Eklem

Kafatası eklemlerinin çoğu fibröz (oynamaz) eklemlerdir. Kafatasında bulunan tek sinovyal eklem ise temporomandibular eklemdir (TME). Bazı kafatası eklemleri ve birleştirdikleri kemikler: Coronal sutura: Frontal kemik ile parietal kemikleri birbirine bağlar. Sagittal sutura: İki parietal kemiği birbirine bağlar. Lambdoidal sutura: İki parietal kemiği ile oksipital kemiği birbirine bağlar. Sphenosquamosal sutura: Sfenoidal kemiği ile temporal kemiği birbirine bağlar. Sphenotemporal sutura: Sfenoidal kemiği ile temporal kemiği birbirine bağlar. Squamosal sutura: Parietal kemiği ile temporal kemiği birbirine bağlar. Intermaxillary sutura: Maksillayı mandibulaya bağlar.

Dizde üç çeşit eklem bulunmaktadır: 1. Tibiofemoral eklem: Tibia ve femur arasında yer alır. 2. Patellofemoral eklem: Patella ve femur arasında bulunur. 3. Superior tibiofibular eklem: Fibula başı ile tibia kondilinin posterolateral ve inferioru arasında yer alır.

Üst çene (maksilla), hareketsiz bir kemiktir ve sturlar haricinde eklemi yoktur. Alt çene (mandibula) ise temporomandibular eklem (TME) olarak bilinen eklemle üst çeneye bağlanır.

Articulatio coxae (kalça eklemi), os coxae (kalça kemiği) ve os femoris (femur, uyluk kemiği) arasında oluşur. Os coxae, üç ayrı kemikten oluşur: Os ilium; Os ischii; Os pubis. Bu kemikler, çocuklarda birbirinden ayrıdır ancak 14-16 yaşlarında Y şeklindeki kıkırdaklarla birleşirler.

Atın bilek ekleminin nerede olduğuna dair bilgi bulunamadı. Ancak, el bileği eklemi hakkında bilgi verilebilir. El bileği eklemi, el ile önkol arasında yer alır ve ellipsoid tip, sinoviyal bir eklemdir. Atın bilek ekleminin konumu hakkında daha fazla bilgi için bir veteriner veya hayvan anatomisi uzmanı ile iletişime geçilmesi önerilir.

Hafif lupusta etkilenebilecek organlar arasında şunlar bulunur: Cilt: Kelebek şeklinde döküntüler ve ışığa duyarlılık görülebilir. Eklemler: Ağrı ve sabah tutukluğu sıkça rastlanır. Böbrekler: İdrarda protein kaçağı ve böbrek tutulumu ortaya çıkabilir. Kalp ve akciğerler: Perikardit ve plevra tutulumu gibi durumlar nefes darlığı ve göğüs ağrısına yol açabilir. Kan hücreleri: Kansızlık ve kolay morarma görülebilir. Sinir sistemi: Baş ağrısı, hafıza sorunları ve ruh hali değişiklikleri ortaya çıkabilir. Lupus hastalığının etkileri kişiden kişiye farklılık gösterebilir ve hastalığın türüne göre değişebilir. Lupus şüphesi durumunda bir sağlık uzmanına başvurulması önerilir.

Tıpta "bracing" yapmak, zayıf olan veya sakatlanan eklemler için destek sağlamak anlamına gelir. Ayrıca, "abdominal bracing" olarak bilinen ve karın kaslarını destekleyerek omurganın korunmasını sağlayan bir teknik de bulunmaktadır. "Bracing" kelimesi ayrıca, çeşitli yapıları destekleyen ve güçlendiren bir sistem veya bu amaçla kullanılan bir cihaz anlamında da kullanılabilir.

Ankiloz, bir eklemin hareket yeteneğinin tamamını veya bir kısmını kaybetmesi durumudur. Ankilozun bazı türleri: Gerçek ankiloz: Eklemi oluşturan dokuların bozulmasına bağlı olarak gelişir. Yalancı ankiloz: Eklem çevresindeki kas ve tendonların iltihaplanması nedeniyle oluşur. Tam ankiloz: Kemiklerdeki eklem uçlarının kaynaşması sonucu hareket yeteneği neredeyse tamamen kısıtlandığında görülür. Ankilozun nedenleri arasında romatizmal hastalıklar, genetik faktörler, yaralanma, enfeksiyon, hareketsizlik ve uzun süreli yatak bağımlılığı sayılabilir. Belirtileri arasında eklem uçlarının kaynaşması, katılaşmış eklemler ve hareket kısıtlılığı bulunur. Tedavi yöntemleri, fizik tedavi, ilaç tedavisi ve bazı durumlarda cerrahi müdahaleleri içerir.

Palatin kemik, aşağıdaki kemiklerle eklem yapar: Maksilla. Diğer palatin kemikleri. Palatin kemiğin eklem yaptığı diğer kemikler hakkında bilgi bulunamadı.

Köprücük kemiklerinin birleştiği yere akromiyoklaviküler (AC) eklem denir. Bu eklem, köprücük kemiğinin dış ucunun, kürek kemiğinin "akromiyon" adı verilen çatısı ile birleştiği yerdir.

Ayak yukarı ve aşağı hareketleri, ayak bileği eklemi tarafından sağlanır. Ayak bileği, üst üste iki eklem bulunan karmaşık bir yapıdır. Ayak bileğinin yukarı ve aşağı hareketlerine izin veren diğer eklem ise, topuk kemiği (kalkaneus) ile talus kemiği arasındaki subtalar eklemdir.

Eklem ve kemiklerin birbirine bağlandığı bölgeye "ligament" (bağ) denir. Ligamentler, eklemleri sarar, eklem kapsülünü destekler, eklemin dayanıklılığını ve hareketini sağlar. Ayrıca, kemikleri birbirine çok sıkı olarak bağlayan eklemler "fibröz eklemler" olarak adlandırılır. Eklemlerin yapı ve işlevlerine göre ise üç gruba ayrıldığı bilinmektedir: fibröz, kartilaginöz ve sinoviyal eklemler.

Artrodeze ihtiyaç duyulmasının bazı nedenleri: Şiddetli ayak bileği artriti (kireçlenme). Başarısız önceki cerrahiler. Ciddi ayak bileği deformitesi. Talus avasküler nekrozu. Kronik ayak bileği enfeksiyonu. Artrodez, genellikle diğer tedavi yöntemlerinin başarısız olduğu veya uygun olmadığı son evre ayak bileği problemlerinde başvurulan bir kurtarma cerrahisidir.

Kıkırdak eklemler, kemiklerin arasındaki kıkırdak doku sayesinde sınırlı hareket kabiliyetine sahip olan eklem türleridir. Oynar (hareketli) eklemler ise en hareketli eklem türü olup, kemik uçlarının bir eklem kapsülü ve sinoviyal sıvı ile çevrelendiği yapılardır. Oynar eklemlere örnek olarak, kol ve bacaklardaki eklemler verilebilir. Kıkırdak eklemlere örnek olarak ise, omurlar arasında bulunan intervertebral diskler veya kaburgaların sternuma bağlandığı kıkırdak yapılar verilebilir.

Eklem sıvı takviyesi, eklem boşluğuna enjekte edilerek yapılır. Eklem sıvı takviyesi yapmadan önce bir doktora danışılması gereklidir.

Mikrofraktür, eklem kıkırdağının altındaki kemikte küçük delikler açarak vücudun kendi iyileşme süreçlerini harekete geçirmeyi amaçlayan bir cerrahi yöntemdir. Bu teknik, özellikle kıkırdak yüzeyindeki küçük çatlakları ve hasarları tedavi etmek amacıyla geliştirilmiş minimal invaziv bir prosedürdür. Mikrofraktür işleminin avantajları arasında minimal invaziv olması ve hastanın kendi hücrelerini kullanması yer alır. Mikrofraktür veya herhangi bir cerrahi işlem hakkında detaylı bilgi almak için bir doktora danışılması önerilir.

Klavikula (köprücük kemiği) üç adet eklem yapar: 1. Sternoklaviküler eklem: Klavikulanın sternal (medial) ucu ile sternumun manubriumu arasında oluşur. 2. Akromiyoklaviküler eklem: Klavikulanın akromiyal (yanal) ucu ile skapulanın akromiyonu arasında oluşur. 3. Kostaklaviküler eklem: Klavikula ile birinci kaburga arasında oluşur.

El bilek eklemi, ellipsoid tip, sinoviyal bir eklemdir. Eklemin izin verdiği hareketler: fleksiyon (bükme); ekstensiyon (germe); addüksiyon (orta hatta yaklaştırma); abdüksiyon (orta hattan uzaklaştırma). El bilek eklemi, radiokarpal eklem ve midkarpal eklem olarak ikiye ayrılır. Radiokarpal eklem: Radius distal ucu ile skafoid, lunate, triquetrum arasında oluşmuştur. Midkarpal eklem: Proksimal ve distal karpal kemikler arasında oluşmuştur.

Hayır, çene eklemi ve çene kemiği aynı şey değildir. Çene kemiği, ağzın çevresinde yer alan ve omurgalılarda çiğnemeyi sağlayan kemik donatımının adıdır. Çene eklemi ise, alt çene ile kafatasının birleştiği noktada yer alır ve çene hareketlerinin kontrol edildiği noktadır.

Ligamentler (bağ dokuları) çeşitli şekillerde sınıflandırılabilir: Konum ve fonksiyonlarına göre: Aksesuar ligamentler. Üç gruba ayrılırlar: Ekstrakapsüler ligamentler. Kapsüler ligamentler. İntrakapsülar ligamentler. İnterosseöz ligamentler. Bağımsız ligamentler. İki ana gruba ayrılırlar: Eklem fonksiyonuna katılmayan ligamentler. Fibro-osseöz foramen yapan veya foramen tıkayan ligamentler. Morfolojilerine (şekillerine) göre: Band şeklinde. Silindrik. Dört köşeli. Üçgen. Yamuk (trapezoid). Baklava dilimi (romboid). Konik (konoid). Yelpaze (radial). Çatal (bifurcated). Çember (annular). Çapraz (cruciate). Birbirini çaprazlayan dikey fibröz bant