TMK

TMK 302 ve 303 maddeleri, Türk Medeni Kanunu'nun babalık hükmü ile ilgili düzenlemeleridir. TMK 302 maddesi babalığa karine oluşturan durumları düzenler ve şu şekildedir: > "Davalının, çocuğun doğumundan önceki üçyüzüncü gün ile yüzsekseninci gün arasında ana ile cinsel ilişkide bulunmuş olması, babalığa karine sayılır. Bu sürenin dışında olsa bile fiilî gebe kalma döneminde davalının ana ile cinsel ilişkide bulunduğu tespit edilirse aynı karine geçerli olur. Davalı, çocuğun babası olmasının olanaksızlığını veya bir üçüncü kişinin baba olma olasılığının kendisininkinden daha fazla olduğunu ispatlarsa karine geçerliliğini kaybeder". TMK 303 maddesi ise hak düşürücü süreleri belirler ve şu şekildedir: > "Babalık davası, çocuğun doğumundan önce veya sonra açılabilir. Ananın dava hakkı, doğumdan başlayarak bir yıl geçmekle düşer. Çocuğa doğumdan sonra kayyım atanmışsa, çocuk hakkında bir yıllık süre, atamanın kayyıma tebliği tarihinde; hiç kayyım atanmamışsa çocuğun ergin olduğu tarihte işlemeye başlar. Çocuk ile başka bir erkek arasında soybağı ilişkisi varsa, bir yıllık süre bu ilişkinin ortadan kalktığı tarihte işlemeye başlar. Bir yıllık süre geçtikten sonra gecikmeyi haklı kılan sebepler varsa, sebebin ortadan kalkmasından başlayarak bir ay içinde dava açılabilir".

Türk Medeni Kanunu'na (TMK) göre aileyi temsil etme yetkisi, eşlerden her birine aittir. Ortak yaşamın devamı süresince. Diğer durumlarda. Temsil yetkisi, kişiye sıkı sıkıya bağlı, devredilmez ve vazgeçilmez bir nitelik taşır.

TMK 223/2 maddesi, aile konutu için de geçerlidir. TMK 223/2'ye göre, eşlerden biri, diğer eşin rızası olmadan paylı mülkiyet konusu maldaki payı üzerinde tasarrufta bulunamaz.

TMK 432, Türk Medeni Kanunu'nun 432. maddesi anlamına gelir ve "Koruma Amacıyla Özgürlüğün Kısıtlanması"nı düzenler. Bu maddeye göre, akıl hastalığı, akıl zayıflığı, alkol veya uyuşturucu madde bağımlılığı, ağır tehlike arzeden bulaşıcı hastalık veya serserilik sebeplerinden biriyle toplum için tehlike oluşturan her ergin kişi, kişisel korunmasının başka şekilde sağlanamaması halinde, tedavisi, eğitimi veya ıslahı için elverişli bir kuruma yerleştirilir veya alıkonulabilir. Bu kararın uygulanabilmesi için, kamu görevlileri, bu tür bir durumun varlığını öğrendiklerinde, hemen yetkili vesayet makamına bildirmek zorundadırlar.

TMK 1007 kapsamında zararın hesaplanması için aşağıdaki unsurlar dikkate alınmalıdır: 1. Uygun İlliyet Bağı: Zararın, tapu sicilinin yolsuz tutulması ile doğrudan bağlantılı olması gerekmektedir. 2. Gerçek Zarar: Tazminat miktarı, tapu kaydının iptali nedeniyle mal sahibinin mal varlığında meydana gelen azalma olarak belirlenir. 3. Bilirkişi Raporu: Taşınmazın değerinin tespitinde, kamulaştırma kanununa göre seçilmiş bir bilirkişi heyetinin raporu esas alınır. Devletin sorumluluğuna gidilebilmesi için ayrıca kusurun da bulunması gerekebilir; yani tapu memurunun veya yardımcılarının kusurlu olması durumunda devlet, ödediği tazminat için rücu hakkını kullanabilir.

Türk Medeni Kanunu (TMK) madde 702 ve 703 elbirliği mülkiyeti ile ilgilidir. Madde 702 şu hükümleri içerir: 1. Ortakların hakları ve yükümlülükleri, topluluğu doğuran kanun veya sözleşme hükümleri ile belirlenir. 2. Kanunda veya sözleşmede aksine bir hüküm bulunmadıkça, gerek yönetim, gerek tasarruf işlemleri için ortakların oybirliğiyle karar vermeleri gerekir. 3. Sözleşmeden doğan topluluk devam ettiği sürece, paylaşma yapılamaz ve bir pay üzerinde tasarrufta bulunulamaz. 4. Ortaklardan her biri, topluluğa giren hakların korunmasını sağlayabilir. Bu korumadan bütün ortaklar yararlanır. Madde 703 ise elbirliği mülkiyetinin sona ermesini düzenler ve şu durumları içerir: 1. Elbirliği mülkiyeti, malın devri, topluluğun dağılması veya paylı mülkiyete geçilmesiyle sona erer. 2. Paylaştırma, aksine bir hüküm bulunmadıkça, paylı mülkiyet hükümlerine göre yapılır.

TMK madde 640 ve 641 şu şekilde açıklanabilir: TMK madde 640: Birden çok mirasçı bulunması hâlinde, mirasın geçmesiyle birlikte paylaşmaya kadar, mirasçılar arasında terekedeki bütün hak ve borçları kapsayan bir ortaklık meydana gelir. Mirasçılar terekeye elbirliğiyle sahip olurlar ve sözleşme veya kanundan doğan temsil ya da yönetim yetkisi saklı kalmak üzere, terekeye ait bütün haklar üzerinde birlikte tasarruf ederler. TMK madde 641: Mirasçılar, tereke borçlarından müteselsilen sorumludurlar. Ana ve baba veya büyük ana ve büyük baba ile birlikte yaşayan ve emeklerini veya gelirlerini aileye özgüleyen ergin çocuklar ile torunlara verilecek uygun miktardaki tazminat, bu yüzden terekenin borç ödemeden acze düşmemesi kaydıyla tereke borcu sayılır.

Türk Medeni Kanunu (TMK) Madde 406 gereği kısıtlı olmak, imamlığa engel teşkil etmez. Bu madde, savurganlık, alkol veya uyuşturucu madde bağımlılığı, kötü yaşama tarzı veya malvarlığını kötü yönetme gibi sebeplerle kişiyi kısıtlamayı düzenler. Kısıtlılık durumu, kişinin hukuki işlemlerini yapma ve bazı hakları kullanma yeteneğini kısıtlar, ancak dini görevlerine engel olmaz.

Türk Medeni Kanunu (TMK) 166/3. fıkra, aşağıdaki hallerde uygulanır: 1. Evlilik en az bir yıl sürmüşse ve eşler ya birlikte mahkemeye başvurmuş ya da bir eş diğerinin davasını kabul etmişse. 2. Hakim, tarafları bizzat dinleyerek iradelerinin serbestçe açıklandığına kanaat getirirse. 3. Boşanmanın mali sonuçları ve çocukların durumu hususunda taraflarca kabul edilecek düzenlemeyi uygun bulursa. Bu şartlar sağlandığında, hakim anlaşmalı boşanmaya karar verebilir.

Aile konutu şerhi, Türk Medeni Kanunu'nun (TMK) 194. maddesinden kaynaklanır. Bu maddeye göre, eşlerden biri, diğer eşin açık rızası bulunmadıkça, aile konutu ile ilgili kira sözleşmesini feshedemez, aile konutunu devredemez veya aile konutu üzerindeki hakları sınırlayamaz.

Türk Medeni Kanunu'nun (TMK) 714. maddesi, kazandırıcı zamanaşımı sürelerinin hesaplanmasında Borçlar Kanunu'nun zamanaşımına ilişkin hükümlerinin kıyas yoluyla uygulanacağını belirtir.

TMK 564 ve TMK 565 maddeleri, Türk Medeni Kanunu'nda miras hukuku ile ilgili farklı konuları düzenler: 1. TMK 564: "Bölünmez Mal Vasiyetinde" başlıklı bu madde, değerinde azalma meydana gelmeksizin bölünmesine olanak bulunmayan belirli bir mal vasiyetinin tenkise tabi olması durumunda, vasiyet alacaklısının iki seçenekten birini tercih edebileceğini belirtir. Bu seçenekler: - Tenkisi gereken kısmın değerini ödeyerek malın verilmesini istemek. - Tasarruf edilebilir kısmın değerini karşılayan parayı istemek. 2. TMK 565: Bu madde, mirasbırakanın saklı payları ihlal eden sağlararası kazandırmalarını düzenler. Bu kazandırmalar arasında: - Mirasçılık sıfatını kaybeden yasal mirasçıya yapılan kazandırmalar; - Altsoya geri verilmemek kaydıyla yapılan malvarlığı devri veya borçtan kurtarma yoluyla yapılan kazandırmalar; - Miras haklarının ölümden önce tasfiyesi maksadıyla yapılan kazandırmalar; - Dönme hakkı saklı tutularak yapılan bağışlamalar ve ölümünden önceki bir yıl içinde yapılan bağışlamalar.

Resmi vasiyetname, Türk Medeni Kanunu'nun (TMK) 532. maddesine göre, iki tanığın katılmasıyla resmi memur tarafından düzenlenen yazılı ölüme bağlı bir tasarruf türüdür. Resmi vasiyetnamenin unsurları: 1. Yetkili resmi memur: Sulh hâkimi, noter veya kanunla kendisine bu yetki verilmiş diğer bir görevli olabilir. 2. Tanıkların katılımı: Tanıklar, işlemde bizzat hazır bulunmalı ve irade açıklamasına tanıklık etmelidir. 3. Düzenleme faaliyeti: Resmi memur, vasiyetçi beyanı doğrultusunda belgeyi oluşturur. Bu tür vasiyetname, devlet güvencesinde düzenlendiği için sahtelik, baskı ve irade fesadı risklerini büyük ölçüde ortadan kaldırır.

TMK'nın 1007. maddesi uyarınca zararın hesaplanması, tapu sicilinin hatalı tutulması nedeniyle devletin tazminat sorumluluğuna dayanır ve şu adımları içerir: 1. Fiil: Tapu sicilinde bir hata veya eksiklik olmalıdır. 2. Zarar: Hatalı kayıt doğrudan bir zarara yol açmış olmalıdır; bu, taşınmaz üzerindeki hak kaybı, mali kayıp veya planlanan işlemlerde engellemelerle karşılaşma gibi somut zararlar olabilir. 3. Hukuka Aykırılık: Hatalı işlem, tapu sicilinin tutulmasına dair yasal mevzuata aykırı olmalıdır. 4. Nedensellik Bağı: Zarar, hatalı işlem ile doğrudan bağlantılı olmalıdır. Zararın hesaplanması için, emsal taşınmazların değeri, imar durumu, yüzölçümü gibi faktörler dikkate alınarak bilirkişi raporu hazırlanır ve bu rapora göre tazminat miktarı belirlenir.

Türk Medeni Kanunu (TMK) 186. ve 187. maddeleri şu şekildedir: 186. madde: - Evlilik birliğinin yönetimi: Eşler, evlilik birliğini beraberce yönetirler. - Giderlere katılma: Eşler, birliğin giderlerine güçleri oranında emek ve malvarlıkları ile katılırlar. 187. madde: - Kadının soyadı: Kadın, evlenmekle kocasının soyadını alır; ancak evlendirme memuruna veya daha sonra nüfus idaresine yapacağı yazılı başvuruyla kocasının soyadı önünde önceki soyadını da kullanabilir. - Birden fazla soyadı: Daha önce iki soyadı kullanan kadın, bu haktan sadece bir soyadı için yararlanabilir.

TMK 324, Türk Medeni Kanunu'nun 324. maddesi anlamına gelir ve bu madde, ana ve babanın çocuk ile kişisel ilişkisini düzenleyen hükümleri içerir. Özetle, TMK 324 şu şekildedir: "Ana ve babadan her biri, diğerinin çocuk ile kişisel ilişkisini zedelemekten, çocuğun eğitilmesi ve yetiştirilmesini engellemekten kaçınmakla yükümlüdür". Bu madde ayrıca, kişisel ilişki kurma hakkının reddedilebileceği veya alınabileceği durumları da belirler.

Tenkis davası, Türk Medeni Kanunu (TMK) madde 506 kapsamında şu hallerde açılır: 1. Saklı payın ihlali: Miras bırakanın ölüme bağlı tasarrufları veya sağlararası bağışlamaları ile saklı paylı mirasçıların haklarını ihlal etmesi durumunda. 2. Davacı sıfatı: Yalnızca saklı paylı mirasçılar bu davayı açabilir; saklı payı olmayan mirasçılar veya alacaklılar dava açamaz. 3. Süre: Saklı payı ihlal eden tasarrufu öğrenen mirasçı, 1 yıl içinde tenkis davası açmalıdır. Tenkis davasının amacı, saklı paylı mirasçılara kanunen korunan paylarının iade edilmesidir.

TMK 286 maddesi, Türk Medeni Kanunu'nun Kocanın Babalığı başlıklı ikinci ayırımında yer alır ve soybağının reddi ile ilgilidir. Özetle, bu madde şu hükümleri içerir: 1. Dava Hakkı: Koca, soybağının reddi davasını açarak babalık karinesini çürütebilir. 2. Çocuk da Dava Açabilir: Çocuk da dava hakkına sahiptir ve bu davayı ana ve kocaya karşı açar. 3. İspat Yükü: Çocuk evlilik içinde ana rahmine düşmüşse, davacının kocanın baba olmadığını ispat etmesi gerekir. 4. Hak Düşürücü Süreler: Koca, davayı, doğumu ve baba olmadığını öğrendiği tarihten başlayarak bir yıl içinde açmak zorundadır.

TMK'nın 692. maddesi emredici ifadesi, bu maddenin bütün paydaşların kabulüne bağlı olduğunu belirtir.

TMK'nın 504 ve 505 maddeleri şu şekildedir: Madde 504: Mirasbırakanın yanılma, aldatma, korkutma veya zorlama etkisi altında yaptığı ölüme bağlı tasarruf geçersizdir. Madde 505: Mirasçı olarak altsoyu, ana ve babası veya eşi bulunan miras bırakan, mirasının saklı paylar dışında kalan kısmında ölüme bağlı tasarrufta bulunabilir.