Refleksler

Moro refleksi, genellikle 2 ila 3 aylık dönemde kaybolur. Monroe refleksi hakkında bilgi bulunamadı. Moro refleksinin 6 aydan uzun süre devam etmesi, nörolojik bir sorunun işareti olabilir.

İlkel refleksler, genellikle yaşamın ilk 4-6 ayında kaybolması beklenir. Bazı ilkel reflekslerin kaybolma yaşları: Moro (sıçrama) refleksi: 6 ay içinde kaybolur. Kavrama/yakalama refleksi: Üç ay içinde kaybolur. Adım atma refleksi: Doğumdan 8 hafta sonra kaybolur. Tonik boyun refleksi: İki-üç ay içinde kaybolur. Babinski refleksi: 8-12 ay içinde kaybolur. Postüral refleksler hakkında bilgi bulunamadı. Eğer bu refleksler tam olarak düzgün bir şekilde bastırılmıyorsa, bu durum frontal release belirtileri olarak tanımlanır ve nörolojik rahatsızlıkların işareti olabilir.

Gayri ihtiyari refleks, kişinin iradesi dışında, beynin bilinçli kontrolü dışında gerçekleşen otomatik tepkilerdir. Bazı gayri ihtiyari refleks örnekleri: Göz kırpma; Nefes alma; Kalp atışı; Kasılmalar; Yutma. Gayri ihtiyari hareketler, nörolojik veya psikolojik rahatsızlıklar sonucu da ortaya çıkabilir.

Refleks yayında görev yapan sinir sistemi yapıları şunlardır: Duyu nöronu (afferent nöron). Ara nöron (internöron). Motor nöron (efferent nöron). Bu üç nöron, en basit refleks yayındadır.

Asimetrik Tonik Boyun Refleksi (ATBR), bebeğin sinir ve kas sisteminin gelişmesine bağlı olarak en geç 6. ayda kaybolur. Normal gelişim gösteren bebeklerde bu refleks, genellikle doğumdan itibaren görülmeye başladıktan sonra 5 ila 7 aylıkken kaybolur. Refleksin zamanında kaybolmaması veya hiç görülmemesi, nörolojik gelişim sorunlarına işaret edebilir.

Doğuştan gelen dört refleks: 1. Nefes alma: Doğduğumuz andan itibaren sahip olduğumuz ve sonradan kaybolmayan bir refleks. 2. Emme: Bebeğin emme refleksi, doğmadan önce bile gelişir. 3. Yutma: Doğduğumuz andan itibaren sahip olduğumuz ve sonradan kaybolmayan bir refleks. 4. Göz kırpma: Doğduğumuz andan itibaren sahip olduğumuz ve sonradan kaybolmayan bir refleks. Ayrıca, adım atma, moro (sıçrama), kavrama ve tonik boyun gibi refleksler de doğuştan gelir, ancak zamanla kaybolurlar.

Derin tendon refleksleri (DTR), 0 ile 5 arasında şu şekilde derecelendirilir: 0: Eksik, refleks yanıtı yok. 1: Bozulmuş, refleks yanıtı mevcut ancak zayıf. 2: Normal, orta derecede kas kasılması meydana gelir. 3: Artmış, kas kasılması normalden daha güçlü. 4: Hiperaktif, kas kasılması çok güçlü ve genellikle komşu kaslara yayılır. 5: Klonus, bir tendon gerildiğinde ritmik kas kasılması ve gevşemesi. Bu derecelendirme, refleks aktivitesinin farklı seviyelerini gösterir ve nörolojik durumların teşhis edilmesine yardımcı olur.

Ferguson refleksi, aynı zamanda fetal ejeksiyon refleksi olarak da bilinir, serviks veya vajina duvarlarına bebeğin yaptığı baskı sonucu oluşan itme/ıkınma refleksidir. Bu refleks, doğum sürecini şu şekilde yönetir: Oksitosin salgılanması. Rahim kasılmaları. İçgüdüsel itme. Ferguson refleksi, kendi kendini güçlendiren bir döngü oluşturur; kasılmalar arttıkça daha fazla oksitosin salgılanır ve bu durum kasılmaları daha da güçlendirir.

Evet, bebeğin uyurken ayağını hareket ettirmesi genellikle normaldir. Bu durumun bazı nedenleri: Gelişimsel faktörler. REM uykusu. Duygusal durumlar. Dışsal uyarıcılar. Ancak, titreme sürekli ve şiddetli ise veya başka belirtilerle birlikteyse bir doktora danışmak önemlidir.

Ayak gıdıklama refleksi, diğer bir adıyla Babinski refleksi, genellikle bebekler 2 yaşına girene kadar kaybolur. Bazı bebeklerde bu refleksin 2 yılı bulmadan daha kısa bir sürede kaybolması da normal bir durumdur. 2 yaşından sonra Babinski refleksinin devam etmesi, olası bir merkezi sinir sistemi hastalığı veya hasarının belirtisi olabilir.

Somatik refleksler, istemli iskelet kası hareketlerini kontrol eden somatik sinir sistemi tarafından yönetilen reflekslerdir. Bazı somatik refleks türleri: Gerilme refleksi (tendon refleksi). Tendon refleksi. Fleksör (çekilme) refleksi. Çapraz ekstansör refleksi. Somatik refleksler, sinirlerin uyaranlara tepki verme yeteneğini değerlendirmek için kullanılır.

Bebeğin emerken kafasını geri atmasının ne zaman geçeceği, bu durumun nedenine bağlıdır. Mora refleksi. Meme reddi. Gaz sancısı. Reflü. Bebeğin emerken kafasını geri atmasının nedeni belirlenemediğinde veya bu durum sık sık tekrarladığında bir uzmana danışılması önerilir.

Tonik boyun refleksi, genellikle 3 ila 6 ay arasında kaybolmaya başlar ve bir yaşına geldiğinde tamamen kaybolur. Tonik labirent refleksi ise, yüzükoyun yatan çocukta ilk 3 ay içinde kaybolur. Bu süreler, bebeğin gelişimine göre değişiklik gösterebilir. Reflekslerin uzun süre devam etmesi veya kaybolmaması durumunda bir doktora danışılması önerilir.

Çene refleksi, trigeminal sinir olarak bilinen kranial sinirin duyu liflerinin uyarılmasıyla ortaya çıkan bir refleksdir. Çene refleksinin mekanizması: 1. Uyarı: Doktor, çene ucuna veya alt çenenin ortasına küçük bir lastik çekiçle vurur. 2. Gerilme: Bu vuruş, çene kaslarının ani bir şekilde gerilmesine neden olur. 3. Algılama: Kas iğcikleri bu gerilmeyi algılar ve duyusal nöronlar aracılığıyla omuriliğin üst seviyelerine ve beyin sapına iletir. 4. Kasılma: Motor nöronlar, sinir uyarılarını çene kaslarına geri göndererek kasların kasılmasına ve çenenin yukarı doğru hareket etmesine neden olur. Çene refleksinin klinik önemi: Refleksin yoğunluğu kişiden kişiye değişebilir, ancak belirgin bir tepki olmalıdır. Artmış refleksler, üst motor nöron hastalığının işareti olabilir. Azalmış veya yok olan refleksler, alt motor nöron hasarını gösterebilir.

Öksürme refleksinin nedenleri arasında şunlar yer alır: Viral ve bakteriyel enfeksiyonlar. Alerjik reaksiyonlar. Astım ve KOAH. Sigara dumanı ve hava kirliliği. Reflü. Tümörler. Yabancı cisimler. İlaç yan etkileri. Öksürüğün nedeni ciddi bir sağlık sorunu olabilir; bu nedenle sürekli ve şiddetli öksürük yaşayan kişilerin tıbbi değerlendirme yaptırması önemlidir.

Bebeklerin dilini dışarı çıkarmasının bazı nedenleri: Doğuştan gelen refleksler. Dili keşfetme. Katı gıdalara hazırlık. Diş çıkarma. Açlık belirtisi. Dil çıkarma davranışı genellikle normaldir ve bebeklerin doğal gelişim sürecinin bir parçasıdır.

Kol sallama, insanlar dik yürümeye başladığından beri doğal bir hareket olarak gerçekleşmektedir. Kolların ve bacakların hareketlerinin uyumsuz olmasının nedeni ise daha sonradan keşfedilmiştir.

Diz kapağı refleksinde ara nöron yoktur. Duyu nöronu, doğrudan motor nörona bağlanarak "hadi harekete geç" komutunu verir ve bacak havaya fırlar.

Refleksler iki ana kategoriye ayrılır: 1. Doğuştan (kalıtsal) refleksler: Sonradan kazanılmaz, aynı türün tüm bireylerinde görülür ve omurilik tarafından kontrol edilir. 2. Sonradan (şartlı) kazanılan refleksler: Öğrenme süreciyle oluşur ve bireyden bireye farklılık gösterebilir.

Kedilerin reflekslerinin iyi olmasının birkaç nedeni vardır: Evrimsel süreç: Kediler, vahşi doğada hayatta kalmak için gelişmiş reflekslere sahiptir. Fiziksel özellikler: Esnek omurga, uzun ve kaslı arka ayaklar, hızlı tepki verebilen kaslar ve gelişmiş denge yetenekleri, kedilerin çevik ve hızlı hareket etmelerini sağlar. Sinir sistemi: Kedilerin beyinleri, dış uyaranlara hızlı tepki veren sinir hücreleri sayesinde çevrelerindeki değişikliklere hızlı uyum sağlar. Doğuştan gelen yetenekler: Kediler, atalarından miras aldıkları avcı içgüdüleri sayesinde doğal olarak hızlı ve çevik hayvanlardır. Duyu organları: Ciltlerindeki çok sayıda reseptör sayesinde çevrelerindeki en küçük hareketleri bile algılayabilirler.