Filozofların Gül Bahçesi, 16. yüzyıldan kalma bir simya incelemesi olup, başlığındaki "gül bahçesi" metaforu, bir antoloji veya bilgece sözler koleksiyonu anlamına gelir 1.

Ayrıca, Fuzûlî'nin "Leylâ vü Mecnûn" mesnevisinde de gül ve gül bahçesi önemli bir yer tutar 23. Gül, bu eserde Allah'ın yaratma kudretini, Hz. Peygamber'i ve aynı zamanda reel anlamda hoş kokulu bir çiçeği temsil eder 23. Ayrıca, gül bahçesi, eğlence meclislerinin düzenlendiği bir mekân olarak da tasvir edilir 23.

Bunun yanı sıra, mitolojik anlatılarda gül, çeşitli tanrıların ve efsanevi olayların bir parçası olarak yer alır 4. Örneğin, Afrodit'in sevgilisinin kanının gülü kırmızıya boyaması veya Hz. İbrahim'in ateşe atıldığında ateşin gül bahçesine dönüşmesi gibi hikayeler bulunur 4.

"Filozofların Gül Bahçesi" ve Fuzûlî'nin eserindeki gül bahçesi, farklı bağlamlarda farklı anlamlar taşırken, her iki kullanımda da gül, sembolik ve çok katmanlı bir öğe olarak işlenmiştir.