Bakteriler

Topraktaki bakteriler insana çeşitli yollarla bulaşabilir: Deri yoluyla temas: Şarbon gibi bakteriler, toprakta spor formunda bulunabilir ve ciltteki kesik veya yaralardan vücuda girebilir. Solunum yoluyla: Bakterinin sporları, hava yoluyla solunduğunda akciğer şarbonuna neden olabilir. Gıda yoluyla: Toprakla kontamine olmuş gıdaların tüketilmesi, bağırsak şarbonuna yol açabilir. Topraktaki bakterilerin bulaşmasını önlemek için, hasta hayvanlarla ve onların ürünleriyle temas etmekten kaçınılmalı, bu tür durumlarda gerekli hijyen kurallarına uyulmalıdır.

Anaerobik egzersizin bazı faydaları: Kas gücünü ve kütlesini artırır. Metabolizmayı hızlandırır. Dayanıklılığı ve kardiyovasküler sistemin verimliliğini artırır. Kemik mineral yoğunluğunu destekler. Ruh halini ve enerjiyi iyileştirir. Dolaşım, kalp ve akciğer fonksiyonlarını geliştirir. Hastalık risklerini en aza indirir. Duruşu düzeltir. Anaerobik egzersizler, kısa süreli ve yüksek yoğunluklu oldukları için maksimum 3 dakika yapılmalıdır. Anaerobik egzersizlere başlamadan önce profesyonel bir destek almak, kişinin sağlığı açısından daha doğru olacaktır.

Bakterilerde mitoz gerçekleşmez çünkü bakteriler prokaryotik organizmalardır ve hücreleri basit yapıdadır. Mitoz, eukaryotik hücrelerde görülen bir hücre bölünme şeklidir. Bakterilerde ise çekirdek zarı veya çekirdek bölünmesi gibi eukaryotik hücrelerde gözlenen adımlar gerçekleşmez. Bölünme, bakterinin çekirdeği yerine nükleoid adı verilen bir alanda bulunan tek bir kromozomun kopyalanması ve ardından hücrenin ikiye bölünerek iki ayrı hücre oluşturmasıdır.

Çiğ köftede bulunabilecek bazı bakteriler: Escherichia coli ve Escherichia coli O157:H7. Salmonella. Bacillus cereus. Staphylococcus aureus. Clostridium perfringens. Listeria monocytogenes. Çiğ köfte, yetersiz hijyen koşulları ve uygun olmayan üretim süreçleri nedeniyle bu bakterilerle kontamine olabilir.

Stafilokoklar, hem zararsız hem de tehlikeli türler içerebilir. Tehlikeli stafilokok türleri: Staphylococcus aureus. Metisiline-Dirençli Staphylococcus aureus (MRSA). Zararsız stafilokok türleri ise genellikle cilt ve mukozalarda bulunur ve herhangi bir soruna yol açmaz. Stafilokok enfeksiyonlarından şüphelenildiğinde bir sağlık uzmanına danışılması önerilir.

Virüsler ve bakterilerin farklı antibiyotiklere tepki vermesinin temel nedeni, yapısal ve biyolojik farklılıklarından kaynaklanmaktadır. Bakteriler: Hücre duvarı bulunur ve DNA ile protein sentezi mekanizmalarına sahiptir. Antibiyotikler, bakterilerin hücre duvarını zayıflatabilir veya DNA/protein sentezini engelleyerek onları yok edebilir. Antibiyotiklere karşı direnç geliştirebilirler; bu, bakterilerin antibiyotiklerin etki ettiği bölgeleri değiştirmesi veya antibiyotikleri parçalayan enzimler üretmesiyle gerçekleşir. Virüsler: Hücre duvarı yoktur ve konak hücre dışında canlılık faaliyetleri gerçekleştiremezler. Antibiyotikler, virüslerin DNA ve protein sentezi mekanizmalarına etki etmediği için virüsler antibiyotiklerden etkilenmez. Antiviral ilaçlar, virüslerin çoğalmasını engelleyebilir, ancak antibiyotikler gibi doğrudan bir tedavi sağlamaz.

Kanlı agarda birçok bakteri türü üreyebilir, bunlar arasında: Streptococcus pneumoniae ve Streptococcus pyogenes gibi hemolitik streptokoklar; Escherichia coli, Bacillus megaterium, Streptococcus lactis, Staphylococcus aureus gibi çeşitli bakteri türleri; Haemophylus, Legionella ve Francisella (ancak bu bakteriler kanlı agarda üreyemez). Ayrıca, bazı mantarlar ve mikobakteriler de kanlı agarda üreyebilir.

Bakteriler, bakteriyofaja karşı direnç geliştiremez çünkü bakteriyofajlar, bakterilerle birlikte evrimleşmiştir. Bakteriyofajlar, etkili oldukları bakteriyi tamamen yok edene kadar enfekte etmeye devam eder ve bu süreçte bakterinin genetik yapısını kullanarak direnç gelişimine izin vermez. Ancak, bakterilerin çeşitli mekanizmalarla faja karşı direnç geliştirebileceği de bilinmektedir. Bakteriyofaj tedavisinin klinik kullanımının yaygın olmamasının nedenlerinden biri de doğru fajın seçilip terapide kullanılacak hale getirilmesinin uzmanlık gerektirmesidir.

Mor ve yeşil fotosentetik bakterilerin temel farkları şunlardır: Fotosentez türü: Mor bakteriler anoksijenik fotosentez yapar, yani oksijen üretmezler. Yeşil bakteriler de anoksijenik fotosentez yapar ve yine oksijen üretmezler. Klorofil türü: Mor bakteriler, klorofil yerine bakteriyoklorofil içerir. Yeşil bakteriler, klorofil içerir. Yaşam alanları: Mor bakteriler, hidrojen sülfürün bulunduğu ve oksijenin bulunmadığı su ortamları ve kükürt kaynaklarında yaygın olarak bulunur. Yeşil bakteriler, sülfür bakımından zengin su habitatlarında gelişir. Bu farklılıklar, mor ve yeşil fotosentetik bakterilerin metabolik süreçlerini ve yaşadıkları ortamları belirler.

Hayır, bakterilerde histon proteini bulunmaz. Ancak, bakterilerde histon benzeri proteinler bulunur.

Yavaş laktoz fermente eden bakterilere örnek olarak şunlar verilebilir: Lactococcus lactis. Bazı E. coli suşları. Yavaş laktoz fermente eden bakterilerin tam listesi hakkında bilgi bulunamadı. Daha fazla bilgi için bir sağlık uzmanına veya ilgili bir bilim insanına danışılması önerilir.

Metronidazol ve ornidazol aynı değildir, ancak benzer özelliklere sahip 5-nitroimidazol türevi antibiyotiklerdir. Her iki ilaç da anaerob bakterilerin ve protozoaların neden olduğu hastalıkların tedavisinde kullanılır. Metronidazol ve ornidazolün farmakokinetik ve farmakolojik nitelikleri bakımından birbirlerine çok benzer oldukları belirtilmiştir. Metronidazol ve ornidazol, yalnızca bir doktorun önerisi ve reçetesi doğrultusunda kullanılmalıdır.

Bakterilerin diğer adı monera alemini oluşturan prokaryot canlılardır. Ayrıca, bakteriler için kullanılan bazı özel terimler de vardır: Bacterium: Bakterilerin tekil adıdır. Coccus (kokus): Küresel şekilli bakteriler için kullanılır. Basil: Çubuksu şekilli bakteriler için kullanılır. Spirillum, spiroket ve vibrio: Sarmal veya virgül şeklinde olan bakteriler için kullanılır.

Yoğurt içinde bulunan başlıca bakteriler şunlardır: Lactobacillus bulgaricus. Streptococcus thermophilus. Ayrıca, bazen yoğurdun kültürü sırasında veya sonrasında diğer lactobacillus ve bifidobakteriler de eklenir.

Evet, mantarlar ve bakterilerin bir kısmı saprofittir. Saprofitler, ölü bitki ve hayvan atıkları ile birlikte diğer organik atıkların üzerine sindirim enzimleri salgılayarak bu maddeleri parçalayan ve ihtiyaç duydukları organik maddeleri hücrelerine alan canlılardır. Bazı saprofit mantar ve bakteri örnekleri: küf mantarları; çürükçül mantarlar; trüf mantarları; azot fiksasyonu yapabilen bakteriler; güve larvaları; çekirge larvaları; toprak solucanları.

Ekzotoksin ve endotoksin, mikroorganizmalar tarafından salgılanan zehirli maddelerdir (toksinler). Ekzotoksinlerin özellikleri: Kaynağı: Ağır metaller, endüstriyel maddeler, biyolojik toksinler, tarım ilaçları, böcek ilaçları, küfler, gıda katkı maddeleri gibi çeşitli maddeler. Yapısı: Protein karakterindedir. Isıya dayanıklılık: Genellikle ısıya duyarlıdır (termolabil). Etki şekli: Vücutta etkiledikleri doku veya organlara göre nörotoksinler, enterotoksinler ve sitotoksinler olarak sınıflandırılır. Endotoksinlerin özellikleri: Kaynağı: Bakteriyel parçalanma sonrası ortaya çıkar. Yapısı: Lipopolisakkarit yapısındadır. Isıya dayanıklılık: Isıya ve bazı enzimlere karşı dirençlidir (termostabil). Etki şekli: Ateş, solunum güçlüğü, ishal ve bacak felci gibi etkilere neden olur.

Lipopolisakkarit (LPS), gram-negatif bakterilerde bulunur. Bazı gram-negatif bakteri örnekleri: Escherichia coli; Salmonella enterica; Vibrio cholerae; Yersinia pestis; Brucella abortus. Ayrıca, Neisseria meningitidis, Haemophilus influenzae ve Bordetella pertussis gibi bazı patojenler de LPS içerir, ancak bu bakterilerde O-zinciri bulunmaz ve bu nedenle lipooligosakkarit (LOS) olarak adlandırılır.

Bakteriler, en çok 20-45 °C arasındaki sıcaklıklarda yaşarlar. Bakteriler, sıcaklık toleranslarına göre üç ana gruba ayrılır: 1. Psikrofilik (soğuk seven) bakteriler: 0 °C ile 20 °C arasında en iyi gelişim gösterirler. 2. Mezofilik (ılık seven) bakteriler: 20-45 °C arasında en iyi gelişim gösterirler. 3. Termofilik (sıcak seven) bakteriler: 45-80 °C arasında en iyi gelişim gösterirler. Ayrıca, bakteriler için en uygun sıcaklıklardan biri 37 °C'dir; bu sıcaklıkta hızlı bir şekilde çoğalırlar.

Bakteriler, çeşitli madde döngülerinde görev alır: Azot döngüsü: Azotun sabitlenmesi (azot fiksasyonu), nitrifikasyon ve denitrifikasyon süreçlerinde rol oynar. Karbon döngüsü: Organik maddelerin ayrışması ve metan üretimi gibi süreçlerde yer alır. Fosfor ve kükürt döngüsü: Bu elementlerin toprağa kazandırılmasında görev alır. Bu döngüler, bakterilerin ekosistemlerin sürekliliği ve yaşamın sürdürülebilmesi için kritik öneme sahip olduğunu gösterir.

MacConkey agar, gram-negatif ve enterik (bağırsakta normalde bulunan) mikroorganizmaları seçer. Bu agar, gram-pozitif organizmaların büyümesini, içinde bulunan kristal violet ve safra tuzları ile inhibe eder. MacConkey agar ile seçilen bazı mikroorganizma örnekleri: Escherichia coli; Enterobacter ve Klebsiella türleri; Citrobacter türleri; Pseudomonas türleri. Ayrıca, MacConkey agar, laktoz fermente eden ve etmeyen gram-negatif çubuklar arasında kolonyal büyüme rengine göre ayrım yapar.