EskiDil

Bulmacada eski dilde defter, "ruzname" olarak yanıtlanır. Ruzname, bir kişinin düşüncelerini, duygu ve gözlemlerini günü gününe yazdığı ve o günün tarihini koyduğu yazılardır.

Eski dilde "geveze" kelimesi için bazı yanıtlar: Raad (4 harfli); Şalak (5 harfli); Çençen, bıdrak (6 harfli); Bıdırık, şabadan (7 harfli); Cılgazan, baldudak (8 harfli); Yanıkıran (9 harfli). Ayrıca, Osmanlı döneminde "muganni" ve "kavval" kelimeleri de fazla konuşan anlamında kullanılmış olabilir.

Eski Türkçede "gece" kelimesi, günün karanlık olan, gündüz ile ayrılan kısmını, yani akşamdan sabaha kadar olan karanlık zaman dilimini ifade eder. Bulmacalarda eski dilde gece için kullanılabilecek cevaplardan bazıları şunlardır: Şeb; Tün; Leyl (dört harfli boşluk için).

Teşrinievvel, Arapça kökenli bir kelime olup "ekim" anlamına gelir. Ayrıca, "ilk teşrin" veya "birinci teşrin" olarak da kullanılır.

Eski dilde "ikizler burcu" C harfiyle başlar. İkizler burcunun eski adı Cevza'dır.

Eski Türkçede "ışık" kelimesi "yaruk" olarak ifade edilir. Eski Türklerde ışık, genellikle aydınlatma, görünürlük ve tanıma ile ilişkilendirilmiştir. Uygur metinlerinde "yaruk", Tanrı’nın niteliği olarak kabul edilir; Tanrı parlak ve ışıltılıdır.

Eski dilde "çok uzak" anlamına gelen kelime AKSA'dır.

Eski dilde "kafa karışıklığı" ifadesinin karşılığı bulunamadı. Ancak, "kafa karışıklığı" şu anlamlara gelebilir: İnsanların kafasında oluşan, birden fazla soruya yanıt verememe ve çıkmazda olduğu hissine kapılma duygusu. İnsanın birden fazla tercihinin olması ama bunlara karar verememesi. İnsanın kafasının çok yoğun olması nedeniyle herhangi bir olaya yönlenememesi ve bunun sonucunda oluşan karmaşıklık. Ayrıca, "kafasını karıştırmak" deyimi, bir kişinin zihinsel durumunu karmaşık hale getirmek, düşüncelerini dağınık bir şekilde karıştırmak anlamında kullanılır.

Eski dilde "uyku" kelimesi şu anlamlara gelir: Menam; Hab.

Hızlı giden oynak at, bulmacalarda "ergun" olarak yanıtlanır.

Eski dilde "şapka" kelimesinin anlamı şu şekilde açıklanabilir: Bulgarca ve Rusça kökenli olarak, "şapka" kelimesi "kenarlı başlık" anlamına gelir. Fransızca kökenli olarak, "siperlikli şapka" anlamına gelir. Latince kökenli olarak, "cappa" sözcüğünden evrilmiş olup, "külah" veya "külahlı cübbe" anlamına gelir. Ayrıca, "şabka" kelimesi "Hıristiyan başlığı" anlamında da kullanılmıştır.

Eski Türkçe'de "topuz" kelimesi, "küme, demirden top şeklinde gürz" anlamına gelir. Ayrıca, Kubbealtı Lugatı'na göre, eski dilde topuz kelimesinin diğer anlamları şunlardır: Savaş aleti: Ucu top biçiminde, eskiden sapından tutularak kullanılan demir, bakır veya ağaçtan bir silah. Saç biçimi: Başın arka kısmında top şeklinde toplanmış saç. Çıkıntı: Bir şeyin elle tutulabilen yuvarlak çıkıntılı kısmı.

Eski Türkçe'de "yır" kelimesi "kuzey" anlamına gelmekteydi. "Kuzey" sözcüğü ise "güneş almayan yer, gölge" anlamına gelen "kuz" sözcüğünden türemiştir.

Eski dilde "başlık" anlamına gelen kelimeler: SerpuŞ. Serlevha.

Eski Türkçe'de "torun" kelimesi "torum" olarak geçer ve "genç, yavru, özellikle deve yavrusu" anlamına gelir. Ayrıca, eski İran dillerinde "tauruna" (genç), Sanskritçe'de "taruna" (genç, taze) ve Çağatayca'da "tor" (yavru) kelimeleriyle de ilişkilidir. Ermenice'de "toŗn" (torun, çocuğun çocuğu), Kürtçe'de (Kurmanci) "torin" (yavru, delikanlı) gibi kelimeler de "torun" anlamında kullanılır.

Eski dilde ayların yazımı şu şekildedir: Ocak: اوجاق. Şubat: شباط. Mart: مارت. Nisan: نيسان. Mayıs: مايس. Haziran: خزيران. Temmuz: تموز. Ağustos: آغستس. Eylül: ايلول. Ekim: أكيم. Kasım: قاسم. Aralık: آرالق. Ayrıca, Osmanlıca'da hicri takvime göre ay isimleri de şu şekildedir: Muharrem: محرم. Safer: صفر. Rebî'ül-evvel: ربيع اﻻول. Rebî'ül-âhire: ربيع اﻻآخره. Receb: رجب. Şa‘bân: شعبان. Ramazân: رمضان. Şevvâl: شوال. Zi’l-ka‘de: ذى القعده. Zi’l-hicce: ذى الحجه.

Eski Türkçe'de "at sürüsü" anlamına gelen kelime "yılkı"dır. Ayrıca, "yılkı" kelimesi Eski Uygur Türkçesinde ve Divân-ı Lügati't-Türk'te farklı anlamlarda kullanılmıştır. Eski dönemlerde, hayvana ihtiyaç duyan fakat kışları hayvanı besleyebilecek maddi gücü olmayan kişiler, atları kendi kendine yiyecek bulması için doğaya salarlardı.

Vergi koymak, "vergilemek" veya "vergi koymak" ifadeleriyle ifade edilir. Ayrıca, vergi koyma işlemi için "imposition of taxes" veya "levy" gibi terimler de kullanılabilir.

Eski Türkçe'de "kémi" kelimesi gemi anlamına gelir. Ayrıca, eski dilde gemi için kullanılan bazı diğer kelimeler: Sefine; Sabiha; Keşti.

Derdest, hukukta bir davanın "görülmekte olan" ve henüz sonuçlanmamış olması durumunu ifade eder. Derdest kelimesi ayrıca şu anlamlara da gelir: Farsça kökenli bir kelime olup, "yakalama", "tutma", "ele geçirme" anlamlarına gelir; "Derdest edilmek" ifadesi, "yakalamak" veya "yakalanmak" anlamına gelir.