BitkiBiyolojisi

Stoma ve bekçi hücresi bitkilerin yaprak epidermislerinde bulunan yapılardır. Stoma, alttaki dokuların ihtiyacı olan havanın içeri girişini ve su buharı ile CO2'nin dışarı atılmasını sağlayan küçük açıklıklardır. Bekçi hücreleri ise stoma porlarını çevreleyen, klorofilli, böbrek şeklindeki iki hücredir.

Yapraktaki palizat ve sünger parankiması hücreleri, özümleme parankiması olarak bilinen doku çeşitleridir. Özellikleri: - Palizat parankiması: Yaprağın üst epidermisinin altında yer alır ve uzun, silindirik hücrelerden oluşur. - Sünger parankiması: Palizat parankimasının altında ve alt epidermise yakın yerde bulunur.

Zeytin için en iyi hormon, indol-3-bütirik asit (IBA) olarak bilinen köklendirme hormonudur. IBA, bitkilerin çeliklerinin köklenmesini hızlandırmak ve güçlendirmek için kullanılır ve hem toz hem de sıvı formunda bulunabilir.

Maki ve garig bitki formasyonlarının yaprakları küçüktür çünkü bu bitkiler, Akdeniz ikliminin yaz kuraklığına uyum sağlamak zorundadır. Küçük yapraklar, su kaybını azaltan bir adaptasyondur.

Fotosentezi başlatan olay, bakterilerin besin kıtlığı çekmesi ve güneş enerjisini kullanarak kimyasal enerjiye dönüştürme ihtiyacı duymasıdır.

Poliploidi, hücrelerdeki kromozom sayısının 3n veya daha fazla olması durumudur. Bu durum, özellikle bitkilerde yaygın olarak görülür ve bitkilerin çiçek ve meyvelerinin diploit bitkilere göre daha büyük olmasına neden olur. Poliploidi, doğal yolla veya kolşisin gibi bir madde kullanılarak iğ ipliklerinin oluşumu engellenip bölünmenin durdurulmasıyla elde edilebilir.

Rhizobia ve baklagil simbiyozunda aşağıdaki moleküller transfer edilir: 1. Azot: Rhizobia bakterileri, baklagil bitkilerinin köklerinde nodül oluşturarak atmosferdeki serbest azotu nitrojen fiksasyonu yoluyla bağlar ve bitkilerin kullanabileceği amonyum formuna dönüştürür. 2. Karbon: Bitki, bakterilere indirgenmiş karbon ve diğer temel besinleri sağlar. 3. Enerji: Bakteroidler, azot fiksasyonu için gerekli enerjiyi bitkiden alır.

Plastit, bitki hücrelerinde ve bazı tek hücreli canlılarda bulunan, çoğunlukla renk pigmenti de taşıyan bir organeldir. Plastitlerin görevleri arasında fotosentez yapma, besin depolama ve bitkiye renk verme yer alır. Üç ana plastit çeşidi vardır: 1. Kloroplast: Fotosentezin gerçekleştiği, klorofil içeren yeşil plastitlerdir. 2. Kromoplast: Bitkilerin çiçeğine renk veren, sarı, kırmızı, turuncu gibi pigmentler içeren plastitlerdir. 3. Lökoplast: Renksizdir ve bitkinin kök, toprak altı gövdesi ve tohumları gibi depo organlarında bulunur, besin depolar.

Fasulye tohumunun çimlenmesi eşeysiz üreme olarak kabul edilmez, çünkü bu süreçte eşeyli üreme gerçekleşir.

Ağaçlar suyu yapraklarına ksilem adı verilen özel boru benzeri dokular sayesinde taşır. Bu süreç şu şekilde gerçekleşir: 1. Kök Basıncı: Kökler, topraktaki suyu emerek kök basıncı oluşturur. 2. Transpirasyon: Yapraklardaki stomalar aracılığıyla su buharlaşır ve bu buharlaşma, ksilem içindeki su sütununda bir çekiş gücü yaratır. 3. Kohezyon: Su moleküllerinin birbirine tutunması (kohezyon) ve ksilem çeperine yapışması, suyun yukarı doğru çekilmesini sağlar. 4. Kılcallık: Ksilemin çeperleri, su moleküllerini çekerek suyun daha yükseğe çıkmasına katkıda bulunur. Bu sayede, ağaç suyu köklerinden en üst dallardaki yapraklara kadar ulaştırır.

Tulumcuk iki farklı bağlamda kullanılabilir ve her iki durumda da farklı işlevlere sahiptir: 1. İç Kulak Yapısı: Anatomide tulumcuk, iç kulakta, yarım daire kanallarına bağlı küçük bir kese olarak tanımlanır. 2. Bitki Yapısı: Bitkilerde tulumcuk, yüzmeyi kolaylaştıran ve tulum biçiminde küçük bir kese olarak tanımlanır.

Çiçeklerin aniden açmasının nedeni, kış mevsiminde hava sıcaklığının aniden soğuması olabilir. Ayrıca, çiçeklerin farklı mevsimlerde açmasının genel bir sebebi de hayatta kalma stratejisidir.

Fasulye tohumunun çimlenmesi kimyasal bir olaydır.

Lökoplast, nişasta, yağ ve protein gibi besinleri depolar.

Lökoplast, nişasta depolar çünkü fotosentez sonucu üretilen glikozun fazlasını nişastaya dönüştürerek depo eder. Bu süreç, bitkilerin ışık görmeyen kök, toprak altı gövdesi ve tohum gibi kısımlarında gerçekleşir.

Kozalak devrinin sonunda, kozalakların pulları kapanır ve tohumlar olumsuz çevre koşullarından korunur. Bu durum, hava çok soğuk ve nemli olduğunda, yeni tohumların büyümesi için elverişli koşullar sağlanmadığında gerçekleşir.

Üzüm salkımlarının salkım salkım olmasının birkaç nedeni vardır: 1. Doğal Gelişimin Engellenmesi: Salkımlardaki damar demetlerinin işlevlerini yerine getirememesi, çiçek salkımlarının veya salkımların küçülmesine neden olabilir. 2. Olgunlaşma Dönemi: Üzümlerin uçlarındaki tanelerde, olgunlaşma döneminde (renk değişimi) solma ve kuruma meydana gelebilir. 3. Hastalıklar: Külleme gibi hastalıklar, üzüm salkımlarının gelişimini etkileyerek çatlamalara ve tane çekirdeklerinin açığa çıkmasına yol açabilir.

Fuyu Trabzon hurması ağacı, ilkbaharın sonlarına doğru çiçeklenir ve ekim sonu ile kasım ayının başlarında olgunlaşarak meyve verir.

İç ceviz, kabuk tutar çünkü meyvenin hasat için yeşil kabuğunun çatlaması beklenir.

Fotorespirasyon, tuz stresine tepki olarak artar. Tuz stresi koşullarında bitkiler, fotorespirasyon sürecini kullanarak reaktif oksijen türevlerinin birikimini ATP ve NADPH gibi indirgeyiciler aracılığıyla kontrol ederler.