Bakteriler

Azotu en çok üreten doğal süreç, azot fiksasyonu olarak adlandırılan ve atmosferdeki serbest azotu biyolojik olarak kullanılabilir formlara dönüştüren süreçtir. Bu süreç, toprakta ve sucul ekosistemlerde yaşayan bakteriler tarafından gerçekleştirilir.

Mikrop çeşitleri şunlardır: 1. Bakteriler: Tek hücreli organizmalar olup, sindirim sistemini çalışır halde tutar ve zararlı bakterilerin içeri girmesini önler. 2. Virüsler: Genetik materyal içeren ve üremek için başka bir hücrenin yapılarını kullanan mikroskobik patojenlerdir. 3. Mantarlar: Çok hücreli, bitki benzeri organizmalar olup, nemli, sıcak ortamlarda bitkilerden, yiyeceklerden ve hayvanlardan beslenirler. 4. Protozoalar: Tek hücreli, çekirdeği ve diğer hücre yapılarını içeren, nemi seven organizmalardır. Ayrıca, arkealar ve protistler gibi diğer mikrop türleri de bulunmaktadır.

Streptococcus parasanguinis — gram-pozitif bir bakteridir ve Streptococcus viridans grubunun bir üyesi olarak sınıflandırılır. Özellikleri: - Genellikle insanların ağız boşluğunda bulunur ve diş plakasının oluşumunda önemli bir rol oynar. - Pili ve fimbrialar gibi hücre yüzey yapıları sayesinde ağız yüzeylerine yapışır ve biyofilm oluşumunu destekler. - Fırsatçı bir patojen olarak, subakut endokardit gibi ciddi enfeksiyonlara yol açabilir. - Ayrıca, koyunlarda subklinik mastitis vakalarına da neden olabilir. Bulaşma yolları: Kişiler arası veya hayvanlardan insanlara doğrudan veya dolaylı temas yoluyla gerçekleşir.

Lincosamid grubu antibiyotikler şunlardır: 1. Klindamisin. 2. Linkomisin. Bu antibiyotikler, bakterilerin protein sentezini durdurarak büyümesini ve çoğalmasını engeller.

Mukoid ve R tipi koloni, bakterilerin makroskopik morfolojisinde görülen iki farklı koloni tipidir. Mukoid koloni, kapsül veya mukoid salgı üreten bakterilerde görülür ve parlak, sümüksü, yapışkan ve visköz özellikte kolonilerdir. R tipi koloni ise kenarları girintili çıkıntılı, yüzeyleri buruşuk veya tanecikli, genellikle basık görünümlü kolonilerdir.

Kemosentez olayını sadece bazı bakteriler ve arkeler yapabilir, bu nedenle diğer canlılar kemosentez yapamaz.

Hayır, her bakteride kamçı bulunmaz.

Et yiyen bakteriler (nekrotizan fasiit) genellikle aşağıdaki durumlarda ortaya çıkar: 1. Vücuda giriş: Bakteriler, ciltteki yaralar, kesikler veya belirli bir enfeksiyon sonrası vücuda girer. 2. Bağışıklık sisteminin zayıflığı: Bağışıklık sistemi zayıf olan bireyler, bu bakterilere karşı daha savunmasızdır. 3. Çevresel faktörler: Deniz suyu ile temas, çiğ deniz ürünleri tüketimi ve hayvan ısırıkları gibi durumlar da enfeksiyon riskini artırır. Bu bakteriler, hızla yayılarak dokulara zarar verir ve tedavi edilmezse ölümcül olabilir.

Mikoplazma ve üreaplazma, hücre duvarına sahip değildir çünkü bu özellikler onların yapısal özelliklerindendir. Bu mikroorganizmalar, en küçük genomlara ve minimum sayıda organele sahip bilinen en küçük bakterilerdir.

Teikoik asit, gram pozitif bakterilerde hücre duvarının stabilitesini korumaya ve uygun hücre bölünmesinde rol oynamaya yardımcı olur. Ayrıca, teikoik asit bazı gram pozitif bakterilerin hücreleri enfekte etmesine ve hastalığa neden olmasına katkıda bulunur.

Açık yoğurtta bulunan bakteriler şunlardır: Lactobacillus acidophilus, Lactobacillus bulgaricus, Lactobacillus GG ve bifidobacteria varyantları.

Ağız ve diş mikrobiyotası, ağız boşluğunda bulunan çeşitli mikroorganizma topluluğunu ifade eder. Görevleri: - Sindirim: Besinlerin parçalanmasına yardımcı olur. - Bağışıklık savunması: Patojen kolonizasyonunu önleyerek bağışıklık sistemi ile etkileşime geçer. - Ağız sağlığını koruma: Zararlı bakterilerin aşırı çoğalmasını engelleyerek diş çürüğü ve diş eti hastalıkları gibi sorunları önler. Dengesizlik durumunda, ağız mikrobiyotası diş kaybına ve periodontal hastalıklara yol açabilir.

Anaerobik terimi, oksijensiz ortamda yaşayan veya faaliyet gösteren anlamına gelir ve çeşitli alanlarda fayda sağlar: 1. Anaerobik bakteriler: Organik maddeleri ayrıştırarak enerji üretirler ve çevrenin dengesini sağlarlar. 2. Anaerobik egzersiz: Kasların güçlenmesini, dayanıklılığın artmasını ve yağ yakımını hızlandırır. 3. Anaerobik solunum: Oksijenin olmadığı durumlarda hücrelerin enerji üretmesini sağlar.

Topraktaki bakteriler insana çeşitli yollarla bulaşabilir: 1. Doğrudan Temas: Toprakta bulunan bakteriler, insanların açık yaralara veya derideki çatlaklara doğrudan temas ederek bulaşabilir. 2. Gıda Yoluyla: Topraktaki bakteriler, hasat sırasında ürünlere bulaşabilir ve bu gıdaların tüketilmesi ile insana geçebilir. 3. Hava Yoluyla: Toprakta yaşayan organizmalar, rüzgarla havaya karışarak havada asılı kalabilir ve solunduğunda solunum yolu ile bulaşmaya neden olabilir. 4. Hayvanlar Aracılığıyla: Hayvanlar, özellikle kümes hayvanları ve evcil hayvanlar, bağırsaklarında bulunan bakterileri kesim sırasında etlere bulaştırabilir.

Kazıklı humma (tetanoz), Clostridium tetani adı verilen bakterinin ürettiği toksinlerden kaynaklanan bir enfeksiyondur. Nedenleri: - Yaralanmalar: Tırnak, iğne, çivi gibi ürünlerle oluşmuş kesikler. - Çevre: Toz, toprak, gübre gibi bakterinin doğal olarak bulunduğu maddeler. - Diğer: Yanık, donma, ateşli silah yaralanmaları ve cerrahi operasyonlar. Hastalık, insandan insana bulaşmaz.

Çiğ köftede Salmonella ve bağırsak kökenli bakteriler (örneğin, E.coli ve E.coli O157:H7) bulunmaktadır.

Stafilokok bakterileri hem zararsız hem de tehlikeli olabilir. Çoğu stafilokok türü, insanların ve diğer organizmaların cilt ve mukozalarında bulunur ve herhangi bir soruna yol açmaz. Ancak, bazı stafilokok türleri patojeniktir ve enfeksiyonlara neden olabilir: - Staphylococcus aureus kuru yüzeylerde yaşar ve yaralarda enfeksiyona yol açabilir. - Metisiline-Dirençli Staphylococcus aureus (MRSA), antibiyotiklere karşı dirençli olduğu için ciddi bir sağlık sorunu oluşturur. Stafilokok enfeksiyonlarının belirtileri arasında cilt enfeksiyonları, bakteriyemi, septik eklem iltihabı ve gıda zehirlenmesi bulunur. Tehlikelerden korunmak için kişisel hijyene dikkat etmek, yaraları temiz tutmak ve kişisel eşyaları başkalarıyla paylaşmamak önemlidir. Enfeksiyon şüphesi durumunda bir doktora başvurulmalıdır.

Sığırların solunum yolu enfeksiyonlarına çeşitli bakteriler neden olabilir, bunlar arasında: Mannheimia haemolytica; Pasteurella multocida; Histophilus somni; Mycoplasma bovis.

Kanlı agarda çeşitli bakteriler üreyebilir, bunlar arasında: Streptococcus türleri (Streptococcus pyogenes, Streptococcus pneumoniae); Staphylococcus aureus; Escherichia coli; Enterococcus türleri (Enterococcus faecalis, Enterococcus faecium); Bacillus cereus; Clostridium perfringens. Ayrıca, Haemophylus, Legionella ve Francisella gibi bakteriler kanlı agarda üreyemez.

Virüsler ve bakteriler farklı antibiyotiklere tepki verir çünkü onların yapıları ve biyolojik özellikleri farklıdır. - Bakteriler, hücre duvarına sahip olup, DNA ve protein sentezi mekanizmalarına sahiptir. - Virüsler ise hücre duvarı yoktur ve konak hücre dışında çoğalma, büyüme ve enerji üretimi gibi canlılık faaliyetlerini gerçekleştiremezler.