İnfeksiyon

Evet, parvovirüs B19 konjenital enfeksiyona neden olabilir. Hamileliğin erken dönemlerinde (özellikle ilk 20 hafta) parvovirüs B19 enfeksiyonu, düşük riskini artırabilir. Ancak, beşinci hastalığa neden olan virüsle temas eden ve daha sonra enfeksiyon geliştiren kişilerin çoğunda sonuç olarak herhangi bir sorun yaşanmaz. Hamilelerin, özellikle beşinci hastalık belirtileri gösteren kişilerle temastan kaçınmaları önerilir. En doğru bilgi ve yönlendirme için bir sağlık uzmanına danışılması önerilir.

Yeni bir salgın, genellikle şu üç temel bileşenin bir araya gelmesiyle başlar: 1. Patojen veya hastalık ajanı. 2. Duyarlı bireyler. 3. Bulaşma yolu. Salgının başlamasında etkili olan bazı faktörler: Kontamine yiyecek ve içecekler. Kirli su kaynakları. Solunum yoluyla yayılan mikroorganizmalar. Yetersiz hijyen koşulları. Toplu yaşam alanları. Doğal afet sonrası koşullar. Hayvan kaynaklı enfeksiyonlar.

Evet, verem (tüberküloz) bulaşıcı bir hastalıktır. Verem, aktif tüberküloz hastalarının öksürük, hapşırma, konuşma ve hatta gülme sırasında havaya saçtıkları mikrodamlacıklar içinde bulunan bakterilerin sağlıklı kişiler tarafından solunmasıyla bulaşır. Özellikle bağışıklık sistemi zayıf olan kişiler hastalığa daha kolay yakalanır. Uygun ve düzenli tedavi ile bulaştırıcılık 2-3 haftada sona erer.

İshal salgınının nedenleri arasında şunlar bulunur: Virüsler. Bakteriler ve parazitler. Gıda alerjileri ve besin zehirlenmeleri. İlaç kullanımı. Stres. İshal, tedavi edilmezse tansiyon düşüklüğü veya böbrek rahatsızlıklarına yol açabilir. İshal salgını durumunda bir sağlık kuruluşuna başvurulması önerilir.

Tavşan ateşi (tularemi) belirtileri şunlardır: Ateş. Lenf bezlerinde şişme. Boğaz ağrısı. Öksürük. Döküntüler. Gözlerde sulanma veya iltihaplanma. Nefes darlığı. Kas ağrıları. İştahsızlık. Karın ağrısı, bulantı, kusma ve ishal (gastrointestinal semptomlar). Belirtiler, hastalığın şiddetine ve etkilediği bölgeye göre değişebilir. Tularemi, hayvandan insana geçen ancak kişiden kişiye bulaşma olmayan bir hastalıktır.

Kızamığın en tehlikeli yaşı, 1 yaşın altı ve 30 yaşın üstü olarak kabul edilir. 1 yaşın altındaki çocuklar, özellikle A vitamini eksikliği veya yetersiz beslenme durumunda, kızamık nedeniyle ciddi komplikasyonlar ve ölüm riski taşır. 30 yaş üstü yetişkinlerde ise kızamık, yüksek ateş, halsizlik, göz yaşarması ve kaşıntı gibi belirtilerle ortaya çıkar ve çocuklardakinden daha şiddetli seyredebilir. Ayrıca, kızamık her yaşta görülebilir ve bağışıklık sistemi zayıf olan kişilerde de ciddi sorunlara yol açabilir.

Veremli bir hastanın kaç gün karantinaya alınması gerektiğine dair bilgi bulunamadı. Ancak, genel olarak koronavirüs (COVID-19) ile temaslı kişilerin karantina süreleri, aşılı olup olmama ve hastalığın geçirilip geçirilmediğine bağlı olarak değişiklik göstermektedir. Aşısız veya hatırlatma dozu üzerinden 3 ay geçmiş kişiler: 7 gün karantinaya alınır, semptom gelişmezse 7. günün sonunda test yapmadan karantina sonlandırılır. Hatırlatma dozu yapılmış veya hastalığı son 3 ay içinde geçirmiş kişiler: Karantinaya alınmaz, maske ve mesafe kuralına uyarak günlük yaşamlarına devam edebilirler. Karantina süreleri, sağlık otoritelerinin güncellemelerine bağlı olarak değişebilir. En doğru bilgi için güncel rehberlerin takip edilmesi önerilir.

Ateşli hastalıklarda görülen bazı döküntü türleri: Makül ve papül: Eritem, kızıl, toksik şok sendromu, Kawasaki sendromu. Vezikül ve bül: Suçiçeği, ağızda veziküller. Püstül: İçinde iltihabi hücre infiltrasyonu olan lezyonlar. Peteşi ve purpura: Eritrosit ekstravazasyonuna bağlı olarak gelişen, basmakla kaybolmayan döküntüler. Nodül: Dermis veya subkutan yerleşimli, hücre infiltrasyonu nedeniyle sert lezyonlar. Ateşli döküntülü hastalıklarda tanı için en önemli adım klinik muayenedir. Ateşli ve döküntülü hastalıklarda vakit kaybetmeden tıbbi yardım alınmalıdır.

Hemorajik ateş, özel çoklu virüslerin neden olduğu, sıklıkla ölümcül kanamalarla karakterize, bulaşıcı bir hastalık grubudur. Hemorajik ateş belirtileri hastalığa göre değişebilmekle birlikte, genel olarak erken belirti ve semptomlar şu şekilde sıralanabilir: ateş; yorgunluk, halsizlik veya genel bir rahatsızlık hissi; baş dönmesi; kas, kemik veya eklem ağrıları; bulantı ve kusma; ishal. Daha şiddetli semptomlar arasında ise deri altında, iç organlarda veya ağızdan, gözlerden veya kulaklardan kanama, sinir sistemi arızaları, koma, hezeyan, böbrek yetmezliği, solunum yetmezliği ve karaciğer yetmezliği yer alır. Hemorajik ateş, enfekte hayvanlar veya böceklerle temas yoluyla yayılır. Hemorajik ateş virüsünün bilinen bir tedavisi veya aşısı yoktur.

Siğil çıkması, insan papilloma virüsü (HPV) enfeksiyonunun bir belirtisi olabilir. Siğil çıkmasının bazı anlamları: Bağışıklık sisteminin zayıflığı. Doğrudan veya dolaylı temas. Ciltte küçük kesikler veya yaralar. Siğiller genellikle zararsızdır ancak bazı türleri yayılabilir, ağrıya neden olabilir veya estetik kaygılar oluşturabilir.

Zoster, tıpta herpes zoster olarak bilinen ve varicella zoster virüsünün neden olduğu bir enfeksiyon hastalığıdır. Zoster'in bazı özellikleri: Belirtiler: Kaşınan kırmızı döküntüler, kabuklu sıvı dolu kabarcıklar, özellikle geceleri yaraların olduğu yerlerde yanma ve şiddetli ağrı, ateş, ısı hassasiyeti ve yorgunluk. Risk faktörleri: Yaşlanma, kronik hastalıklar, bağışıklık baskılayıcı ilaçların kullanımı, yoğun stres ve yorgunluk. Bulaşıcılık: Zoster doğrudan bulaşmaz, ancak zoster hastası bir kişinin döküntüleriyle temas eden ve daha önce suçiçeği geçirmemiş bir kişi, suçiçeği enfeksiyonu geliştirebilir. Tedavi: Antiviral ilaçlar, ağrı kesiciler ve destekleyici tedavilerle hastalık kontrol altına alınabilir.

Difteri hastalığı tehlikelidir; tedavi edilmezse çeşitli komplikasyonlara yol açabilir. Difterinin yol açabileceği bazı komplikasyonlar: Solunum problemleri. Kalp hasarı. Sinir hasarı. Difteri, özellikle 5 yaşın altındaki çocuklar ve 40 yaşın üzerindeki yetişkinlerde daha yüksek ölüm oranına sahiptir. Difteri, aşı ile etkin bir şekilde önlenebilmektedir.

Virüslerin ömrü, bulundukları yüzeye ve çevresel koşullara bağlı olarak değişiklik gösterir: Paslanmaz çelik, plastik ve cam gibi sert yüzeylerde: Corona virüsü (SARS-CoV-2) 72 saate kadar, diğer bazı koronavirüsler ise dört ila beş gün, sıcaklık ve neme bağlı olarak dokuz güne kadar yaşayabilir. Karton üzerinde: Virüsler 24 saat boyunca bulaşıcı kalabilir. Bakır yüzeylerde: Virüsler 4 saat sonra bulaşıcı olma ihtimalini korur. Kumaş üzerinde: Virüslerin ne kadar süre yaşayabileceği belirsizdir, ancak doğal kumaşlar sentetik olanlara göre daha fazla bakteri ve mantar içerebilir. Virüslerin yaşam süresi, ortamın sıcaklığı ve nemi gibi faktörlere de bağlıdır.

HIV virüsü, vücuda girdikten hemen sonra çoğalmaya başlar ve aylar veya yıllar boyunca farklı hızlarla çoğalmayı sürdürür. Vücuttaki virüs seviyesi belirli bir sınırı geçtikten sonra, HIV hastalığına ait ilk belirtiler genellikle 2 ila 4 hafta içinde ortaya çıkar. HIV'in vücutta çoğalma süresi, kişiden kişiye değişebilir ve bazı durumlarda bu süre uzayabilir. HIV ile ilgili doğru bilgi ve tanı için bir sağlık uzmanına başvurulması önerilir.

Mukormikozis, "kara mantar hastalığı" olarak da bilinen, Mucorales mantar grubuna ait küflerin neden olduğu nadir fakat ölümcül bir enfeksiyondur. Özellikleri: Etkilenen bölgeler: Genellikle sinüsler, akciğerler, cilt ve beyni etkiler. Bulaşıcılık: İnsandan insana veya hayvandan insana bulaşmaz; mantar sporlarının solunması veya ciltteki yaralardan bulaşır. Risk grupları: Bağışıklık sistemi zayıflamış kişiler, özellikle diyabet hastaları, kanser tedavisi görenler ve organ nakli geçirenler risk altındadır. Belirtiler, enfeksiyonun vücutta etkilediği bölgeye göre değişir ve ateş, öksürük, karın ağrısı, ciltte siyah lezyonlar gibi semptomları içerebilir. Tedavi, antifungal ilaçlar ve enfekte olmuş dokuların cerrahi müdahaleyle çıkarılmasını içerir.

Hepatit E, kronik enfeksiyona neden olmayan, kendi kendini sınırlayan bir hastalıktır. Hepatit E'nin diğer tehlikeleri arasında şunlar yer alır: Bağışıklık sistemi zayıf olan kişilerde daha şiddetli belirtiler. Karaciğer büyümesi ve karaciğer yağlanması. Kişiden kişiye bulaş. Hepatit E'den korunmak için gıda ve su ile ilgili hijyen koşullarına dikkat etmek, güvenli içecek ve gıda tüketmek gerekir.

Veremli hayvanların bazı belirtileri: Devamlı öksürük. Kilo kaybı ve zayıflık. Ateş. Nefes darlığı. Lenf düğümlerinde büyüme. İştahsızlık. Sindirim problemleri. Kesin teşhis için Tüberkülin Testi yapılmalıdır. Veremli hayvanlar döl tutamaz veya düşük yapabilir. Veremli hayvanlar tedavi edilmez, hastalık yayılmasını önlemek için imha edilir.

Trahom hastalığının temel nedeni, Chlamydia trachomatis adı verilen bir bakteridir. Trahom hastalığının diğer nedenleri: Doğrudan temas. Ortak kullanılan eşyalar. Sinekler. Kalabalık yaşam koşulları. Yetersiz kişisel temizlik. Temiz suya ve sanitasyon imkanlarına erişimin kısıtlı olması. Trahom, küresel bir sağlık sorunu olmasına rağmen belirli coğrafyalarda ve topluluklarda yoğunlaşır.

Konjuge aşılar, genellikle polisakkarit kaplamalı bakterilere karşı koruma sağlar ve bu bakteriler tarafından oluşturulan aşağıdaki hastalıklara karşı bağışıklık kazandırır: Haemophilus influenzae tip b (Hib): Menenjit, zatürre ve orta kulak iltihapları. Streptococcus pneumoniae (pnömokok): Zatürre, beyin iltihabı ve kan zehirlenmesi. Neisseria meningitidis (meningokok): Menenjit. Ayrıca, konjuge aşılar, nikotin bağımlılığı ve tifo gibi diğer hastalıklara karşı da geliştirilmektedir.

Menenjit epidemisini önlemek için aşağıdaki önlemler alınabilir: Aşı olmak: Pnömokok, meningokok, kızamık, kabakulak ve suçiçeği gibi menenjite karşı aşılar, enfeksiyon riskini büyük ölçüde azaltır. Hijyen kurallarına uymak: Elleri sık sık yıkamak, kişisel hijyen eşyalarını başkalarıyla paylaşmamak ve öksürürken veya hapşırırken ağzı kapatmak önemlidir. Sağlıklı yaşam tarzı: Dengeli beslenmek, düzenli egzersiz yapmak, yeterli uyku almak ve stresi yönetmek, bağışıklık sistemini güçlendirerek enfeksiyonlara karşı direnci artırır. Kalabalık ortamlardan kaçınmak: Menenjite neden olan bazı bakteriler hava yoluyla bulaşabilir, bu nedenle kalabalık ortamlarda bulunmaktan kaçınılabilir. Risk gruplarını korumak: Bebekler, küçük çocuklar, yaşlılar, bağışıklık sistemi zayıf kişiler, HIV taşıyanlar ve dalak sorunu olanlar menenjit aşısı olmalıdır. Menenjit belirtileri gösteren herkesin acilen tıbbi yardım alması gerekir.