TMK

Evet, Türk Medeni Kanunu'nun (TMK) 407. ve 471. maddeleri iptal edilmiştir. Bu karar, Anayasa Mahkemesi'nin 2023/54 sayılı kararıyla alınmış ve 23 Haziran 2023 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanmıştır.

Türk Medeni Kanunu (TMK) madde 166'ya göre boşanma davası, aşağıdaki durumlarda açılabilir: 1. Evlilik birliğinin temelden sarsılması: Eşlerden her biri, evlilik birliğinin ortak hayatı sürdürmeleri kendilerinden beklenmeyecek derecede temelinden sarsılmış olması halinde boşanma davası açabilir. 2. En az bir yıl evlilik süresi: Evlilik en az bir yıl sürmüşse, eşlerin birlikte başvurması ya da bir eşin diğerinin davasını kabul etmesi halinde boşanma davası açılabilir. Boşanma davasının açılması için zamanaşımı süresi ise zina ve hayata kast gibi özel boşanma sebeplerinde, dava hakkı olan eşin öğrenme tarihinden itibaren altı ay ve her hâlde eylemin üzerinden beş yıldır.

TMK madde 644 ve 612 birlikte değerlendirildiğinde, şu sonuçlar ortaya çıkar: 1. TMK madde 644: Elbirliği mülkiyetinin paylı mülkiyete dönüştürülmesi konusunu düzenler. 2. TMK madde 612: Mirasın en yakın yasal mirasçıların tamamı tarafından reddedilmesi halinde, mirasın ikinci derecedeki mirasçılara geçmeyeceğini, aksine sulh hukuk mahkemesi tarafından iflas hükümlerine göre tasfiye edileceğini düzenler. Bu iki madde birlikte değerlendirildiğinde, elbirliği mülkiyetinin paylı mülkiyete dönüştürülmesi süreci, mirasın tasfiyesi ile birlikte işleyebilir. Eğer miras, en yakın yasal mirasçılar tarafından reddedilirse, tereke iflas hükümlerine göre tasfiye edilir ve bu süreçte tasfiye memuru atanır.

TMK 598 maddesi, Türk Medeni Kanunu'nun Mirasçılık Belgesi başlıklı bölümünü ifade eder. Bu madde şu şekildedir: > Başvurusu üzerine yasal mirasçı oldukları belirlenenlere, sulh mahkemesince veya noterlikçe mirasçılık sıfatlarını gösteren bir belge verilir. Diğer hükümler ise şu şekildedir: Mirasçı atamaya veya vasiyete ilişkin ölüme bağlı tasarrufa mirasçılar veya başka vasiyet alacaklıları tarafından kendilerine bildirilmesinden başlayarak bir ay içinde itiraz edilmedikçe, lehine tasarrufta bulunulan kimseye, sulh mahkemesince atanmış mirasçı veya vasiyet alacaklısı olduğunu gösteren bir belge verilir. Mirasçılık belgesinin geçersizliği her zaman ileri sürülebilir. Ölüme bağlı tasarrufun iptaline ilişkin dava hakkı saklıdır.

Türk Medeni Kanunu (TMK) Madde 614, mirasçıların mirası reddederken, kendilerinden sonra gelen mirasçılardan mirası kabul edip etmeyeceklerinin sorulmasını tasfiyeden önce isteyebileceklerini düzenler. Bu durumda: 1. Ret, sulh hakimi tarafından daha sonra gelen mirasçılara bildirilir. 2. Bunlar bir ay içinde mirası kabul etmezlerse, reddetmiş sayılırlar. 3. Miras, iflas hükümlerine göre tasfiye edilir ve tasfiye sonunda arta kalan değerler, önce gelen mirasçılara verilir.

Elbirliği mülkiyeti, Türk Medeni Kanunu'nun 701. maddesi ve devamında düzenlenmiştir.

TMK 564 ve 565 maddeleri kapsamında tenkis davası, miras bırakanın ölüme bağlı tasarrufları veya sağlararası kazandırmaları ile saklı paylı mirasçıların haklarını ihlal etmesi durumunda açılan bir davadır. Tenkis davasının temel unsurları: - Saklı pay ihlali: Miras bırakanın tasarruflarının, mirasçıların saklı paylarını aşması gerekir. - Davacı: Kural olarak, saklı paylı mirasçılar bu davayı açabilir. - Davalı: Tasarruftan yararlanan gerçek kişiler veya tüzel kişiler olabilir. - Amaç: Saklı paylı mirasçıların kanunen korunan paylarının iade edilmesidir. Tenkis davasında mahkeme, miras bırakanın tasarruflarının bir kısmını indirerek saklı pay oranını belirler ve bu doğrultuda karar verir.

TMK madde 230, Türk Medeni Kanunu'nun Mal Ayrılığı başlıklı üçüncü ayımında yer alan bir maddedir ve kişisel mallar ile edinilmiş mallar arasında denkleştirme konusunu düzenler. Maddeye göre: - Bir eşin kişisel mallara ilişkin borçları, edinilmiş mallardan veya edinilmiş mallara ilişkin borçları kişisel mallarından ödenmiş ise, tasfiye sırasında denkleştirme istenebilir. - Her borç, ilişkin bulunduğu mal kesimini yükümlülük altına sokar ve hangi kesime ait olduğu anlaşılamayan borç, edinilmiş mallara ilişkin sayılır. - Bir mal kesiminden diğer kesimdeki malın edinilmesine, iyileştirilmesine veya korunmasına katkıda bulunulmuşsa, değer artması veya azalması durumunda denkleştirme, katkı oranına ve malın tasfiye zamanındaki değerine veya mal daha önce elden çıkarılmışsa hakkaniyete göre yapılır.

TMK 188. maddesine göre eşlerin temsil yetkisi şu şekildedir: Eşlerden her biri, ortak yaşamın devamı süresince ailenin sürekli ihtiyaçları için evlilik birliğini temsil eder. Ailenin diğer ihtiyaçları için eşlerden biri, birliği ancak aşağıdaki hâllerde temsil edebilir: 1. Diğer eş veya haklı sebeplerle hâkim tarafından yetkili kılınmışsa; 2. Birliğin yararı bakımından gecikmede sakınca bulunur ve diğer eşin hastalığı, başka bir yerde olması veya benzeri sebeplerle rızası alınamazsa.

Türk Medeni Kanunu'nun (TMK) 240 ve 652 maddeleri arasındaki farklar şunlardır: 1. Kapsam ve Koşullar: - TMK 240: Eşler arasında edinilmiş mallara katılma rejiminin bulunması ve bu rejimin ölümle sona ermesi durumunda, sağ kalan eşin katılma alacağına mahsuben aile konutu ve ev eşyası üzerinde intifa, oturma veya mülkiyet hakkı talep etmesini düzenler. - TMK 652: Eşlerden birinin ölümü halinde, tereke malları arasında yer alan konut veya konut eşyası üzerinde, sağ kalan eşin miras hakkına mahsuben ayni hak talep etmesini düzenler. 2. Hak Talebi: - TMK 240: Hak talebi, sadece katılma alacağının varlığı durumunda mümkündür. - TMK 652: Miras hakkı olan herkes, bu madde kapsamında hak talep edebilir. 3. Özgünleme: - TMK 240: Özgünleme, mal rejiminin tasfiyesi sırasında yapılır. - TMK 652: Özgünleme, terekenin paylaştırılmasına ilişkin özel bir hükümdür.

Türk Medeni Kanunu (TMK) Madde 405 gereği kısıtlanma, kamu haklarından mahrumiyet anlamına gelmez. TMK Madde 405'e göre, akıl hastalığı veya akıl zayıflığı sebebiyle işlerini göremeyen, korunması ve bakımı için sürekli yardıma muhtaç olan veya başkalarının güvenliğini tehlikeye sokan erginler kısıtlanır. Bu durum, kişinin hukuki ehliyetinin sınırlanması anlamına gelir, ancak kamu haklarından yararlanma yeteneğini doğrudan etkilemez.

TMK 169 maddesi, Türk Medeni Kanunu'nun Boşanma Davası Geçici Önlemler başlıklı bölümünü düzenler. Bu maddeye göre, boşanma veya ayrılık davası açıldığında hakim, davanın devamı süresince gerekli olan geçici önlemleri re'sen alır. Bu önlemler arasında: eşlerin barınması; geçimleri; eşlerin mallarının yönetimi; çocukların bakımı ve korunması yer alır.

TMK madde 163 ve 164 ile madde 165 ve 166 arasındaki farklar şunlardır: 1. TMK madde 163: Eşlerden biri küçük düşürücü bir suç işler veya haysiyetsiz bir hayat sürer ve bu sebeplerden ötürü onunla birlikte yaşaması diğer eşten beklenemezse, bu eş her zaman boşanma davası açabilir. 2. TMK madde 164: Eşlerden biri, evlilik birliğinden doğan yükümlülüklerini yerine getirmemek maksadıyla diğerini terk ettiği veya haklı bir sebep olmadan ortak konuta dönmediği takdirde, terk edilen eş boşanma davası açabilir. TMK madde 165 ve madde 166 ise akıl hastalığı ve evlilik birliğinin sarsılması ile ilgilidir: 3. TMK madde 165: Eşlerden biri akıl hastası olup da bu yüzden ortak hayat diğer eş için çekilmez hâle gelirse, hastalığın geçmesine olanak bulunmadığı resmî sağlık kurulu raporuyla tespit edilmek koşuluyla bu eş boşanma davası açabilir. 4. TMK madde 166: Evlilik birliği, ortak hayatı sürdürmeleri kendilerinden beklenmeyecek derecede temelinden sarsılmış olursa, eşlerden her biri boşanma davası açabilir.

Türk Medeni Kanunu (TMK) uyarınca vesayet, aşağıdaki durumlarda sona erer: 1. Küçüklerde: Küçük üzerindeki vesayet, ergin olmasıyla kendiliğinden sona erer. 2. Hapis cezası almış kişilerde: Hapis cezasının tamamlanması ile birlikte vesayeti de sona erer. 3. Kısıtlılarda: Yetkili vesayet makamının kararıyla sona erer. 4. Akıl hastalarında: Sağlık kuruluşlarının vereceği rapora göre vesayet sona erdirilebilir. 5. Kötü alışkanlıklarından dolayı vesayet altına alınmış olanlarda: En az 1 yıl boyunca vesayet altında olmak ve herhangi bir şikayetin olmaması durumunda vesayet kaldırılabilir.

TMK 698 maddesi, Türk Medeni Kanunu'nun Paylı Mülkiyet'in Sona Ermesi başlıklı dördüncü kitabının bir maddesidir. Bu maddeye göre: 1. Hukuki bir işlem gereğince veya paylı malın sürekli bir amaca özgülenmiş olması sebebiyle paylı mülkiyeti devam ettirme yükümlülüğü bulunmadıkça, paydaşlardan her biri malın paylaşılmasını isteyebilir. 2. Paylaşmayı isteme hakkı, hukuki bir işlemle en çok on yıllık süre ile sınırlandırılabilir. 3. Taşınmazlarda paylı mülkiyetin devamına ilişkin sözleşmeler, resmi şekle bağlıdır ve tapu kütüğüne şerh verilebilir. 4. Uygun olmayan zamanda paylaşma isteminde bulunulamaz.

Türk Medeni Kanunu (TMK) madde 176, boşanmada tazminat ve nafaka ile ilgili düzenlemeleri içerir. Bu maddeye göre: 1. Maddi ve manevi tazminat: Mevcut veya beklenen menfaatleri boşanma yüzünden zedelenen taraf, kusurlu taraftan uygun bir maddi tazminat isteyebilir. 2. Yoksulluk nafakası: Boşanma yüzünden yoksulluğa düşecek taraf, kusuru daha ağır olmamak koşuluyla, geçimi için diğer taraftan mali gücü oranında süresiz olarak nafaka isteyebilir. 3. Ödeme şekli: Maddi tazminat ve yoksulluk nafakasının toptan veya durumun gereklerine göre irat biçiminde ödenmesine karar verilebilir.

Türk Medeni Kanunu (TMK) madde 285 ve 286 birlikte açılabilir, çünkü madde 285 babalık karinesini, madde 286 ise soybağının reddi davasını düzenler.

Türk Medeni Kanunu (TMK) Madde 462, vesayet makamının izninin gerekli olduğu durumları düzenler. Bu madde şu hâlleri kapsar: 1. Taşınmazların alımı, satımı, rehnedilmesi ve bunlar üzerinde başka bir aynî hak kurulması. 2. Olağan yönetim ve işletme ihtiyaçları dışında kalan taşınır veya diğer hak ve değerlerin alımı, satımı, devri ve rehnedilmesi. 3. Olağan yönetim sınırlarını aşan yapı işleri. 4. Ödünç verme ve alma. 5. Kambiyo taahhüdü altına girme. 6. Bir yıl veya daha uzun süreli ürün ve üç yıl veya daha uzun süreli taşınmaz kirası sözleşmeleri yapılması. 7. Vesayet altındaki kişinin bir sanat veya meslekle uğraşması. 8. Acele hâllerde vasinin geçici önlemler alma yetkisi saklı kalmak üzere, dava açma, sulh olma, tahkim ve konkordato yapılması. 9. Mal rejimi sözleşmeleri, mirasın paylaştırılması ve miras payının devri sözleşmeleri yapılması. 10. Borç ödemeden aciz beyanı. 11. Vesayet altındaki kişi hakkında hayat sigortası yapılması. 12. Çıraklık sözleşmesi yapılması. 13. Vesayet altındaki kişinin bir eğitim, bakım veya sağlık kurumuna yerleştirilmesi. 14. Vesayet altındaki kişinin yerleşim yerinin değiştirilmesi.

Türk Medeni Kanunu (TMK) 187. maddesine göre, kocası ölünce kadın, yeniden evlendiğinde kocasının soyadını alır.

Türk Medeni Kanunu'nun (TMK) 611 ve 612. maddeleri birlikte değerlendirildiğinde, en yakın yasal mirasçıların tamamı tarafından reddolunan miras, sulh mahkemesince iflas hükümlerine göre tasfiye edilir. Süreç şu şekilde işler: 1. Tüm mirasçılar mirası reddettiğinde, tereke resmen tasfiye edilir. 2. Tasfiye sonunda arta kalan değerler, mirası reddetmemişler gibi hak sahiplerine verilir.