RuhsalBozukluklar

Ağlayamamanın belirtileri, fiziksel ve psikolojik nedenlere dayanabilir. Fiziksel nedenler arasında şunlar yer alır: göz kuruluğu; şeker hastalığı; otoimmün hastalıklar (Sjögren sendromu); kullanılan ilaçlar (antidepresanlar); hamileliğe veya menopoza bağlı hormonal dengesizlikler; kontak lens kullanımı; göz enfeksiyonları. Psikolojik nedenler ise şu şekilde sıralanabilir: Toplumsal ve kültürel etkiler: Bazı toplumlarda ağlamak zayıflık olarak görülür, bu da bireyin duygularını bastırmasına yol açabilir. Çocukluk travmaları: Duygularının önemsenmediği bir ortamda büyüyen çocuklar, yetişkinlikte de üzüntü gibi duygularını içinde yaşayabilir. Anksiyete ve travma sonrası stres bozukluğu: Sürekli bir iç huzursuzluk hissi, kişinin ağlamak istemesine rağmen gözyaşı dökememesine yol açabilir. Melankolik depresyon: Bu durumda kişi, yoğun üzüntü hissetmesine rağmen ağlayamayabilir. Ağlayamama durumu yaşanıyorsa, bir uzmana danışılması önerilir.

Ruh ve sinir hastalıkları hastanesi, diğer adıyla psikiyatri bölümü, aşağıdaki hastalıklara bakar: Depresyon. Anksiyete bozuklukları. Bipolar bozukluk. Şizofreni. Obsesif-kompulsif bozukluk (OKB). Yeme bozuklukları. Uyku bozuklukları. Kişilik bozuklukları. Demans. Alkol ve madde bağımlılığı. Ruh ve sinir hastalıkları bölümünün ilgilendiği hastalıklar, hastanın durumuna göre değişiklik gösterebilir.

Delüzyonel, "delüzyona ait veya delüzyon ile ilgili" anlamına gelir. Delüzyon (sanrı), kanıtlar ışığında değiştirilemeyen yanlış ve sabit bir inançtır. Delüzyonel bozukluk ise, bireyin gerçeğe dayanmayan ancak kesin olarak inandığı sabit düşüncelere sahip olduğu bir psikiyatrik rahatsızlıktır.

Delüzyonel bozukluk, şizofreni değildir. Delüzyonel bozukluk, bireyin gerçeğe dayanmayan ancak kesin olarak inandığı sabit düşüncelere (delüzyonlara) sahip olduğu bir psikiyatrik rahatsızlıktır. Delüzyonel bozukluğun bazı türleri şunlardır: Erotomanyak delüzyonel bozukluk. Grandiyoz delüzyonel bozukluk. Persekütuar delüzyonel bozukluk. Somatik delüzyonel bozukluk. Karışık tip delüzyonel bozukluk.

Psikiyatristler, ruhsal bozuklukların tanı ve tedavisiyle ilgilenir. Psikiyatristlerin koyduğu bazı tanılar: Depresyon; Anksiyete bozuklukları (panik bozukluk, sosyal anksiyete bozukluğu, genel anksiyete bozukluğu, obsesif-kompulsif bozukluk); Şizofreni ve diğer psikotik bozukluklar (şizoaffektif bozukluk, sanrısal bozukluk); Bipolar bozukluk; Travma sonrası stres bozukluğu (TSSB); Bağımlılıklar (alkol, madde, kumar veya teknoloji bağımlılığı); Duygusal dengesizlik. Psikiyatrik tanılar, hastanın semptomlarını, ruh hali değişikliklerini, davranışlarını ve yaşam geçmişini anlamak için görüşmeler, testler ve gözlem gibi tekniklerle konur.

DSM, "Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders" (Mental Bozuklukların Tanısal ve İstatistiksel El Kitabı) ifadesinin kısaltmasıdır. Kullanım amaçları: Ruhsal bozuklukların tanısı. Araştırma. Kamu sağlığı ve sigorta. DSM, tedavi yöntemleri hakkında bilgi içermez ve tedavi önermez.

Psikiyatriye gidildiğinde belli olan hastalıklar, kişinin duygu, düşünce ve davranışlarında değişikliklere yol açan ruh hastalıklarıdır. Psikiyatrinin ilgilendiği bazı hastalıklar şunlardır: Depresyon. Anksiyete bozuklukları. Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu (DEHB). Travma sonrası stres bozukluğu (TSSB). Bipolar bozukluk. Şizofreni. Obsesif-kompulsif bozukluk (OKB). Yeme bozuklukları. Uyku bozuklukları. Kişilik bozuklukları. Psikiyatrik hastalıkların tanısının konulabilmesi için klinik görüşme, fiziksel muayene, psikiyatrik değerlendirme ve gerektiğinde beyin görüntüleme gibi yöntemler kullanılır.

Kalabalık içinde yalnızlık, "kalabalık yalnızlık" veya "duygusal yalnızlık" olarak adlandırılır. Kalabalık yalnızlığın bazı nedenleri: Dijitalleşme ve sosyal medyanın yaygınlaşması. Yoğun şehir yaşamı. Bireyselleşme ve toplumsal bağların zayıflaması. Psikolojik rahatsızlıklar (anksiyete, sosyal fobi). Kalabalık yalnızlığın etkileri: Depresyon ve anksiyete. Bağımlılıklar (alkol, sigara, aşırı sosyal medya kullanımı). Fiziksel sağlık problemleri (kronik stres, bağışıklık sisteminin zayıflaması). Kalabalık yalnızlıkla başa çıkma yolları: Gerçek bağlantılar kurmak. Teknoloji kullanımını sınırlamak. Fiziksel aktiviteye yönelmek. Profesyonel destek almak.

DSM (Ruhsal Bozuklukların Tanısal ve İstatistiksel El Kitabı) ile tanı koyma süreci şu adımları içerir: 1. Hastanın Geçmişi: Tıbbi ve psikiyatrik geçmişinin incelenmesi. 2. Semptomların Değerlendirilmesi: DSM-5 kriterlerine göre semptomların süresinin belirlenmesi. 3. Klinik Görüşmeler: Hastanın ruh hali ve davranışlarını anlamak için yapılandırılmış veya yarı yapılandırılmış görüşmeler yapılması. DSM, tanı ölçütleri sağlar, ancak tedavi yöntemlerine dair bilgi vermez.

John Nash, "Akıl Oyunları" filminde şizofren oldu çünkü hayatının bir döneminde paranoid şizofreni teşhisi konuldu. Bu durum, Nash'in 1959 yılında ruhsal bozukluk belirtileri göstermesiyle ortaya çıktı ve birkaç yılını akıl hastanelerinde geçirmesine neden oldu.

Moksefen, etken maddesi moksifloksasin olan bir antibiyotiktir ve enfeksiyonlara neden olan çeşitli bakterileri öldürerek etki gösterir. Kullanım alanları: kronik bronşitin aniden kötüleşmesi; hastane dışında oluşmuş akciğer enfeksiyonu (toplumdan edinilmiş pnömoni); akut sinüzit; deri ve yumuşak doku enfeksiyonları; karın içi enfeksiyonları. Moksefen, yalnızca duyarlı bakterilerin yol açtığı kanıtlanmış veya ciddi şüphe duyulan enfeksiyonların tedavisinde kullanılmalıdır. Moksefen kullanmadan önce bir sağlık uzmanına danışılması önerilir.

Hiperaktivite, dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu (DEHB) olarak adlandırılan bir nöropsikiyatrik bozukluktur. DEHB, dikkat, dürtüsellik ve öz düzenlemeyle ilgili sorunlarla kendini gösterir ve bazen şiddetli fiziksel huzursuzluk da ortaya çıkabilir.

Siklik bozukluklar, kronik, dalgalanan ruh hali değişimleriyle karakterize edilen durumlardır. En yaygın olanı siklotimik bozukluktur. Bu bozukluk, bipolar bozukluğun hafif bir formu olarak kabul edilir ve depresyon semptomlarından hipomani semptomlarına kadar uzanan dalgalanmalarla kendini gösterir. Siklotimik bozukluğun bazı belirtileri: Hipomanik semptomlar: Artan enerji, huzursuzluk, aşırı iyi ruh hali, düşünce yarışımı. Depresif belirtiler: Kalıcı üzüntü, yorgunluk, iştah kaybı, benlik saygısının kaybı. Bu semptomlar, hipomanik veya depresif bir dönem için tam ölçütleri karşılayacak sayı, şiddet veya süre bakımından yeterli değildir. Nedenleri bilinmemekle birlikte, genetik faktörler ve bipolar bozukluklarla ilişkili olduğu düşünülmektedir. Tedavi seçenekleri arasında ilaç tedavisi ve psikoterapi bulunur.

Ruh hastalığı nöbeti, psikojenik nöbet olarak da bilinir ve fiziksel bir nedeni olmayan, psikolojik veya duygusal kökenli nöbetleri ifade eder. Bazı belirtileri: hafıza kayıpları; bilinç bulanıklığı; bayılma nöbetleri; vücut titremeleri. Tedavi yöntemleri arasında stres azaltma teknikleri, hipnoz, ilaç tedavisi ve psikoterapi yer alır.

DSM, "Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders" ifadesinin kısaltmasıdır ve Türkçe'de Ruhsal Bozuklukların Tanısal ve İstatistiksel El Kitabı anlamına gelir. MG hakkında bilgi bulunamadı.

Adli psikiyatride bakılan bazı hastalıklar şunlardır: Psikotik bozukluklar. Duygulanım bozuklukları. Organik beyin sendromları. Zeka gerilikleri. Dissosiyatif bozukluklar. Geçici tıbbi nedenler. Madde bağımlılıkları. Adli psikiyatride ayrıca, kişinin biyo-psiko-sosyal gelişimi, ruhsal sağlık durumu, tıbbi ve kriminal öyküsü, olayın türü ve eylem veya suçun gerçekleştirilme koşulları gibi faktörler de değerlendirilir.

Psikopatoloji, duygu, düşünce ve davranış bozukluğu, ruhsal bunalım, anormal veya uyumsuz davranış üzerine araştırma dalıdır. Bu terim, genel olarak psikiyatride patolojinin hastalık süreci olarak kullanılır. Psikopatoloji, bir davranışın psikopatolojik olup olmadığına karar vermek için şu ölçütleri dikkate alır: normlardan sapma; davranışın uyumsuzluk derecesi; davranışın sıklığı, şiddeti ve süresi; bireyin bilişsel ve zihinsel işlev görme düzeyi; duygusal dışavurum ve kontrol; gerçeğin algılanması; sosyal ilişkilerle baş etme.

Psikopatoloji çeşitleri arasında yer alan bazı ruhsal bozukluklar şunlardır: Depresyon; Anksiyete bozuklukları; Bipolar bozukluk; Şizofreni; Obsesif-kompulsif bozukluk; Borderline kişilik bozukluğu; Yeme bozuklukları; Uyku bozuklukları; Madde kullanım bozuklukları. Psikopatoloji, bu bozuklukların kökeni, belirtileri, sınıflandırılması ve tedavi seçeneklerini araştırır. Psikopatoloji alanında kullanılan sınıflandırma sistemlerinden biri, Amerikan Psikiyatri Birliği (APA) tarafından yayımlanan Ruhsal Bozuklukların Tanısal ve İstatistiksel El Kitabı’dır (DSM). Hangi davranışların kabul edilebilir sayılıp sayılmayacağı, toplumsal ve kültürel normlara göre değişkenlik gösterebilir.

Hayır, şizofreni ve şizoaffektif bozukluk (şizofreni ile duygudurum bozukluklarının bir arada görüldüğü durum) aynı değildir. Şizofreni, halüsinasyonlar, sanrılar ve düzensiz düşünceler gibi psikotik belirtilerle karakterize bir akıl hastalığıdır. İki bozukluk arasındaki temel farklar şunlardır: Duygudurum belirtileri: Şizofrenide duygudurum belirtileri genellikle kalıcı değildir ve psikotik belirtilerle birlikte görülmez. Tedavi: Şizofreni tedavisi genellikle antipsikotik ilaçlara odaklanırken, şizoaffektif bozuklukta duygudurum bozukluğu semptomlarını da ele alan bir tedavi gereklidir.

Şizofreni iki benlik ifadesi, R. D. Laing'in "bölünmüş benlik" kavramıyla ilişkilendirilebilir. Şizofreni, kişinin gerçeği anormal şekilde yorumladığı ciddi bir ruhsal bozukluktur. Şizofreni belirtileri iki ana grupta incelenir: 1. Pozitif belirtiler: Sanrılar, halüsinasyonlar, düzensiz konuşma ve düşünme bozuklukları gibi anormal davranışların varlığı. 2. Negatif belirtiler: Duygusal ifade yeteneğinde bozulma, konuşma bozuklukları, sosyal temastan kaçınma ve günlük aktivitelere olan ilginin azalması gibi normal işlevlerin azalması veya yok olması. Şizofreninin kesin nedenleri bilinmemektedir; genetik, çevresel ve psikososyal faktörlerin bir kombinasyonu olduğu düşünülmektedir.