CezaHukuku

Kast ve taksir kavramları, ceza hukukunda suçun manevi unsurlarını oluşturan iki farklı durumu ifade eder. Kast, bir kişinin suçu bilinçli ve isteyerek işlemesi anlamına gelir. Taksir ise, failin dikkatsizlik, tedbirsizlik veya öngörü eksikliği gibi nedenlerle suçun meydana gelmesi durumudur.

46C raporu, akıl sağlığını tam olarak yitirmiş kişilere verilir. 46C raporunun kullanım alanlarından bazıları: Hukuki süreçler. Vesayet kararları. Zorunlu hastane yatışı. Askerlik muafiyeti. 46C raporu, Türk Ceza Kanunu'nun 44-59. maddeleri kapsamında, cezai ehliyeti düzenleyen, cezayı kaldıran ya da hafifleten durumları kapsar.

Lehe kanunun geçmişe yürümesi ilkesi, ceza hukukunda kanunların ancak kişinin lehine ise geriye yürüyebileceği anlamına gelir. Bu ilkeye göre: - Fiil, işlendiği tarihten sonra yürürlüğe giren kanun ile suç olmaktan çıkarılmışsa, işlendiği zaman yürürlükte olan kanuna göre suç oluşturmasına rağmen fail cezalandırılmaz. - Sonradan yürürlüğe giren kanun, bir suçun unsurlarında, cezasında, güvenlik tedbirlerinde veya mahkûmiyetin kanuni neticelerinde failin lehine bir değişiklik içeriyorsa, geçmişe etkili olarak uygulanabilir.

Türk Ceza Kanunu'nun (TCK) 61/4. maddesine göre, birden fazla nitelikli halin varlığı halinde uygulama sırası şu şekildedir: 1. Temel cezada önce artırma yapılır. 2. Elde edilen ceza miktarı üzerinden indirim yapılır.

Mağdur zararının karşılanması, ceza hukukunda suç işlendikten sonra mağdurun haklarının korunması amacıyla istenir. Bu kapsamda, mağdurun zararının karşılanması talepleri şu durumlarda gündeme gelebilir: - Dolandırıcılık suçunda: Sanığın, mağdurun zararını dava açılmadan önce veya dava sürecinde gidermesi durumunda ceza indirimi uygulanır. - Genel olarak: Mağdur, mahkemeye başvurarak maddi veya manevi zararlarının tazminini talep edebilir. Bu süreçte, profesyonel bir avukattan hukuki destek almak önemlidir.

TCK 86 ve 87 kapsamında istinaf dilekçesinde olması gerekenler: 1. Başlık: Dilekçe başlığı olarak "İstinaf Dilekçesi" yazılmalıdır. 2. Giriş Kısmı: Dosya numarası, mahkeme adı, davacı ve davalı tarafın isim ve adres bilgileri, mahkeme tarihi ve saat bilgileri yer almalıdır. 3. Olayın Özeti: Olayın başlangıcından itibaren detaylı bir şekilde kronolojik sırayla anlatılmalıdır. 4. Hukuki Dayanaklar: Kanunlar, içtihatlar, emsal kararlar ve diğer yasal kaynaklar referans gösterilerek davanın neden haklı olduğu açıklanmalıdır. 5. İstinaf Talebi: Yerel mahkemenin verdiği kararın neden hatalı olduğu ve bu hataların giderilmesi için istinaf mahkemesine başvurulduğu belirtilmelidir. 6. İmza: Dilekçeyi hazırlayan kişinin adı, soyadı ve imzası ile tarih ve yer bilgisi eklenmelidir.

Şüpheli bulgular, tıbbi görüntüleme ve muayene sonuçlarında belirlenen, kesin bir tanı koymadan önce daha fazla inceleme gerektiren anormal işaretlerdir. Bu bulgular, suç şüphesi altında olan kişiler bağlamında da kullanılabilir ve ceza hukukunda "şüpheli" kavramını ifade eder.

Umut hakkından yararlanabilecekler, belirli koşulları sağlayan mahkumlardır: 1. Ceza Süresinin Belirli Bir Kısmını Tamamlayanlar: Mahkumun cezasının belirli bir kısmını cezaevinde geçirmiş olması gerekir, genellikle bu süre cezanın üçte ikisi veya dörtte üçüdür. 2. İyi Hal Gösterenler: Mahkumun disiplin cezası almamış olması, sosyal rehabilitasyon süreçlerine katılması ve iyi davranışlar sergilemesi önemlidir. 3. Ağır Suçlar Dışında Yargılananlar: Cinayet, terör suçları, cinsel saldırı gibi ağır suçlardan mahkum olanlar bu haktan yararlanamayabilir. Umut hakkı, Türkiye'de Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun ile düzenlenmiştir.

İntikam sınırı, meşru müdafaa ve zorunluluk hali gibi ceza hukukunda kabul edilen savunma mekanizmaları ile belirlenir. Meşru müdafaa durumunda, saldırıya karşı orantılı bir şekilde güç kullanmak mümkündür ve bu sınırlar aşıldığında bile fail cezalandırılmaz. Zorunluluk hali ise, kişinin kendisine veya başkasına yönelik ağır ve muhakkak bir tehlikeden kurtulmak için işlediği fiilleri kapsar ve bu durumda da ceza sorumluluğu yoktur.

CMK madde 307 ve 308 şu şekildedir: Madde 307: 1. Yargıtaydan verilen bozma kararı üzerine davaya yeniden bakacak bölge adliye veya ilk derece mahkemesi, ilgililere bozmaya karşı diyeceklerini sorar. 2. Sanık, müdafii, katılan ve vekilinin dosyada varolan adreslerine de davetiye tebliğ olunamaması veya davetiye tebliğ olunmasına rağmen duruşmaya gelmemeleri nedeniyle bozmaya karşı beyanları saptanmamış olsa da duruşmaya devam edilerek dava yokluklarında bitirilebilir. Madde 308: 1. Yargıtay ceza dairelerinden birinin kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı, re’sen veya istem üzerine, ilâmın kendisine verildiği tarihten itibaren otuz gün içinde Ceza Genel Kuruluna itiraz edebilir. 2. İtiraz üzerine dosya, kararına itiraz edilen daireye gönderilir. 3. Daire, mümkün olan en kısa sürede itirazı inceler ve yerinde görürse kararını düzeltir; görmezse dosyayı Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderir.

Türk Ceza Kanunu (TCK) kapsamında kişilik hakları şu şekilde korunmaktadır: 1. Özel Hayatın Gizliliği: Kişilerin özel hayatlarının gizliliğini ihlal eden eylemler, TCK'nın 134. maddesi uyarınca 1 yıldan 3 yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır. 2. Hakaret: Bir kimseye onur, şeref ve saygınlığını rencide edebilecek nitelikte somut bir fiil veya olgu isnat eden kişi, TCK'nın 125. maddesine göre 3 aydan 2 yıla kadar hapis veya adli para cezası ile cezalandırılır. 3. Manevi Tazminat: TCK'nın 56. maddesi, kişinin manevi varlığını koruma ve geliştirme hakkını düzenler ve bu kapsamda manevi tazminat davalarına olanak tanır. 4. Belli Hakları Kullanmaktan Yoksun Bırakılma: TCK'nın 53. maddesi, kasten işlenen suçlardan mahkum olan kişilerin seçme ve seçilme, kamu görevinde bulunma, velayet hakkı gibi bazı haklarını kullanmalarını geçici veya kalıcı olarak yasaklar. Bu haklar, kişilik haklarının korunması amacıyla çeşitli yasal düzenlemelerle güvence altına alınmıştır.

Askeri suçlarda askeri ceza avukatına bakılır. Askeri ceza avukatı, askeri cezalara dair hukuki iş ve davalarda uzmanlaşmış, bu alana yönelik çalışmaları sayesinde edindiği hukuki bilgi ve müktesebatı, kendisinden hukuk yardımı veya dava takip hizmeti talep edenlerin istifadesine tahsis etmiş hukukçudur. Askeri ceza avukatının görev alanına giren askeri disiplin suçlarından bazıları şunlardır: nöbet talimatlarına aykırı davranmak; emre itaat etmemek; amire ve üste saygısızlık; kısa süreli kaçma ve izin süresini geçirme; bilerek doğru söylememek; kaçmaya kalkışanları haber vermemek; hizmete mahsus eşyanın harap olmasına neden olmak veya kaybetmek; astına, hizmetle ilgisi olmayan emir vermek, borç almak veya hediye istemek; astlarını gözetim görevinde ihmal ve kusur; astına hakaret etmek, sövmek ve kötü davranmak. Askeri ceza avukatı, 1632 sayılı Askeri Ceza Kanunu kapsamında yer alan cezai yargılamalarda müvekkilin hak ve menfaatlerinin korunması yönünde faaliyet yürütür. Askeri ceza avukatının baktığı başlıca davalar şunlardır: askeri ceza davaları; askeri disiplin cezalarına ilişkin davalar; disiplin cezalarına karşı Anayasa Mahkemesine ve Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’ne (AİHM) başvuru; Askeri Yüksek İdare Mahkemesi önündeki iptal davaları. Türkiye'de avukatlığın uzmanlık alanlarına ayrılma gibi bir zorunluluğu olmadığından, askeri ceza avukatı olarak adlandırılan bir avukat, askeri davalar dışında sivil vatandaşlarla yaşamış oldukları husumetlerin çözümü ile de ilgilenebilir.

Türk Ceza Kanunu'nun (TCK) 53. maddesi kapsamında belirlenen hak yoksunlukları, mahkûm olunan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar devam eder. İnfaz, kişinin cezasını tamamen çektiği anlamına gelir ve bu noktada, TCK 53. madde kapsamında yoksun bırakıldığı haklar kendiliğinden geri kazanılır. Ancak, cezanın infazı tamamlandıktan sonra da bazı durumlarda hak yoksunlukları devam edebilir. Hak yoksunluklarının kaldırılması için ek bir karar alınmasına gerek yoktur; infaz süresi tamamlandığında, kişi bu hakları kendiliğinden geri kazanır.

Ceza hukukunda genel hükümlerin temel ilkeleri şunlardır: 1. Kanunsuz Suç ve Ceza Olmaz (Nullum Crimen, Nulla Poena Sine Lege). 2. Suçta ve Cezada Orantılılık İlkesi. 3. Masumiyet Karinesi. 4. Şahsilik İlkesi. 5. Hukukun Üstünlüğü ve Adil Yargılanma Hakkı.

Bilinçli taksir ve olası kast arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Öngörü ve Kabullenme: Olası kastta fail, sonucun gerçekleşme ihtimalini bilerek ve kabullenerek hareket eder. 2. Niyet: Olası kastta failin niyeti, sonucu doğrudan hedeflemez ancak sonucun meydana gelme ihtimalini göze alır. 3. Hukuki Sonuçları: Olası kast durumunda, failin cezai sorumluluğu daha ağırdır çünkü fail, sonucun gerçekleşme ihtimalini bilerek hareket etmiştir.

5237 sayılı Türk Ceza Kanunu, 12 Ekim 2004 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Kanun, 26 Eylül 2004 tarihinde kabul edilmiş ve 12 Ekim 2004 tarihli Resmî Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe girmiştir.

Çifte tehlike yasağı, yani aynı suçtan dolayı bir kişinin iki kez yargılanması veya cezalandırılması, adilliği ve kesinliği sağlamak amacıyla yasaklanmıştır. Bu yasağın temel nedenleri şunlardır: - Hükümetin yanlış suçlamalar yapmasını engellemek: Çifte tehlike, hükümetin masum insanları haksız yere mahkum etmesini önler. - Finansal ve duygusal zararları sınırlamak: Birden fazla kovuşturma, sanık ve ailesi için maddi ve manevi zararlara yol açabilir. - Jüri kararlarına saygıyı sağlamak: Çifte tehlike, hükümetin beğenmediği jüri kararlarını görmezden gelmesini engeller.

Mas Hukuk Bürosu aşağıdaki dava türlerine bakmaktadır: 1. Şirketler Hukuku: Şirketlerin kuruluşu, genel kurul, birleşme, devralma, bölünme gibi konular. 2. Ticari Sözleşmeler: Ortaklık, satım, acentelik, lisans sözleşmeleri gibi ticari sözleşmeler. 3. İş Hukuku: İş sözleşmeleri, işten çıkarma sebepleri, iş kazaları, işçi güvenliği. 4. Ceza Hukuku: Ekonomik suçlar, sahtecilik, bilişim suçları gibi ceza davaları. 5. İcra ve İflas Hukuku: Alacakların icra ve iflas yoluyla takibi, iflas davaları.

Hakimlik sınavlarında borçlar hukuku, ceza hukuku ve vergi hukuku gibi konulardaki sorular genellikle daha zor olarak değerlendirilmektedir. Ayrıca, idari yargı sınavlarında yer alan maliye ve iktisat soruları da zor sorular arasında yer almaktadır.

"Suçu ispat edilene kadar herkes suçsuzdur" ilkesi, 1982 Türkiye Anayasası'nın 38. maddesinin 4. fıkrasında düzenlenmiştir: > "Suçluluğu hükmen sabit oluncaya kadar, kimse suçlu sayılamaz".