Marksizm

Vladimir Lenin, iki önemli gazete çıkarmıştır: 1. Iskra (Kıvılcım). 2. Pravda (Gerçek).

Devrimci proletarya, Marksist felsefede proletaryanın, yani işçi sınıfının devlet iktidarını elinde bulundurması durumunu ifade eder. Bu kavram, aynı zamanda 1979 yılında yayınlanmaya başlayan ve 1980 öncesinde iki sayı çıkan devrimci bir derginin adı olarak da kullanılır. Ayrıca, Modern Devrimci Proletarya adıyla 1980'lerin sonunda yeniden yayınlanmaya başlamış, daha sonra Alınteri İşçi Gazetesi'nin çıkmasıyla aylık teorik dergi haline gelmiştir.

Marksizmin temel ilkeleri şunlardır: Diyalektik materyalizm. Sınıf mücadelesi. Yabancılaşma. Bilimsel sosyalizm. Tarihsel determinizm. Kolektif mülkiyet. Uluslararası dayanışma. Kendi kendine eğitim.

Leo Huberman'ın "Sosyalizmin Alfabesi" kitabı, sosyalizmin temel ilkelerini ve kapitalizmle olan farkını ele alır. Kitapta işlenen bazı konular: Kapitalizmin sosyalist açıdan tahlili. Kapitalizmin sosyalistçe suçlanması. Değişmeyi savunanlar. Sosyalizm. Kitap, sosyalizme yeni başlayanlar için temel bilgiler sunar ve sıkça sorulan soruları yanıtlar.

"Kadınlar, Ambarlar, Sermayeler" kitabı, antropoloji ve iktisadın kesişiminde iki ana konuyu ele alır: 1. Üretim ve üreme ilişkileri: Kendi kendine yeterli tarımsal topluluklarda üretim ve üreme ilişkileri arasındaki bağ incelenir. 2. Emek gücünün sömürülmesi: Bu topluluklarda üretilen emek gücünün ve artı emeğin, mevsimlik göçler yoluyla kapitalist sistem tarafından nasıl sömürüldüğü ve bu süreçte modern kölelik formlarının ortaya çıktığı analiz edilir. Ayrıca, çalışmada Lévi Strauss'un yapısalcılığına yönelik bir eleştiri de yer alır. Kitap, Marksizm ile uzlaşılabilecek bir feminizm ve feminizm ile uzlaşabilecek bir Marksizm için iyi bir başlangıç noktası olarak değerlendirilir.

Alex Callinicos'un toplum kuramı, toplum kuramının modern felsefedeki merkezî temalarla, politik ekonominin gelişimiyle ve evrimsel biyolojinin etkinliğiyle bağlarını kurmayı amaçlar. Callinicos, Aydınlanma'nın insanlar üzerinde bir dizi baskı kuran bir yanılsamalar çağı olarak görülmesinin postmodernizmle birlikte moda haline geldiğini ve toplum kuramlarının büyük anlatılar olmakla eleştirildiğini belirtir. Alex Callinicos'un toplum kuramında ele aldığı bazı isimler şunlardır: Montesquieu, Adam Smith ve İskoç Aydınlanması; Hegel, Marx, Tocqueville, Mill, Maistre, Gobineau, Darwin, Spencer, Kautsky, Nietzsche, Durkheim, Weber, Simmel, Freud, Lukács, Gramsci, Heidegger, Keynes, Hayek, Parsons, Frankfurt Okulu, Lévi-Strauss, Althusser, Foucault, Habermas, Bourdieu, Beck ve Giddens.

Marks ve Lenin'in demokrasi konusundaki bazı görüşleri: Lenin'e göre demokrasi, "iktidar halkın elindedir" anlamına gelir. Marks ve Engels, 1871 Paris Komünü deneyimi temelinde, kapitalist devletin yerine proletarya diktatörlüğünün nasıl bir biçim alması gerektiği konusunda çıkarımlar yapmışlardır. Lenin, demokratik merkeziyetçilik adını verdiği bir yönetim biçimi ortaya koymuştur. Lenin, ulusların kendi kaderini tayin hakkı ilkesini savunmuştur. Marks ve Lenin'in demokrasi konusundaki tüm görüşlerine ulaşmak için daha kapsamlı kaynaklara başvurulması önerilir.

Marx'a göre demokrasinin gerekli olmasının bazı nedenleri: Eşitlik ve toplumsal özgürlük: Marx, demokrasiyi tüm yurttaşların eşitliği sonucunda ortaya çıkacak özgürlük olarak tanımlar. Yabancılaşmanın ortadan kaldırılması: Marx, kapitalizmin yarattığı yabancılaşmadan kurtuluşu demokrasiye bağlar. Kurumsal değişim: Marx'a göre demokrasinin gerçekleşmesi için mevcut siyasi ve liberal kurumların değiştirilmesi gerekir; bunun yerine sivil toplum ve hakların getirilmesi değil, bütüncül bir kurumsal değişim gereklidir. Gerçek demokrasi olarak komünizm: Marx, komünizmi bir "gerçek demokrasi" olarak görür ve bu demokraside siyasi rejim, halkın gerçek anlamda öz üretimi olabilir.

Küçük burjuvazi, yarı özerk köylüler ve küçük ölçekli tüccarlardan oluşan bir sosyal sınıfı ifade eder. Bu terim, ilk olarak 18. ve 19. yüzyıl başlarında Batı Avrupa'da orta sınıfın bir alt tabakasını tanımlamak için kullanılmıştır. Küçük burjuvazi şu kesimleri içine alır: küçük toprak sahipleri; esnaf ve zanaatkârlar; bağımsız çalışanlar; üniversite mensupları; memurlar; ev kadınları. Küçük burjuvazi, aynı zamanda yeni küçük burjuvazi olarak da adlandırılan, mühendisler, şefler ve sınıf yapısına eklenen diğer modern işleri de kapsar. Marksist terminolojide küçük burjuvazi, "burjuva ahlakını alan" anlamında küçük düşürücü olarak da kullanılabilir.

Materyalizmle ilgili bazı kitapların içerikleri şu şekildedir: "Materyalizm ve Ampiryokritisizm". "Materyalizm". "Materyalizme Eğilim Nedenleri". "Materyalizmin Tarihi ve Günümüzdeki Anlamının Eleştirisi".

Fokoculuk (foquismo), ilk olarak Fransız entelektüel Régis Debray tarafından ortaya atılmıştır.

"Waldo, sen neden burada değilsin?" ifadesi, Amerikalı yazar, şair, düşünür ve eylemci Henry David Thoreau ile arkadaşı Ralph Waldo Emerson arasında geçen bir diyaloğa dayanır. Bu söz, sivil itaatsizlik ve bireyin hükümete karşı duruşu gibi kavramları düşündürür. Düşünceme olan etkisi: Sivil itaatsizlik: Bu ifade, otoriteye karşı pasif bir direnişin sembolü haline gelir. Bireysel sorumluluk: Bireyin, toplumun sorunlarına karşı sorumluluğunu hatırlatır. Adalet ve eşitlik: Adalet arayışının ve eşitliğin önemini vurgular.

Proletarya, Marksist felsefeye göre, üretim araçlarına sahip olmayan ve emeğini satarak yaşayan işçi sınıfını oluşturur. Proletaryayı oluşturan bazı gruplar: Fabrika ve maden işçileri. Herhangi bir sosyal güvencesi olmayan kişiler. Öğretmen ve yazar gibi kanaat önderleri (kafa işçileri). Proletaryanın karşısında, sermayenin sahibi olan burjuva sınıfı yer alır.

Proleter devrimci duruş, bir ülkede, toplum içindeki tüm mevcut proleter ve ezilen sınıfların (başta işçi sınıfı olmak üzere) siyasi ve ekonomik iktidarı ele geçirmesinden sonra sermaye (kapitalist) düzeninin hakimi olan burjuvazi yerine emek iktidarını kurmasıyla oluşan ve gelişen süreci ifade eder. Ayrıca, proleter devrimci duruş ifadesi, belirli bir giyim tarzı ve duruş biçimini tanımlamak için de kullanılır.

Taner Timur'un mensup olduğu belirli bir akım bulunmamaktadır. Kendisi siyaset bilimci, tarihçi ve yazar olarak çeşitli alanlarda çalışmalar yapmıştır. Bazı eserleri şunlardır: Türk Devrimi ve Sonrası; Osmanlı Toplumsal Düzeni; Osmanlı Kimliği; Türkiye’de Çok Partili Hayata Geçiş.

Troçki, Troçkizm akımına mensuptur. Troçkizm, Marksizmin Troçki'nin bakış açısıyla yorumlanmasıdır.

Marksizmi savunanlara komünist denmesinin nedeni, Marksizmin nihai amacının sınıfsız bir toplum olan komünizme ulaşmak olmasıdır. Marksizm, Karl Marx ve Friedrich Engels'in politik ve ekonomik teorisidir. Ancak, Marksizm ve komünizm aynı şey değildir.

"Aklın İsyanı: Marksist Felsefe ve Modern Bilim" kitabı, 20. yüzyılda bilim alanında yaşanan önemli gelişmeleri ve bilimsel keşifleri ele alarak diyalektik materyalizm teorisini bir ileri aşamaya taşır. Kitapta ele alınan bazı konular: Yaşamın kökeni; Matematiğin gerçeği yansıtma yeteneği; Aklın makine olup olmadığı; Dinozorların yok oluşu; "Bencil Gen" teorisi; "Büyük Patlama"; Marksizm ve Darvincilik ilişkisi; Kuantum mekaniği; Jeolojinin diyalektiği. Yazarlar, Marx ve Engels'in doğaya, topluma ve bilime hükmeden kanunların birliğini savunan diyalektik materyalizmini modern bilimin ışığında ele alır. Kitap, sadece kapitalizmin krizini bilim üzerinden okumaz, aynı zamanda bilimin krizine de ışık tutar.

Rosa Luxemburg, Polonyalı Marksist, filozof, ekonomist, savaş karşıtı aktivist ve devrimci bir sosyalistti. Bazı özellikleri: Eğitim: Zürih Üniversitesi'nde felsefe, tarih, politika, ekonomi ve matematik eğitimi aldı. Siyasi Faaliyetler: 1898'de Berlin'e taşınarak Alman Sosyal Demokrat Partisi'ne (SPD) katıldı. Düşünceleri: Eleştirel ve açık sözlüydü; düşünce ve ifade özgürlüğüne büyük önem verdi. Kişiliği: Karizmatik, zeki ve tutkulu bir kadın olarak tanımlandı. Mücadele: 15 Ocak 1919'da Freikorps tarafından tutuklandı ve öldürüldü.

İktisadi belirlenimcilik, sosyal, siyasi, etik ve tarihi tüm gelişmelerin son kertede ekonomi tarafından belirleneceğini öne süren Marksist bir kuramdır. Ekonomizm ise, her şeyin ekonomik sebeplerle belirlendiği ve işçi sınıfı mücadelesinin yalnızca ekonomik bir mücadele olduğunu ileri süren düşünce akımıdır. Ekonomizm, aynı zamanda karar almada arz ve talep gibi etkenlerin tek önemli unsur olarak algılandığı ve diğer tüm etkenlerin göz ardı edildiği bir ideoloji olarak da tanımlanır.