Antikorlar

IgM ve IgG antikorları arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Boyut: IgM antikorları daha büyüktür, IgG ise daha küçüktür. 2. Yerleşim: IgM, kan ve lenf sıvısında bulunurken, IgG tüm vücut sıvılarında yer alır. 3. Üretim Zamanı: Enfeksiyon başladıktan sonra IgM 4-7 gün içinde tespit edilirken, IgG üretimi 7-14 gün sonra başlar ve daha uzun süre kalır. 4. Ömür: IgM kısa ömürlüdür, IgG ise genellikle ömür boyu devam eder. 5. Subklaslar: IgG'nin dört subklasları (IgG1, IgG2, IgG3, IgG4) varken, IgM'de subklaslar yoktur. 6. İşlev: IgM, sitozolik reaksiyonlar ve aglütinasyonda rol alırken, IgG kompleman sistemini aktive eder.

Anti tTG IgA ve anti tTG IgG arasındaki temel fark, bu antikorların farklı immünoglobulin sınıflarına ait olmasıdır. - Anti tTG IgA: Transglutaminaz IgA antikorlarını ölçer ve çölyak hastalığının teşhisi için daha duyarlı ve spesifik bir test olarak kabul edilir. - Anti tTG IgG: Transglutaminaz IgG antikorlarını ölçer ve genellikle anti tTG IgA sonuçları belirsiz olduğunda veya hastada IgA eksikliği olduğunda kullanılır. Her iki test de enzim-bağlı immünosorbent assay (ELISA) yöntemiyle yapılır ve tanı koymak için biyopsi ile doğrulanmalıdır.

Anti-HCV ve anti-HAV IgG antikorlarının yükselmesi farklı hepatit enfeksiyonlarıyla ilişkilidir: 1. Anti-HCV IgG: Hepatit C virüsüne (HCV) karşı bağışıklık kazanıldığını gösterir. 2. Anti-HAV IgG: Hepatit A virüsüne (HAV) karşı bağışıklık kazanıldığını veya aşı olunduğunu gösterir.

Anti-mikrozomal antikor (Anti-M) yüksekliği aşağıdaki hastalıklarda görülebilir: Hashimoto tiroiditi; Tiroid karsinomları; Hipotiroidizm; Pernisyöz anemi; Graves hastalığı. Ayrıca, normal popülasyonun %5-10'unda da düşük düzeyde Anti-M yüksekliği görülebilir.

Brusella IgM ve IgG antikorları arasındaki fark, enfeksiyonun farklı evrelerini yansıtmalarıdır. - Brusella IgM antikorları, enfeksiyonun ilk göstergesidir ve akut enfeksiyonu yansıtır. - Brusella IgG antikorları ise geç enfeksiyon fazını gösterir ve hastalığın başlangıcından 6-8 hafta sonra en yüksek seviyelere ulaşır. Bu nedenle, antikor testi yapıldığında, pozitif bir Rose Bengal testi brusella enfeksiyonunu teşhis etmek için tanısal değere sahiptir.

CK5/6 antikorları, aşağıdaki tümörlerde pozitif sonuç verebilir: 1. Meme kanseri: CK5/6, meme dokusundaki bazal hücreleri ve myoepithelial hücreleri tanımlamak için kullanılır. 2. Akciğer kanseri: Epithelioid mezotelyomayı akciğer adenokarsinomundan ayırt etmek için kullanılır; epithelioid mezotelyoma CK5/6 pozitifken, akciğer adenokarsinomu genellikle negatiftir. 3. İdrar yolu kanseri: CK5/6, kas invaziv ürotelyal karsinomda pozitif olabilir. Bu antikorların kullanımı, teşhisin kesinleştirilmesi için diğer immünohistokimyasal yöntemlerle birlikte değerlendirilmelidir.

Cogan sendromunda anti-Hsp70 antikorları pozitif olarak tespit edilmektedir.

Anti HBs ve anti HBe antikorları aynı anda pozitif olabilir. Bu durum, kişinin hepatit B virüsüne maruz kaldığını ve bağışıklık kazandığını gösterir.

Tip II aşırı duyarlılık reaksiyonunda rol oynayan antikorlar IgG ve IgM sınıfı antikorlardır.

Antikardiyolipin pozitifliği aşağıdaki hastalıklarla ilişkilidir: 1. Sistemik Lupus Eritematozis (SLE): Antikardiyolipin antikorları, SLE vakalarının yaklaşık %50'sinde bulunur. 2. Antifosfolipid Sendromu: Bu sendrom, arteriyel ve venöz tromboz, spontan düşükler, nörolojik ve kardiyolojik bozukluklar ile trombositopeni gibi durumlarla karakterizedir. 3. Romatoid Artrit, Skleroderma, Sjögren Sendromu: Bu sistemik otoimmün hastalıklarda da antikardiyolipin antikorları saptanabilir. 4. HIV ve HCV Enfeksiyonları: Bu enfeksiyonlarda antikardiyolipin antikorlarının yüksek titrede bulunduğu gösterilmiştir. Antikardiyolipin antikorlarının varlığı, enfeksiyon etkenine bağlı ve geçici de olabilir. Kesin tanı için bir doktora başvurulması önerilir.

IgM antikorları çeşitli hastalıklarda yükselebilir, bunlar arasında: Enfeksiyonlar: Viral ve bakteriyel enfeksiyonlar, özellikle akut fazda. Otoimmün hastalıklar: Romatoid artrit, lupus, çölyak hastalığı gibi. Kronik karaciğer hastalıkları. Aktif sarkoidoz. Nefrotik sendrom. Bazı lenfomalar. Ayrıca, multipl miyelom ve Waldenstrom makroglobulinemisi gibi kanser türlerinde de IgM seviyeleri artabilir. IgM seviyelerinin yükselmesi, kesin bir hastalık teşhisi için yeterli değildir ve doktor tarafından diğer test sonuçları ve tıbbi geçmiş dikkate alınarak yorumlanmalıdır.

Coombs testinde iki tür antikor bakılır: 1. Direkt Coombs testinde kırmızı kan hücrelerinin yüzeyinde bulunan IgG antikorları ve/veya kompleman tespit edilir. 2. İndirekt Coombs testinde ise kanda serbest dolaşan ve alyuvarlara karşı olan antikorlar aranır.

Serolojik terimi, serum bilimi veya serum imali anlamına gelir. Seroloji ise, kan serumunda bulunan antikorlar ve antijenler arasındaki etkileşimleri inceleyen bir bilim dalıdır.

Anti-TPO (anti tiroid peroksidaz) ve peroksidaz antikoru aynı şeyi ifade eder.

CK 5/6 pozitif ifadesi, cytokeratin 5 ve cytokeratin 6 antikorlarının pozitif reaksiyon göstermesi anlamına gelir. Bu durum, genellikle aşağıdaki alanlarda kullanılır: - Meme ve prostat patolojisi: Bazal hücreleri veya miyopitelyal hücreleri tanımlamak için. - Akciğer: Epitelyoid mezotelyomayı akciğer adenokarsinomundan ayırt etmek için. - Teşhis: Papillom (Cyclin D1 < %4,2, CK 5/6 pozitif) veya papiller karsinom (Cyclin D1 > %37, CK 5/6 negatif) ayrımında.

Anti HBS ve Anti HBC antikorları, hepatit virüslerine karşı vücudun ürettiği farklı antikor türleridir. - Anti HBS: Hepatit B virüsüne karşı bağışıklık kazanıldığını gösteren antikordur. - Anti HBC: Hepatit B çekirdek antikoru olup, virüsün bir parçası olan bu antikor, hepatit B enfeksiyonunun geçmişte veya şu anda vücutta olduğunu gösterir.

Tip 1 diyabette yüksek çıkan antikorlar şunlardır: 1. Adacık hücresi antikorları (ICA): Yeni tanı konulan hastaların %80-90'ında pozitif sonuç verir. 2. İnsülin otoantikoru (IAA): Çocuklarda %50-70, yetişkinlerde ise %20-30 oranında pozitiftir. 3. Glutamik asid dekarboksilaz antikoru (GADA): Yeni tanı tip 1 diyabetlerde %70-80 oranında pozitif bulunur. 4. Anti-tirozin fosfataz (IA-2) ve anti-fogrin (IA-2β) antikorları: Yeni tanı tip 1 çocuklarda %60-70, yetişkinlerde %30-50 oranında pozitiftir. 5. ZnT8A antikoru: 2007'den beri gösterge olarak kabul edilir ve yeni tanı tip 1 diyabette %60-80 pozitif çıkar.

Pasif bağışıklık, vücudun dışarıdan antikor alınmasıyla sağlanan koruma yöntemidir. Pasif bağışıklığın özellikleri: - Etki süresi: Kısa sürelidir, genellikle birkaç hafta veya birkaç ay devam eder. - Kazanma yolları: Doğal veya yapay yollarla elde edilebilir. Örnekler: - Doğal pasif bağışıklık: Yenidoğan bir bebeğin plasenta yoluyla annesinden antikor alması. - Yapay pasif bağışıklık: Kan ürünleri yoluyla verilen antikorlarla bağışıklık kazanılması.

Tip 1 DM (diyabet) antikorları şunlardır: 1. ICA (Adacık Sitoplazmik Antikoru): İnsülin üreten adacık hücrelerindeki yapılara karşı gelişir. 2. IAA (İnsülin Otoantikorları): Yeni tanı tip 1 diyabetlerde %50-70 oranında pozitiftir. 3. GADA (Glutamik Asit Dekarboksilaz Antikorları): Yeni tanı tip 1 diyabetlerde %70-80 oranında pozitif bulunur. 4. IA2 (Anti tirozin fosfataz) ve IA2b (Anti-fogrin) Antikorları): Yeni tanı tip 1 çocuklarda %60-70, yetişkinlerde %30-50 oranında pozitiftir. 5. ZnT8A (Çinko Transporter) Antikorları): 2007'den beri gösterge olarak kabul edilir, yeni tanı tip 1 diyabette %60-80 pozitif çıkar.

Anti-D antikorları aşağıdaki durumlarda yükselir: 1. Hepatit D enfeksiyonu: Anti-HDV (Delta antikoru) seviyeleri, hepatit D virüsüyle enfekte hastalarda ko-enfeksiyon veya süperenfeksiyon varlığını tespit etmek için yükselir. 2. Rh uyumsuzluğu: Rh negatif bir kişi, Rh pozitif kana maruz kaldığında (örneğin, gebelikte) anti-D (Rh) antikorları üretebilir. Bu durumlar, bağışıklık sisteminin yabancı maddelere karşı antikor üretme mekanizmasının bir parçasıdır.