Garipçiler (Birinci Yeniciler), Türk edebiyatında 1940'lı yılların başında ortaya çıkan bir akım olarak, aşağıdaki ilkeleri savunmuştur: 1. Sade Dil ve Anlaşılır Şiir: Şiirin anlaşılır ve sade bir dil ile yazılması gerektiğini savunmuşlardır. 2. Toplumsal İçeriğe Karşı Durma: Toplumcu gerçekçilik anlayışına ve didaktik şiir anlayışına karşı çıkmışlardır. 3. İroni ve Mizah: Şiirlerinde ironi ve mizahı kullanarak, ciddi ve somut bir şiir anlayışını reddetmişlerdir. 4. Serbest Ölçü ve Biçim: Aruz ölçüsünü ve hece ölçüsünü reddederek, şiirlerinde serbest ölçü kullanmışlardır. 5. Günlük Hayatın Yansıtılması: Günlük yaşamı ve sıradan insanların yaşamını şiire sokmuşlardır.