Antikorlar

Antifitit antikor pozitif sonucu, vücudun hepatit B virüsüne karşı bağışıklık kazandığını gösterir. Bu durum, iki şekilde ortaya çıkabilir: 1. Daha önce hepatit B enfeksiyonu geçirip iyileşmek: Antikorların varlığı, virüsün vücuda girip bağışıklık sistemi tarafından yok edildiğini işaret eder. 2. Hepatit B aşısı olmak: Aşı sayesinde vücuda enjekte edilen antijenlere karşı bağışıklık sistemi antikor üretir ve anti HBs testi pozitif çıkar.

Damardan alınan kan tahlilinde bakılan antikorlar şunlardır: 1. IgG: En yaygın bulunan antikor türüdür ve enfeksiyonlara karşı uzun süreli bağışıklık sağlar. 2. IgA: Mukozal yüzeylerde bulunur ve solunum yolları, sindirim sistemi gibi bölgelerde koruma sağlar. 3. IgM: Enfeksiyona karşı verilen ilk bağışıklık yanıtında üretilir. 4. IgE: Alerjik reaksiyonlarda ve parazitik enfeksiyonlarda rol oynar. 5. IgD: B lenfositlerinin yüzeyinde bulunur ve bağışıklık sisteminin antijenleri tanımasına yardımcı olur. Ayrıca, ANA (antinükleer antikor) testi de otoimmün hastalıkların teşhisinde sıkça kullanılan bir kan tahlili yöntemidir.

Anti-mitokondriyal antikor (AMA), çeşitli karaciğer hastalıklarında yükselebilir, bunlar arasında en önemlisi primer biliyer siroz (PBC)'dur. AMA ayrıca şu durumlarda da pozitif bulunabilir: - kronik aktif hepatit; - sistemik lupus eritematosus (SLE); - sifilis; - ilaca bağlı kolestaz; - otoimmün hepatit; - ekstrahepatik obstrüksiyon; - akut enfeksiyöz hepatit.

Anti-ENA ama M2 antikoru, primer biliyer siroz tanısında kullanılan antimitokondriyal antikor türüdür. Kullanım amacı: Bu antikor, karaciğerin küçük ve orta boy kanallarında inflamasyonla seyreden ve sirozla sonuçlanabilecek kronik inflamatuvar hastalıkların ayırıcı tanısına yardımcı olur.

Tip 1 ve tip 2 diyabet antikorları farklıdır. Tip 1 diyabet antikorları, bağışıklık sisteminin pankreastaki insülin üreten hücrelere saldırması sonucu ortaya çıkar ve bu antikorlar genellikle adacık otoantikorları olarak adlandırılır. Tip 2 diyabet ise insülinin vücutta etkili bir şekilde kullanılamaması ile ilişkilidir ve bu durumda antikorlar, vücudun insüline karşı direnç geliştirmesi nedeniyle ortaya çıkar.

Anti CMV IgM testinin negatif sonuca dönmesi, enfeksiyonun tamamen geçtiği ve antikor üretiminin sona erdiği anlamına gelir.

Monoklonal antikorlar (mAb'ler) çeşitli alanlarda önemli işlevler üstlenir: 1. Hastalık Teşhisi: Enfeksiyonların ve hastalık etkenlerinin (bakteri, virüs, parazit vb.) saptanmasında kullanılır. 2. Hastalık Tedavisi: Kanser, otoimmün hastalıklar, metabolik durumlar ve viral enfeksiyonlar gibi hastalıkların tedavisinde etkilidir. 3. Korunma: Çeşitli enfeksiyonlara karşı geliştirilen monoklonal antikorlar, pasif bağışıklık sağlamak amacıyla kullanılır. 4. Aşı Üretimi: Aşıların geliştirilmesinde, antijenlere karşı vücutta antikor oluşumunu sağlamak için kullanılır. Ayrıca, mAb'ler gıda zehirlenmelerinin önlenmesi ve çevre kirliliğinin araştırılmasında da kullanılır.

Anti-HAV IgM yüksekliğinin nedeni, aktif bir Hepatit A enfeksiyonunun varlığıdır. Hepatit A virüsü (HAV) ile ilk kez karşılaşıldığında, vücut Anti-HAV IgM adlı bir antikor üretir ve bu antikorların seviyesi enfeksiyonun ilk evrelerinde yükselir.

Damardan IgG antikoru, immünoglobulin G (IgG) adı verilen ve bağışıklık sistemi tarafından üretilen bir protein türüdür. İşlevleri: - Enfeksiyonlara karşı uzun süreli bağışıklık sağlar. - Plasenta yoluyla anneden bebeğe geçerek yenidoğana pasif bağışıklık kazandırır. Testi: IgG antikorlarının seviyesini ölçmek için kan tahlili yapılır.

LGG pozitif olması, kan tahlilinde immünoglobulin G (IgG) antikorlarının pozitif çıkması anlamına gelir.