İnsülin, 1923 yılında Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü'nü, insülinin elde edilmesine yönelik kullanışlı bir yöntem buldukları için almıştır. Ödülü alan bilim insanları Frederick Banting ve John Macleod'dur. Ödülün verilmesinde etkili olan gelişmeler şu şekildedir: 1921 yılında, Frederick Banting'in önerisi üzerine, köpeklerin pankreas kanalları bağlanarak, adacıkların salgısının bağırsağa akmayıp pankreasta birikmesi sağlanmıştır. Salgıdan "isletin" adı verilen madde izole edilmiş ve pankreasını çıkardıkları köpeğe enjekte edilerek köpek yaşatılmıştır. İnsan deneyleri için J.J.R. Macleod ile görüşülmüş ve onun önerisiyle dana pankreası kullanılarak bol miktarda insülin elde edilmiştir. Biyokimyacı J. Collip tarafından saflandırılan insülin, 1922 yılında 14 yaşındaki şeker hastası bir çocuğa enjekte edilerek ölümü engellenmiştir. Banting, ödülü tıp öğrencisi Charles Best ile paylaşmış, Macleod da ödül parasını J. Collip ile paylaşmıştır.