İmmünSistem

MS (Multipl Skleroz) hastaları, tedavi için aldıkları ilaçların etkisiyle enfeksiyon hastalıklarına karşı direnme güçlerinin azalması nedeniyle solunum yolları enfeksiyonları ve idrar yolu enfeksiyonları gibi hastalıklara daha fazla yakalanma eğilimindedir.

Histamin, mast hücreleri ve bazofil adı verilen bağışıklık hücrelerinde üretilir.

Alternatif kompleman yolu, kompleman sisteminin aktivasyon yollarından biridir. Aşamaları: 1. C3b, mikroba bağlandıktan sonra bir plazma proteini tarafından Faktör B proteininin bağlanması için substrat haline gelir. 2. Faktör B, yıkımından Bb parçasını oluşturur ve bu parça C3b'ye bağlı kalır. 3. C3bBb bileşimi, alternatif yolak - C3 konvertazı olarak işlev görür ve daha fazla C3'ü enzimatik olarak yıkar. 4. C3 konvertaz aktivitesinin sonucunda yapılan C3Bb moleküllerinin bir kısmı, ek olarak C3b'ye bağlanır ve C3bBb3b kompleksini oluşturur. 5. Bu kompleks, C5'i yıkan ve kompleman aktivasyonunun geç basamaklarını başlatan 'C5 konvertaz' olarak işlev görür.

Kupffer hücrelerinde bulunan bazı reseptörler şunlardır: 1. SR-AI/II scavenger reseptörü: Lipopolisakkarid (LPS) ve lipoteikonik asidin lipid A domainini tanır ve bakteriyel enfeksiyonlara karşı bağışıklık tepkisini başlatır. 2. Tamamlayıcı reseptör (CRIg): Kompleman sistemi ile kaplı patojenlerin temizlenmesine yardımcı olur. 3. Fc reseptörleri: İmmün komplekslerin metabolizmasında rol oynar. 4. Gal/GalNAC, laktat dehidrogenaz, CEA, PAF, IgA, insulin ve glukagon reseptörleri: Karaciğerin iltihap reaksiyonunda Kupffer hücrelerinin fonksiyonunu yönlendirir.

Kiovig ilacı, iki ana grupta hastaların tedavisinde kullanılır: 1. Yeterli antikoru olmayan hastalar (replasman tedavisi). 2. Belirli inflamatuar bozuklukları olan hastalar (immünmodülasyon). İlaç, sadece doktor reçetesiyle temin edilebilir.

Makrofajlar ve monositler aynı şeyin farklı aşamalarıdır. Monositler, kan dolaşımında bulunan bir tür fagosit türüdür. Makrofajlar, monositlerden elde edilir ve dokularda bulunur.

İntravenöz İmmünglobulin (IVIG) tedavisi, immün yetmezliklerde ömür boyu sürer ve hastanın durumuna göre 3 ile 4 haftalık periyotlarda uygulanır.

K ve T hücreleri bağışıklık sisteminin farklı türleridir. T hücreleri, lenfositlerin bir alt kümesidir ve adaptif bağışıklık tepkilerinde kritik bir rol oynar. Timus bezinde olgunlaşırlar ve üç ana alt gruba ayrılırlar: 1. Yardımcı T hücreleri (CD4+): Bağışıklık sisteminin diğer hücrelerini aktive ederek işlev görür. 2. Sitotoksik T hücreleri (CD8+): Enfekte olmuş veya kanserli hücreleri doğrudan öldürür. 3. Düzenleyici T hücreleri: Bağışıklık yanıtının aşırıya kaçmasını ve otoimmün reaksiyonların oluşmasını engeller. K hücreleri ise doğal öldürücü hücrelerden farklıdır ve adaptif bağışıklık sistemini doğuştan gelen bağışıklık sistemi ile birleştirirler.

İmmün yetmezlik belirtileri şunlardır: 1. Tekrarlayan ve tedavisi zor enfeksiyonlar: Zatürre, sinüzit, kulak enfeksiyonları gibi. 2. Vücutta iyileşmeyen yaralar ve ciltte apse oluşumu. 3. Lenf bezi veya dalak büyümesi. 4. Sık ateş. 5. Dişlerin erken kaybı ve tekrarlayan diş eti iltihabı. 6. Deri ve genital bölgede yaygın siğiller. 7. Ailede primer immün yetmezlik hastalığı öyküsü. Bu belirtiler, bağışıklık sisteminin bir veya daha fazla elemanının eksikliği veya fonksiyon bozukluğundan kaynaklanabilir. Kesin tanı ve tedavi için bir sağlık uzmanına başvurulması önerilir.

Klasik ve alternatif kompleman yollarının ortak noktası, her iki yolun da C3 konvertazın aktivasyonuna yol açmasıdır. Bu enzim, C3 proteininin C3a ve C3b'ye ayrılmasını sağlar ve daha sonra diğer kompleman bileşenlerinin aktivasyonunu tetikler.

HLA-B51 antijeni, aşağıdaki hastalıklarla ilişkilidir: 1. Behçet Hastalığı: Tekrarlayan ağız ve genital ülserler, göz hastalıkları ve cilt lezyonları ile seyreden vaskülitik bir bozukluk. 2. Posterior Üveit: Gözün arka kısmının iltihaplanması. 3. Santral Sinir Sistemi Tutulumu: Sinir sisteminin belirli bölgelerinde hasar. Ayrıca, HLA-B51, ankilozan spondilit, psoriatik artrit, inflamatuar bağırsak hastalığı ve reaktif artrit ile de bağlantılı olabilir.

Antikorlar, antijenleri yok etmek için çeşitli mekanizmalar kullanır: 1. Nötralizasyon: Antikorlar, virüs veya toksin gibi antijenlerin hücrelere bağlanmasını engelleyerek onları etkisiz hale getirir. 2. Opsonizasyon: Antijenleri işaretleyerek bağışıklık hücrelerinin onları daha kolay tanımasını sağlar. 3. Kompleman sistemini aktive etme: Antijen-antikor kompleksleri, kompleman sistemi adı verilen bir bağışıklık mekanizmasını tetikleyerek patojenlerin yok edilmesini sağlar. 4. Aglütinasyon: Birden fazla antijen molekülünü bir araya getirerek kümeler oluşturur ve bağışıklık hücrelerinin bu kümeleri etkisiz hale getirmesini kolaylaştırır.

IgA nefropatisi ve IgM nefropatisi aynı hastalıklar değildir. IgA nefropatisi, immünoglobulin A (IgA) antikorlarının böbreklerde birikmesi sonucu oluşan bir hastalıktır. IgM nefropatisi hakkında ise herhangi bir bilgi bulunmamaktadır. Ancak, kanda IgM seviyesinin yüksek olması, bir enfeksiyon veya otoimmün hastalığın belirtisi olabilir.

Hepatit B ve C arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Virüs Tipi: Hepatit B virüsü (HBV) Hepadnaviridae ailesine, Hepatit C virüsü (HCV) ise Flaviviridae ailesine aittir. 2. Bulaşma Yolları: Her iki virüs de kan ve vücut sıvıları yoluyla bulaşır, ancak Hepatit B ayrıca cinsel temas, paylaşılan enjektörler veya doğum sırasında anneden bebeğe geçebilirken, Hepatit C genellikle kan teması yoluyla bulaşır. 3. Akut ve Kronik Durumlar: Hepatit B genellikle akut bir enfeksiyon olarak başlar ve çoğu zaman vücut tarafından temizlenir, ancak bazı durumlarda kronik hale gelebilir. 4. Aşı ve Tedavi: Hepatit B’ye karşı etkili bir aşı mevcuttur ve genellikle bebeklik döneminde uygulanır. 5. İmmünite: HBV enfeksiyonu geçirenler genellikle kalıcı bir bağışıklık geliştirirken, HCV enfeksiyonu geçirenlerin bağışıklık sistemi virüsü tamamen temizlemekte zorlanabilir.

T lenfositler, bağışıklık sisteminin önemli bir parçası olan beyaz kan hücreleridir ve vücudun yabancı maddelere karşı vereceği tepkiyi kontrol etme görevini üstlenirler. İşlevleri şunlardır: - Enfeksiyon olan hücrelere ulaşarak zararlı hücreleri öldürmek. - Bağışıklık sisteminin yönetimini sağlamak. Bu hücreler, vücudun savunma mekanizmasını oluşturarak virüs, bakteri ve diğer patojenlere karşı koruma sağlar.

Doğal ve kazanılmış bağışıklık arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Doğal Bağışıklık: Bu, kişinin doğuştan sahip olduğu bağışıklık türüdür. 2. Kazanılmış Bağışıklık: Yaşam içerisinde enfeksiyon veya aşılar yoluyla spesifik mikroorganizmalara karşı kazanılan bağışıklıktır.

Normal yetişkin aralığı için serum IgG seviyesi genellikle 600-1700 mg/dL olarak kabul edilir. Ancak, bu değerler laboratuvarlara göre değişebilir. IgG seviyesinin kesin yorumu için bir doktora danışmak önemlidir.

Kompleman aktivasyonu, kompleman sisteminin proteinlerinin, patojenlerin savunmayı güçlendirmek için aktive edilmesi sürecidir. Bu süreç üç ana yolla gerçekleşir: 1. Klasik yol: C1 kompleksinin, patojenlerin yüzeyindeki antijenlere bağlı antikorlara bağlanmasıyla tetiklenir. 2. Lektin yolu: Mannoz bağlayıcı lektin proteinlerinin patojenlere bağlanmasıyla başlar. 3. Alternatif yol: Kompleman proteinleri P, D ve B'nin, patojenlerin yüzeyinde bulunan spesifik moleküllerle etkileşime girmesiyle aktive edilir. Aktivasyon sürecinin sonunda, merkezi bir bileşen olan C3'ün C3a ve C3b'ye bölünmesi gerçekleşir ve bu, patojenlerin yok edilmesine yol açar.

Epstein-Barr virüsü (EBV), bir kez vücuda girdikten sonra ömür boyu vücutta kalır.

Scz hastalığı ifadesi, iki farklı hastalığa işaret edebilir: 1. Sjögren Sendromu (SS): Kuru göz ve kuru ağıza neden olan otoimmün bir hastalıktır. 2. Subakut Sklerozan Panensefalit (SSPE): Kızamık virüsü enfeksiyonunun neden olduğu bir merkezi sinir sistemi rahatsızlığıdır.