SuDöngüsü

Okyanusların tuzlu olmasının başlıca nedenleri şunlardır: Kayaçların aşınması. Volkanik faaliyetler. Su döngüsü. Okyanuslardaki tuzun büyük bir kısmı sodyum ve klorür gibi minerallerden oluşur.

Hayır, çiy ve kırağı aynı şey değildir. Çiy, havadaki su buharının soğuk bir yüzey üzerinde sıvı hale geçmesi sonucu oluşan su damlacıklarıdır. Çiy, genellikle sonbahar aylarında, sıcaklığın 0°C'nin altına düşmesi sonucunda oluşur.

Su döngüsünde terleme, bitkilerin kökleriyle aldıkları suyu yapraklarından buhar olarak dışarı vermesi sürecidir. Bu süreçte, su molekülleri bitkinin ksileminden yukarı doğru çekilir ve yapraklara ulaşır. Terleme hızını etkileyen faktörler, buharlaşmayı etkileyen faktörlerle benzerdir: sıcaklık, hava hareketi ve nem.

Su damlacıklarının yere düşmesinin sebebi, yağış olarak adlandırılan bir hava olayıdır. Bu olay şu şekilde gerçekleşir: 1. Buharlaşma. 2. Yoğunlaşma. 3. Yağış. Ayrıca, bir yağmur damlasının yere düşmemesinin sebebi, yüzey gerilimi olabilir. Bunun sebebi, yağmur damlasının alt tarafındaki hava akımının üst taraftan daha fazla olması ve alt tarafta daha az hava basıncı oluşmasıdır.

Kırağı ve çiğ arasındaki temel farklar şunlardır: Oluşum şekli: Kırağı, havadaki su buharının soğuk yüzeylerde doğrudan donarak kristalleşmesi sonucu oluşur. Çiğ, havadaki su buharının soğuk yüzeylerde yoğuşarak sıvı hale geçmesi ile oluşur. Katı/sıvı hali: Kırağı katı haldedir. Çiğ sıvı haldedir. Etkileri: Kırağı, bitkiler üzerinde ince bir buz tabakası oluşturarak zarar verebilir. Çiğ, genellikle yere yakın havanın doymuş olduğu durumlarda meydana gelir. Yer ve zaman: Kırağı, genellikle ova, tarım alanları ve ormanlık bölgelerde, gece soğuklarında oluşur. Çiğ, her yerde ve her zaman oluşabilir. Ölçüm: Kırağı, bir yağış türü olmadığı için miktarı meteorolojide ölçülmez. Çiğ, çisenti, yağmur, kar, dolu ve bunların türevlerine yağış denir ve miktarları ölçülür.

Su buharlaşırken geçtiği aşamalar: 1. Buharlaşma (Evapotranspirasyon). 2. Terleme (Transpirasyon). 3. Yoğunlaşma (Kondenzasyon). 4. Yağış (Presipitasyon). Bu aşamalar sırasında su, defalarca filtrelenir ve arınır.

Su döngüsünün aşamaları şunlardır: 1. Buharlaşma: Suyun sıvı halden gaz haline (buhar) geçmesi ve atmosfere karışması. 2. Terleme: Bitkilerin köklerinden aldıkları fazla suyu yaprak altlarındaki gözeneklerden buhar halinde atmosfere iletmesi. 3. Yoğunlaşma: Buharlaşan suyun ısı kaybederek sıvı hale geçmesi ve bulutları oluşturması. 4. Yağış: Yoğunlaşan suyun yağmur, kar, dolu gibi formlarda yeryüzüne düşmesi. 5. Yüzey Akışı: Yeryüzüne düşen yağışın bir kısmının toprak tarafından emilmesi, bir kısmının ise yer altı sularına karışarak büyük ve küçük su kütlelerine ulaşması. 6. Sızma: Yer altına doğru suyun süzülmesi. 7. Yeraltı Suyu Depolaması: Toprak altında biriken suyun akiferlerde depolanması. Su döngüsü, güneş enerjisi ve yer çekimi etkisiyle gerçekleşir.

Su döngüsünün üç ana aşaması şunlardır: 1. Buharlaşma (Evapotranspirasyon). 2. Yoğunlaşma (Yoğuşma). 3. Yağış.

Flatör şamandıra, içine yerleştirildiği su tankının su seviyesindeki değişimlerini kontrol eder. Çalışma prensibi: Su seviyesi yükseldiğinde: Flatörün ucundaki şamandıra da suyla birlikte yükselir ve tanka su akışını sağlayan valfi kapatır. Su seviyesi düştüğünde: Şamandıra aşağı doğru iner ve valfin açılmasını sağlar, böylece su girişi gerçekleşir. Bu sayede, su seviyesi istenen noktada tutulur ve su taşmaları önlenir.

Kriyosfer, Dünya'nın iklim sisteminin önemli bir bileşenidir ve küresel iklim ile deniz seviyeleri üzerinde büyük etkiye sahiptir. Kriyosferin önemi: İklim düzenlemesi: Güneş ışığını yansıtarak Dünya'nın atmosferinin ısısını korur ve iklim olaylarının devamlılığını sağlar. Tatlı su depolama: Dünya'nın tatlı su kaynaklarının büyük bir kısmını depolar. Okyanus akıntıları ve deniz seviyeleri: Deniz buzu ve buzulların erimesi, okyanus akıntılarını etkiler ve deniz seviyelerinin yükselmesine katkıda bulunabilir. Ekosistem desteği: Yüksek dağlık ve kutup bölgelerindeki karasal ve tatlı su ekosistemlerini destekler. Kriyosferdeki değişiklikler, özellikle buzulların erimesi, su seviyelerini artırarak çığ gibi doğal afetlere yol açabilir ve kıyı popülasyonlarını, deniz ürünlerine bağlı gelişen pazarları tehlikeye atabilir.

Su döngüsünde buharlaşma ve yoğuşma şu şekilde gerçekleşir: Buharlaşma. Yoğuşma. Bu süreç boyunca su döngüsü; sızmalarla beraber toprağın nemlenmesi, suların yeraltında hareket etmesi, bitkilerin terlemeyle su bırakması gibi birçok aşamadan geçer.

Su döngüsü, suyun Dünya üzerinde sürekli hareketi ve geri dönüşümüdür. Bu döngü, suyun okyanus ve denizlerde depolanması, buharlaşma ve terleme yoluyla atmosfere yükselmesi, atmosferde yoğunlaşıp yağış olarak yeryüzüne dönmesi ve yüzey akışı ile tekrar okyanus ve denizlere ulaşmasıyla gerçekleşir. Su döngüsü, ekosistemlerin dengesini sağlar ve insan hayatı ile tarım için kritik öneme sahiptir.

Su, sürekli bir döngü halinde hareket eder çünkü bu döngü, güneş enerjisi ve yer çekimi kuvveti gibi iki temel etken tarafından yönlendirilir. Güneş enerjisi. Yer çekimi kuvveti. Bu süreç boyunca su, sızmalarla beraber toprağın nemlenmesi, suların yeraltında hareket etmesi ve bitkilerin terlemeyle su bırakması gibi birçok aşamadan geçer. Su döngüsü, iklimlerin düzenlenmesi, tatlı su kaynaklarının yenilenmesi ve ekosistemlerin dengesinin sağlanması gibi hayati işlevlere sahiptir.

Yağmurun baloncuk oluşturması, yağmur damlalarının yerçekimi etkisiyle yere düşerken hava ile temas etmesi sırasında gerçekleşir. Yağmurun oluşum süreci ise şu şekilde özetlenebilir: 1. Su buharı oluşumu: Güneş enerjisi ile yeryüzünden buharlaşan su, atmosfere yükselir. 2. Hava yükselmesi: Su buharı, atmosferde yükseldikçe soğur. 3. Soğuma ve yoğunlaşma: Soğuyan hava, su buharının yoğunlaşmasına neden olur ve su damlacıklarının oluşmasına yol açar. 4. Bulut oluşumu: Yoğunlaşan su buharı, bulutları oluşturur. 5. Yağmurun oluşumu: Bulutlardaki su damlaları birleşerek büyür ve bulutlar bu damlaları tutamayacak kadar ağırlaştığında yağmur yağar.

Çekvalf, sıvıların tek yönde akışını sağlayan ve geri dönüşü engelleyen bir vana çeşididir. Başlıca kullanım amaçları: Sistemin daha verimli ve güvenli çalışmasını sağlamak. Pompalar, kompresörler ve diğer ekipmanları geri akışa bağlı hasarlardan korumak. Su arıtma tesislerinde geri akışı önlemek. Isıtma ve soğutma sistemlerinde dolaşımın doğru yönde olmasını sağlamak. Kimya endüstrisinde kimyasal maddelerin kontrollü bir şekilde işlenmesi. Gıda işleme tesislerinde hijyeni sağlamak.

Genleşme tankı, tesisat sistemlerindeki basınç kontrolünü ve su desteğini sağlayan bir cihazdır. Çalışma prensibi şu şekildedir: Basınç Dengelemesi: Su ısındığında genleşir ve içindeki basınç artar. Diyaframın Hareketi: Su, genleşme tankının su bölmesine dolarken, hava bölmesindeki esnek diyafram esneyerek hava basıncını dengeler. Sistemin Korunması: Bu sayede, boruların ve diğer bileşenlerin zarar görmesi engellenir. Genleşme tankları, açık ve kapalı tip olarak iki çeşittir.

"Karlo hava" hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, karlı hava koşullarında çalışan bazı sistemler ve araçlar hakkında bilgi mevcuttur: Uçaklar: Kar yağışında uçakların güvenli bir şekilde kalkış yapabilmesi için, kanatlarında biriken kar ve buz özel sıvılarla eritilir. Araçlar: Karlı yollarda araçların kaymasını önlemek için kış lastikleri veya kar zincirleri kullanılır.

Yeryüzündeki sular özetinin bazı önemli noktaları şunlardır: Yeryüzünün Büyük Bir Kısmını Oluşturan Sular: Yeryüzünün 3/4’ü sular ile kaplıdır ve bu sular hidrosfer olarak adlandırılır. Su Kaynakları: Dünya üzerindeki su kaynakları; okyanuslar, denizler, göller, yeraltı suları, bataklıklar, kalıcı kar ve buzullardan oluşur. Su Döngüsü: Doğadaki tüm su kaynakları, katı, sıvı ve gaz hâlleri arasında değişime uğrar ve bu olaya su döngüsü adı verilir. Tatlı ve Tuzlu Sular: Yeryüzündeki suların yaklaşık %97’si tuzlu sudur, tatlı suların ise yarısından fazlası buzullar hâlindedir. En Fazla Tatlı Suya Sahip Alanlar: Kanada, Amazon Havzası, Avrupa’nın kuzeyi ve yer yer batı kesimleri, Endonezya, Malezya, Filipinler, Sibirya, Kongo Havzası, Avusturalya Kıtası. En Az Tatlı Suya Sahip Alanlar: Dönenceler çevresinde yer alan çöller, özellikle Büyük Sahra Çölü, Afrika’nın doğu ve güney kısımları.

Su tabakası, aşağıdaki faktörlerin bir araya gelmesiyle oluşur: Sıcaklık değişimleri. Tuzluluk değişimleri. Yoğunluk farkları. Rüzgar etkisi. Güneş ışığı. Su tabakası, okyanuslar, denizler, göller ve yeraltı sularını içerir.

Su döngüsünün gerçekleşmesinde genleşme vardır. Su, buharlaşma aşamasında sıvı halden gaz haline geçerken genleşir. Bu süreçte, güneş enerjisiyle ısınan su molekülleri arasındaki bağlar çözülür ve su, su buharı olarak atmosfere yükselir. Ancak, su donduğunda genleşir; yani hacmi artar.