Marksizm

Küçük burjuvazi, yarı özerk köylüler ve küçük ölçekli tüccarlardan oluşan bir sosyal sınıfı ifade eder. Bu terim, ilk olarak 18. ve 19. yüzyıl başlarında Batı Avrupa'da orta sınıfın bir alt tabakasını tanımlamak için kullanılmıştır. Küçük burjuvazi şu kesimleri içine alır: küçük toprak sahipleri; esnaf ve zanaatkârlar; bağımsız çalışanlar; üniversite mensupları; memurlar; ev kadınları. Küçük burjuvazi, aynı zamanda yeni küçük burjuvazi olarak da adlandırılan, mühendisler, şefler ve sınıf yapısına eklenen diğer modern işleri de kapsar. Marksist terminolojide küçük burjuvazi, "burjuva ahlakını alan" anlamında küçük düşürücü olarak da kullanılabilir.

Marksizme göre toplum, sınıflar arasındaki çatışmalar ve ekonomik etkiler sayesinde değişir. Toplumsal değişimin ana kaynakları: Ekonomik üretim: Üretici güçler ve üretim ilişkileri arasındaki çelişkiler, toplumun kendi içinde değişimlere yol açar. Tarihsel gelişim aşamaları: Toplum, ilkel komünal, köleci, feodal ve kapitalist gibi aşamalardan geçer ve her aşama, belirli sınıfların zıtlığı ile karakterize edilir. Değişim süreci: Üretici güçler ve ilişkiler çatışması: Üretici güçler, tarihsel üretim ilişkileriyle çelişkiye düşer. Toplumsal devrim: Bu çelişki, toplumsal devrim çağını başlatır ve eski üretim ilişkileri yok olur. Yeni toplumsal düzen: Yeni bir toplumsal düzen, üretici güçlerin gelişiminin önünde engel oluşturmayan üretim ilişkileriyle ortaya çıkar. Marksizm, bu değişim sürecinde proletaryanın burjuva üretim ilişkilerini yok edeceğini ve sınıfsız, sosyalist bir toplum yaratılacağını öngörür.

Burjuvazi ve kapitalist aynı şey değildir. Burjuvazi, köylü, işçi ya da soylu sınıfına dahil olmayıp, sosyal statüsünü ve gücünü, eğitiminden, işveren konumundan ve zenginliğinden alan kentli kişileri ifade eder. Kapitalist ise, kapitalist sistemde üretim araçlarına sahip olup, emekçilerin artı-değerine el koyan sınıfı tanımlar. Dolayısıyla, burjuvazi kapitalist sistemin bir parçası olabilir, ancak her kapitalist burjuva değildir.

Marksizmin temel ilkeleri şunlardır: Diyalektik materyalizm. Sınıf mücadelesi. Yabancılaşma. Bilimsel sosyalizm. Tarihsel determinizm. Kolektif mülkiyet. Uluslararası dayanışma. Kendi kendine eğitim.

Revizyonist yaklaşım, mevcut normları, kuralları veya kabul edilmiş anlatıları sorgulayan ve bunları değiştirmeye yönelik bir politika veya teorik bakış açısıdır. Revizyonist yaklaşımın bazı türleri: Sosyalist revizyonizm. Tarihsel revizyonizm. Kurgusal revizyonizm. Revizyonist yaklaşım, özellikle 20. yüzyılın başlarında sol ideolojiler bağlamında eleştiriyle karşılanmış, ancak günümüzde iç politika veya uluslararası ilişkiler bağlamında da kullanılmaktadır.

İdeolojik sapma, bir kişinin veya kurumun karar ve davranışlarını etkileyebilecek güçteki düşüncelerden, belirli bir amaçla ayrılma anlamına gelir. İdeolojik sapmanın bazı örnekleri: Sovyetler Birliği'nde revizyonist-oportünist sapma. Yugoslavya'da Tito'cu revizyonizm. Çin'de ÇKP revizyonizmi. Ayrıca, "ideolojik sabotaj" terimi, sosyalist ülkelerde, anti-komünist merkezlerin ve istihbarat teşkilatlarının, sosyalist toplum içindeki muhalif grupları ve örgütleri teşvik ederek sosyalist sisteme karşı yıkıcı faaliyetler yürütmeye yönlendirmesi olarak tanımlanır.

Korkut Boratav, Marksist iktisatçı ve Bağımlılık Okulu akımına mensuptur. Boratav'ın çalışmalarında sınıf perspektifiyle sorunları ele aldığı ve sınıf ilişkileri, emperyalist sistem, neo-liberalizm gibi faktörleri analiz ettiği belirtilmektedir.

Hayır, küçük burjuva ve orta sınıf aynı değildir. Küçük burjuvazi, kendi üretim araçlarına sahip olan ve kendi emeğiyle üretim yapan, genellikle gelir düzeyi düşük veya orta düzeyde olan kentli sınıfları tanımlar. Orta sınıf ise, geliri orta olan kişilerden oluşan bir sınıf olarak algılanır. Bu nedenle, küçük burjuvazi ara katmanlar olarak değerlendirilmelidir.

Marksizm, 19. yüzyılın ikinci yarısında Karl Marx ve Friedrich Engels'in çalışmalarına dayanan, toplumsal sınıf ilişkilerini, sosyal çatışmaları ve sosyal dönüşümü diyalektik bir perspektiften inceleyen, tarihsel gelişimi materyalist bir bakış açısıyla yorumlayan, sosyoekonomik bir analiz yöntemidir. Marksizm, kapitalist dünyaya karşı işçi sınıfının özgürleşmesini öngörür ve komünizme doğru giden adımların temelini oluşturur.

Marksist bakış açısına göre burjuva, kapitalist sistemde üretim araçlarına sahip olan ve emekçilerin artı değerine el koyan kişidir. Burjuvazi ise bu kişilerin oluşturduğu sosyal sınıfı ifade eder.

Evet, Marksist solcudur. Marksizm, toplumsal ve siyasal durumlar söz konusu olduğunda sol ile özdeşleştirilen ideolojilerden biridir. Marksist, siyasal, ekonomik ve felsefi açıdan Karl Marx’ın düşüncelerini benimseyen kişilere denir.

Marksist, Karl Marx'ın düşüncelerini benimseyen ve Marksizm öğretisine inanan kişilere denir. Marksizm, 19. yüzyılın ikinci yarısında Karl Marx ve Friedrich Engels'in çalışmalarına dayanan, toplumsal sınıf ilişkilerini, sosyal çatışmaları ve sosyal dönüşümü diyalektik bir perspektiften inceleyen, tarihsel gelişimi materyalist bir bakış açısıyla yorumlayan sosyoekonomik bir analiz yöntemidir. Marksizm, kapitalist dünyaya karşı işçi sınıfının özgürleşmesini öngörür ve toplumsal eşitliği hedefler.

Frankfurt Okulu, 3 Şubat 1923'te Frankfurt Üniversitesi'nde Marksist kuram çalışmaları için kurulan Toplumsal Araştırmalar Enstitüsü bünyesinde bir grup entelektüel tarafından kurulmuştur. Kurucu isimler arasında yer alan bazı kişiler: Carl Grünberg. Max Horkheimer. Theodor W. Adorno. Herbert Marcuse. Leo Lowenthal. Friedrich Pollock. Okul, 1933'te Hitler'in iktidara gelmesiyle New York'a taşınmış ve 1950'de Frankfurt'ta yeniden kurulmuştur.

Frankfurt Okulu'nun önemli olmasının bazı nedenleri: Eleştirel teori: Okulun genel yaklaşım biçimi olan eleştirel teori, Aydınlanma düşüncesinin eleştirisi üzerine kuruludur ve insanın özgürleşmesi ile toplumun dönüşümü için çalışmalar yapmıştır. Disiplinlerarası çalışmalar: Sosyoloji, siyaset bilimi, psikanaliz, tarih, estetik, felsefe ve müzikoloji gibi farklı disiplinlerden insanları bir araya getirerek sosyal bilimlerdeki interdisipliner çalışmanın önemli bir örneğini teşkil etmiştir. Marksist eleştirel toplum teorisi: Marksizmin eleştirel bir edinimine yönelmiş ve bu doğrultuda yeni bir eleştirel toplum teorisi kurmaya çalışmıştır. Postmodern tezlere kaynaklık: Postmodern tezlere kaynaklık edecek tohumları erken bir dönemde atılmıştır. Etkisi: Günümüzde, özellikle ABD'de sosyal bilimler alanında yapılan çalışmalarda siyaset, ekonomi, tarih, felsefe ve sosyolojinin birlikte ilerlemesi ve bu alanlarda ciddi interdisipliner yaklaşımların ortaya çıkması Frankfurt Okulu'nun etkisinin devam ettiğini göstermektedir.

Gösteri toplumunun kurucusu olarak Fransız filozof Guy Debord kabul edilir. Guy Debord, 1967 yılında yayımlanan Gösteri Toplumu adlı eserinde "gösteri" kavramını geliştirmiş ve sunmuştur.

Slavoj Žižek, özgün bir materyalizm savunur. Başlıca görüşleri: İdeoloji ve etik: Hazza dair şiddeti ortaya çıkaran Kantçı etiğe karşı çıkar ve içkin ile aşkın arasındaki gerilimi Hegel üzerinden yorumlar. Özne anlayışı: Öznenin, karar verilemeyen bir yapı ile karar mekanizması arasındaki mesafede iki yönlü düşünme hareketi sayesinde var olduğunu savunur. Gerçeklik ve metafizik: Gerçekliğin temelde açık olduğunu ve materyalist bir "minik fark" olduğunu ileri sürer. Politik görüşler: Liberalizmin çelişkilerini eleştirir ve radikal politik düşünce ile hareketin imkânlarını sorgular. Žižek'in kuramsal pozisyonunu sık sık değiştirmesi, bazı eleştirmenler tarafından tutarsızlık olarak değerlendirilmiştir.

Marksist ve komünist aynı şey değildir, çünkü Marksist ideoloji, komünizmin teorik temellerini atsa da, her Marksist mutlaka komünist değildir. Marksizm, Karl Marx ve Friedrich Engels'in geliştirdiği, toplumsal ve ekonomik yapıları inceleyen bir teoridir. Komünizm ise, toplumların sınıfsız, devletsiz ve özel mülkiyetin olmadığı bir yapıya ulaşmasını hedefleyen bir ideolojidir.

Marksizm'e göre ideoloji, bireylerin gerçek varoluş koşullarıyla kurdukları hayali ilişkinin bir temsilidir. Karl Marx'a göre ideoloji şu anlamlara da gelebilir: Yanlış bilinç. Egemen sınıfın düşüncesi. Marx, ideolojinin maddi gerçekliğin tersine dönmüş ifadesi olduğunu, gerçekliğin bilince yanlış bir şekilde yansıdığını savunur.

Marksizm, 19. yüzyıl Alman filozofları Karl Marx ve Friedrich Engels'in çalışmalarına dayanan, toplumsal sınıf ilişkilerini, sosyal çatışmaları ve sosyal dönüşümü diyalektik bir perspektiften inceleyen, sosyoekonomik bir analiz yöntemidir. Marksizmin temel savunduğu fikirler: İşçi sınıfının kurtuluşu: Marksizm, kapitalist düzende işçi sınıfının sömürülmesine karşı çıkar ve bu sınıfın özgürlüğünü hedefler. Sosyalist toplum: İşçi sınıfının iktidarı ele geçirdiği bir sosyalist toplumun kurulmasını savunur. Kullanım amaçlı üretim: Sosyalist ekonominin, özel şahısların kâr etmesi temelinde değil, insan ihtiyaçlarının karşılanması kriteri etrafında şekillenmesini öngörür. Proletarya diktatörlüğü: Marksizm, merkezîleşmiş proleter diktatörlüğüne dayalı devleti, komünizme giden yolda zorunlu bir aşama olarak görür. Tarihsel materyalizm: Toplumun gelişimi, insanların toplumsal yapı içindeki üretim ilişkileriyle anlaşılır.

Karl Marx, 5 Mayıs 1818'de Trier, Prusya'da doğmuş ve 14 Mart 1883'te Londra'da ölmüş Alman filozof, politik ekonomist ve bilimsel sosyalizmin kurucusudur. Marx, toplum, ekonomi ve siyaset hakkındaki teorileriyle insan toplumlarının sınıf savaşımı ile ilerlediğini iddia etmiştir. En bilinen eserleri arasında Komünist Manifesto (1848) ve Kapital (1867-1894) bulunur.