Sosyoloji

İbn Haldun'un asabiyet tanımı şu şekilde özetlenebilir: Toplumsal bağ: Asabiyet, toplumların ilkellikten uygarlığa doğru ilerlemesini sağlayan temel toplumsal bağdır. Kan bağı: En açık şekliyle yakın kan bağı ile bağlı olan akrabalık ilişkilerinde görülür. Dayanışma: Aile bağı şeklindeki bu bağ, zamanla kabile ve kavim bağına dönüşür ve bir akrabası hakarete veya saldırıya uğrayan bir kişi, bu saldırı kendisine yapılmış gibi faile düşmanlık besler. Savunma ve güç: Asabiyet, bir grup içindeki yardımlaşma ve şeref duygusundan gelen ve dış düşmanlarla uğraşma gücü veren bir bağdır. Devlet kurma: Asabiyet, bir grubun başka bir grup üzerinde otoritesini kurması ve giderek devletin oluşturulması olayının özündeki ana etkendir. İbn Haldun, asabiyeti iki türe ayırır: 1. Nesep (soy) asabiyeti: Kan temelli bu bağ, bir toplumun devlet kurmasına kadar yeterli olur. 2. Sebep (kazanılmış) asabiyeti: Devlet kurma aşamasından sonra kan bağı yetmez ve yerine din ve hanedana bağlılık şeklindeki bu asabiyet türü gelir.

E. P. Thompson'a göre sınıf, bir ilişki ve süreçtir. Thompson'ın sınıf kuramının bazı özellikleri: Sınıfın dinamik karakteri: Sınıflar, donuk bir şekilde ele alınamaz; bir süreç ve ilişki olarak var olurlar. Sınıf bilincinin oluşumu: Sınıf bilinci, sınıf deneyimlerinin kültürel süreçler içerisinde işlenmesiyle oluşur ve bu nedenle öngörülemez. Sınıf mücadelesinin önemi: Sınıflar, ancak sınıf mücadeleleri içinde kendilerini keşfedebilir ve var olabilirler. Tarihsel metodoloji: Thompson, ilerlemeci tarih anlatılarına karşı hümanist bir tarihsel metodoloji geliştirir. Thompson, sınıfı bir yapı veya kategori olarak değil, insan ilişkilerinde gerçekten olan ve gözlemlenebilen bir olgu olarak görür.

Statükoyu korumak, var olan durumu olduğu gibi muhafaza etmek anlamına gelir. Bu kavram, genellikle bir düzenin devamlılığını sağlamak, değişime karşı çıkmak ve mevcut güç dengesini korumak bağlamında kullanılır. Örneğin, uluslararası ilişkilerde statükonun korunması, belirli bir zaman diliminde var olan fiili ve hukuki durumun sürdürülmesi olarak tanımlanabilir. Ayrıca, siyasi bağlamda statükonun korunması, yönetimin ve kurulu yapının olduğu gibi devam ettirilmesi olarak da ifade edilebilir.

Güney Kore'de halkın az çocuk yapmasının bazı nedenleri: Yüksek yaşam maliyetleri. Uzun çalışma saatleri. Kariyer baskısı. Eğitim sisteminin baskıcı yapısı. Toplumsal baskılar. Geleneksel aile yapısından bireysel yaşama geçiş. Kadınların iş gücüne katılım oranının artması. Gizli kamera pornosu gibi sorunlar. Hükümet, doğum oranlarını artırmak için çeşitli teşvikler sunsa da, bu tedbirlerin etkisi sınırlı kalmaktadır.

Ankara'nın Polatlı ilçesinin 95 mahallesi bulunmaktadır.

Zeydanlı ailesinin aslen nereli olduğuna dair farklı bilgiler bulunmaktadır. Hakkari ve Irak Kürdistan'ı: Bazı kaynaklara göre, Zeydanlı ailesi, Hakkari Yüksekova'da ve Ağrı ilinde yaşayan, Pinyaşi aşiretinin bir kolu olan köklü bir aşirettir. Bitlis: Diğer bir görüşe göre ise, Zeydanlı ailesi, 12. yüzyılda Selahattin-i Eyyubi döneminde Küfe'deki zulümden dolayı göç ederek Küfe, Musul, Duhok ve Cizre üzerinden Bitlis'e yerleşmiştir. Ayrıca, iş insanı Mert Zeydanlı'nın aslen nereli olduğuna dair bir bilgi bulunamamıştır. Ancak, Seçil Erzan'ın başrolünde olduğu "yüksek faiz gelirli fon dolandırıcılığı" davasında adı geçen Mert Zeydanlı'nın, iş insanı olduğu belirtilmektedir.

Asil ve soylu kavramları genellikle benzer anlamlara sahip olsa da, aralarında bazı farklar bulunmaktadır: Asil, kökeni belirgin ve soylu anlamına gelir. Soylu ise, hükümdar soyundan gelen veya hükümdar tarafından verilen bazı imtiyaz ve unvanlara sahip olan kişileri tanımlar. Dolayısıyla, "asil" daha geniş bir anlam taşırken, "soylu" daha spesifik olarak hükümdar soyunu veya belirli ayrıcalıklara sahip olmayı ifade eder.

"Özgürlüğün Rengi" (orijinal adı: "Goodbye Bafana"), Nelson Mandela'nın hapishanede gardiyanlık yapan James Gregory ile olan ilişkisini ve bu süreçte yaşanan değişimleri anlatır. Film, ırkçılık, önyargı, barış, eşitlik ve mücadele gibi temaları işler. Ayrıca, insanlığın ön planda tutulduğu ve "ben"den önce "biz" temasının vurgulandığı bir yapım olarak da değerlendirilir.

Frankfurt Okulu, 20. yüzyılda ortaya çıkan ve eleştirel teori olarak bilinen bir düşünce akımıdır. Okulun savunduğu bazı temel fikirler şunlardır: Kapitalizm ve modern toplum eleştirisi. Kültür endüstrisi. Marksist yaklaşım. Aydınlanma eleştirisi. Toplumsal özgürleşme. Okulun üyeleri arasında Max Horkheimer, Theodor Adorno, Herbert Marcuse, Erich Fromm, Leo Löwenthal ve Jürgen Habermas gibi isimler bulunur.

Biyopolitika kitabı, genellikle iktidarın günümüzdeki biçimlerini çözümlemek ve eleştirmek amacıyla kullanılan bir kavram olan biyopolitika üzerine odaklanır. Bazı kitapların biyopolitika üzerine anlatımları: Thomas Lemke'nin "Biyopolitika: Giriş İçin" Kitabı. Utku Özmakas'ın "Biyopolitika: İktidar ve Direniş" Kitabı. Ayrıca, Bülent Batuman'ın "Milletin Mimarisi - Yeni İslamcı Ulus İnşasının Kent ve Mekân Siyaseti" kitabı da biyopolitika kavramını, İslamcı siyasetin başarısını anlamak için bir araç olarak kullanır.

Z kuşağı, lise çağındaki bireyleri kapsayan bir kuşaktır. Z kuşağı, 1997 ve 2012 yılları arasında doğan insanları tanımlayan bir demografik sınıflandırmadır. Bu nedenle, 2025 yılı itibarıyla en yaşlı Z kuşağı bireyleri 28 yaşında olup, lise çağında olabilirler. Ancak, Z kuşağının yaş aralığı ve sınıflandırması farklı kaynaklara göre değişiklik gösterebilir.

Dünya sistem teorisinin kurucusu Immanuel Wallerstein'dır. Wallerstein, 1970'lerden itibaren geliştirdiği bu teoride, dünyayı "merkez", "çevre" ve aralarındaki dinamik ilişkilere göre değişken olan "yarı çevre" bölgeleri olmak üzere üç ana kategoride değerlendirmiştir.

Kültür ve kültürel arasındaki fark şu şekildedir: - Kültür: Bir toplumun düşünüş ve duyuş birliğini oluşturmuş olan, yaşayış ve düşünce yapısını yansıtan sanat varlıklarının bütününe denir. - Kültürel: Kültürle ilgili, kültüre ait, kültürü tanımlayan sıfat olarak kullanılır. Örneğin, "kültürel farklılıklar" ifadesi, kültürler arasındaki farklılıkları ifade ederken; "kültür" kelimesi tek başına kullanıldığında, bir toplumun genel kültürel yapısını ifade eder.

Özgürlük, kişinin engellenmeden ya da sınırlandırılmadan istediğini seçebilmesi, yapabilmesi ve hareket edebilmesidir. Türk Dil Kurumu'na göre ise özgürlük, "herhangi bir koşulla sınırlanmama ya da zorlamaya ve kısıtlamaya bağlı olmaksızın düşünme ve davranma" ve "her türlü dış etkiden bağımsız olarak insanın kendi iradesine ve kendi düşüncesine dayanarak karar vermesi" durumudur.

Eşraf ve Ayan kelimeleri, genellikle Osmanlı İmparatorluğu döneminde kullanılan terimlerdir ve şu anlamlara gelirler: Eşraf: Arapça "şeref" (onur, saygınlık) kelimesinden türemiştir ve toplumun önde gelen, saygın ve etkili ailelerini ve bireylerini ifade eder. Ayan: "Göz" anlamına gelen "ayn" kelimesinin çoğul halidir. Günümüzde ise bu terimler, bazen halk arasında kullanılsa da, toplumdaki yerleri büyük ölçüde değişmiştir.

Soy isimleri (soyadları) farklı kültürlerde ve zamanlarda çeşitli şekillerde belirlenmiştir: Paternal soyadı: Birçok kültürde soyadı, babadan çocuklara geçer. Meslek: Tarihsel olarak, ailelere mesleklerine göre soyadı verilirdi. Coğrafi konum: Bazı soyadları, ailelerin yaşadığı yerleri yansıtır. Kişisel özellikler: Nadiren de olsa, soyadları kişinin fiziksel görünümü veya kişiliği gibi kişisel özelliklerine göre verilirdi. Türkiye'de ilk soyadları, 21.06.1934 kabul tarihli ve 2525 sayılı Soyadı Kanunu ile verilmeye başlanmıştır.

Uşak Merkez ilçesinde 29 mahalle bulunmaktadır.

Kalabalığın Bilgeliği, küçük bir uzman grubu yerine birbirinden bağımsız kalabalıklardan görüş almanın, gerçeğe daha yakın sonuçlar verebileceğini savunur. Bu kavram, ilk olarak 1906 yılında Francis Galton tarafından gözlemlenen bir olayla popülerlik kazanmıştır. James Surowiecki'nin 2004 yılında yazdığı The Wisdom of the Crowds (Kalabalıkların Bilgeliği) adlı kitapta, bu durumun birkaç koşula bağlı olduğu belirtilmiştir: Çeşitlilik. Merkeziyetsizlik. Bağımsızlık. Karar mekanizması.

Kentleşme, belirli bir mekânda nüfus yoğunluğunun artması ve bu sürecin beraberinde getirdiği yerel örgütlenme, toplumsal tabakalaşma, üretimde farklılaşma, uzmanlaşma ve yeni yerleşim biçimlerinin oluşması olarak tanımlanabilir. Daha basit bir ifadeyle, kırsal toplulukların şehirler veya şehir merkezleri oluşturmak için büyümesi ve dolayısıyla bu şehirlerin büyümesi ve genişlemesi sürecidir.

Kentleşme, belirli bir mekânda nüfus yoğunluğunun artması ve bu sürecin beraberinde getirdiği yerel örgütlenme, toplumsal tabakalaşma, üretimde farklılaşma, uzmanlaşma ve yeni yerleşim biçimlerinin oluşması olarak tanımlanabilir. Daha basit bir ifadeyle, kırsal toplulukların şehirler veya şehir merkezleri oluşturmak için büyümesi ve dolayısıyla bu şehirlerin büyümesi ve genişlemesi sürecidir.