Refleksler

Serebral palsili bebeklerde sıklıkla görülen refleksler şunlardır: Asimetrik tonik boyun refleksi. Moro refleksi. Palmar ve plantar yakalama refleksi. Galant refleksi. Babinski refleksi. Rossolimo refleksi. Çapraz ekstansör refleksi. Suprapubik ekstansör refleksi. Topuk refleksi. Bu reflekslerin 12 aydan uzun sürmesi, yürüme için kötü bir prognoz göstergesi olabilir. Serebral palsi belirtileri gösteren bebeklerin, bir çocuk nöroloğu tarafından değerlendirilmesi önerilir.

Babinski eşdeğerleri, piramidal yol hastalıklarında görülen ve ayak parmağının dorsifleksiyonu ile giden patolojik reflekslerdir. Bazı Babinski eşdeğerleri: Oppenheim refleksi. Gordon refleksi. Schaeffer delili. Chaddock refleksi. Babinski eşdeğerlerinin varlığı, özellikle Babinski bulgusunun iyi değerlendirilemediği durumlarda önemli bir bulgudur.

İntrasegmental refleksler, gelen yolların medulla spinalise girdiği segmentte sonlanan kollateralleri ifade eder. Örnek: Patella refleksi. İntrasegmental reflekslerin özellikleri: Refleks arkının tüm unsurları aynı segmentte bulunur. Bu refleksler, omuriliğin doğrudan kendisinin oluşturduğu hızlı tepkilerdir (spinal refleksler).

Derin Tendon Refleksi (DTR) refleksinin bakılmasının bazı nedenleri: Nörolojik durumların teşhisi. Hastanın nörolojik durumunun izlenmesi. DTR refleksinin bakılması için bir sağlık profesyoneline başvurulması önerilir.

İrkilme refleksi (Moro refleksi) genellikle şu nedenlerle ortaya çıkar: Ani ses veya hareket: Bebek, yüksek bir ses veya ani bir hareketten irkildiğinde. Düşme hissi: Kaldırılırken veya yatırılırken yaşadığı düşme hissi. Baş pozisyonunun değişmesi: Bebeğin baş pozisyonu aniden değiştiğinde veya başı geriye doğru düştüğünde. Kendi ağlaması: Bebeğin kendi ağlaması da refleksi tetikleyebilir. Moro refleksi, bebeğin kendini ani gelişen durumlara karşı koruma amaçlı yaptığı doğal bir tepkidir ve genellikle 3-6 ay arasında kaybolur. Moro refleksinin 6 aydan daha uzun süre devam etmesi, bazı gelişimsel veya nörolojik sorunlara işaret edebilir.

Babinski refleksi, genellikle bebekler 2 yaşına girene kadar kaybolur. Bazı bebeklerde bu refleksin 2 yılı bulmadan daha kısa bir sürede kaybolması da normal bir durumdur. 2 yaşından sonra Babinski refleksinin görülmesi, merkezi sinir sistemi ile ilgili bir sorunun belirtisi olabilir.

Aksırma ve hapşırma, burun boşluğunun tahriş edici maddelerden temizlenmesi için vücudun oluşturduğu doğal bir tepkidir. Hapşırmanın bazı nedenleri: parlak ışığa maruz kalma; mevsimsel veya ortamdaki ani sıcaklık değişimleri; soğuk rüzgâr esintisi; yemek sonrası görülen doygunluk hissi (snatiation); sinüzit; alerjik rinit, toz akarları, polen, evcil hayvan tüyleri gibi alerjenler. Aksırmanın bazı nedenleri: nezle; çevresel faktörler (soğuk hava, duman, güçlü kokular). Hapşırma veya aksırma sırasında, ağız ve burnun dirseğin iç kısmı veya kol ile kapatılması, hastalıkların yayılma olasılığını azaltır.

Hapşırırken gözlerin kapanmasının sebebi, vücudun otomatik bir savunma mekanizmasıdır. Bu refleksin amacı, hapşırma sırasında havayla birlikte etrafa saçılan mikrop ve tozlardan gözleri korumaktır. Ancak, gözlerin açık kalmasının göz küresine zarar vermeyeceği, basıncın göz kasları üzerinde değil, genellikle kan damarları üzerinde etkili olduğu belirtilmiştir. Texas A&M Üniversitesi’nden Dr. David Gaston, bu yaygın efsanenin yanlış olduğunu vurgulayarak, "Gözler açıkken hapşırmak fiziken mümkündür ve bu durum göz kürelerinin dışarı çıkmasına yol açmaz" ifadelerini kullanmıştır. Houston Methodist Hospital’da doktor David Huston ise, gözlerimizi kapatmamızın bir diğer nedeninin, genzimize yerleşen ve hapşırma sırasında dışarı atabildiğimiz parçacıklardan gözleri korumak olabileceğini belirtmiştir. Sonuç olarak, hapşırırken gözlerin kapanması sadece bir refleks olup, istenildiğinde gözler açık tutulabilir.

Refleksleri iyi olan bir insanın ne yaptığına dair bilgi bulunamadı. Ancak refleksolojinin faydalarından bazıları şunlardır: Kas yorgunluğunu hafifletme. Odaklanmayı artırma. Uyku kalitesini iyileştirme. Stresi azaltma. Refleksoloji, tıbbi tedavi yerine geçmez ve uygulamadan önce uzman görüşüne başvurulmalıdır.

Yeni doğan bebeklerin el tutar gibi yapmasının nedeni, doğuştan gelen kavrama refleksidir. Bu refleks, genellikle 3. aydan itibaren bilinçli hale gelir. Her bebeğin gelişim hızı farklı olduğu için, bu konuda bir çocuk doktoruna danışmak faydalı olabilir.

Refleks çekiçle test edilen bazı refleksler: Biseps refleksi. Triseps refleksi. Brakiyoradyal refleks. Patellar refleks. Aşil refleksi. Ayrıca, çene refleksi, kremaster refleksi, karın derisi refleksi ve plantar refleks gibi diğer refleksler de refleks çekici ile test edilebilir. Bu testler, sinir sistemi sağlığını ve işleyişini değerlendirmek için kullanılır.

5 aylık bir bebeğin ellerini sıkmasının birkaç nedeni olabilir: Palmar refleksi: Bu, bebeğin gelecekteki ince motor becerilerini geliştirmeye yardımcı olan normal bir tepkidir. Büyüme atakları: Bu dönemlerde bebekler, ruh hallerinde ve huylarında değişiklikler gösterebilir. Fiziksel rahatsızlıklar: Gaz sancıları veya diş çıkarma gibi durumlar, bebeklerin kendilerini sıkmalarına neden olabilir. Duygusal durum: Stresli veya rahatsız olduklarında kendilerini sıkma davranışı sergileyebilirler. Eğer bebek sürekli olarak ellerini sıkıyorsa, bir uzmana danışmak önemlidir.

Göz bebeğinde ışık refleksi, retina’ya düşen ışık miktarı arttığında, yani bir göze ışık tutulduğunda, her iki gözün göz bebeğinde (pupilla) daralma (miyozis) olması ile karakterizedir. Işık refleksinin iki türü vardır: Direkt ışık refleksi: Işık tutulan gözün göz bebeğinin daralmasıdır. İndirekt (konsensüel) ışık refleksi: Diğer gözde de göz bebeğinin daralmasıdır. Işık refleksi, gözün giren ışığın yoğunluğunu düzenlemesini sağlar.

Orta beyindeki görme ve işitme reflekslerini kontrol eden merkezler şunlardır: Kas tonusu ve vücut duruşunu düzenleyen merkezler. Yan taraftan yaklaşan bir cismin görüntüsünü beyin daha oluşturmadan başın o yöne döndürülmesi. Ses duyan bir köpeğin kulaklarının dikleşmesi. Ayrıca, orta beyinde yutkunma, hapşırma, öksürme gibi hayati iç refleksleri kontrol eden merkezler de bulunmaktadır.

Elimizi sıcak bir tavaya değdiğinde aniden çekmemizi sağlayan sinir sistemi kısımları şunlardır: Duyu nöronları. Ara nöronlar. Motor nöronlar. Bu süreç, omurilik üzerinden gerçekleşir ve beyin bu süreçte kontrol edici bir rol oynar.

Bebeklerin ellerini yumruk yapmasının birkaç nedeni vardır: Palmar kavrama refleksi. Anne karnındaki pozisyonun devamı. Aşırı uyarılma, stres, yorgunluk, huysuzluk veya açlık. Güvenlik hissi. Bebeklerin yumruk yapma davranışı genellikle normal ve zararsızdır, ancak 6 aylık olduğunda hala devam ediyorsa bir pediatri uzmanına başvurulmalıdır.

Gülme refleksi, bebeklerde doğumdan itibaren görülmeye başlar. Gerçek sosyal gülme, genellikle 6-8. haftalar arasında ortaya çıkar. Her bebeğin gelişimi farklı olduğu için, gülme refleksinin başlama zamanı da değişebilir.

Refleks, dıştan gelen bir uyarı sonucunda refleks yayı aracılığıyla doğan ve devinim, iç salgı gibi iç tepkilere yol açan istem dışı sinir etkinliğidir. Bazı refleks örnekleri: Doğuştan gelen refleksler: Öksürme; Hapşırma; Göz kapağının kırpılması; Çocuktaki emme davranışı; Diz kapağı refleksi. Sonradan kazanılan refleksler: Bisiklet sürme; Araba sürme; Limon görüldüğünde ağzın sulanması; Yüzmek; Pavlov'un köpeğinin zil çalınca ağzının sulanması.

Köklenme (rooting) refleksi, genellikle 4. aydan sonra yavaş yavaş kaybolur. Ancak her bebeğin gelişimi kendine özgüdür ve bu süreç 3-4 aya kadar uzayabilir. Köklenme refleksinin kaybolma süreci, bebeğin beyin ve sinir sisteminin olgunlaşması ile ilişkilidir. Eğer endişeniz varsa, bir çocuk doktoruna danışmanız önerilir.

Bas refleks testi hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, refleks testleri genellikle sinir sistemi ile ilgili değerlendirme yapmak amacıyla doktorlar tarafından uygulanır. Bazı yaygın refleks testleri: diz refleksi testi; biceps refleksi testi; Babinski refleksi testi; Chaddock refleksi testi; Oppenheim refleksi testi. Refleks testlerinin yapıldığı durumlar: nörolojik bozuklukların belirlenmesi; hastalıkların teşhisi. Refleks testleri, tek başına teşhis aracı olarak kullanılmaz; diğer testlerle birleştirilmesi gerekir.