DivanEdebiyatı

Fatih Sultan Mehmet'in veziri Ahmet Paşa, 15. yüzyıl divan sanatçısıdır. Hayatı: - Doğum Yeri ve Tarihi: Edirne'de doğmuştur (tam doğum tarihi bilinmemektedir). - Eğitimi: İyi bir eğitim almış, Arapça ve Farsça öğrenmiştir. - Görevleri: Bursa Muradiye Medresesi'nde müderrislik, Edirne kadılığı ve sancak beyliği yapmıştır. - İdam Edilmesi: Bir hata sonucu Fatih tarafından idama mahkum edilmiş, ancak yazdığı "Kerem" redifli kaside sayesinde idam cezasından kurtulmuştur. Eserleri: Tek eseri, "Türkçe Divan" olarak bilinen eseridir.

"Yarin ile hoş musun?" dizesi, Aşık Nesimi'ye aittir.

Divan edebiyatında münşeat, nesir yazarlarının yazdıkları yazılara ve bu yazıların toplandığı mecmualara denir.

Kul Mesud, 14. yüzyıl Divan Edebiyatı şairidir.

Divan edebiyatında "şikeste" kelimesi iki farklı anlamda kullanılır: 1. Gerçek anlam: "Şikeste" kelimesi, Farsça kökenli olup "kırık, kırılmış" anlamına gelir ve hat sanatında kırık hatlarla yazılmış yazı türünü ifade eder. 2. Mecazi anlam: "Şikeste" ayrıca "gücenmiş, kırgın, üzgün, kederli" anlamlarında da kullanılır.

Tahmis kelimesi, farklı bağlamlarda farklı anlamlara gelebilir: 1. Edebiyat Terimi: Divan edebiyatında, bir gazelin her beytinin başına üç dize eklenerek oluşturulan beş-yedi bendlik musammatlara verilen addır. 2. Kahve Terimi: Kahve vb. şeyleri kavurma işlemi veya kavrulmuş ve öğütülmüş kahve satan yer.

Divan edebiyatında dört çeşit nazım birimi bulunmaktadır: dize (mısra), beyit, dörtlük (kıta) ve bent.

Osmanlı edebiyatı, üç ana kola ayrılır: 1. Divan Edebiyatı: Osmanlı saray çevresinde gelişen ve Fars edebiyatından etkilenen edebiyat türüdür. 2. Halk Edebiyatı: Halk arasında gelişen ve sözlü gelenekle aktarılan edebiyat türüdür. 3. Tasavvuf Edebiyatı: Dinî ve tasavvufi öğelerin ön planda olduğu edebiyat türüdür.

Hayati İnanç, hayatı yorumlama konusunda "en değerli işin insana yatırım" inancıyla hareket ettiğini belirtir. İnanç'ın eserlerinde ve konuşmalarında işlediği bazı temalar şunlardır: - Divan edebiyatı: Divan edebiyatının inceliklerini ve toplumsal bağlantısını anlatır. - Şiir ve sohbet: Şiirlerinin belirleyici etkisinin ayrılık süreci olduğunu ifade eder. - Eğitim ve televizyon programları: TRT'de sunduğu "Can Veren Pervaneler" programında, gençlerin eğitimine ve kültürel gelişimine katkıda bulunur.

Şeyh Galip, 18. yüzyıl Türk divan edebiyatı dönemine aittir.

Şarkı nazım biçimi, Divan edebiyatında bestelenmek amacıyla yazılmış bir nazım türüdür. Şarkı nazım biçiminin bazı örnekleri: 1. "Dün kahkahalar yükseliyorken evinizden" - Nedim. > Dün bezminizin bir ezelî neş'esi vardı, > Saz sesleri tâ fecre kadar Körfez'i sardı; > Vaktâ ki sular şarkılar inlerken ağardı, > Bendim geçen ey sevgili, sandalla denizden!. 2. "Kalbim yine üzgün seni andım derinden" - Yahya Kemal. > Geçtim yine dün eski hazan bahçelerinden! > Üzgün ve kırılmış gibi en ince yerinden, > Geçtim yine dün eski hazan bahçelerinden!.

Divan edebiyatı yazar eser tablosu şu şekilde özetlenebilir: Şairler ve Önemli Eserleri: 1. Fuzuli: Leyla ve Mecnun, Su Kasidesi, Şikayetname. 2. Baki: Kanuni Mersiyesi, Divan. 3. Nedim: Divan, Lale Devri Şiirleri. 4. Nabi: Hayriyye, Hayrabad, Tuhfetü’l-Harameyn. 5. Şeyh Galip: Hüsn ü Aşk, Divan. 6. Ahmet Paşa: Güneş Kasidesi, Kerem Kasidesi. 7. Nefi: Siham-ı Kaza, Divan. 8. Zati: Divan, Edirne Şehrengizi. 9. Lamiî Çelebi: Şem ü Pervane, Vamık u Azra. 10. Koca Ragıp Paşa: Divan. Diğer Önemli Yazarlar ve Eserleri: - Mevlana Celaleddin Rumi: Divan-ı Kebir, Mesnevi. - Ali Şir Nevai: Muhakemetü’l Lügateyn, Mecalisü’n Nefais. - Evliya Çelebi: Seyahatname.

Tam kafiye, şiirde divan edebiyatında ve halk edebiyatında sıkça kullanılır.

Divan edebiyatında konu anlatımı, genellikle kalıplaşmış sözler (mazmunlar) ve sanatlı bir dil kullanılarak yapılır. Özellikler: - Konu bütünlüğü değil, beyit bütünlüğü esastır; her beyit ayrı bir konuyu işler. - Soyut ve ideal olana yönelik bir anlatım tercih edilir; somut ögelerden çok, soyut ögeler işlenir. - Aşk, tabiat, sevgilinin güzellikleri, kadercilik ve tasavvuf gibi konular öne çıkar. - Anlam ve söz sanatları sıkça kullanılır; sanatlı anlatım ustalığın ölçüsü sayılır. Nazım biçimleri: Divan edebiyatında gazel, kaside, mesnevi, rubai gibi Arap ve Fars edebiyatından alınan nazım biçimleri kullanılır.

"Seyl" kelimesi, Osmanlıca ve Türkçe'de "sel" anlamına gelir. Dolayısıyla, "seyl mazmun" ifadesi, dolaylı anlatmak için kullanılan sel kavramı veya sel metaforu olarak yorumlanabilir.

En güzel divan şiiri olarak kabul edilebilecek tek bir eser yoktur, çünkü divan edebiyatı birçok büyük şairi ve onların birbirinden değerli eserlerini içerir. İşte bazı tanınmış divan şairlerinin ve şiirlerinin isimleri: Fuzûlî. Nedim. Nef'i. Bâkî. Şeyh Galib.

Makta ve hüsn-i matla terimleri, divan edebiyatında kullanılan şiir bölümleridir. - Makta, bir gazelin sondan ikinci beytine verilen addır. - Hüsn-i matla ise bir gazelin ikinci beytidir ve matladan daha güzel olması beklenir.

Lügaz, divan edebiyatında manzum bilmecelere verilen isimdir.

"Şecâatnâme" adlı eser, Âsafî Dal Mehmed Çelebi tarafından kaleme alınmıştır. Bu nedenle, divan edebiyatı kapsamında değerlendirilmektedir.

Divan nesri, Divan edebiyatında şiirin etkisi altında şekillenen ve üç ana türde görülen düz yazı türüdür. Bu türler şunlardır: 1. Sade Nesir: Halkın anlayabileceği dilde yazılmış, amaç olarak bir düşünceyi ifade etme veya bilgi aktarma odaklı metinlerdir. 2. Orta Nesir: Sade ve süslü nesir arasında bir geçiş türü olup, hem açıklık hem de karmaşıklığı bir arada barındırır. 3. Süslü Nesir: Sanat kaygısının ön planda olduğu, uzun ve karmaşık cümlelerin yer aldığı, Arapça ve Farsça kelime ve tamlamaların yoğun olarak kullanıldığı metinlerdir.