Antikorlar

İnfeksiyöz mononükleoziste heterofil antikorlar yükselir.

IgG ve IgM antikorları, bağışıklık sisteminin farklı işlevlere sahip iki önemli bileşenidir. Temel farklar şunlardır: - IgG: En yaygın antikor sınıfıdır ve uzun süreli bağışıklık sağlar. - IgM: Yeni bir enfeksiyonla karşılaşıldığında hızla üretilen ilk antikorlardır. Bu antikorların seviyeleri, hastalıkların teşhisinde ve bağışıklık durumunun değerlendirilmesinde kullanılır.

Opsonizan madde, tıpta bakterilerin fagositoza duyarlı hale getirilmesini sağlayan madde olarak tanımlanır. Bu maddeler, patojenlere yapışarak, fagositlerin (nötrofil ve makrofaj) bu maddelere tutunmasını ve dolayısıyla fagositozun gerçekleşmesini kolaylaştırır. Örnek opsonizan maddeler: IgG, C3b gibi antikorlar ve kompleman sistem elemanlarıdır.

MS (Multipl Skleroz) tanısında aşağıdaki antikorlara bakılabilir: 1. Anti-miyelin antikorları: Miyelin kılıfına karşı oluşan antikorların varlığı, hastalığın otoimmün doğasını destekler. 2. Anti-AQP4 antikoru: Nöromiyelitis optika (NMO) tanısında kullanılır, bu antikor aquaporin-4 isimli bir su kanalına karşı oluşur. 3. Anti-MOG antikoru: MOG (miyelin oligodendrosit glikoprotein) antikoruna karşı gelişen antikor, MOGAD (MOG antikoru ilişkili hastalık) tanısında önemlidir. Bu antikorların yanı sıra, CRP (C-reaktif protein) ve ferritin gibi inflamasyon belirteçleri de MS yönetiminde takip edilir.

Anti-HBc (Hepatit B çekirdek antikoru) seviyesinin yüksek olmasının nedeni, geçmişte veya şu anda vücutta hepatit B enfeksiyonu olmasıdır. Anti-HBc, hepatit B virüsüne karşı koruma sağlamaz. Anti-HBc testinin yüksekliğinin başka nedenleri de olabilir; bu nedenle, doğru yorum için bir sağlık uzmanına başvurulması önemlidir.

İmmune kompleks, bivalent antikorlar ile oluşur.

IgG (immünoglobulin G) vücudun enfeksiyonlara karşı korunmasında önemli bir rol oynar. Başlıca işlevleri şunlardır: Patojenlere bağlanma: Virüs, bakteri ve mantar gibi patojenleri immobilize eder ve aglütinasyon yoluyla bir araya toplar. Opsonizasyon: Patojen yüzeylerini kaplayarak, fagositik bağışıklık hücreleri tarafından tanınmalarını ve yutulmalarını sağlar. Kompleman sistemini aktive etme: Klasik yolu harekete geçirerek patojenlerin yok edilmesine katkıda bulunur. Toksinleri nötralize etme: Toksinleri bağlayarak etkilerini ortadan kaldırır. Antikora bağımlı hücre aracılı sitotoksisiteye (ADCC) katılma: TRIM21 reseptörüne bağlanarak işaretlenmiş viryonları proteazoma yönlendirir. Ayrıca, IgG plasentayı geçebilen tek antikor türüdür ve fetüse pasif bağışıklık sağlar.

Monoklonal antikorlar, biyolojik ajan grubunda yer alır.

İndirekt Coombs testinin pozitif ve negatif sonuçları şu anlamlara gelir: - Pozitif sonuç: Annenin kanında fetal kırmızı kan hücrelerine karşı antikorların bulunduğunu gösterir. - Negatif sonuç: Normal koşullarda olması gereken durumdur ve direkt Coombs testi ile birlikte her iki testin de negatif olması gerektiğini gösterir.

Primer biliyer kolanjit ve primer sklerozan kolanjitte yükselen antikorlar şunlardır: 1. Antinükleer stoplazmik antikor (ANCA): Bu antikor, primer sklerozan kolanjit hastalarının %65-85'inde pozitif bulunur. 2. Antikardiolipin antikor (ACA): Primer sklerozan kolanjitte %65 oranında artar. 3. Antinükleer antikor (ANA): Primer sklerozan kolanjit hastalarının %53'ünde yükselir. Ayrıca, primer biliyer kolanjit tanısında anti-mitokondriyal antikor (AMA) da önemli bir serolojik testtir ve hastaların yaklaşık %95'inde saptanır.

Aglütinojen, kırmızı kan hücrelerinin yüzeyinde bulunan ve kan grubunun belirlenmesine yardımcı olan antijendir. Aglütinin ise, kanda bulunan ve parçacıkların pıhtılaşmasına ve bir araya toplanmasına neden olan bir maddedir, özellikle aşılanmış ve sağlıklı insan ve hayvanların kan serumunda bulunan tipik bir antikordur. Aglütinojen ve aglütinin bir araya geldiğinde, küçük çökelmeler oluşur ve bu olaya aglütinasyon denir.

Anti-nükleer antikor (ANA) testi, gebelikte genellikle güvenlidir. ANA testinin pozitif çıkması, doğrudan gebelik anlamına gelmez; otoimmün hastalıkların göstergesi olabilir. ANA testi sonuçlarının doğru yorumlanması için, klinik bulgular ve diğer laboratuvar testleriyle birlikte değerlendirilmesi gereklidir. En doğru bilgi için bir sağlık uzmanına danışılması önerilir.

Liversite titre ifadesi, titre teriminin yanlış bir kullanımı olabilir. Titre, genellikle kimyasal analiz ve virüs durumunda enfeksiyon gibi durumlarda kullanılan bir terimdir. Titre şu anlamlara gelebilir: - Bir çözeltinin bileşimini tanımlayan değer. - Evcil hayvanların bağışıklık seviyesini değerlendirmek için yapılan kan testi.

Anti-sifiliz antikorları, genellikle sifiliz (frengi) enfeksiyonunda yükselir. Sifiliz dışında, anti-sifiliz antikorlarının yükselebileceği bazı durumlar: Yalancı pozitiflikler: Gebelik, tüberküloz, riketsiyal enfeksiyonlar, endokardit, immünizasyonlar, kronik karaciğer hastalığı, otoimmün hastalıklar gibi durumlarda da anti-sifiliz antikorları yükselebilir. Konjenital sifiliz: Enfekte anneden bebeğe geçiş sonucu çocuklarda da anti-sifiliz antikorları görülebilir. Anti-sifiliz antikorlarının yükselmesi durumunda, doğru teşhis ve tedavi için bir sağlık uzmanına başvurulması önerilir.

Elektroforez yönteminde kullanılan antikorlar, immüno-elektroforez tekniğinde yer alır. Ayrıca, Western blot yönteminde de antikorlar, proteinlerin analizinde kullanılır.

Anti-HBc ve anti-HBe testlerinin pozitif çıkmasının nedenleri şu şekilde açıklanabilir: Anti-HBc: Bu antikor, hepatit B virüsü ile karşılaşmış olan herkeste pozitif bulunur. Anti-HBe: HBeAg'ye karşı vücudun yaptığı antikor olan anti-HBe, hastalığın daha ileri dönemlerinde pozitif saptanır. Test sonuçlarının doğru yorumlanması için bir sağlık uzmanına danışılması önerilir.

AE1/AE3 pozitifliği, genellikle epitelyal kökenli kanserlerde görülür. Bu kanser türleri arasında: Akciğer kanseri; Meme kanseri; Prostat kanseri; Kolon kanseri; Pankreas kanseri; Baş ve boyun kanserleri; Yumurtalık kanseri bulunur. Ayrıca, AE1/AE3 pozitifliği, lenf düğümlerinde metastaz ve tümör tomurcuklanması gibi durumların tespitinde de kullanılır. AE1/AE3 testi, tek başına tanı koymak için kullanılmaz; diğer belirteçlerle birlikte kapsamlı bir teşhis sürecinin parçasıdır.

IAT testi iki farklı anlama gelebilir: 1. Implicit Association Test (IAT): Bu, psikolojik bir araçtır ve bireylerin bilinçaltı önyargılarını ölçmek için kullanılır. 2. Indirect Antiglobulin Test (IAT): Bu, tıbbi bir testtir ve kan serumundaki antikorları tespit etmek için kullanılır.

Humoral ve hücresel bağışıklık arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Humoral Bağışıklık: Bu tür bağışıklık, B hücreleri tarafından üretilen antikorlar aracılığıyla patojenlere karşı savunma sağlar. 2. Hücresel Bağışıklık: Bu bağışıklık türü, spesifik T hücreleri tarafından sağlanır ve enfekte olmuş hücreleri ve kanser hücrelerini tanıyıp yok eden sitotoksik T hücrelerinin aktivasyonu ile gerçekleşir. Özetle, humoral bağışıklık sıvılar aracılığıyla çalışırken, hücresel bağışıklık hücrelerin doğrudan etkisiyle gerçekleşir.

Anti-Rubella kemilüminesans yöntemi, kızamıkçık (rubella) enfeksiyonunun teşhisinde kullanılan bir laboratuvar testidir. Anti-Rubella kemilüminesans veya benzeri testi şu şekilde yapılır: 1. Kan örneği alınır. 2. Kan örneği santrifüj edilerek ayrıştırılır. 3. Serum (kan hücrelerinden ayrılmış sıvı) kısmı ölçülür. 4. Serumdaki Anti-Rubella IgM antikorları ölçülür. 5. Sonuçlar değerlendirilir. Bu test, genellikle kemilüminesans veya enzim bağlı immünosorbent analiz (ELISA) yöntemleri kullanılarak yapılır. Test sonuçları şu şekilde yorumlanabilir: Pozitif sonuç: Yakın zamanda kızamıkçık enfeksiyonu geçirildiğini gösterir. Negatif sonuç: Kızamıkçık enfeksiyonu geçirilmediğini veya çok erken evrede olduğunu gösterir. Sınırda pozitif sonuç: Enfeksiyonun erken evresi veya yanlış pozitiflik olabilir, doktorun daha fazla değerlendirme yapmasını gerektirir.