NazımBiçimleri

Hecenin en çok kullanıldığı nazım biçimi, halk edebiyatında yer alan "mani"dir.

Nilüfer şiiri, sarmal kafiye nazım biçimine sahiptir.

Mesnevi nazım biçimi, beyitlerle yazılan ve edebiyatımızda sıklıkla kullanılan bir nazım şeklidir. Özellikleri: - Kafiye düzeni: Her beyit kendi içinde kafiyelidir (aa, bb, cc, dd...). - Ölçü: Genellikle aruzun kısa kalıplarıyla yazılır. - Konu sınırı: Beyit sayısında sınır yoktur, uzun hikayelerin anlatımında kullanılır. - Temalar: Dini, tasavvufi, tarihi, ilmi, destani konular işlenir. - Bölümler: Giriş, konunun işlendiği bölüm ve sonuç bölümünden oluşur.

Müstezat, divan edebiyatı nazım biçimi olarak tanımlanır.

Terza rima nazım biçimi, Dante Alighieri'nin "İlahi Komedya" (La divina commedia) adlı eserinde kullanılmıştır. Ayrıca, bu nazım biçimi Türk edebiyatında Tevfik Fikret'in "Şehrâyîn" adlı şiirinde de denenmiştir.

Nazım birimi dörtlük olan nazım biçimleri şunlardır: 1. Rubai: Dört mısradan oluşan, kafiye düzeni aaxa olan bir nazım şeklidir. 2. Tuyuğ: Divan edebiyatına Türklerin kazandırdığı, aruzun "fâilâtün, fâilâtün, fâilün" kalıbıyla yazılan dörtlük. 3. Murabba: Dörder dizelik bentlerden oluşan, kafiye düzeni aaaa, bbba, ccca şeklinde olan bir nazım biçimidir. 4. Şarkı: Bestelenmek için yazılan, genellikle 3-5 dörtlükten oluşan, kafiye düzeni abab, cccb, dddb olan bir nazım şeklidir.

Tardiye ve tahmis Divan edebiyatı nazım biçimleridir. Tardiye, muhammesin özel bir biçimidir ve sadece aruzun "mef'ûlü/ mefâilün/ fa'ûlün" kalıbıyla yazılır. Tahmis ise bir gazelin her beytinin başına aynı ölçü ve uyakta üç dize eklenerek oluşturulur.

Gazel nazım biçiminin beş kuralı şunlardır: 1. Beyit Sayısı: Gazelde beyit sayısı 5 ile 15 arasında değişir. 2. Kafiye Düzeni: İlk beyit kendi arasında kafiyelidir ve kafiye düzeni "aa, ba, ca, da, ea" şeklindedir. 3. İlk Beyit (Matla): Gazelin ilk beytine "matla" denir. 4. Son Beyit (Makta): Gazelin son beytine "makta" denir. 5. Mahlas Kullanımı: Şairin mahlası genellikle makta beytinde yer alır.

Tard u rekib ifadesi, edebiyatta "tardiyye" adlı bir nazım biçimini ifade eder.

Koçaklama, koşma nazım biçimi içerisinde yer alır.

Koçaklama, koşma nazım biçimi içerisinde yer alır.

Koşma nazım biçiminde hece ölçüsü genellikle 11’li (6+5 veya 4+4+3) olarak kullanılır.

Mehmet Akif Ersoy'un en çok kullandığı nazım biçimi mesnevidir.

Taştir, divan edebiyatı nazım biçimlerinden biridir.

Semai, aşık tarzı halk şiiri geleneğinin koşma tarzında ve sekizli hece ölçüsüyle yazılan nazım biçimidir.

Triyole nazım biçiminin özellikleri şunlardır: 1. Mısra Sayısı: On mısralıdır. 2. Bent Yapısı: İlk iki dizelik bir parçadan sonra dörder dizelik iki bent gelir. 3. Uyak Düzeni: "ab - aaaa - bbbb" şeklindedir. 4. Tekrar Eden Dize: Başta yer alan iki dizenin ilki, birinci dörtlüğün; ikincisi ise ikinci dörtlüğün son dizesinde tekrar edilir.

Mesnevi nazım biçiminde genellikle "fâilâtün fâilâtün fâilün" aruz kalıbı kullanılır.

Gazel nazım birimi, beyit olarak belirlenmiştir.

Şarkı nazım biçimi, Divan edebiyatında bestelenmek amacıyla yazılmış bir nazım türüdür. Şarkı nazım biçiminin bazı örnekleri: 1. "Dün kahkahalar yükseliyorken evinizden" - Nedim. > Dün bezminizin bir ezelî neş'esi vardı, > Saz sesleri tâ fecre kadar Körfez'i sardı; > Vaktâ ki sular şarkılar inlerken ağardı, > Bendim geçen ey sevgili, sandalla denizden!. 2. "Kalbim yine üzgün seni andım derinden" - Yahya Kemal. > Geçtim yine dün eski hazan bahçelerinden! > Üzgün ve kırılmış gibi en ince yerinden, > Geçtim yine dün eski hazan bahçelerinden!.

"Rind ü Zahid" hikayesi, mesnevi nazım biçimiyle yazılmıştır.