Bakteriler

Toxin kelimesi farklı bağlamlarda farklı anlamlara gelebilir. Biyoloji ve Kimya: Toksine, canlı hücrelerin metabolik faaliyetleri tarafından üretilen, organizmalara zarar verebilecek maddeler denir. Film: 2015 yapımı "Toxin" (diğer adıyla "Mentryville") filmi, ölümcül bir virüs keşfeden büyük bir ilaç firmasının, aşı ve serum üretmek için kurduğu gizli proje grubunun, yeraltı tesislerinde masum insanlar üzerinde yaptığı deneyleri konu alır.

Peptidoglikan (PGN), sadece prokaryot hücrelerde, yani bakterilerde bulunur. Gram-pozitif bakterilerde PGN, hücre duvarının önemli bir bileşenidir ve kalın bir tabaka oluşturur (20-80 nanometre). Gram-negatif bakterilerde ise PGN, hücre duvarının daha ince bir kısmını oluşturur (7-8 nanometre). Archaea (arkealar) domaininde yer alan arkeler, peptidoglikan içermez; bunun yerine pseudopeptidoglikan (pseudomurein) bulunur.

Bakteriyel hücre duvarının temel işlevleri: Koruma: Hücreyi fiziksel ve kimyasal dış etkenlere karşı korur. Şekil verme: Bakterilere şekil ve esneklik kazandırır, iç ozmotik basınca karşı koymalarını sağlar. Geçirgenlik: Su, organik ve inorganik maddelerin hücre içine ve dışına alınmasında rol oynar. Bölünme: Hücre bölünmesinde etkin bir işleve sahiptir. Reseptör bölgeleri: Bakteriyofajlar, plazmidler, antikorlar ve genetik materyallerin bağlandığı reseptör bölgelerini içerir.

Gram-pozitif ve Gram-negatif bakteriler arasındaki temel farklar şunlardır: Hücre Duvarı Yapısı: Gram-pozitif bakteriler: Kalın, çok katmanlı peptidoglikan hücre duvarına sahiptir. Gram-negatif bakteriler: İnce, tek katmanlı peptidoglikan hücre duvarına sahiptir ve dış zarlarında lipopolisakkarit (LPS) bulunur. Gram Boyama Sonucu: Gram-pozitif bakteriler: Kristal viyole boyayı tutar ve mor renkte görünür. Gram-negatif bakteriler: Kristal viyole boyayı tutmaz, safranin karşı boyası ile pembe-kırmızı renkte boyanır. Antibiyotik Direnci: Gram-pozitif bakteriler: Genellikle antibiyotiklere daha duyarlıdır. Gram-negatif bakteriler: Dış zarları nedeniyle antibiyotiklere daha dirençlidir. Toksin Üretimi: Gram-pozitif bakteriler: Ekzotoksin üretir. Gram-negatif bakteriler: Endotoksin veya ekzotoksin üretebilir.

Lac operonu, E. coli ve birçok diğer enterik bakteri tarafından laktozun taşınması ve metabolizması için gerekli olan bir operondur. Lac operonunun üç yapısal geni vardır: lacZ. lacY. lacA. Lac operonunun çalışma prensibi: Normal koşullar altında. Laktoz mevcut olduğunda. Glikoz bol olduğunda. Glikoz seviyeleri düştüğünde. Lac operonu, bakteriyel gen ifadesini optimize etmek için yerel ve küresel düzenleyici ağların nasıl etkileşime girdiğini örneklemektedir.

Patojenik bakteri örneklerinden bazıları şunlardır: Streptokok ve Pseudomonas. Shigella, Campylobacter ve Salmonella. Mycobacterium tuberculosis. Staphylococcus aureus. Rickettsia prowazekii ve Rickettsia rickettsii. Chlamydia pneumoniae ve Chlamydia trachomatis. Clostridium botulinum, Clostridioides difficile ve Clostridium tetani. Vibrio cholerae. Yersinia pestis. Neisseria gonorrhoeae, Treponema pallidum ve Chlamydia trachomatis. Ayrıca, Aeromonas, Pseudomonas, Legionella ve Mycobacterium gibi bakteriler de patojenik olarak kabul edilir.

Bakteriler, tek hücreli ve prokaryot yapıya sahip mikroorganizmalardır. Bazı bakteri türleri: Escherichia coli, bağırsaklarda bulunur, besinlerin sindirilmesine ve vitamin üretimine katkıda bulunur. Staphylococcus aureus, deride ve burun ile solunum yollarında yer alır. Helicobacter pylori, midede yaşayabilen ve asidik ortamları tolere eden bir bakteridir. Lactobacillus ve Bifidobacterium, sindirimi destekler ve bağışıklık sistemini güçlendirir. Bakterilerin bazı özellikleri: Hücre zarına sahiptirler. Genetik materyal olarak DNA bulundururlar. Kendi metabolik faaliyetlerini gerçekleştirebilirler. Bölünme yoluyla çoğalırlar. Bazı türleri fotosentez yapabilir veya kimyasal maddelerden enerji elde edebilir. Hareket edebilen türlerinde kamçı bulunabilir. Zararlı veya faydalı olabilirler. Çevresel koşullara dayanıklılık için bazı türleri spor oluşturabilir.

Bakteriler, çeşitli şekillerde sınıflandırılabilir: Morfolojik olarak: Küresel (kokus). Çubuksu (basil). Spiral şekilli. Metabolik özelliklerine göre: Fototroflar. Litotroflar. Organotroflar. Gram boyama yöntemine göre: Gram-pozitif bakteriler. Gram-negatif bakteriler. Fizyolojik ve biyokimyasal özelliklerine göre: Zorunlu aeroblar. Fakültatif anaeroblar. Zorunlu anaeroblar. Bu sınıflandırmalar, bakterilerin çeşitli özelliklerini ve yaşam koşullarını dikkate alarak farklı gruplar oluşturur.

Bakterilerde aşağıdaki organeller bulunmaz: Çekirdek. Mitokondri. Kloroplast. Lizozom. Endoplazmik retikulum. Golgi cisimciği. Ayrıca, bakterilerde zarlı organeller de ender olarak görülür.

Azotu en çok üreten doğal süreç, azot fiksasyonu olarak adlandırılan ve atmosferdeki serbest azotu biyolojik olarak kullanılabilir formlara dönüştüren süreçtir. Azot fiksasyonunun yanı sıra, azotun en önemli kaynağı, beşte dördü moleküler azot (N2) olan havadır.

Mikroplar (mikroorganizmalar) beş ana grupta sınıflandırılır: 1. Bakteriler. 2. Arkealar (arkea bakterileri). 3. Protistler. 4. Mantarlar. 5. Virüsler. Ayrıca, bazı kaynaklar plazmidleri de mikrop çeşitleri arasında sayar.

Mukoid ve R tipi koloni, bakterilerde görülen koloni tipleridir. Mukoid (M) koloni: Kapsül veya mukoid salgı üreten bakteriler tarafından oluşturulur. R (rough) koloni: Kenarları ve üzeri pürüzlü, granüler yapıda kolonilerdir. Ayrıca, L (L-form) ve S (smooth) tipi koloniler de bulunmaktadır.

Ökaryot canlılar kemosentez yapamaz. Bunun nedeni, ökaryot canlıların hücre içinde zarla çevrili organeller içermesi ve bu organellerden biri olan mitokondrinin, oksijenli solunumu mümkün kılmasıdır. Kemosentezi sadece bazı bakteriler ve arkeler, yani prokaryot canlılar yapabilir.

Streptococcus parasanguinis, Streptococcus cinsine ait, gram-pozitif bir bakteridir ve viridans grubu streptokoklara dahildir. Özellikleri: Doğal yaşam alanı: Ağız florasının bir üyesidir. Patojenite: Fırsatçı bir patojendir ve düşük virülansı nedeniyle nadiren sistemik enfeksiyonlara yol açar. Hastalıklar: Genellikle diş yüzeylerine kolonize olarak diş plağı oluşumuna neden olur. Önemli Notlar: Teşhis: Kan kültürlerinde S. parasanguinis'in izole edilmesi, özellikle belirli risk faktörlerine sahip hastalarda (örneğin, kolon kanseri öyküsü) dikkat çekici olabilir. Tedavi: Düşük virülansı nedeniyle genellikle hafif seyreder ve tedavisi, semptomatik rahatlama ve komplikasyonları önlemeye yöneliktir.

Linkozamid grubu antibiyotikler şunlardır: Linkomisin. Klindamisin. Linkozamidler, bakterilerin 50S ribozomal alt birimlerine bağlanarak protein sentezini inhibe eder ve genellikle gram pozitif bakteri türlerine karşı etkilidir.

Hayır, her bakteride kamçı bulunmaz. Bakteriler, kamçı varlığına göre şu şekilde sınıflandırılabilir: Atrik. Monotrik. Lofotrik. Amfitrik. Peritrik.

Et yiyen bakterilerin ortaya çıkma durumları şunlardır: Ciltteki kesik veya yaralar. Yanıklar. Hayvan ısırıkları. Diş enfeksiyonları. Deniz suyu ile temas. Et yiyen bakteri enfeksiyonu, özellikle bağışıklık sistemi baskılanmış bireylerde daha sık görülür.

Mikoplazma ve üreaplazmanın hücre duvarı olmamasının nedeni, bu mikroorganizmaların hücre duvarı sentezini engelleyerek etki eden antibiyotiklere karşı direnç kazanmasıdır. Özellikle penisilin ve sefalosporin gibi antibiyotikler, bakterilerin hücre duvarını bozarak etki gösterir. Ayrıca, hücre çeperleri olmadığı için mikoplazma ve üreaplazmalar, mikrobiyolojik işlemlerde mikropların tanınmasını sağlayan “gram boyası”nı da tutmaz.

Gram pozitif bakterilerde teikoik asidin bazı görevleri: Hücre duvarının negatif elektrik yükünü oluşturur. İyonların hücre çeperi boyunca geçişinde rol oynar. Bakterinin doku yüzeylerine yapışmasını sağlar (örneğin, Streptokok bakterilerinde). Antijenik özellik taşır.

Anaerobik egzersizin bazı faydaları: Kas gücünü ve kütlesini artırır. Metabolizmayı hızlandırır. Dayanıklılığı ve kardiyovasküler sistemin verimliliğini artırır. Kemik mineral yoğunluğunu destekler. Ruh halini ve enerjiyi iyileştirir. Dolaşım, kalp ve akciğer fonksiyonlarını geliştirir. Hastalık risklerini en aza indirir. Duruşu düzeltir. Anaerobik egzersizler, kısa süreli ve yüksek yoğunluklu oldukları için maksimum 3 dakika yapılmalıdır. Anaerobik egzersizlere başlamadan önce profesyonel bir destek almak, kişinin sağlığı açısından daha doğru olacaktır.