HücreBiyolojisi

5. sınıf düzeyinde endoplazmik retikulum ve golgi cisimciği şu şekilde açıklanabilir: Endoplazmik Retikulum: Hücre içinde maddelerin taşınmasını sağlayan, hücre içini ağ gibi saran kanal sistemidir. Golgi Cisimciği (Golgi Aygıtı): Hücre içinde bulunan salgı maddelerinin üretilmesini, kesecikler halinde paketlenmesini ve gerektiği yerde salgılanmasını sağlayan organeldir. Bazı özellikleri: Hem bitki hem de hayvan hücrelerinde bulunur. Özellikle salgı üreten hücrelerde (tükürük bezi, ter bezi, süt bezi, deri) normalden fazla bulunur. Çiçekli bitkilerde bal özü salgılanmasını gerçekleştirir.

Meristem hücreler, bitkilerin büyüme bölgelerinde bulunur. Bulundukları yerler: Uç (apikal) meristem: Kök, gövde veya bunların yan organlarının uçlarında bulunur. Ara (interkalar) meristem: Sürekli dokular arasında kalır. Yanal (lateral) meristem: Çevreye paralel bölünerek organların enine büyümesini sağlar. Ayrıca, meristem kültürü tekniğinde, bitkilerin primer meristematik dokuları izole edilerek steril koşullarda ve yapay besin ortamları üzerinde yetiştirilebilir.

H bandı, bir kas lifinde aktin ve miyozinlerin oluşturduğu sarkomer adı verilen iki z çizgisi arasında kalan bölgede, yalnızca miyozin ipliklerinin bulunduğu, A bandına göre kısmen açık renkte, kasın kasılması sırasında incelen veya kaybolan, gevşeme sırasında ise genişleyen sarkomer elemanıdır. H bandı, ismini, Almanca "parlak" anlamına gelen "hell" sözcüğünün karşılaştırmalı hali olan "heller"in baş harfinden alır. H bandı ile ilgili bazı ek bilgiler: H bandının ortasında M çizgisi bulunur. Kasılma sırasında I bandı kısalır ve H bandı kaybolur. Dinlenme sırasında Z çizgileri birbirine yaklaşır, I bandı daralır ve H bandı daralır. Miyozin, kas hücrelerinde bulunan ve aktin ile birlikte aktinomiyosin oluşturarak kaslardaki kasılma ve gevşeme hareketlerini düzenleyen bir proteindir.

Epitel hücre zarında bulunan bazı yapılar şunlardır: İyon kanalları, taşıyıcı proteinler, H+ ATP-az, glikoproteinler, hidrolitik enzimler ve aquaporinler. Mikrovilluslar, silyumlar ve stereosilyumlar. Hücre yüzeyini kaplayan müsin granülleri. Ayrıca, epitel hücrelerinin lateral membranları arasında sıkı bağlantılar, desmozomlar ve zonula adherens gibi hücrelerarası bağlantı yapıları bulunur.

Hücre zarının akışkanlığı, hücrenin işlevlerini doğru şekilde yerine getirebilmesi için kritik öneme sahiptir. Hücre zarının akışkanlığının önemli olmasının bazı nedenleri: Madde alışverişi. Sinyal iletimi. Hücre hareketi. Hücre bölünmesi.

Hücre sinyalizasyonu, sinyallerin etki ettiği mesafelere ve sinyal moleküllerinin türüne göre farklı şekillerde sınıflandırılabilir. Mesafeye göre hücre sinyalizasyonu türleri: Otokrin. İntrakrin. Jukstakrin (temas bağımlı). Parakrin. Endokrin. Sinyal moleküllerinin türüne göre hücre sinyalizasyonu türleri: hormonlar; nörotransmitterler; sitokinler.

Evet, hayvan hücresi zarında kolesterol bulunur. Kolesterol, hayvan hücrelerinin zarındaki fosfolipitlerle birlikte zarın bütünlüğünü korur ve akışkanlık seviyesini belirler.

Evet, golgi cisimciği (aynı zamanda golgi aygıtı olarak da bilinir) tek zarlıdır. Golgi, sisterna olarak bilinen kıvrımlı zar kümelerinden oluşur.

ALA dehidrataz, sitoplazmada bulunur. ALA sentetaz ise mitokondride bulunur. Memelilerde, ALA sentetazın karaciğer hücrelerinin ve kemik iliğindeki eritroid seri öncü hücrelerinin mitokondrilerinde gerçekleştiği belirtilmiştir.

Biyolojide üreme hücresi, gamet olarak adlandırılır. Erkek üreme hücresi. Dişi üreme hücresi. Üreme hücreleri, mayoz bölünme ile meydana gelir.

Dinlenme potansiyelinde hücre içinin daha negatif olmasının birkaç nedeni vardır: Potasyum (K+) iyonlarının difüzyonu. Sodyum-potasyum pompası. Hücre içindeki negatif yüklü proteinler. Bu faktörler, hücre içi ile dışı arasında -70 ile -90 mV arasında bir potansiyel fark oluşturur.

Hayvan hücre zarı, temel olarak fosfolipitler, kolesterol, proteinler ve karbonhidratlardan oluşur. Fosfolipitler: Zarın esas yapısını oluşturur ve çift tabaka halindedir. Kolesterol: Zarın akışkanlık seviyesini belirler ve hücrenin bulunduğu çevrenin sıcaklığına göre değişir. Proteinler: Zarın işlevsel birimlerini oluşturur. İki türü vardır: İntegral (tamamlayıcı) proteinler: Zarın bir kısmını veya tamamını kaplar, kanal veya pompa görevi görür. Periferal (çevresel) proteinler: Zarın iç ve dış yüzeylerinde bulunur, enzim veya bağlayıcı görevi görür. Karbonhidratlar: Glikoprotein ve glikolipit olarak bulunur, hücre tanımada rol oynar.

DNA, ökaryotik hücrelerde hücre çekirdeğinde, prokaryot canlılarda ise sitoplazma içinde sentezlenir. DNA'nın sentezlendiği süreç, DNA replikasyonu olarak adlandırılır ve hücre bölünmesinden önce, hücre döngüsünün sentez (S) fazında gerçekleşir.

Bitki hücrelerinde sentriyol yerine sitoplazmadaki mikrotübül organize edici bölge iğ iplikleri oluşturma görevini üstlenir.

Seminifer tübüllerde bulunan hücreler şunlardır: Sertoli hücreleri. Germ hücreleri. Seminifer tübüllerin duvarında ayrıca şu yapılar da bulunur: Bazal lamina. T. propriya. Seminifer tübüller arasındaki bağ dokuda ise şu yapılar bulunur: kan ve lenf damarları; sinirler; Leydig hücreleri.

Kontraktil (kasılgan) koful ve depo kofulu arasındaki temel farklar şunlardır: İşlev: Kontraktil koful, tatlı suda yaşayan tek hücreli canlılarda (örneğin, amip ve paramesyum) bulunur ve fazla suyu dışarı atarak hücrenin patlamasını önler. Depo kofulu, bitki ve hayvan hücrelerinde atık maddelerin, zehirli maddelerin, boya maddelerinin, tuzların ve organik asitlerin depolandığı yerdir. Hücre Tipi: Kontraktil koful, genellikle tek hücreli canlılarda bulunur. Depo kofulu, hem bitki hem de hayvan hücrelerinde bulunur, ancak bitki hücrelerinde daha büyük ve az sayıdadır. Yerleşme: Kontraktil koful, hücrede daimi olarak bulunur. Depo kofulu, genç bitki hücrelerinde çok sayıda ve küçükken, hücreler olgunlaştıkça birleşerek tek ve büyük bir koful oluşturur.

Paraselüler taşıma, ilaçların veya diğer moleküllerin, hücre zarlarındaki komşu hücreler arasındaki boşluklardan (paraselüler yollar) yayılmasıdır. Bu yöntem, özellikle moleküler ağırlığı 500 Dalton'dan az olan ilaçlar için geçerlidir.

Sudan Black B pozitif, genellikle akut miyeloid lösemi (AML) ve monositik lösemi gibi myeloid ve monositik kökenli lösemilerde görülen bir durumdur. Bu terim, aynı zamanda akut lenfoblastik lösemi (ALL) vakalarında da nadiren (yaklaşık %1-2) görülebilir. Sudan Black B pozitifliği, azurofilik ve spesifik granüllerde lipid ve fosfolipidlerin varlığını gösterir. Tanının kesinleşmesi için diğer testlerin (örneğin, immünofenotipleme) de dikkate alınması gereklidir.

Proliferasyonun iyi huylu olması, hücrelerin uygun koşullar altında hızlı bir şekilde hücre döngüsünü tamamlayarak çoğalması ve bu sürecin iyi huylu bir tümör oluşumuna yol açması anlamına gelir. İyi huylu tümörler genellikle kanser riski taşımaz, metastaz yapmaz ve kontrol altına alınabilir. Proliferasyonun kötü huylu olması ise kanser gelişimine yol açabilir; bu durumda hücreler kontrolsüz bir şekilde çoğalır ve tümör oluşumu gerçekleşir.

Bitki hücresinde kofulun daha büyük olmasının nedeni, bitki hücrelerinde sitoplazmanın %60-90'ının su içermesidir. Yaşlanmış hücrelerde sitoplazma miktarı azalarak hücre çeperine doğru çekilir ve hücre içerisinde büyük kofullar (vakuol) oluşur.