• Buradasın

    Yerine çalışma iş kanunu nedir?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    Yerine çalışma ile ilgili düzenlemeler, 4857 sayılı İş Kanunu'nda yer almaktadır 12.
    İş Kanunu'na göre:
    • Haftalık çalışma süresi en fazla 45 saattir ve bu süre işveren ve çalışan arasında anlaşmaya bağlı olarak farklı günlere dağıtılabilir 1.
    • Günlük çalışma süresi en fazla 11 saat olarak sınırlandırılmıştır; bu süre normal çalışma ve fazla mesainin toplamıdır 1.
    • Gece çalışmalarında günlük çalışma süresi 7,5 saat ile sınırlandırılmıştır 14.
    • Fazla mesai işin gereğine veya işverenin talebine bağlı olarak yapılabilir ve her saat için işçiye normal saatlik ücretinin %50 fazlası ödenir 1.
    • Yıllık fazla mesai süresi 270 saati aşamaz 1.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

    Konuyla ilgili materyaller

    4857 sayılı iş kanunu iş güvencesi nedir?

    4857 sayılı İş Kanunu'nda düzenlenen iş güvencesi, işçilerin haksız veya keyfi olarak işten çıkarılmasını engelleyen hukuki bir koruma sistemidir. İş güvencesinden yararlanabilmek için aşağıdaki koşullar sağlanmalıdır: İşçi, belirsiz süreli iş sözleşmesi ile çalışmalıdır. İşyerinde en az 30 işçi çalışmalıdır. İşçinin en az 6 aylık kıdemi olmalıdır. İşçi, işveren vekili konumunda olmamalıdır. İş güvencesi kapsamında işçiler, haksız fesih durumunda işe iade davası açabilir ve işverenin kendilerini tekrar işe almasını veya tazminat ödemesini talep edebilir. İş güvencesinin bazı sonuçları: Geçersiz fesih durumunda işveren yükümlülükleri: İşçiyi bir ay içinde işe başlatmak veya tazminat ödemek. İşçinin sorumluluğu: İşe iade kararı sonrası 10 iş günü içinde işverene başvurmak. Boşta geçen süre ücreti: İşçinin dava süresince yaşadığı gelir kaybını gidermek için en fazla 4 aya kadar ödeme yapılması.

    4857 sayılı iş kanunu 25-1 ve 17 arasındaki fark nedir?

    4857 sayılı İş Kanunu'nun 25. maddesi, işverenin iş sözleşmesini belirli durumlarda bildirim süresi beklemeden feshedebileceği halleri düzenler. 25. maddenin (I) numaralı bendi, sağlık sebeplerini kapsar ve işçinin kendi kastından veya yaşam tarzından doğacak bir hastalığa yakalanması veya engelli hale gelmesi durumunu içerir. 17. madde ise bildirim sürelerini düzenler. Özetle, 25. madde işverenin fesih haklarını, 17. madde ise bildirim sürelerini belirler.

    4857 sayılı iş kanunu 20. madde nedir?

    4857 sayılı İş Kanunu'nun 20. maddesi, iş sözleşmesinin feshi ve fesih bildirimine itiraz ile ilgilidir. Bu maddeye göre: 1. Fesih Bildirimi: İş sözleşmesi feshedilen işçi, fesih bildiriminde sebep gösterilmediği veya gösterilen sebebin geçerli bir sebep olmadığı iddiası ile fesih bildiriminin tebliğinden itibaren bir ay içinde iş mahkemesinde dava açabilir. 2. Geçerli Sebebin İspatı: Feshin geçerli bir sebebe dayandığını ispat yükümlülüğü işverene aittir. 3. Özel Hakem ve Arabuluculuk: Taraflar anlaşırlarsa uyuşmazlık, aynı sürede özel hakeme veya arabulucuya götürülebilir. 4. Dava Süreci: Dava, seri muhakeme usulüne göre iki ay içinde sonuçlandırılır ve mahkemenin veya özel hakemin kararına karşı Yargıtay'a başvurulabilir.

    4857 sayılı iş kanunu 41 maddesi nedir?

    4857 sayılı İş Kanunu'nun 41. maddesi, fazla çalışma kavramını düzenler. Bu maddeye göre: Fazla çalışma, haftalık 45 saati aşan çalışmaları ifade eder. Denkleştirme esasının uygulandığı hallerde, işçinin haftalık ortalama çalışma süresi normal haftalık iş süresini aşmamak koşuluyla bazı haftalarda 45 saati aşsa bile bu çalışmalar fazla çalışma sayılmaz. Her bir saat fazla çalışma için verilecek ücret, normal çalışma ücretinin saat başına düşen miktarının %50 yükseltilmesi suretiyle ödenir. İşçi, fazla çalışma karşılığı zamlı ücret yerine, fazla çalıştığı her saat karşılığında bir saat otuz dakikayı, fazla sürelerle çalıştığı her saat karşılığında bir saat onbeş dakikayı serbest zaman olarak kullanabilir. Bir yılda toplam 270 saatten fazla fazla mesai yaptırılamaz. Sağlık nedenlerine dayanan kısa veya sınırlı süreli işlerde ve gece çalışmasında fazla çalışma yapılamaz. Fazla çalışma için işçinin onayı gereklidir.

    4857 sayılı iş kanunu işçi mi işveren mi?

    4857 sayılı İş Kanunu, hem işçi hem de işveren için düzenlemeler içerir. İşçi: Bir iş sözleşmesine dayanarak çalışan gerçek kişiyi ifade eder. İşveren: İşçi çalıştıran gerçek veya tüzel kişi ya da tüzel kişiliği olmayan kurum ve kuruluşları tanımlar.

    4857 iş kanununa tabi çalışanlar hangi statüde?

    4857 sayılı İş Kanunu'na tabi çalışanlar, işçi ve işveren statülerine sahiptir. İşçi: Bir iş sözleşmesine dayanarak çalışan gerçek kişidir. İşveren: İşçi çalıştıran gerçek veya tüzel kişi ya da tüzel kişiliği olmayan kurum ve kuruluşlardır.

    4857 sayılı iş kanunu 19 madde nedir?

    4857 sayılı İş Kanunu'nun 19. maddesi, iş sözleşmesinin feshi sırasında uyulması gereken usulleri düzenler. Bu maddeye göre: İşveren, fesih bildirimini yazılı olarak yapmalı ve fesih sebebini açık ve kesin bir şekilde belirtmelidir. Hakkındaki iddialara karşı savunmasını almadan bir işçinin belirsiz süreli iş sözleşmesi, o işçinin davranışı veya verimi ile ilgili nedenlerle feshedilemez. Ancak, işverenin 25. maddenin (II) numaralı bendi şartlarına uygun fesih hakkı saklıdır.