Zeigarnik döngüsü, tamamlanmamış veya yarıda kesilmiş etkinliklerin, tamamlananlara göre daha kolay hatırlandığını ifade eden psikolojik bir kavramdır. Bu etki, 1920'li yıllarda Rus psikolog ve psikiyatrist Bluma Zeigarnik tarafından bir restoranda garsonun siparişleri aklında tutma yeteneğini fark etmesi sonucu ortaya çıkmıştır. Zeigarnik, yaptığı deneyler sonucunda, tamamlanmamış görevlerin beyinde "bilişsel gerilim" yarattığını ve bu gerilimin, görevin bellekte daha belirgin ve kalıcı bir iz bırakmasına neden olduğunu belirlemiştir. Zeigarnik döngüsü, günlük yaşamda şu şekillerde ortaya çıkabilir: Dijital içerikler: Dizilerin heyecanlı yerlerinde bölümün bitirilmesi, izleyicilerin yeni bölümü merak etmesini sağlar. Alışveriş: Kararsız kalıp alınmayan ürünler, sürekli akılda kalır. Kişisel ilişkiler: Yarım kalan konuşmalar veya tartışmalar, zihin tarafından sürekli hatırlatılır.