VergiHukuku

Vergi mevzuatı konu anlatımı için aşağıdaki kitaplar önerilebilir: 1. "Vergi Akademisi Vergi Mevzuatı Konu Anlatımı" - Sedat Sağlam. 2. "Uzmanın Çalışma Kitabı Konu Anlatımlı Soru Bankası" - Hüseyin Bilgin, Berkay Cihan, Çağlar Köksal. 3. "Matrah Vergi Hukuku Konu Anlatımı" - Sertkan Erdurmaz.

Seren & Seren Hukuk Bürosu, aşağıdaki hukuk alanlarında davalara bakmaktadır: Borçlar hukuku. Kentsel dönüşüm. Vergi hukuku. İş hukuku. İcra ve takip hukuku. Ticaret hukuku. Sözleşmeler hukuku. Sivil havacılık hukuku. KVKK (Kişisel Verilerin Korunması).

Vergi mevzuatının en güçlü kaynağı Anayasa'dır. Bunun yanı sıra, vergi hukukunun diğer güçlü kaynakları arasında kanunlar, uluslararası vergi anlaşmaları, Cumhurbaşkanlığı kararnameleri, tüzükler ve yönetmelikler yer alır.

Vergi hukuku, bazı yönleriyle zor bir ders olarak değerlendirilebilir. Bu dersin zor olmasının bazı nedenleri şunlardır: - Disiplinler arası bir alan olması. - Kendine özgü dili ve terminolojisi. - Sık sık değişen mevzuat. - Çok sayıda vergi kanunu ve alt mevzuat. Ancak, vergi hukukunda uzmanlaşmak, büyük bir başarı hazzı ve ekonomik fırsatlar sunar.

Atatürk Üniversitesi'nde vergi hukuku ile ilgili eğitim Muhasebe ve Vergi Uygulamaları bölümünde verilmektedir.

Murat Batı'nın bazı kitapları şunlardır: 1. "Vergi Hukuku (Genel Hükümler)". 2. "Muhasebe Hileleri ve Vergiden Kaçınma". 3. "Türk Vergi Sistemi" (Binhan Elif Yılmaz ile birlikte). 4. "Hayvanlar ve Hukuk". 5. "Bir Küresel Salgın ve Hukuk: Covid–19" (Sezai Çağlayan ile birlikte).

Evet, vergi hukuku vergilendirme yetkisini sınırlayan uluslararası anlaşmalar, uluslararası hukuk ile ilişkilidir. Uluslararası hukuk, sınır ötesi işlemlere uygulanacak vergiyle ilgili davranışlara yön veren kurallar manzumesini içerir. Bu anlaşmalar, devletlerin vergilendirme yetkilerini karşılıklı olarak paylaştırmalarını ve çakışmaları gidermelerini sağlar.

By 1259 ifadesi iki farklı bağlamda kullanılabilir: 1. Vergi Hukuku: "Constructive Sale Rule, Section 1259" olarak bilinen bir İç Gelir Kodu bölümü, sermaye kazançları vergisine tabi olan işlem türlerini genişletir. 2. Giyim: "Siyah Parçalı Life Yıkamalı T-Shirt BY-1259" adlı bir ürün, BYBASICMAN markasının koleksiyonunda yer almaktadır.

İdare mahkemesi ve vergi mahkemesi arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Görev Alanı: İdare mahkemesi, idarenin hukuka aykırı işlem ve eylemlerine karşı açılan idari davalara bakarken, vergi mahkemesi idarenin vergi, resim, harç ve benzeri mali yükümler ile bunların zam ve cezalarına ilişkin iptal ve tam yargı davalarına bakar. 2. Yetki: İdare mahkemeleri, vergi mahkemelerinin görevine giren davalar ve ilk derece mahkemesi olarak Danıştay’da görülen davalar dışındaki tüm iptal davaları ve tam yargı davalarında yargılama yapar. 3. Karar Türleri: İdare mahkemesi, idari işlemlerin hukuka uygunluğunu denetlerken, yerindeliğini denetlemez.

AÖF Genel Vergi Hukuku ders kitabı 174 sayfadır.

Vergi kanunlarının yorumunda dikkate alınan temel ilkeler şunlardır: 1. Verginin Kanuniliği İlkesi: Vergi ve benzeri mali yükümlülükler ancak kanunla konulabilir, değiştirilebilir veya kaldırılabilir. 2. Genellik ve Eşitlik İlkesi: Herkes mali gücüne göre vergi ödemekle yükümlüdür ve aynı durumdaki kişilere farklı vergisel muamele yapılamaz. 3. Kıyas Yasağı: Vergi hukukunda hükümlerin kıyas yoluyla genişletilmesi mümkün değildir; sadece kanunda belirtilen durumlar için uygulanabilir. 4. Dar Yorum İlkesi: Vergilendirme işlemleri mükellefin aleyhine genişletilemez. 5. Ekonomik Yaklaşım İlkesi: Vergi yasalarının yorumlanmasında, hukuki biçimlerin ötesine geçilerek gerçek ekonomik nitelik ve içeriklerin esas alınması gerekir. Ayrıca, yorum sürecinde sistematik, tarihi ve amaçsal yorum yöntemleri de kullanılır.

Vergi hukukunun yazılı olmayan kaynakları şunlardır: 1. Örf ve Adet: Toplum içinde uyulması zorunluluk hissedilen gelenek, görenek ve davranış kalıpları. 2. Bilimsel Görüşler: Hukukçuların ve akademisyenlerin vergi hukuku konusundaki görüşleri. Bu kaynaklar, vergi hukukunun yardımcı (tali) kaynakları arasında yer alır ve yeni bir vergi normu getirmezler, sadece mevcut düzenlemelerin yorumlanmasında kullanılırlar.

Vergi hukuku ve idare hukuku farklı işlevlere sahip hukuk dallarıdır, ancak birbirleriyle ilişkilidirler. Vergi hukuku, devletin mali kaynaklarını oluşturmak amacıyla koyduğu vergilendirme kurallarını inceler. İdare hukuku ise, kamu yönetiminin işleyişini ve devletin idari organlarının yetki ve sorumluluklarını düzenler. Farklar: - Konu: Vergi hukuku, vergilendirme ve vergi idaresini; idare hukuku ise idari işlemler ve kamu hizmetlerini kapsar. - Yetki: Vergi hukuku, vergilerin tarh, tahakkuk ve tahsil aşamalarını içerirken, idare hukuku idarenin yargısal denetimini de içerir.

Anayasa hukuku ve vergi hukuku arasındaki ilişki, vergilerin kanuniliği ilkesine dayanır. Bu ilkeye göre, vergiler yalnızca kanunla konulabilir, değiştirilebilir veya kaldırılabilir.

Vergi ceza hukuku dersinde işlenen konular şunlardır: 1. Kabahat ve Suç Kavramı: Kabahat ve suçun tanımı, unsurları ve özellikleri. 2. Vergi Kabahatleri: Türleri, nitelikleri, ceza kesme usulü ve sonuçları. 3. Vergi Suçları: Kaçakçılık, vergi mahremiyetini ihlal, mükelleflerin özel işlerini yapma gibi suçların çeşitleri ve cezaları. 4. Cezaları Sona Erdiren Haller: Vergi kabahat ve suçlarına karşı idari ve yargısal yollara başvurma, cezaların ortadan kalkması veya hafifletilmesi. 5. Vergi Usul Hukuku: Vergi borçlarının tarh, tebliğ, tahakkuk ve tahsilat süreçleri. Bu ders ayrıca, vergi ceza hukukunun diğer hukuk dallarıyla ilişkisini de kapsar.

Vergi hukukunun kaynakları iki ana kategoriye ayrılır: asli kaynaklar ve tali kaynaklar. Asli kaynaklar şunlardır: 1. Anayasa ve Kanunlar: Ülkenin anayasası ve bu anayasaya dayalı olarak çıkarılan kanunlar. 2. Uluslararası Vergi Anlaşmaları: Ülkeler arası yapılan anlaşmalar. 3. Cumhurbaşkanlığı Kararnameleri: Cumhurbaşkanı tarafından çıkarılan kararnameler. 4. Tüzük ve Yönetmelikler: Vergi hukukunu daha ayrıntılı bir şekilde düzenleyen düzenlemeler. 5. Anayasa Mahkemesi Kararları: Vergi hukukuyla ilgili anayasa ihlali iddialarını değerlendiren kararlar. Tali kaynaklar ise şunlardır: 1. Yargı Organlarının Kararları: Vergi mahkemeleri ve yargı organlarının verdiği kararlar. 2. Açıklayıcı Genel Tebliğler: Maliye Bakanlığı veya vergi otoriteleri tarafından yayınlanan tebliğler. 3. Genelgeler, Özelgeler ve Sirkülerler: Vergi dairesi tarafından yayınlanan açıklamalar. 4. Bilimsel Görüşler ve Örf ve Adetler: Vergi hukukunda net bir düzenleme olmayan durumlarda başvurulan kaynaklar.

Uzlaşma talebi farklı alanlarda farklı şekillerde yapılabilir: 1. Ceza Hukuku: Uzlaşma talebi, kolluk görevlileri, Cumhuriyet savcısı veya hâkim tarafından taraflara uzlaşma teklif edilmesiyle başlar. 2. Vergi Hukuku: - Tarhiyat Öncesi Uzlaşma: Vergi incelemesine başlanmış mükellefler için geçerlidir. - Tarhiyat Sonrası Uzlaşma: Vergi daireleri tarafından mükellef adına tarh edilen vergiler ve kesilen cezalar için geçerlidir.

Vergi hukuku ve medeni hukuk arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Konu ve Amaç: - Vergi hukuku, devletin kamu hizmetlerini finanse etmek amacıyla vatandaşlardan aldığı vergilerin düzenlenmesi ile ilgilidir. - Medeni hukuk, kişiler arasındaki hukuki ilişkileri, malvarlıklarını, aile ilişkilerini ve miras hukukunu düzenler. 2. Hukukun Türü: - Vergi hukuku, kamu hukuku dallarından biridir ve devletin üstün yetkileriyle ilgilidir. - Medeni hukuk, özel hukuk dallarından olup, tarafların serbest iradeleriyle yaptıkları sözleşmelere dayanır. 3. Uygulama Alanı: - Vergi hukuku, devlet ve vatandaşlar arasındaki vergi ilişkisini kapsar. - Medeni hukuk, bireylerin birbirleriyle olan ilişkilerini düzenler ve genellikle mahkeme kararıyla kesinleşir.

Anayasa hukukunun vergi hukukuna etkileri şunlardır: 1. Hukuk Devleti İlkesi: Anayasa'nın 2. maddesi olan hukuk devleti ilkesi, vergi hukukunun temelini oluşturur. 2. Verginin Kanuniliği İlkesi: Anayasa'nın 73. maddesi, vergilerin ancak kanunla konulabileceğini, değiştirilebileceğini veya kaldırılabileceğini öngörür. 3. Eşitlik ve Genellik İlkesi: Anayasa, herkesin mali gücüne göre vergi ödemekle yükümlü olduğunu belirtir. 4. Yargı Yoluna Başvuru Hakkı: Vergi ödevlileri, vergilendirme işlemlerine karşı yargı yoluna başvurma hakkına sahiptir.

Dar mükellef, vergi hukukunda ikameti Türkiye’de bulunmayan veya ilgili takvim yılı içerisinde Türkiye’de sürekli olarak altı aydan fazla ikamet etmeyen vergi mükelleflerini ifade eden terimdir. Bu kişiler, yalnızca Türkiye sınırları içinde elde ettikleri kazançlar üzerinden vergiye tabi tutulurlar.