Eklem

Elipsoid ve eyer eklemleri, her ikisi de sinovyal eklem türleri olmasına rağmen, bazı temel farklılıklara sahiptir: - Elipsoid eklem: Oval bir eklem yüzeyi, diğer bir oval çukurda hareket eder ve iki eksende hareket sağlar. - Eyer eklemi: Bir kemik, diğer kemik üzerinde eyer şeklinde oturur ve yine iki eksende hareket sağlar.

Atlarda "bilek" ve "diz" aynı yapıları ifade etmez. Diz, atın ön bacaklarındaki büyük eklem, carpus olarak adlandırılır. Bilek ise, atın arka bacaklarındaki gaskin olarak bilinen büyük kas ve bu kasın üzerindeki eklemdir.

Eklem sıvısı ve eklem kapsülü farklı şeylerdir. Eklem sıvısı (sinovyal sıvı), eklem boşluğunu dolduran ve eklem yüzeylerinin hareketini kolaylaştıran sıvıdır. Eklem kapsülü ise, iki kemiği birbirine bağlayan ve eklemi çevreleyen bağ dokudan yapılmış bir yapıdır.

Subkodral tıpta, eklem yüzeyinin hemen altındaki kemik kısmını ifade eder.

Yarı oynar eklemlerin görevleri şunlardır: 1. Destek Sağlama: Vücut yapısını destekleyerek dengede kalmaya yardımcı olur. 2. Hareket Kabiliyeti: Sınırlı hareket kabiliyeti sunarak günlük aktivitelerin gerçekleştirilmesine olanak tanır. 3. Şok Emici Özellik: Darbeleri emme yeteneği sayesinde vücudun belirli bölümlerindeki travma riskini azaltır.

Ayak bileği eklemi (talocrural eklem), menteşe tipi bir eklemdir.

Kuyruk sokumu eklemi oynamaz (hareketsiz) eklem grubuna dahildir.

Lokomotor sistem, vücudun hareketini sağlayan kaslar, kemikler, eklemler ve bağlardan oluşan sistem olarak tanımlanır. Bu sistem, vücuda şekil verir, ağırlığını destekler, mobiliteyi sağlar ve hayati organları dış etmenlerden korur.

Düz ekleminin eklem kapsülü içindeki bağlarından biri "discus articularis" olarak adlandırılır.

Diz eklemindeki fibröz tünel, eklem bağlarından biridir.

Sakroiliak terimi, sakrum (kuyruk sokumu) ile ilium (kalça kemiği) arasındaki eklemi ifade eder. Sakroiliak eklem ise, omurganın alt kısmını kalçaya bağlayan ve yük aktarımını sağlayan bir transfer noktası olarak görev yapar.

Artroz (kireçlenme) en sık yük taşıyan eklemlerde görülür. Bunlar genellikle: Diz eklemi; Kalça eklemi; El parmakları; Omurga. Ayrıca, omuz, dirsek gibi eklemlerin tutulumu da mümkündür, ancak özel bir yaralanma olmadığı müddetçe nadirdir.

Üst çenede bir eklem bulunur, bu eklem temporomandibular eklem olarak adlandırılır.

Kafatasının eklemleri oynamaz çünkü bu eklemler, beyni korumak ve stabilite sağlamak amacıyla tasarlanmıştır. Eğer kafatası oynar eklemlerden oluşsaydı, bir darbe anında beyne zarar gelebilirdi.

İntraartiküler kist, eklem içinde veya eklem kapsülünden kaynaklanan sıvı dolu bir keseciktir. Bu tür kistler genellikle iyi huylu olup, çoğu zaman belirti vermezler. Teşhis için genellikle manyetik rezonans görüntüleme (MRG) kullanılır.

Köprücük kemiği oynamaz eklem olarak sınıflandırılır.

Atlantooksipital eklem, oksipital kemik ile birinci omur olan atlasın birleşmesi ile meydana gelen eklemdir. Bu eklem, başın hareket etmesini sağlar.

Oynamaz ve oynar eklemlerin görevleri şunlardır: Oynamaz (hareketsiz) eklemler: - Kemiklerin birbirine sıkıca kaynamasıyla oluşur ve hiç hareket etmezler. - Görevleri, kemikler arasında boşluk bulunmayarak vücut yapısını korumak ve desteklemektir. Oynar (hareketli) eklemler: - Her yöne rahatça hareket edebilen kol ve bacaklardaki eklemlerdir. - Görevleri, vücudun hareketini sağlamak ve kemikler arasında bulunan eklem sıvısı sayesinde sürtünmeyi azaltarak kemiklerin aşınmasını önlemektir.

Elde en çok aşınan eklem, başparmak kökü eklemi olarak bilinen karpometakarpal (KMK) eklemdir.

Omuzda üç tane eklem bulunmaktadır: 1. Glenohumeral eklem. 2. Akromioklavikular eklem. 3. Skapulatorasik eklem.