanamayacak kadar büyük bir yanlış yapan kişi, o yanlışın meydana getireceği olumsuz durumlardan kurtulmanın yollarını önceden düşünüp planlamıştır. 8. Öfke ile kalkan, zarar ile oturur: Öfke ile ve düşünülmeden yapılan bir davranışın sonucu her zaman pişmanlık olur. 9. Üzüm üzüme baka baka kararır: Zamanlarının çoğunu bir arada geçiren insanların huyları ve davranışları da zamanla birbirlerine benzer. 10. Yuvayı dişi kuş yapar: Bir evde dirlik ve düzeni sağlayan kadındır.

"Güvenme varlığa, düşersin darlığa" atasözünün hikayesi, insanların iyi zamanlarında kötü günleri genellikle düşünmedikleri gerçeğine dayanır. Bu atasözü, maddi anlamda iyi olduğumuz zamanlarda paramızı tutumlu kullanmamız gerektiğini vurgular. Örneğin, iş sahibi olan bir insan, işleri iyi gittiği ve para kazandığı zamanlarda, her şeyin böyle devam edeceğini düşünerek ev veya araba alıp borca girebilir.

“Eşek bile bir düştüğü yere bir daha düşmez” atasözü, aptal kişinin bile başına gelen felaketten ders alacağı ve o felakete yol açan şeylerden kendisini koruyacağı anlamına gelir.

İhmalkarlıkla ilgili bazı atasözleri şunlardır: 1. "Güvenme varlığa, düşersin darlığa". 2. "Ağustosta yatanı, zemheride büvelek tutar". 3. "Yazın gölge hoş, kışın çuval boş". 4. "Bugünün işini yarına bırakma". 5. "Bir ihmal yüzünden bir çivi kaybolur, bir çivi yüzünden bir nal kaybolur" (Japon atasözü).

"Kambur Prenses" masalı, güzel bir kızın kambur olması nedeniyle yaşadığı zorlukları ve bu durumdan kurtuluşunu anlatır. Özet: 1. Bir kral ve kraliçenin kızı, büyüdükçe kamburlaşır ve bu durum halk arasında alay konusu olur. 2. Kral ve kraliçe, kızlarının kederini sona erdirmek için bir balo düzenlerler. 3. Bir gün, dilek sarnıcına gidip saçından bir tutam kesip kamburundan kurtulmayı diler. 4. Kız, baloda herkesin hayranlıkla izlediği biri olur ve kısa sürede tüm ülkede güzelliği konuşulur. 5. Prenses, mutlu ve huzurlu bir şekilde hayatını devam ettirir.

Kudretli Bruys ifadesi, tarihsel bir figür olan Peter De Bruys'u ifade edebilir. Peter De Bruys, 12. yüzyılda Fransa'da yaşamış bir rahip olup, kiliseye karşı radikal öğretileri nedeniyle tanınmıştır. Öğretileri arasında şunlar yer alır: - Bebek vaftizinin geçersizliği: Sadece kişisel inancın kurtuluş getirebileceği düşüncesi. - Kiliselerin gereksizliği: Tanrı'nın her yerde ve her koşulda duyulabileceği görüşü. - Haçın küçümsenmesi: Haçın, İsa'nın işkencesini hatırlattığı için saygı duyulmaması gerektiği. - Gerçek varlığın reddi: Efkaristiya'da (kutsal ekmek ve şarap) gerçek beden ve kan sunumunun olmadığı. - Ölülere yapılan duaların etkisi: Ölüler adına yapılan duaların ve fedakarlıkların faydasız olduğu. Peter De Bruys, 1124 yılında St. Gilles'de bir kalabalık tarafından yakılarak öldürülmüştür.

Sokrates ve Platon'un ilişkisi, Platon'un Sokrates'in öğrencisi olması ve Sokrates'in felsefesini eserlerinde işlemesiyle şekillenmiştir. Sokrates, bilgiye ulaşmanın yolunu sorgulama ve diyalog yoluyla keşfetmeyi savunmuş, bu yöntemi akademik bir sistem haline getiren Platon, öğretilerini bu temel üzerinde geliştirmiştir. Ayrıca, Sokrates'in Sokrates'in Savunması adlı eseri, Platon'un Apologia adlı eserinde yer almakta ve bu metin, Sokrates'in felsefi ilkelerini ve kendini savunmasını içermektedir.

Bu hikaye, ön yargı ve peşin hükümlülük konularını eleştirmektedir. Olay örgüsüne göre, çocuğun iki elması vardır ve annesi birinden ister. Çocuk, elmaların ikisini de ısırır, böylece annesi istediği elmayı alamaz. Bu durum annenin hayal kırıklığına uğramasına neden olur. Ancak çocuk, ısırdığı elmalardan tatlı olanı annesine vererek "bu daha tatlı, sen bunu ye" der. Bu, çocuğun bencilce davranmadığını, sadece gerçeği gösterdiğini ve annenin ön yargısını kırdığını ima eder.

Babadan oğula ders veren bir hikaye olarak, "Kaymakam Olamasın Demedim Adam Olamasın Dedim" hikayesi öne çıkmaktadır. Hikaye şu şekildedir: Bir adam, oğlundan çok çekmiştir ve oğlunu sürekli eleştirmiştir. Bunun yanı sıra, dört oğula ders veren baba hikayesi de bilinmektedir.

"Azdan az, çoktan çok gider" deyimi, varlık durumuna göre kayıpların veya harcamaların etkisini ifade eder. Az varlığa sahip olanlar, küçük kayıplarda bile büyük etkiler hissederken, çok varlıklı olanlar, büyük kayıplarda bile bu durumu daha kolay tolere edebilirler. Bazı yerlerde ise parası az olan az harcar, parası çok olan çok harcar anlamında kullanılır. Ayrıca, bu deyim savaşan iki tarafın "azdan az ölür, çoktan çok ölür" anlamında kullandığı bir söz olarak da bilinir.

"Filozofların Gül Bahçesi" ifadesi iki farklı bağlamda kullanılabilir: 1. Simya Sembolü: Carl Gustav Jung'un "Rüyalar" adlı eserinde, "Filozofların Gül Bahçesi" simyanın en meşhur sembollerinden biri olarak geçmektedir. 2. Kitap: "Doğu'nun Gül Bahçesi-Sufi'nin Yaşam Bilgeliği" adlı kitap, Sufi İnayet Han'ın makalelerinden ve konuşmalarından oluşmaktadır.

"Etme bulma dünyası" deyimi, "kötülük eden kötülük bulur" anlamına gelir.

"İki karpuz bir koltuğa sığmaz" atasözünün hikayesi şu şekildedir: Bir gün iki karpuz satın alan insanlar, karpuzu koltuğa sığdıramayınca kavga etmişlerdir. Bu atasözü, aynı anda birden fazla işi yapmaya çalışmanın başarısızlığa yol açabileceğini ifade etmek için kullanılır.

“Yalancının mumu yatsıya kadar yanar” atasözü, söylenen bir yalanın çok geçmeden ortaya çıkacağını ifade eder. Bu atasözünün hikayesi, Fatih Medresesi'nde geçen bir olaya dayanır.

“Çalma elin kapısını, çalarlar kapını” anlamı şöyledir: Kimseye kötülük yapma, kimseyi arkasından çekiştirme, bu tür hareketlerden kaçın. Bu söz, atasözü olarak kullanılmaktadır.