Farsça

Astar kelimesi Farsça kökenlidir. Farsça āstar (آستر) sözcüğü, "örtü, giysilerin iç yüzünde kullanılan kaba kumaş" anlamına gelir. Ayrıca, Sanskritçe āstarana- (yaygı, yer örtüsü) fiili ile de eş kökenlidir.

Huşû, kalbin Allah muhabbeti ve korkusuyla dolu olması, uzuvların da bu duygularla huzur ve sükûn bulmasıdır. Cuş u huruş ise Farsça kökenli bir deyim olup, "kargaşa, herkesin öfke veya heyecanla birbirine girdiği durum" anlamına gelir.

Farsça klavye oluşturmak için aşağıdaki yöntemler kullanılabilir: Çevrimiçi Farsça klavye: kyboard.org veya virtual-keyboard-online.com gibi siteler üzerinden çevrimiçi Farsça klavye kullanılabilir. Ekran klavyesi: "Başlat" menüsünden "Programlar" > "Donatılar" > "Erişebilirlik" > "Ekran Klavyesi" yolu izlenerek açılabilir. Windows ayarları: 1. "Ayarlar" menüsüne girilir. 2. "Zaman ve Dil" seçeneğine tıklanır. 3. "Dil" sekmesinde "Dil ekle" butonuna basılır. 4. Açılan pencerede "Farsça" aranarak üzerine tıklanır ve "İleri" butonuna basılır. 5. Farsça klavye düzeni seçildikten sonra "Kur" veya "Yükle" seçeneğine tıklanarak kurulum tamamlanır. Ayrıca, işletim sistemi ayarlarından klavye düzenleri değiştirilerek veya ekran üzerindeki düzen değiştirici kullanılarak Farsça ve diğer klavye düzenleri arasında geçiş yapılabilir.

Caner ismi, Türkçe kökenli bir isimdir ve "can" ile "er" kelimelerinin birleşiminden türetilmiştir. Can kelimesi, "ruh", "hayat", "yaşam" anlamlarına gelir. Er kelimesi ise "erkek", "adam", "cesur kişi" veya "yiğit" anlamlarını taşır. Bu nedenle, Caner ismi "yaşam dolu adam", "cesur kişi" veya "canı gibi sevilen, çok sevilen erkek" gibi anlamlara gelir.

Hande ismi, Farsça kökenli olup "gülüş, kahkaha, mutluluk, gülen, güleryüzlü" anlamlarına gelir. Ayrıca, TDK'ya göre "erken doğan çocuk" veya "ilkbahar, ilkyaz" anlamlarını da içerir.

Dilhun, "yüreği kan ağlayan, çok üzüntülü" anlamına gelir. Dilhûş kelimesine dair bir bilgi bulunamamıştır. Dilhun kelimesi, Farsça "dil" (kalp, yürek) ve "hun" (kan) kelimelerinin birleşiminden oluşur.

Firuze ismi Farsça kökenlidir. "Firuze" kelimesi, "turkuaz taşı, değerli mavi-yeşil taş" anlamına gelir.

Hodbin, Farsça kökenli bir kelime olup bencil, kendini beğenmiş, yalnızca kendi çıkarlarını düşünen kişi anlamına gelir. Hodbehot ise "kendi kendine, kendi kafasıyla, kendiliğinden, kimseye danışmadan" anlamlarına gelir. Bu iki kelime arasında bir bağlantı veya ilişki bulunmamaktadır.

Reha ismi Farsça kökenlidir. Reha kelimesi ayrıca Arapça kökenli olarak da kabul edilir.

Farsça, Hint-Avrupa dil ailesine ait olduğu için bu aileye mensup diğer dillerle benzerlik gösterir. Farsça'nın benzediği bazı diller: Peştuca, Kürtçe ve Beluçça gibi İran dilleri; Arapça (etkisi İslam'ın yayılmasıyla artmıştır); Türkçe (özellikle Osmanlı döneminde birçok Türkçe kelime Farsça'ya geçmiştir).

Bülent ismi Farsça kökenlidir. "Bulend" (بلند) kelimesinden türemiştir ve "yüksek, yüce, ulu" anlamına gelir.

"Az" kelimesinin kökeni Eski Türkçe'dir. "Azerbaycan" isminin kökeni hakkında farklı görüşler bulunmaktadır: Atropates'in adı: Bu görüşe göre, "Azerbaycan" ismi, Persler döneminde bölgeyi yöneten Atropates'in adından gelmektedir. Farsça "azer" (ateş) sözcüğü: Bazı tarihçiler, ismin Farsça "azer" (ateş) sözcüğünden geldiğini savunmaktadır. Türk kökenli görüş: Bu görüşe göre, "Azerbaycan" "az + er + bay + can" kelimelerinin birleşiminden oluşmaktadır. Bu görüşlerin hiçbiri genel kabul görmemiştir.

Zinde kelimesi Farsça kökenlidir. Farsça "zinde" kelimesi "canlı, diri, yaşayan" anlamına gelir. Ayrıca, zındık kelimesinin kökeni de Farsçadır.

Farsça'nın bayrağı olarak belirtilen bir bayrak bulunmamaktadır. Ancak, İran bayrağı hakkında bilgi verilebilir. İran bayrağı, yeşil, beyaz ve kırmızı renklerden oluşur. Yeşil renk, İslam'ın sembolüdür ve umut, doğa ile bereketi simgeler. Beyaz renk, barış ve saflığı temsil eder. Kırmızı renk, Şah İsmail'in kurduğu Safevi Devleti'nin sembolüdür ve kan ile şehitlerin anısını temsil eder. Önceki bayraklarda, "Şir u Hurşid" olarak adlandırılan aslan ve güneş sembolü bulunurdu. Günümüzde kullanılan bayrak, 1980 yılında İslam Cumhuriyeti'nin kurulmasıyla kabul edilmiştir.

Farsça'da gelecek zaman, خواستن (hâsten-istemek) fiilinin geniş zamanının, bir fiilin geçmiş zaman gövdesinin başına getirilmesiyle oluşturulur. Örnekler: رفتن (reften- gitmek) fiilinin gelecek zaman çekimi: خواهم رفت (hâhem reft- gideceğim); خواهی رفت (hâhî reft- gideceksin); خواهد رفت (hâhed reft- gidecek). Olumsuz gelecek zaman için, خواستن fiilinin geniş zamanının başına olumsuzluk eki olan ن (ne) harfi getirilir. نخواهم گفت (nehâhem goft- söylemeyeceğim). Farsça'da gelecek zaman ayrıca khah (xah) yardımıyla da yapılabilir; mastar ekin önüne khah (xah) getirilir. Geleceğim (Khahem amed); Göreceğim (Khahem did). Zamir ekleri, khah kelimesine eklenir. O gelecek (U khah amed= U xah amed). O gelmeyecek (U nexah amed).

"VK dılgun" ifadesinin ne anlama geldiğine dair bilgi bulunamadı. Ancak, "VK" kısaltması, VKontakte adlı bir sosyal medya platformunu ifade eder. Dilhun ise Farsça kökenli bir kelime olup, "yüreği kan ağlayan, çok üzgün kimse" anlamına gelir. Eğer farklı bir konuda bilgi arıyorsanız, lütfen daha fazla detay verin veya farklı bir terim kullanın.

Tuğçe ismi, Türkçe kökenli bir isimdir. İsminin kökeni: "Tuğ" kelimesine dayanır; bu kelime, eski Türk devletlerinde hükümdarlık sembolü olan bir sorgucu ifade eder. "-çe" küçültme eki eklenmiştir. Modern yorumu: Asil, soylu, güçlü küçük kız anlamlarını taşır. Diğer anlamları: Cennetin kendisi (genellikle Hint ve Habeş dillerinde). Güzel tuğ. Küçük sancak, tuğun küçüğü (Tuğçe isminin bir diğer anlamı da bu şekilde ifade edilir).

Mehveş ismi Farsça kökenlidir. "Meh" (ay) ve "-veş" (gibi) sözcüklerinin birleşiminden oluşmuştur.

Farsçanın diğer adları şunlardır: Farsi; Parsi; Deri; Tacikçe (Tacikistan'da).

Peykan kelimesi, Farsça kökenli olup şu anlamlara gelir: Silahlar: Ok, cirit vb. ucundaki sivri demir, temren. Divan Edebiyatı: Sevgilinin kirpiği.