Mahlas

Evet, mahlası olmayan şairler vardır. Divan edebiyatında bazı şairler, şiirlerinde mahlas kullanmamışlardır. Bu şairlerden bazıları şunlardır: - İbni Kemâl. - Aşçı-zâde Hasan Çelebi. - Seyyid Mehmed Emin Efendi. - Ağa-zâde Muhammed Dede.

Mahlas almak şart değildir, ancak edebiyatta şair ve yazarlar tarafından sıkça kullanılan bir yöntemdir. Mahlas, yazarların gerçek isimlerini saklamak, cinsiyetlerini veya kendilerine dair diğer bilgileri gizlemek ya da yazılarına karşılık istememek gibi nedenlerle kullandıkları takma adlardır.

"Muhibbi" kelimesi iki farklı anlamda kullanılabilir: 1. Edebiyat terimi: Kanuni Sultan Süleyman'ın şiirlerinde kullandığı mahlas olarak bilinir. 2. İsim anlamı: Arapça kökenli bir erkek ismi olup, "sevgi duyan, dost" anlamına gelir.

Mahlas, Divan edebiyatı şairlerinin gerçek adları yerine kullandıkları takma ad veya şair ismi anlamına gelir. Bazı mahlas örnekleri: - Fuzûlî: Derin bir hüzün ve aşk arayışı içinde olduğunu simgeleyen bir mahlas. - Bâkî: Sonsuzluk ve kalıcılık arayışını ifade eden bir mahlas. - Nedîm: Neşeli, sosyal ve özgür ruhu yansıtan bir mahlas. - Şeyh Galip: Tasavvufî düşünceleri ve manevi zaferini dile getiren bir mahlas. - Kanuni Sultan Süleyman: Eserlerinde "Muhibbi" mahlasını kullanmıştır. - Yavuz Sultan Selim: "Selimi" mahlasını kullanmıştır.

"Laedri" mahlası, Mehmet Çalışkan adlı rap müzik sanatçısı tarafından kullanılmaktadır.

Hatayi mahlasını kullanan şairin gerçek adı Şah İsmail'dir.

Rubailerde mahlas kullanılmamasının nedeni, bu nazım şeklinin düşüncelerin az sözle ve öz bir şekilde ifade edilmesini gerektirmesidir.

2. Murat'ın mahlası "Muradi"dir.

Divan şiirinde şairlerin kullandığı takma ada "mahlas" denir.

Tapşırma, edebiyatta halk şairlerinin şiirlerin son dörtlüğünde mahlasını kullanmaları anlamına gelir.

Sagopa Kajmer'in adı, gerçek adı olan Yunus Özyavuz'un mahlası olarak seçilmiştir. Bu mahlasın kökeni, iki farklı rivayete dayanmaktadır: 1. Mısır Piramidi: Sagopa, Mısır'da bulunan bir piramit adıdır ve Kajmer, bu piramidi araştırırken ölen bir arkeoloğun soyadıdır. 2. Tayland Ağacı: Bir diğer görüşe göre ise Sago, Tayland'daki bir ağacın ismi olup, Kajmer ise çocuk anlamına gelmektedir.

Fatih Sultan Mehmet, şiirlerinde "Avni" mahlasını kendine özgü bir takma ad olarak kullanmıştır.

Şanışer mahlasını kullanan sanatçının gerçek adı Sarp Palaur'dur. Şanışer isminin seçilme nedeni ise rapçinin bir röportajında şu şekilde açıkladığı gibidir: > "15 yaşında aldığım bir karar o. O dönem böyle eski Türkçe, Farsça isimler çok modaydı. Sagopa Kajmer etkisi sanırım. Ben de Şanışer’i buldum kendime. Ama ismimden memnunum. Ya bana uydu, ya ismimden ötürü kariyerim böyle gelişti. Hangisi oldu bilmiyorum ama sonuçta şanıma yaraşır bir isim oldu".

Nazım Hikmet, "Ran" mahlasını, eşi Piraye Hanım'ın önerisiyle almıştır.

Fatih Sultan Mehmet'in mahlası "Avni", "yardım eden, yardım seven" anlamına gelir.

Sagopa Kajmer'in eski adı "Ceza" değildir. İkisi farklı kişilerdir. Sagopa Kajmer'in gerçek adı Yunus Özyavuz'dur ve "Sagopa Kajmer" mahlasını, Mısır piramitlerinden birisinin adı olan "Sagopa" ile bu piramidin içindeki gizemlerini keşfeden arkeoloğun soyadı olan "Kajmer" kelimelerinin birleşmesinden almıştır.

Refik Halit Karay, "Kirpi" mahlasını sivri dilli ve eleştirel yazılarını vurgulamak için kullanmıştır.

Mahlas, kimi şairlerin kullandığı takma addır.

Şairlerin mahlasını bulmak için, şiirin son beytine bakmak gerekir.

"Osman Feryadi" mahlası, halk ozanı Osman Erten 'e aittir.