Zamanlar

En önemli İngilizce zamanlar şunlardır: 1. Simple Present (Geniş Zaman): Düzenli olarak gerçekleşen olayları veya genel doğruları ifade eder. 2. Present Continuous (Şimdiki Zaman): Tam şuanda devam eden olayları ifade eder. 3. Present Perfect (Yakın Geçmiş Zaman): Olayın başlangıcı geçmişte olmuş fakat şuanla bağlantılı olan olayları ifade eder. 4. Simple Past (Geçmiş Zaman): Geçmişte başlamış ve olayın etkisi tamamlanmış eylemleri ifade eder. 5. Future Simple (Gelecek Zaman): Gelecekte, henüz olmamış olayları ifade eder.

Present Perfect Tense aşağıdaki durumlarda kullanılır: 1. Geçmişte başlayan ve hala devam eden eylemler: - I have lived in Istanbul for five years 2. Geçmişte belirsiz bir zamanda gerçekleşen ve sonuçları hala görülen eylemler: - I have lost my keys 3. Geçmişte tekrarlanan ve hala devam edebilecek eylemler: - We have visited Paris three times 4. Çok yakın bir zamanda tamamlanmış eylemler (just ile ifade edilir): - I have just arrived 5. Eylemin tam zamanının önemli olmadığı veya bilinmediği durumlar: - Someone has eaten my soup!

"Arriving" ve "arrived" arasındaki temel fark, zamanlama ve kullanımdır: - Arriving: Bu, genellikle bir eylemin henüz tamamlanmadığını veya gelecekte olacağını ifade eder. Örneğin, "Arriving early is good" (Erken gelmek iyidir). - Arrived: Bu, eylemin zaten tamamlandığını belirtir. Örneğin, "I waited until he arrived" (O gelene kadar bekledim). Özetle, "arriving" daha çok gelecek olayları, "arrived" ise geçmiş olayları ifade eder.

İngilizce'de en zor zaman olarak "Future Perfect Continuous Tense" kabul edilmektedir.

Present simple ve present perfect arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Zaman Bağlantısı: - Present simple, genel gerçekler, alışkanlıklar ve rutinler gibi zaman-bağımsız durumları ifade eder. - Present perfect, geçmişte başlamış ve etkisi hala devam eden olayları veya eylemleri anlatır ve şimdiki zamanla bir bağlantısı vardır. 2. Zaman Belirsizliği: - Present simple'de zaman genellikle spesifiktir (örneğin, "her gün", "genellikle", "bazen"). - Present perfect'te zaman genellikle belirsizdir (örneğin, "hiç", "zaten", "henüz"). 3. Fiil Çekimi: - Present simple'de üçüncü şahıs tekil öznelerde fiil sonuna "-s" eklenir. - Present perfect'te ise yardımcı fiil ("have" veya "has") özneye göre değişir, ancak geçmiş ortaç (past participle) aynı kalır.

Evet, "had" geçmiş zamanı ifade eder.

"Am" zamiri, İngilizce'de "I" (ben) zamiri ile birlikte kullanılır ve şu durumlarda kullanılır: Olumlu cümleler: "I am a teacher" (Ben bir öğretmenim). Olumsuz cümleler: "I am not a teacher" (Ben öğretmen değilim). Soru cümleleri: "Are you a teacher?" (Öğretmen misin?). Ayrıca, "am" şimdiki zaman için kullanılan "to be" fiilinin birinci halidir ve geçmiş veya gelecek zaman için kullanılmaz. A.M. ve P.M. kısaltmaları ise 12 saatlik saat diliminde kullanılır. A.M. kullanımı: Gece yarısı 12'den öğlen 11.59'a kadar olan zaman dilimleri için kullanılır. P.M. kullanımı: Öğlen 12'den gece 12'ye kadar olan zaman dilimleri için kullanılır.

"Had" ve "have" arasındaki fark, her ikisinin de farklı bağlamlarda kullanılan fiil formları olmasıdır. Have: - Şimdiki ve gelecek zaman için ana fiil olarak kullanılır ve sahiplik, deneyim, yapılan aktiviteler gibi anlamlar taşır. - Yardımcı fiil olarak present perfect, future perfect ve modal mükemmel zamanlarda kullanılır. Had: - Geçmiş zaman için ana fiil olarak kullanılır ve geçmişte sahip olunan bir şeyi veya yapılan bir eylemi ifade eder. - Yardımcı fiil olarak past perfect zamanda kullanılır ve bir eylemin diğer bir eylemden önce tamamlandığını belirtir.

"Started" kelimesi, İngilizce'de çeşitli bağlamlarda kullanılır ve bazı yaygın kullanım alanları şunlardır: 1. Geçmiş zaman (past simple): Belirli bir zamanda başlayıp biten eylemleri ifade etmek için kullanılır. 2. Geçmiş ortaç (past participle): Mükemmel zamanlar ve pasif ses gibi yapılarla birlikte kullanılır. 3. Emir kipi (imperative): Bir eylemi başlatmak için emir vermek amacıyla kullanılır. Ayrıca, "started" kelimesi, bir şeyin meydana gelmeye başlaması veya bir sürecin başlangıcı anlamında da kullanılabilir.

"Had" kelimesi İngilizce'de çeşitli durumlarda kullanılır: 1. Geçmişteki mükemmel zamanı oluşturmak: Geçmişte başlayan ve tamamlanan eylemleri veya durumları ifade eder. 2. Şartlı cümleler oluşturmak: Gerçekleşmeyen ancak gerçekleşmesi durumunda belirli bir sonucu olacak varsayımsal durumları ifade eder. 3. Geçmişteki zorunlulukları ifade etmek: "Had to" yapısıyla birlikte, geçmişteki bir zorunluluğu veya mecburiyeti anlatır. Ayrıca, "have had" kalıbı, geçmişte başlayan ve hala devam eden eylemleri veya durumları ifade etmek için de kullanılır.

Simple Past ve Simple Present zamanlarını ayırt etmek için şu şekilde örnek cümleler verilebilir: Simple Past: - _I visited my grandparents last weekend_ (Geçen hafta sonu büyükannemi ve büyükbabamı ziyaret ettim). - _She studied hard for her exams_ (Sınavları için çok çalıştı). Simple Present: - _I drink coffee every morning_ (Her sabah kahve içerim). - _She goes to school by bus_ (O, okula otobüsle gider).

İngilizce geniş zaman (Present Simple Tense) aşağıdaki durumlarda kullanılır: 1. Alışkanlıklar ve rutinler: Günlük hayatta yapılan alışkanlıklar ve rutinler için kullanılır. 2. Genel gerçekler: Doğa kanunları ve değişmez gerçekler gibi genel ifadeleri belirtmek için kullanılır. 3. Sürekli tekrarlanan eylemler: Sürekli veya kalıcı durumları ifade etmek için kullanılır. 4. Programlanmış gelecek zaman eylemleri: Resmi programlar, tarifeler ve planlanmış etkinlikler için kullanılır. 5. Anlatım ve spor yorumları: Kitap özetleri, hikaye anlatımı ve spor yorumları sırasında kullanılır.

Simple Present Tense (Geniş Zaman) nasıl ayırt edilir? Simple Present Tense, İngilizce'de şu özelliklerle ayırt edilir: 1. Olumlu Cümleler: Fiil doğrudan özne ile uyumlu olarak kullanılır. 2. Olumsuz Cümleler: "Do not" (don't) veya "does not" (doesn't) yardımcı fiilleri kullanılır. 3. Soru Cümleleri: "Do" veya "does" yardımcı fiilleri cümlenin başına alınır. 4. Zaman Zarfları: Cümlelerde zaman zarfları genellikle fiilden önce veya cümlenin başında yer alır.

İngilizce zamanları ezberlemek için aşağıdaki yöntemler önerilir: 1. Düzenli Tekrar: Zamanları öğrendikten sonra düzenli olarak tekrar etmek, bilgilerin pekiştirilmesini sağlar. 2. Cümle Kurma: İngilizce zamanları öğrenmenin en pratik yolu, kendi cümlelerinizi oluşturmaktır. 3. Defter Tutma: Konu tekrarını ve önemli noktaları not almak için bir defter kullanmak faydalı olabilir. 4. Sıralı Öğrenme: Zamanları sırasına göre öğrenmek, okullarda da uygulanan etkili bir yöntemdir. 5. Şimdiki, Geçmiş ve Gelecek Zamanları Birlikte Öğrenme: Bu zamanlar Türkçe'de de var olduğundan, birlikte öğrenmek süreci kolaylaştırır. İngilizce zamanların temel kategorileri şunlardır: Simple Present, Simple Past, Present Continuous, Past Continuous, Simple Future ve Future Continuous.

Present Simple ve Present Continuous zamanlarının farkı şu şekildedir: 1. Present Simple: Genel olarak alışkanlıklarımızı, rutinlerimizi ve genel gerçekleri anlatmak için kullanılır. 2. Present Continuous: Şu anda yapmakta olduğumuz eylemleri anlatmak için kullanılır. Özetle, Present Simple zamanı kalıcı durumları, Present Continuous zamanı ise anlık eylemleri ifade eder.

Tense (zaman) türlerini ayırt etmek için İngilizce'de şu yöntemler kullanılabilir: 1. Simple Tense: Temel zamanlardır ve olayların ne zaman gerçekleştiğine odaklanır. - Simple Present (Geniş Zaman): Şimdiki zamanda olan olayları ifade eder. - Simple Past (Geçmiş Zaman): Geçmişte olan olayları ifade eder. 2. Continuous Tense: Eylemin süreklilik arzettiğini belirtir. - Present Continuous (Şimdiki Zamanın Hikayesi): Şu an gerçekleşen eylemleri ifade eder. - Past Continuous (Geçmiş Zamanın Hikayesi): Geçmişte belirli bir anda devam eden eylemleri ifade eder. 3. Future Tense: Gelecekte gerçekleşecek olayları ifade eder. - Simple Future: Gelecekte kesin olarak gerçekleşecek eylemleri belirtir.

Past Perfect Tense aşağıdaki durumlarda kullanılır: 1. Geçmişte meydana gelmiş iki olaydan birinin diğerinden daha önce olduğunu belirtirken: "The thief had fled when the police arrived" (Polis geldiğinde hırsız kaçmıştı). 2. Geçmişte belirli bir eylem veya zamandan önceki süreci anlatmak için: "I had used it for 5 years before my computer broke down" (Bilgisayarım bozulmadan önce 5 yıl kullanmıştım). 3. Geçmişte yapılmış iki işten daha önce yapılmış olanı anlatırken: Bu durumda "Past Perfect Tense" içeren cümle, "before" bağlacıyla "Simple Past Tense" içeren cümleye bağlanır. 4. Geçmişte yaşanan bir olayın etkilerini anlatırken: "She felt so happy after her cargo had arrived" (Kargosu geldikten sonra çok mutluydu).

Birleşik zamanlı fiiller, üç ana gruba ayrılır: 1. Hikaye Birleşik Zamanı. Örnekler: yazmıştı (yazmış idi), yazardı (yazar idi). 2. Rivayet Birleşik Zamanı. Örnekler: yazıyormuş (yazıyor imiş), yazacakmış (yazacak imiş). 3. Şart Birleşik Zamanı. Örnekler: yazıyorsa (yazıyor ise), yazacaksa (yazacak ise).

Geniş zamanın (Simple Present Tense) kuralları şunlardır: 1. Olumlu Cümleler: Özne "I, you, we, they" olduğunda fiil yalın haliyle kullanılır. - Örnekler: I play football. She reads a book. 2. Olumsuz Cümleler: Cümleyi olumsuz yapmak için yardımcı fiil olarak "do not" (don't) veya "does not" (doesn't) kullanılır. - Örnekler: I don't play football. She doesn't read a book. 3. Soru Cümleleri: Soru sormak için yardımcı fiil özneden önce kullanılır. - Örnekler: Do you play football? Does she read a book?

Geniş zamanda bazı fiiller kullanılmaz, çünkü bu zaman, eylemin her zaman için geçerli olduğunu ve tekrarlandığını ifade eder. Bu fiiller arasında durum fiilleri yer alır, çünkü onların yüklem olduğu cümlelerde nesne olmaz.